Μαρμαροειδής αγριόγατος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Μαρμαροειδής αγριόγατος | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Ο Μαρμαροειδής αγριόγατος (1880)
| ||||||||||||||||
| Κατάσταση διατήρησης | ||||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Διώνυμο | ||||||||||||||||
| Μαρμαροειδής αγριόγατος - Pardofelis marmorata Martin, 1836 |
Ο Μαρμαροειδής αγριόγατος (Pardofelis marmorata), είναι ένα μικρό αιλουροειδές, που απαντάται στη νότια και ννοτιοανατολική Ασία. Το 2002, χαρακτηρίστηκε από την IUCN ως «Ευάλωτο», αφού ο πληθυσμός, υπολογίζεται γύρω στα 10.000 άτομα.
Παλαιότερα, θεωρούταν ότι ανήκε στην υποοικογένεια των Πανθηρίνων (Pantherinae). Η γενετική ανάλυση, έδειξε ότι ο Μαρμαροειδής αγριόγατος, συνδέεται στενά με τον Ασιατικό χρυσότριχο αγριόγατο και τον Ερυθροκαστανό αγριόγατο, τα οποία, διέφεραν από τα άλλα Αιλουροειδή, πριν από 9,4 εκατομμύρια χρόνια.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μαρμαροειδής αγριόγατος, έχει, περίπου, το μέγεθος μίας κατοικίδιας γάτας, με μια πιο παχιά και τριχωτή ουρά, η οποία, μπορεί να είναι μεγαλύτερη από το σώμα του. Οι Μαρμαροειδείς αγριόγατοι, έχουν μήκος από 45 έως 62 cm, με μήκος ουράς από 35 έως 55 cm. Ζυγίζουν από 2 έως 5 kg. Το τρίχωμα του, είναι παχύ και μαλακό και έχει χρώμα σκούρο γκρι - καφέ ή κιτρινωπό γκρι με κόκκινο - καφέ. Το πρόσωπο, η πλάτη και τα πλευρά, έχουν μαύρες ρίγες ή βούλες. Τα πόδια, είναι γεμάτα μαύρα στίγματα, ενώ η ουρά του, έχει μαύρους δακτυλίους. Εκτός από τη μακριά ουρά του, ο Μαρμαροειδής αγριόγατος, διακρίνεται και για τα μακριά πόδια του. Διαθέτει ασυνήθιστα μεγάλους κυνόδοντες, που μοιάζουν με τα αντίστοιχα άλλων αιλουροειδών.
Κατανομή και οικότοποι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Μαρμαροειδεις αγριόγατοι, απαντώνται στους πρόποδες των Ιμαλαΐων στο Νεπάλ, στην ανατολική και νοτιοδυτική Κίνα και στα νησιά της Σουμάτρας και του Βόρνεο. Προτιμούν κυρίως τα υγρά και φυλλοβόλα - αειθαλή τροπικά δάση.
Οικολογία και συμπεριφορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.JPG)
Οι Μαρμαροειδείς αγριόγατοι, είναι ενεργοί κατά τη διάρκεια της νύχτας και του λυκόφωτος. Το φάσμα τους, φτάνει τα 5,8 τ.χλμ., σε υψόμετρο από 1.000 έως 1.200 μ.
Τα δάση, παρέχουν στον Μαρμαροειδή αγριόγατο το μεγαλύτερο μέρος της λείας του:πουλιά, σκίουροι και άλλα τρωκτικά. Επίσης, μπορεί να τραφεί με ερπετά, ακόμη και με ορισμένα είδη πιθήκου.
Η κύηση, διαρκεί περίπου 66 με 82 μέρες. Γεννούν 1 ή σπανιότερα 2 γατάκια, τα οποία ζυγίζουν, κατά τη γέννησή τους, 61 με 85 gg. Ανοίγουν τα μάτια τους στις 12 μέρες, αρχίζουν να λαμβάνουν στερεή τροφή στους 2 μήνες, την ίδια περίοδο όπου αρχίζουν να αναρριχώνται. Τα μικρά, φτάνουν στη σεξουαλική ωριμότητα στους 21 ή 22 μήνες, ενώ έχουν ζήσει σε αιχμαλωσία έως και 12 χρόνια.
Υποείδη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μαρμαροειδής αγριόγατος, έχει 2 υποείδη:
- Pardofelis marmorata marmorata - χερσόνησος της Μαλαισίας, Σουμάτρα, βόρειο Βόρνεο και Μιανμάρ
- Pardofelis marmorata charitoni - βόρειο Μιανμάρ, Σικίμ και Νεπάλ
Απειλές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η παγίδευση, είναι διαδεδομένη σε όλη την κατανομή του και αποτελεί μείζονα απειλή. Επίσης, προτιμάται για το δέρμα, τα οστά και το κρέας του. Συχνά, αγριόγατοι, θυσιάζονται σε τελετές ντόπιων ιθαγενών, για τύχη και καλή σοδειά. Τέλος, η αποψίλωση των δασών, αποτελεί σημαντική απειλή για τους Μαρμαροειδείς αγριόγατους.
Διατήρηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μαρμαροειδής αγριόγατος, έχει ταξινομηθεί στο «Παράρτημα Ι της CITES». Το κυνήγι, απαγορεύεται αυστηρά στο Μπανγκλαντές, στην Καμπότζη, στη Γιουνάν, στην Ινδία, στην Ινδονησία, στη Μαλαισία, στο Μιανμάρ, στο Νεπάλ και στην Ταϊλάνδη. Το κυνήγι επιτρέπεται στο Λάος και στη Σιγκαπούρη. Στο Μπουτάν και στο Μπρουνέι, δεν προστατεύεται πέρα των προστατευόμενων περιοχών. Τέλος, δεν υπάρχουν πληροφορίες για την κατάσταση προστασίας στην Καμπότζη και στο Βιετνάμ
