2-αιθυλοπυριδίνη

2-αιθυλοπυριδίνη
Γενικά
Όνομα IUPAC	2-αιθυλοπυριδίνη
Άλλες ονομασίες	2-αιθυλαζίνη 2-αιθυλαζαβενζόλιο
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος	C7H9N
Μοριακή μάζα	107,15 amu
Αριθμός CAS	100-71-0
SMILES	CCc1ccccn1
InChI	1S/C7H9N/c1-2-7-5-3-4-6-8-7/h3-6H,2H2,1H3
Αριθμός EINECS	202-881-9
Αριθμός UN	06X1W46PYX
PubChem CID	7523
ChemSpider ID	7975
Δομή
Ισομέρεια
Ισομερή θέσης	>100
Φυσικές ιδιότητες
Σημείο τήξης	-63°C
Σημείο βρασμού	149°C
Πυκνότητα	937 kg/m³
Διαλυτότητα στο νερό	45 kg/m³
Δείκτης διάθλασης , nD	1,4964 (20°C)
Χημικές ιδιότητες
pKa	5,89
Ελάχιστη θερμοκρασία ανάφλεξης	29,4°C
Επικινδυνότητα
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Η 2-αιθυλοπυριδίνη (αγγλικά 2-ethylpyridine) είναι βασική ετεροκυκλική αρωματική (δηλαδή ετεροαρωματική) οργανική ένωση, που περιέχει άνθρακα, υδρογόνο και άζωτο, με μοριακό τύπο C₇H₉N. Η χημικά καθαρή 2-αιθυλοπυριδίνη, στις κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος, δηλαδή σε θερμοκρασία 25°C και υπό πίεση 1 atm, είναι υγρό που έχει δυσάρεστη οσμή, παρόμοια με της «μητρικής» πυριδίνης. Είναι μία από τις τρεις (3) ισομερείς του αιθυλοπυριδίνες, των οποίων οι δομές διαφέρουν ανάλογα με τη θέση που η αιθυλομάδα (-CH₂CH₃) τους επισυνάπτεται γύρω από το πυριδινικό τους δακτύλιο.

Παραγωγή

Η παραγωγή της 2-αιθυλοπυριδίνης μπορεί να γίνει με διάφορες μεθόδους, που προκύπτουν από τις γενικές μεθόδους παραγωγής πυριδινών.

Με συντριμερισμό ενώσεων με τριπλό δεσμό

Με μείγμα αιθινίου (HC≡CH) και προπανονιτριλίου (CH₃CH₂CN), σε αναλογία 2:1 υπέρ του πρώτου, παρουσία διαλυτών ενώσεων του κοβαλτίου, όπως το κοβαλτιοκένιο [Co(C₅H₅)₂], παράγεται 2-αιθυλοπυριδίνη:

$\mathrm {2HC\equiv CH+CH_{3}CH_{2}CN{\xrightarrow[{Co(C_{5}H_{5})_{2}}]{\triangle }}}$

Με επίδραση εναμίνης σε β-δικαρβονυλική ένωση

Με επίδραση 1-βουτεν-2-αμίνης (CH₂=C(NH)CH₂CH₃) σε προπανοδιάλη (HCOCH₂CHO), που αντιδρά με τη μορφή της ταυτομερούς της 3-υδροξυπροπενάλης (HOCH=CHCHO):

$\mathrm {HOCH=CHCHO+CH_{2}=C(NH_{2})CH_{2}CH_{3}{\xrightarrow {}}2H_{2}O+}$

Με επίδραση 2- ή 5-αιθυλ-1,3-οξαζολίου σε αιθένιο και αφυδάτωση

Με επίδραση 2-αιθυλ-1,3-οξαζολίου ή 5-αιθυλ-1,3-οξαζολίου σε αιθένιο (CH₂=CH₂), παράγεται αρχικά 2-αιθυλο-3-υδρο-2-πυριδινόλη ή 5-αιθυλο-2,3-διυδρο-2-πυριδινόλη, αντίστοιχα, που και οι δύο δίνουν τελικά με αφυδάτωση 2-αιθυλοπυριδίνη:

$\mathrm {+CH_{2}=CH_{2}{\xrightarrow {}}}$$\mathrm {\xrightarrow {\pi .H_{2}SO_{4}}}$

ή

$\mathrm {+CH_{2}=CH_{2}{\xrightarrow {}}}$$\mathrm {\xrightarrow {\pi .H_{2}SO_{4}}}$

Χημικές ιδιότητες

Η 2-αιθυλοπυριδίνη είναι μονοϋποκατεστημένη «θυγατρική» πυριδίνη και γι' αυτό είναι σημαντικά δραστικότερη από τη «μητρική» πυριδίνη.

Ωστόσο και πάλι, τα ηλεκτρονιόφιλα αντιδραστήρια συνήθως προτιμούν να αντιδρούν με το περισσότερο ηλεκτραρνητικό και επομένως ισχυρότερο πυρινόφιλο άτομο αζώτου της 2-αιθυλοπυριδίνης, σχηματίζοντας άλατα 3-αιθυλοπυριδινιωνίου. Ο σχηματισμός του 2-αιθυλοπυριδινιωνίου ενισχύει επιπλέον τη δραστικότητα της ένωσης έναντι πυρινόφιλων αντιδραστηρίων.

Δείτε επίσης

• Πυριδίνη
• 2-μεθυλοπυριδίνη
• 3-μεθυλοπυριδίνη
• 4-μεθυλοπυριδίνη
• 3-αιθυλοπυριδίνη
• 2,3-λουτιδίνη
• 2,4-λουτιδίνη
• 2,5-λουτιδίνη
• 2,6-λουτιδίνη
• 3,4-λουτιδίνη
• 3,5-λουτιδίνη
• Αιθυλοβενζόλιο
• Ανιλίνη
• Βενζυλαμίνη