Σεραφίτα
 | |
| Συγγραφέας | Ονορέ ντε Μπαλζάκ |
|---|---|
| Εικονογράφος | Édouard Toudouze |
| Τίτλος | Séraphîta |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1834 |
| Μορφή | μυθιστόρημα |
| Σειρά | Η Ανθρώπινη κωμωδία |
| Τόπος | Νορβηγία |
| Προηγούμενο | Λουί Λαμπέρ |
| δεδομένα () | |
Σεραφίτα (γαλλικός τίτλος:Séraphîta) είναι μυθιστόρημα του Ονορέ ντε Μπαλζάκ που δημοσιεύθηκε το 1834 και περιλαμβάνεται στις Φιλοσοφικές μελέτες της Ανθρώπινης κωμωδίας. Πραγματεύεται το θέμα του ανδρόγυνου, ενός πλάσματος που συνενώνει τη φύση του αρσενικού και του θηλυκού. Σε αντίθεση με τη ρεαλιστική γραφή των περισσότερων από τα πιο γνωστά έργα του συγγραφέα, η ιστορία εμβαθύνει στο φανταστικό και το υπερφυσικό για να παρουσιάσει φιλοσοφικά θέματα.[1]
Με τα έργα Το δέρμα της λύπης (1831), Οι εξόριστοι (1831) και Λουί Λαμπέρ (1832) ανήκει στο διηγηματικό πλαίσιο των Μυστικιστικών έργων του Μπαλζάκ.
Το μυθιστόρημα είχε σημαντική επιτυχία, επανεκδόθηκε επτά φορές κατά τη διάρκεια της ζωής του Μπαλζάκ.
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σε ένα κάστρο στις απόκρημνες ακτές της Νορβηγίας κοντά σε ένα χωριό, χαμένο στη μέση του πάγου και του χιονιού, ο Σεραφίτους, ένα παράξενο και μελαγχολικό ον, φαίνεται να κρύβει ένα τρομερό μυστικό. Η Μίνα, η κόρη του πάστορα του χωριού, νιώθει μια παράξενη έλξη γι' αυτόν, πιστεύοντας ότι ο Σεραφίτους είναι άντρας. Αλλά τον Σεραφίτους ερωτεύεται επίσης και ο Βίλφριντ, ένας ωραίος ξένος που αποκλείστηκε από τα χιόνια στην περιοχή, που τον θεωρεί γυναίκα, τη Σεραφίτα. [2]
Στην πραγματικότητα, ο Σεραφίτους-Σεραφίτα είναι ένα τέλειο ανδρόγυνο, γεννημένο από γονείς που, σύμφωνα με τα μυστικιστικά δόγματα του Εμάνουελ Σβέντενμποργκ, έχουν υπερβεί την ανθρώπινη κατάσταση και έδωσαν ζωή σ'αυτό το μυστηριώδες χωρίς φύλο και σεξουαλικότητα πλάσμα. Εξαιρετικά μορφωμένος, προικισμένος με πνευματικές ικανότητες που ξεπερνούν αυτές των κοινών θνητών, κάνει μια μοναχική και στοχαστική ζωή. Αλλά αυτό το σχεδόν ουράνιο ον ονειρεύεται να βιώσει την τέλεια αγάπη, αυτή που συνίσταται στην αγάπη δύο όντων αντίθετου φύλου μαζί. Πράγματι, η Μίνα και ο Βίλφριντ αγαπούν ταυτόχρονα αυτό το πλάσμα και ο καθένας τους βλέπει σ'αυτό το φύλο που το ίδιο δεν έχει..[3]
Τέλος, κάτω από τα σαστισμένα μάτια της Μίνας και του Βίλφριντ, το «τέλειο ον», έχοντας βιώσει τον πλήρη έρωτα και από τα δύο φύλα, μεταμορφώνεται σε άγγελο και ανεβαίνει στον ουρανό.[4]
Σχολιασμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Σεραφίτα είναι ένα θεματικά μοναδικό έργο στην Ανθρώπινη Κωμωδία και το θέμα προκύπτει από το βαθύ ενδιαφέρον του Μπαλζάκ για τον μυστικισμό και τα παραφυσικά φαινόμενα, ίχνη του οποίου, βρίσκονται και σε πολλά άλλα έργα του. Είναι επίσης γνωστό ότι είχε την πρόθεση να γράψει ένα έργο εντελώς μυστικιστικού χαρακτήρα ήδη από το 1824.[5]
Ένα σημαντικό κίνητρο για τον συγγραφέα ήταν επίσης η γενική κρίση της θρησκείας στη Γαλλία και η κυριαρχία του ορθολογισμού στη θέση της πίστης σε υπερφυσικά φαινόμενα. Ωστόσο, το έργο δεν είναι μια αποθέωση κάποιας από τις υπάρχουσες θρησκείες, αλλά ένας έπαινος της πνευματικότητας, μια στάση αποδοχής σε φαινόμενα που δεν μπορούν να εξηγηθούν ορθολογικά και, τέλος, η ανάπτυξη ατομικού προβληματισμού για τη μεταφυσική, φτάνοντας στη δημιουργία του δικού του συστήματος πεποιθήσεων. Αν και βασίζεται στο φιλοσοφικό σύστημα του Σβέντενμποργκ, δεν είναι μια θρησκευτική ή φιλοσοφική πραγματεία ή μια παραβολή, και από πολλές απόψεις υπερβαίνει τις ιδέες που προτείνει ο φιλόσοφος. [6]
Στο έργο, τα υπερφυσικά γεγονότα παρουσιάζονται ως γεγονότα των οποίων οι αιτίες μας διαφεύγουν. Σε άλλο σημείο, ο Μπαλζάκ παρουσιάζει θαυματουργές θεραπείες ως φυσιολογικά φαινόμενα που παράγονται από τον μαγνητισμό.
Διασκευές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο Ιταλός συνθέτης Ρουτζέρο Λεονκαβάλο συνέθεσε ένα συμφωνικό ποίημα βασισμένο στην ιστορία.[7]
- Μια μεταφορά του μυθιστορήματος για τη θεατρική σκηνή σε σκηνοθεσία Ουριέλ Ζοχάρ ανέβηκε από το 2010 έως το 2014 στο Παρίσι και στη συνέχεια σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο.
Μετάφραση στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Σεραφίτα, μετάφραση: Μαρία Σπυριδοπούλου, εκδόσεις Ροές, 2012 [8]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «tetraktys.gr/el/products/serafita».
- ↑ . «culturenow.gr/book-review-serafita-onore-nte-mpalzak/».
- ↑ . «balzacbooks.wordpress.com/2012/08/19/seraphita/».
- ↑ . «lifo.gr/culture/vivlio/onore-nte-mpalzak-enas-apo-toys-megalyteroys-syggrafeis-olon-ton-epohon».
- ↑ . «balzac-analyse.com/seraphita/».
- ↑ . «babelio.com/livres/Balzac-Seraphita».
- ↑ . «kikitriantafylli.wordpress.com/Σεραφίτα Σεραφίτους – Το μυθιστόρημα που άλλαξε τη μουσική».
- ↑ . «politeianet.gr/books/balzac-honore-de-roes-serafita».
|