Οι παίκτες (Γκόγκολ)
 Σκηνή από σύγχρονη παράσταση | |
| Συγγραφέας | Νικολάι Γκόγκολ |
|---|---|
| Τίτλος | Игроки |
| Γλώσσα | Ρωσικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1842 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Οι παίκτες (τίτλος στα ρωσικά: Игроки), είναι κωμικό θεατρικό έργο του Ρώσου δραματουργού και μυθιστοριογράφου Νικολάι Γκόγκολ που δημοσιεύτηκε το 1842. [1]
Η υπόθεση βασίζεται σε μια ιστορία εξαπάτησης μεταξύ χαρτοκλεφτών του τύπου «ο κλέψας του κλέψαντος».[2]
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ιστορία διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια μιας ημέρας σε ένα πανδοχείο μιας μικρής επαρχιακής ρωσικής πόλης, όπου καταφτάνει ο Ιχάρεφ, ένας χαρτοκλέφτης που μόλις κέρδισε σε παιχνίδι 80 χιλιάδες ρούβλια. Στο ίδιο πανδοχείο μένουν και τρεις άλλοι επαγγελματίες χαρτοπαίκτες, που περιμένουν τη μεγάλη ευκαιρία. Γνωρίζονται με τον Ιχάρεφ, αναγνωρίζονται ως συνάδελφοι στα χαρτοπαικτικά κόλπα και του προτείνουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους. Ο Ιχάρεφ συμφωνεί πρόθυμα. Σύντομα εμφανίζεται το υποψήφιο θύμα: Ο κ. Γκλοβ, ένας πλούσιος γαιοκτήμονας βρίσκεται στην πόλη και περιμένει να εισπράξει 200.000 ρούβλια από την τράπεζα. Ο ίδιος πρέπει να επιστρέψει στο κτήμα του αφήνοντας πίσω τον γιο του Αλέξανδρο για να εισπράξει τα χρήματα. Ο Αλέξανδρος Γκλοβ παρασύρεται στο παιχνίδι και χάνει γρήγορα τα 200.000 ρούβλια από τους παίκτες. Καθώς δεν έχει ακόμη τα χρήματα, τους δίνει ένα γραμμάτιο. Ένας υπάλληλος της τράπεζας τους ενημερώνει ότι η εξαργύρωση του γραμματίου θα διαρκέσει 2 εβδομάδες. [3]
Οι τρεις παίκτες πρέπει να φύγουν αμέσως και χρειάζονται μετρητά, οπότε προσφέρουν στον Ιχάρεφ μια συμφωνία: να τους δώσει τα 80.000 κέρδη του σε μετρητά και να κρατήσει το γραμμάτιο των 200.000. Ο Ιχάρεφ δέχεται και καυχιέται ότι κέρδισε τόσα χρήματα σε μια μέρα, όσα βγάζουν άλλοι σε μια ζωή.
Μόλις οι τρεις χαρτοκλέφτες φεύγουν από την πόλη με τα χρήματά του, ο Ιχάρεφ μαθαίνει ότι ο Γκλοβ και ο υπάλληλος της τράπεζας ήταν συνεργοί τους σε ένα περίτεχνο κόλπο για να πάρουν τα κέρδη του. Συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να πάει στην αστυνομία καθώς ήταν συνένοχος σε στημένο χαρτοπαίγνιο και ξεσπά με αγανάκτηση κατά των απατεώνων.[4]
Διασκευές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το 1942, ο Ντμίτρι Σοστακόβιτς συνέθεσε μια ημιτελή όπερα με τον ίδιο τίτλο.[5]
- Το έργο διασκευάστηκε για τη γαλλική τηλεόραση το 1950 από τον Claude Barma, το 1960 από τον Marcel Bluwal και το 1968 από τον René Lucot.
- Το 2007, το Ρωσικό παιχνίδι σε σκηνοθεσία Πάβελ Τσουκράι βασίζεται στο έργο Γκόγκολ.[6]
Μετάφραση στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Οι παίκτες, μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές, εκδόσεις Ηριδανός, 2009 [7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «babelio.com/livres/Gogol-Les-Joueurs».
- ↑ . «theatreonline.com/Spectacle/Les-Joueurs».
- ↑ . «sevenov.com/the-gamblers/».
- ↑ . «stage-door.com/the-gamblers».
- ↑ . «brilliantclassics.com/articles/s/shostakovich-the-gamblers/».
- ↑ . «imdb.com/Russkaya igra/2007».
- ↑ . «politeianet.gr/books/gogol-nikolai-iridanos-oi-paiktes».
|