Αλμπέρ Σαβαρύς
 Εικονογράφηση του 1842 | |
| Συγγραφέας | Ονορέ ντε Μπαλζάκ |
|---|---|
| Εικονογράφος | Oreste Cortazzo |
| Τίτλος | Albert Savarus |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1842 |
| Μορφή | μυθιστόρημα |
| Σειρά | Η Ανθρώπινη κωμωδία |
| Προηγούμενο | Ένα ξεκίνημα στη ζωή |
| Επόμενο | Η βεντέτα |
| δεδομένα () | |
Αλμπέρ Σαβαρύς (γαλλικός τίτλος:Albert Savarus) είναι μυθιστόρημα του Γάλλου μυθιστοριογράφου Ονορέ ντε Μπαλζάκ που δημοσιεύτηκε το 1842. Είναι το έβδομο έργο στις Σκηνές της ιδιωτικής ζωής της Ανθρώπινης κωμωδίας, έργο το οποίο απεικονίζει σκηνές της γαλλικής κοινωνίας στην περίοδο της Παλινόρθωσης και της Ιουλιανής μοναρχίας (1815–1848).[1]
Το μυθιστόρημα διαδραματίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στην κλειστή, στρατιωτική επαρχιακή πόλη Μπεζανσόν, την οποία ο Μπαλζάκ γνώρισε σε μια σύντομη επίσκεψη το 1833.[2]
Το 1993 το μυθιστόρημα διασκευάστηκε στην ομώνυμη ταινία σε σκηνοθεσία Αλεξάντρ Αστρύκ. [3]
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η βαρόνη ντε Βατβίλ, «ίσως η πιο σημαντική γυναικεία προσωπικότητα στη Μπεζανσόν», κυρίαρχη κοινωνικά και ευσεβής, είχε ένα από τα πιο δημοφιλή σαλόνια της πόλης. Ακόμη ελκυστική, ζει με τον πλούσιο σύζυγο και την κόρη της, την εύθραυστη 17χρονη Ροζαλί,[4] για την οποία ετοιμάζει έναν υπέροχο γάμο με τον Αμεντέ, έναν ανόητο αλλά πλούσιο νεαρό που θαυμάζει επίσης τη μητέρα.
Όμως η Ροζαλί έχει άλλα σχέδια, ιδιαίτερα από όταν ένας νεαρός δικηγόρος, ο Αλμπέρ Σαβαρόν ντε Σαβαρύς, έχει εγκατασταθεί στην πόλη, του οποίου η μυστηριώδης προσωπικότητα κινεί το ενδιαφέρον της νεαρής κοπέλας. Ο Σαβαρύς έχει ήδη γίνει γνωστός στη Μπεζανσόν κερδίζοντας πολλές μεγάλες υποθέσεις και απολαμβάνει την εμπιστοσύνη των ντόπιων εμπόρων που επωφελήθηκαν από τις νίκες του στα δικαστήρια. Η Ροζαλί ερωτεύεται κρυφά αυτόν τον φιλόδοξο άντρα που συγχρόνως προετοιμάζει την πολιτική του καριέρα και εκδίδει μια εφημερίδα. Αλλά ο Σαβαρύς είχε την απερισκεψία να δημοσιεύσει στην εφημερίδα του ένα διήγημα.[5]
Στο διήγημα του Σαβαρύς, δύο νεαροί άντρες ταξιδεύουν στην Ελβετία. Από μια βάρκα, ο Ροδόλφος, ένας από τους νεαρούς, εντυπωσιάζεται από ένα κορίτσι που βλέπει στο παράθυρο σπιτιού στην όχθη της λίμνης. Αμέσως σταματάει στο χωριό για να μάθει ποια είναι. Του λένε ότι είναι μια νεαρή Αγγλίδα, μένει με τον παππού της που έχει έρθει εκεί για την υγεία του. Ο Ροδόλφος μπαίνει στον κήπο της και κρυφακούει την κοπέλα με την υπηρέτριά της να μιλάνε ιταλικά. Αποδεικνύεται ότι η κοπέλα, η Φραντσέσκα, είναι η σύζυγος ενός ηλικιωμένου Ιταλού που αντιμετωπίζοντας πολιτική δίωξη κατέφυγε κρυφά στην Ελβετία. Ο Ροδόλφος γίνεται φίλος τους και σύντομα ερωτεύονται και συμφωνούν να περιμένουν μέχρι να πεθάνει ο ηλικιωμένος σύζυγος για να παντρευτούν. Έρχεται η είδηση ότι η δίωξή τους έχει αρθεί και οι Ιταλοί αναχωρούν για τη Γενεύη, όπου ο Ροδόλφος θα τους συναντήσει αργότερα. Όταν φτάνει εκεί, αποδεικνύεται ότι η Φραντσέσκα είναι πριγκίπισσα και ο σύζυγός της δούκας. Ο Ροδόλφος τη συναντά και ορκίζονται αιώνιο έρωτα, πριν φύγει για να αφοσιωθεί στην καριέρα του.[6]
Όταν η Ροζαλί διαβάζει την ιστορία, υποπτεύεται ότι είναι η αληθινή ιστορία του Σαβαρόν και αρχίζει να ζηλεύει.
