Πορτραίτο γυναίκας (Μπαλζάκ)
 | |
| Συγγραφέας | Ονορέ ντε Μπαλζάκ |
|---|---|
| Τίτλος | Étude de femme |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1830 |
| Μορφή | διήγημα |
| Σειρά | Η Ανθρώπινη κωμωδία |
| Χαρακτήρες | Marquise de Listomère |
| Προηγούμενο | Μαντάμ Φιρμιανί |
| Δημοσιεύθηκε στο | Η Ανθρώπινη κωμωδία |
| δεδομένα () | |
Πορτραίτο γυναίκας (γαλλικός τίτλος: Étude de femme) είναι διήγημα του Γάλλου συγγραφέα Ονορέ ντε Μπαλζάκ που δημοσιεύθηκε το 1830 στο περιοδικό La Mode και εκδόθηκε το 1831. Περιλαμβάνεται στις Σκηνές της ιδιωτικής ζωής της Ανθρώπινης κωμωδίας.
Το διήγημα αναφέρεται στην ιστορία ενός νεαρού άνδρα, ο οποίος νομίζοντας ότι στέλνει ένα ερωτικό γράμμα στην ερωμένη του, γράφει λάθος διεύθυνση και το γράμμα φτάνει σε μια ενάρετη και πιστή σύζυγο, που αρχίζει να ονειρεύεται μπροστά στα φλογερά του λόγια. [1]
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Την ιστορία αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο ο γιατρός Οράς Μπιανσόν και το κεντρικό πρόσωπο είναι μια νεαρή παντρεμένη γυναίκα, η μαρκησία ντε Λιστομέρ, που απολαμβάνει τη φήμη της άμεμπτης γυναίκας στην παρισινή καλή κοινωνία, είναι παντρεμένη με τον βουλευτή μαρκήσιο ντε Λιστομέρ, θεωρείται εξαιρετική σύζυγος, είναι μια γυναίκα με αρχές που ποτέ δεν επέτρεψε σε κάποιον να την φλερτάρει. Σε μια κοσμική εκδήλωση συναντά τον Εζέν ντε Ραστινιάκ, έναν γοητευτικό νεαρό άνδρα, γεμάτο χάρη και πρωτοτυπία. Έχοντας χορέψει μαζί της, ο ζαλισμένος νεαρός τόλμησε, από την αυτοπεποίθηση και την αλαζονεία που συνοδεύει τη νιότη, να την κοιτάξει πολλές φορές σιωπηλά, στη συνέχεια την άφησε και δεν της ξαναμίλησε όλο το βράδυ.[2]
Την επόμενη μέρα, θύμα της απερισκεψίας του, ο Ραστινιάκ γράφει ένα παθιασμένο γράμμα στην ερωμένη του, τη βαρόνη Ντελφίν ντε Νυσενζέν, σύζυγο ενός από τους ισχυρότερους τραπεζίτες της Γαλλίας, αλλά το απευθύνει κατά λάθος στη μαρκησία ντε Λιστομέρ, η οποία όταν το διαβάζει σκανδαλίζεται. Ο Ραστινιάκ συνειδητοποιεί το λάθος του μόλις τέσσερις μέρες αργότερα, και το επιβεβαιώνει ο φίλος του, Οράς Μπιανσόν, που τον είδε να γράφει το γράμμα όταν τον επισκεπτόταν.[3]
Πρώτο λάθος της νιότης: Ο Ραστινιάκ βρήκε διασκεδαστικό να κάνει τη μαρκησία ντε Λιστομέρ να γελάσει με το λάθος που την έκανε παραλήπτη ενός ερωτικού γράμματος που δεν προορίζονταν για εκείνη. Το δεύτερο λάθος του ήταν να την επισκεφθεί για να ζητήσει συγγνώμη για το λάθος. Αρχικά του λένε ότι η κυρία δεν είναι στο σπίτι, αλλά ο ίδιος ο σύζυγός της (που αγνοεί την υπόθεση) τον παρουσιάζει στη γυναίκα του. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η μαρκησία πίστευε ότι τον έχει γοητεύσει, αλλά εκείνος της λέει ότι το γράμμα απευθύνονταν στη ντε Νυσενζέν. Τελικά, απογοητευμένη και ταραγμένη μετά τη δοκιμασία της περηφάνιας της, τον γελοιοποιεί και ο Ραστινιάκ φεύγει ντροπιασμένος.
Τις επόμενες εβδομάδες, η μαρκησία δεν παρευρίσκεται σε καμία κοινωνική εκδήλωση με το πρόσχημα ασθένειας και ο Μπιανσόν κλείνει την ιστορία λέγοντας ότι στην πραγματικότητα, η κυρία έμεινε στο σπίτι της λόγω ενός μικρού νευρικού κλονισμού.[4]
Θέμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Πορτραίτο γυναίκας είναι, όπως υποδηλώνει ο τίτλος, ένα έργο αφιερωμένο στη συμπεριφορά, τα συναισθήματα και τις εμπειρίες μιας γυναίκας. Παρά το μικρό μέγεθος του έργου, αποτελεί σημαντικό στοιχείο του γενικότερου προβληματισμού του συγγραφέα για τις γυναίκες του καλού κόσμου, τα χαρακτηριστικά και τα κίνητρα της συμπεριφοράς τους και την επίδραση του περιβάλλοντος στις πράξεις τους, όπως παρουσιάζεται και σε άλλα έργα του Μπαλζάκ. Ωστόσο, η ιστορία δεν είναι ομοιόμορφη, συνδυάζει κωμικά στοιχεία, έναν ειρωνικό σχολιασμό των ηθών του μεγάλου κόσμου και έναν ελαφρώς κυνικό διδακτισμό. Ο συγγραφέας πειραματίζεται και με τη μορφή της διήγησης, παρουσιάζοντας τον Οράς Μπιανσόν, γιατρό και φίλο του Ραστινιάκ, ως αφηγητή, κάτι που φέρνει τον κόσμο που περιγράφεται στο μυθιστόρημα ακόμη πιο κοντά στον αναγνώστη.[5]
Μετάφραση στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γυναικείο Πορτραίτο, μετάφραση: Κωνσταντίνα Παπαπετροπούλου, εκδόσεις Ερατώ 1997 [6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «babelio.com/livres/Balzac-tude-de-femme».
- ↑ . «booknode.com/etude_de_femme».
- ↑ . «senscritique.com/livre/etude_de_femme/critique».
- ↑ . «balzac-analyse.com/tome-iii-etude-de-femme/».
- ↑ . «maisondebalzac.paris.fr/etude_de_femme».
- ↑ . «politeianet.gr/books/balzac-honore-de-erato-gunaikeio-portraito».