Σιέρα Λεόνε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 8°30′00″N 11°55′00″W / 8.5°N 11.9167°W / 8.5; -11.9167

Δημοκρατία της Σιέρα Λεόνε
Republic of Sierra Leone

Σημαία

Εθνόσημο
Εθνικό σύνθημα: Ενότητα - Ελευθερία - Δικαιοσύνη
Τοποθεσία της χώρας στον κόσμο
Η θέση της Σιέρα Λεόνε (πράσινο)
και μεγαλύτερη πόληΦρίταουν
08°29′04″N 13°14′04″W / 8.48444°N 13.23444°W / 8.48444; -13.23444 (Φρίταουν)
Αγγλικά
Προεδρική Δημοκρατία
Τζούλιους Μαάντα Μπίο
Μοχάμεντ Τζάλντεχ Τζάλοχ
Ντέιβιντ Μοϊνίνα Σενγκέχ
Ανεξαρτησία
Από το Ηνωμένο Βασίλειο
Ισχύον Σύνταγμα

27 Απριλίου 1961
1η Οκτωβρίου 1991, αναθεωρήθηκε πολλές φορές
 • Σύνολο
 • % Νερό
 • Σύνορα
Ακτογραμμή

71.740 km2 (119η)
0,17
958 km
402 km
Πληθυσμός
 • Εκτίμηση 2023 
 • Απογραφή 2015 
 • Πυκνότητα 

8.689.601[1] (101η) 
7.092.113 [2]  
121,1 κατ./km2 (97η) 
ΑΕΠ (ΙΑΔ)
 • Ολικό  (2016)
 • Κατά κεφαλή 

10,764 δισ. $[3] (151η)  
1.671 $[3] (175η) 
ΑΕΠ (ονομαστικό)
 • Ολικό  (2016)
 • Κατά κεφαλή 

3,981 δισ. $[3] (153η)  
618 $[3] (175η) 
ΔΑΑ (2021)Αύξηση 0,477[4] (181η) – χαμηλός
ΝόμισμαΛεόνε (SLL)
GMT (UTC +0)
Internet TLD.sl
Οδηγούν σταδεξιά
Κωδικός κλήσης+232

Η Δημοκρατία της Σιέρα Λεόνε είναι χώρα της δυτικής Αφρικής. Συνορεύει βορείως με τη Γουινέα, νοτίως με τη Λιβερία, ενώ δυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό. Η ονομασία «Σιέρα Λεόνε» προέρχεται από την πορτογαλική ονομασία της χώρας Serra Leoa, που σημαίνει Οροσειρά των Λεόντων.

Κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα η Σιέρα Λεόνε ήταν στρατηγικό λιμάνι για το δουλεμπόριο μεταξύ ηπείρων. Ιδρύθηκε από την Εταιρεία της Σιέρα Λεόνε (Sierra Leone Company) σαν τόπος διαμονής των άπορων Μαύρων του Λονδίνου το 1791. Ο πρώτος οικισμός ήταν η πρωτεύουσα, η Φρίταουν. Το 1808 η Φρίταουν έγινε αποικία του Βρετανικού Στέμματος και το 1896 το εσωτερικό της χώρας έγινε βρετανικό προτεκτοράτο. Η χώρα απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1961, ενώ την περίοδο 1991-2000 υπέφερε από έναν καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο. Προκειμένου να θέσει τέλος στον εμφύλιο, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών και οι βρετανικές δυνάμεις προχώρησαν στον αφοπλισμό 17.000 στρατιωτών και ανταρτών.

Δημογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πληθυσμός της χώρας ανέρχεται σε 7.092.113 κατοίκους[2] σύμφωνα με την απογραφή του 2015. Αποτελείται από 20 αφρικανικές εθνικές ομάδες κατά το 90%, Κρεολούς 10% (απογόνους απελευθερωθέντων σκλάβων της Τζαμάικας που εγκαταστάθηκαν στο Φρίταουν στα τέλη του 18ου αιώνα) και πρόσφυγες από τον πρόσφατο πόλεμο στη Λιβερία. Υπάρχουν, επίσης, λίγοι Ευρωπαίοι, Λιβανέζοι, Πακιστανοί και Ινδοί. Από θρησκευτική άποψη, 60% είναι Μουσουλμάνοι, 10% Χριστιανοί, ενώ το 30% ανήκει σε τοπικά θρησκεύματα. Επίσης, υπάρχουν 2.039 Μάρτυρες του Ιεχωβά[5] και 13.078 Μορμόνοι της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.[6]

Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2019 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ήταν 60,8 χρόνια (59,6 χρόνια οι άνδρες και 61,9 οι γυναίκες).[7]

Διακυβέρνηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 24 Ιουνίου 2023, πρόεδρος επανεξελέγη ο Τζούλιους Μαάντα Μπίο, με ποσοστό 56,2% των ψήφων. Επικεφαλής υπουργός (Chief Minister) είναι ο Ντέιβιντ Σένγκεχ. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.[8]

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η χώρα είναι από τις φτωχότερες στον κόσμο, με μεγάλες ανισότητες στην κατανομή του εισοδήματος. Μολονότι διαθέτει αξιόλογα κοιτάσματα ορυκτών και διαθέτει αρκετές καλλιεργήσιμες εκτάσεις και μεγάλα αλιευτικά πεδία, η κοινωνική της δομή είναι υπανάπτυκτη και κοινωνικές ταραχές εξακολουθούν να παρακωλύουν την οικονομική ανάπτυξη. Η σημερινή της οικονομία βασίζεται στη γεωργική καλλιέργεια με παραδοσιακούς και καθόλου αποδοτικούς τρόπους (απασχολείται περίπου το 50% του πληθυσμού), ενώ η βιομηχανία είναι σχεδόν ανύπαρκτη και περιορίζεται σε κάποιες μικρές επεξεργασίες πρώτων υλών για εγχώρια κατανάλωση. Παράγονται ρύζι, καφές, κακάο, καρύδες (και έλαιο), αραχίδες (φιστίκια). Μικρή παραγωγή, επίσης, υπάρχει στην κτηνοτροφία και στην αλιεία. Η εξόρυξη διαμαντιών παραμένει ο μοναδικός τρόπος εισροής ξένου συναλλάγματος, καθώς καλύπτει πάνω από το 50% του συνόλου των εξαγωγών. Η οικονομία της εξακολουθεί να βασίζεται στη βοήθεια που αποστέλλουν διεθνείς οργανισμοί και είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στις εσωτερικές αναταραχές. Δεν γίνεται, ακόμη, σοβαρή εκμετάλλευση των κοιτασμάτων βωξίτη και ρουτιλίου (οξειδίου του τιτανίου) που υπάρχουν στη χώρα.

Επικοινωνίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τηλεφωνικό δίκτυο είναι πενιχρό (μόλις 24.000 συνδέσεις). Περισσότερο διαδεδομένη είναι η κινητή τηλεφωνία (επί του παρόντος 780.000 συνδέσεις). Υπάρχουν εννέα τοπικοί σταθμοί FM, ένας στα AM και ένας στα βραχέα (SW), ενώ το τηλεοπτικό δίκτυο απαρτίζουν δύο μόνον σταθμοί. Εκτιμάται ότι οι χρήστες του Διαδικτύου είναι μόλις 10.000.

Συγκοινωνίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το οδικό δίκτυο καλύπτει μόλις 11.300 χιλιόμετρα, από τα οποία ασφαλτόστρωση διαθέτουν μόνο τα 900. Χρησιμοποιείται ποτάμιο δίκτυο σε μήκος περίπου 800 χλμ. Δεν υπάρχει σιδηροδρομικό δίκτυο και η χώρα επικοινωνεί με το εξωτερικό με τη βοήθεια 10 αεροδρομίων (μόνο ένα μόνο έχει ασφάλτινο διάδρομο) και τριών λιμένων (Φριτάουν, Πεπέλ, Νήσοι Σέρμπρο). Τον Απρίλιο του 2009 η Ευρωπαϊκή Ένωση συμπεριέλαβε τη χώρα στον κατάλογο με τους αερομεταφορείς που απαγορεύεται να εκτελούν πτήσεις προς τα 27 κράτη μέλη, για λόγους ασφαλείας.[9] Η οδήγηση γίνεται στα δεξιά.

Διοικητική διαίρεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η χώρα διαιρείται σε 4 περιφέρειες: Βόρεια, Ανατολική, Δυτική και Νότια

Εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δυνατότητα ανάγνωσης και γραφής έχει περίπου το 35% του πληθυσμού. Επίσημη γλώσσα είναι η αγγλική, ομιλούνται όμως και οι διάλεκτοι Μέντε (στο Νότο) και Τέμνε. Λόγω της συνεισφοράς των μπανγκλαντεσιανών κυανόκρανων του ΟΗΕ στην αποστολή του ΟΗΕ στη Σιέρα Λεόνε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στη χώρα, ο Αχμάντ Τετζάν Καμπά όρισε τη βεγγαλική γλώσσα ως επίτιμη επίσημη γλώσσα της χώρας τον Δεκέμβριο του 2002.[10][11][12][13] Οι Κρεολοί μιλούν τη διάλεκτο Κρίο, η οποία είναι ένα συνονθύλευμα λέξεων τοπικών ιδιωμάτων και αγγλικών και είναι κατανοητή από το 95% του πληθυσμού.

Πόλεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Επίσημη εκτίμηση πληθυσμού
  2. 2,0 2,1 «Απογραφή 2015». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2019. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 «Σιέρα Λεόνε». ΔΝΤ. Απρίλιος 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2017. 
  4. Human Development Report 2021-22: Uncertain Times, Unsettled Lives: Shaping our Future in a Transforming World (PDF). hdr.undp.org. United Nations Development Programme. 8 Σεπτεμβρίου 2022. σελίδες 272–276. ISBN 978-9-211-26451-7. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2022. 
  5. Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 2014, Watch Tower Bible And Tract Society of Pennsylvania, σελ. 186
  6. "Facts and Statistics", mormonnewsroom.org
  7. Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, Προσδόκιμο ζωής και υγιές προσδόκιμο ζωής, Δεδομένα ανά χώρα.
  8. Σιέρα Λεόνε Αρχειοθετήθηκε 2015-10-16 στο Wayback Machine. CIA World Factbook
  9. hi/world/europe/7990561.stm BBC News Αρχειοθετήθηκε 2008-04-04 στο Wayback Machine., Benin joins EU aviation blacklist, 8 Απριλίου 2009.
  10. «How Bengali became an official language in Sierra Leone» (στα αγγλικά). The Indian Express. 2017-02-21. http://indianexpress.com/article/research/how-bengali-became-an-official-language-in-sierra-leone-in-west-africa-international-mother-language-day-2017-4536551/. Ανακτήθηκε στις 2017-03-22. 
  11. «Why Bangla is an official language in Sierra Leone». Dhaka Tribune. 23 Feb 2017. https://www.dhakatribune.com/bangladesh/foreign-affairs/2017/02/23/bangla-language-sierra-leone. 
  12. Ahmed, Nazir (21 Φεβρουαρίου 2017). «Recounting the sacrifices that made Bangla the State Language». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2020. 
  13. «Sierra Leone makes Bengali official language». Pakistan. 29 Dec 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 September 2013. https://web.archive.org/web/20130927121835/http://www.dailytimes.com.pk/default.asp?page=story_29-12-2002_pg9_6. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]