Από ερωτική περιέργεια, κατακρατεί την αλληλογραφία του δικηγόρου, μέσω της οποίας μαθαίνει για τις πολιτικές του φιλοδοξίες και τη βαθιά αγάπη που τρέφει για μια Ιταλίδα αριστοκράτισσα, τη Φραντσέσκα. Δεν αρκέστηκε στην κλοπή των επιστολών του και στη συνέχεια στην εξαφάνιση της αλληλογραφίας από τη Φραντσέσκα, αλλά κατέληξε να γράφει ψεύτικα γράμματα μιμούμενη τον γραφικό χαρακτήρα του δικηγόρου, κάνοντας την πριγκίπισσα να πιστέψει ότι ο Σαβαρύς, πολύ απορροφημένος στην προεκλογική του εκστρατεία, δεν νιώθει πλέον καμία αγάπη γι' αυτήν και ετοιμάζεται μάλιστα να παντρευτεί στη Μπεζανσόν. Στη συνέχεια, χωρίς κανένα νέο από τον Αλμπέρ, μετά τον θάνατο του συζύγου της η πριγκίπισσα παντρεύεται ξανά. Επί πλέον, μέσω των μηχανορραφιών της, η Ροζαλί, που φοβάται ότι ο «εραστής» της αν γινόταν βουλευτής θα έφευγε για το Παρίσι, καταστρέφει την προεκλογική του εκστρατεία δίνοντας στους αντιπάλους του πληροφορίες για τις βασιλικές διασυνδέσεις του στο παρελθόν και άλλες πληροφορίες που έχει αποκομίσει από τις επιστολές του. Όταν η προεκλογική εκστρατεία γίνεται σκληρότερη και ο Αλμπέρ θα έπρεπε να δραστηριοποιηθεί, αυτός εξαφανίζεται από τη Μπεζανσόν, έχοντας λάβει ξαφνικά την είδηση ότι η πριγκίπισσα Φραντσέσκα έχει ξαναπαντρευτεί.[7]
Στη συνέχεια, η Ροζαλί εξομολογείται το απαίσιο μυστικό σε έναν ιερέα, ο οποίος τρομοκρατείται, αλλά δεν μπορεί πλέον να αντιστρέψει τα γεγονότα και προβλέπει ότι το μέλλον θα είναι καταστροφικό. Ο Αλμπέρ βρίσκει την πριγκίπισσα, αλλά είναι πολύ αργά, και, τρελός από τη θλίψη του, αποσύρεται στο μοναστήρι της Γκραντ Σαρτρέζ.
Μετά τον θάνατο του συζύγου της, η βαρόνη ντε Βατβίλ ξαναπαντρεύτηκε τον Αμεντέ, τον οποία η κόρη της είχε κατηγορηματικά αρνηθεί ως σύζυγο, και έφυγε για το Παρίσι. Η Ροζαλί έφυγε από τη Μπεζανσόν και αποσύρθηκε στα κτήματά της, μακριά από την πόλη. Στη συνέχεια ομολογεί την ενοχή της στη Φραντσέσκα, επικοινωνώντας μαζί της και επιστρέφοντας τα γράμματα που έκλεψε, αλλά με εκδικητική διάθεση της γράφει ότι η αδιαλλαξία της ώθησε τον Αλμπέρ στη σιωπή του μοναστηριού.
Στη συνέχεια, κάθε χρόνο, η Ροζαλί κάνει ένα προσκύνημα στα τείχη του μοναστηριού. Το 1841, ενώ ταξίδευε με ατμόπλοιο στον Λίγηρα, ακρωτηριάσθηκε και παραμορφώθηκε φρικτά σε ένα ατύχημα.
Σχόλια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πόλη Μπεζανσόν ήταν πιθανώς μια αναφορά στο μυθιστόρημα του Σταντάλ Το κόκκινο και το μαύρο, το οποίο είχε δημοσιευθεί δέκα χρόνια νωρίτερα και το οποίο επίσης διαδραματίζεται στην Μπεζανσόν. Εκείνη την εποχή, η πόλη, στρατιωτικό προπύργιο και έδρα πολλών θρησκευτικών ταγμάτων, παρουσίαζε όλα τα χαρακτηριστικά μιας κλειστής συντηρητικής επαρχιακής πόλης όπου πιθανόν αναπτύσσονταν κρυφά πάθη.[8]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «maisondebalzac.paris.fr/vocabulaire/furne/notices/albert_savarus».
- ↑ . «fr.wikisource.org/wiki/Albert_Savarus».
- ↑ . «imdb.com//Albert Savarus/TV Movie/1993».
- ↑ Η Ροζαλί γεννήθηκε το 1817. Η ιστορία ξεκινά το 1834 και τελειώνει το 1841.
- ↑ . «babelio.com/livres/Balzac-Albert-Savarus».
- ↑ . «balzac-analyse.com/tome-iii-albert-savarus/».
- ↑ . «balzacbooks.wordpress.com/2012/01/24/albert-savarus-by-honore-de-balzac/».
- ↑ Αρκετές φορές στο μυθιστόρημα, ο Μπαλζάκ σκιαγραφεί μια πολύ επικριτική εικόνα της Μπεζανσόν