Ούρσουλα Μιρουέ
 | |
| Συγγραφέας | Ονορέ ντε Μπαλζάκ |
|---|---|
| Εικονογράφος | Édouard Toudouze |
| Τίτλος | Ursule Mirouët |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1842 |
| Μορφή | μυθιστόρημα |
| Σειρά | Η Ανθρώπινη κωμωδία |
| Επόμενο | Ευγενία Γκραντέ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ούρσουλα Μιρουέ (γαλλικός τίτλος: Ursule Mirouët) είναι μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα Ονορέ ντε Μπαλζάκ που δημοσιεύθηκε το 1841 και εκδόθηκε το 1842. Περιλαμβάνεται στις Σκηνές της επαρχιακής ζωής της Ανθρώπινης κωμωδίας.[1]
Η υπόθεση διαδραματίζεται στην επαρχιακή πόλη Νεμούρ με μικρές αναδρομές στο Παρίσι στα έτη 1829-1837 και αναφέρεται στις μηχανορραφίες συγγενών να στερήσουν την κληρονομιά από την νόμιμη δικαιούχο.
Το μυθιστόρημα δίνει έμφαση στις «ψευδοεπιστήμες» του 19ου αιώνα, όπως ο μεσμερισμός και, ταυτόχρονα, είναι μια ενδιαφέρουσα παρουσίαση της κοινωνίας μιας μικρής γαλλικής επαρχιακής πόλης.[2]
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ούρσουλα Μιρουέ, αφού έχασε τους γονείς της, βρίσκεται υπό την κηδεμονία του θείου και νονού της Δρ Ντενί Μινορέ, ενός εξαιρετικά πλούσιου άνδρα που αποσύρθηκε στο Νεμούρ μετά την άσκηση του επαγγέλματός του στο Παρίσι. Προσεκτικός, πολύ ανήσυχος για την ευτυχία της ανιψιάς του, ο καλός γιατρός της παρείχε την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση. Δεκαπέντε χρονών, όταν ξεκινά το μυθιστόρημα, η Ούρσουλα περιβάλλεται από τη στοργή του ηλικιωμένου γιατρού, ενός ιερέα και ενός αφοσιωμένου υπηρέτη.[3]
Ο γιατρός Μινορέ στη διαθήκη του όρισε ότι η Ούρσουλα θα κληρονομήσει όλες τις οικονομίες που έχει συγκεντρώσει κατά τη διάρκεια της ζωής του. Επίσης, κληροδότησε το υπόλοιπο (περίπου το μισό) της συνολικής περιουσίας του, ύψους περίπου 1.500.000 φράγκων, σε ανιψιούς και εξαδέρφους του.[4]
Μετά τον θάνατο του γιατρού Μινορέ, δυσαρεστημένοι με τις προοπτικές κληρονομιάς τους, οι άπληστοι συγγενείς-κληρονόμοι επιδιώκουν να αρπάξουν το σύνολο της περιουσίας του πλούσιου συγγενή τους. Ο γιατρός είχε κρύψει τη διαθήκη του σε έναν τόμο στη βιβλιοθήκη του. Μαζί με τρία άλλα έγγραφα τίτλους προσόδου που προορίζονταν να εξασφαλίσουν το μέλλον της νεαρής κοπέλας, τα κλέβει ένας από τους ανιψιούς του γιατρού, ο ταχυδρόμος Μινορέ-Λεβρώ, ο οποίος, στην εποχή πριν τον σιδηρόδρομο, διαχειρίζεται τις υπηρεσίες άμαξας και ταχυδρομείου στο Νεμούρ.
Έχοντας βρεθεί χωρίς πόρους και στόχος διώξεων και δυσφημίσεων εμπνευσμένων από τον ένοχο, η Ούρσουλα καταρρέει, η κατάσταση της υγείας της προκαλεί φόβο για τον επικείμενο θάνατό της, που με ανυπομονησία περιμένουν οι άπληστοι. Την παρενοχλούν με ανώνυμες επιστολές, συκοφαντίες και εκβιασμούς. Αλλά οι τύψεις χτυπούν τον Μινορέ-Λεβρώ και ο γιατρός, εμφανιζόμενος σε όραμά του, του δίνει εντολή να αποκαταστήσει την κλοπή του. Με μια πράξη θείας δικαιοσύνης, ο νεαρός γιος του ταχυδρόμου σκοτώνεται σε ατύχημα.
Η αθωότητα τελικά θριαμβεύει. Υποστηριζόμενη από την αγάπη του Σαβινιάν ντε Πορτεντιέρ και από τους φίλους του γιατρού, βοηθούμενη επίσης από μυστηριώδεις αποκαλύψεις που είδε σε ένα όνειρο, η Ούρσουλα ανακτά τα δικαιώματά της και βρίσκει την ευτυχία που της αξίζει, παντρεύεται τον αγαπημένο της Σαβινιάν, νεαρό αξιωματικό του στρατού.[4]
Θέματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η αρετή. Η Ούρσουλα είναι εμφανώς ενάρετη και ο Μπαλζάκ γνώριζε πολύ καλά τη δυσκολία να παρουσιάσεις μια ενάρετη ηρωίδα σε ένα μυθιστόρημα: «Η καλοσύνη έχει μόνο μία μορφή, το κακό έχει χίλιες».
- Κληρονομικά και νομικά θέματα. Παρουσιάζονται αναλυτικά οι πολυπλοκότητες του γαλλικού κληρονομικού δικαίου.
- Το υπερφυσικό. Το έργο αναφέρεται εκτενώς στις υπερφυσικές δυνάμεις, τον αποκρυφισμό και τη μετάδοση της σκέψης και ενσωματώνει σημαντικές φιλοσοφικές απόψεις του συγγραφέα για τη ζωή, ιδιαίτερα την πίστη του στη θεωρία του Φραντς Άντον Μέσμερ για τον ζωικό μαγνητισμό.[5]
Μετάφραση στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ούρσουλα Μιρουέ, μετάφραση: Παναγής Αθανασάτος, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, 2009 [6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «babelio.com/livres/Balzac-Ursule-Mirout».
- ↑ . «cosmovisions.com/textUrsuleMirouet».
- ↑ . «books.openedition.org/Ursule Mirouët».
- ↑ 4,0 4,1 . «balzac-analyse.com/tome-vii-ursule-mirouet/».
- ↑ . «britannica.com/biography/Franz-Anton-Mesmer».
- ↑ . «politeianet.gr/books/balzac-honore-de-sugchroni-epochi-oursoula-miroue».