Διοξαζιριδίνη
| Διοξαζιριδίνη | |||
|---|---|---|---|
| |||
| Γενικά | |||
| Όνομα IUPAC | Διοξαζιριδίνη | ||
| Άλλες ονομασίες | Επιδιοξαμίνη Υπεροξυαμίνη Αμινuπεροξείδιο | ||
| Χημικά αναγνωριστικά | |||
| Χημικός τύπος | NHO2 | ||
| Μοριακή μάζα | 47,013 amu[1] | ||
| Αριθμός CAS | 67394-35-8 | ||
| SMILES | N1OO1 | ||
| InChI | 1S/HNO2/c1-2-3-1/h1H | ||
| PubChem CID | 18913471 | ||
| ChemSpider ID | 13950194[2] | ||
| Ισομέρεια | |||
| Ισομερή θέσης | 1 Νιτρώδες οξύ | ||
| Φυσικές ιδιότητες | |||
| Πυκνότητα | 1.500±100 kg/m³ | ||
| Δείκτης διάθλασης , nD |
1,339 | ||
| Χημικές ιδιότητες | |||
| Επικινδυνότητα | |||
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |||
Η διοξαζιριδίνη[3] (αγγλικά dioxaziridine) είναι ανόργανη ετεροκυκλική ένωση, που περιέχει άζωτο, υδρογόνο και οξυγόνο, με μοριακό τύπο ΝHO2. Το μόριό της αποτελείται δομικά από έναν τριμελή ετεροκυκλικό δακτύλιο, που περιέχει δύο (2) διαφορετικά άτομα, ένα (1) αζώτου και δύο (2) οξυγόνου. Περιέχει «υπεροξειδική γέφυρα» (-O-O-), οπότε ανήκει στα υπεροξείδια.
Ισομέρεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με βάση το μοριακό τύπο της (NHO2) έχει ένα (1) μόνο ισομερές θέσης, το νιτρώδες οξύ (ΗΝΟ2).
«Μητρική» και «θυγατρικές» διοξαζιριδίνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η διοξααζιριδίνη είναι η «μητρική ένωση» για μια σειρά «θυγατρικών» της παραγώγων (ανόργανων και οργανικών), που μαζί με τη «μητρική ένωση», ονομάζονται συλλήβδην «διοξαζιριδίνες».
Παραπομπές και παρατηρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Διαδικτυακός τόπος PubChem
- ↑ Διαδικτυακός τόπος ChemSpider
- ↑ Για εναλλακτικές ονομασίες δείτε τον πίνακα πληροφοριών.
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||