Κυβέρνηση Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη 1922

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κυβέρνηση Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη
Βασιλευομένη Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού9 Μαΐου 1922
Ημερομηνία διάλυσης28 Αυγούστου 1922
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός ΚράτουςΒασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΠέτρος Πρωτοπαπαδάκης
Συνολικός αριθμός Μελών20
Συμμετέχοντα κόμματαΗνωμένη Αντιπολίτευσις
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμακυβέρνηση πλειοψηφίας
Αξιωματική ΑντιπολίτευσηΚόμμα Φιλελευθέρων
Ιστορία
ΕκλογέςΕλληνικές βουλευτικές εκλογές 1920
Θητεία νομοθετικού σώματοςΓ' Εθνοσυνέλευση: 23 Δεκεμβρίου 1920 - 29 Ιουλίου 1922
ΠροηγούμενηΚυβέρνηση Νικολάου Στράτου 1922
ΔιάδοχηΚυβέρνηση Νικολάου Τριανταφυλλάκου 1922

Η Κυβέρνηση Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη (Μάιος - Αύγουστος 1922) προέκυψε ύστερα από συμφωνία μεταξύ του Δημητρίου Γούναρη και του Νικόλαου Στράτου -των αρχηγών των δυο μεγαλύτερων κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού - προκειμένου να υπάρξει ευρεία κοινοβουλευτική συναίνεση. Και πράγματι, στην ψήφο εμπιστοσύνης που ζήτησε η κυβέρνηση στις 9 Μαΐου απέσπασε υπέρ της 201 από τις συνολικά 230 ψήφους, κατακτώντας έτσι μια από τις μεγαλύτερες - αν όχι τη μεγαλύτερη - κοινοβουλευτικές συναινέσεις στη μέχρι τότε λειτουργία της Βουλής.[1]

Κάτω από το βάρος της ήττας στη Μικρά Ασία, που διαφάνηκε προς τα τέλη Αυγούστου του 1922, με την κατάρρευση του μετώπου, τις λιποταξίες μονάδων και την άτακτη οπισθοχώρηση του ελληνικού στρατού, η κυβέρνηση παραιτήθηκε. Οι φιλοβενιζελικές συγκεντρώσεις που υποκινούσαν σε διαμαρτυρίες τον λαό, που κάθε μέρα γίνονταν εντονότερες οδήγησαν την κυβέρνηση - ύστερα από πρόταση του Δημητρίου Γούναρη, να υποβάλει στον βασιλιά την παραίτησή της.

Η εφημερίδα Εμπρός, ενδεικτική του κλίματος που επικρατούσε τότε, στις 26 Αυγούστου, κυκλοφόρησε με το παρακάτω πρωτοσέλιδο :«Η Κυβέρνησις έπεσεν. Η Κυβέρνησις της εσχάτης πωρώσεως, της εσχάτης ανανδρίας, της εσχάτης συμφοράς, της εσχάτης ατιμίας.... Προ πολλού έπρεπε να είχον λακτισθεί εκ της Κυβερνήσεως, την οποίαν κατείχον και ενέμοντο έκπτωτοι εις την συνείδησιν του Λαού, άνευ ουδενός δικαιώματος και ουδεμίας εθνικής εντολής, απαίσιοι σφετερισταί της Εθνικής κυριαρχίας, προ πολλού, δια να μην εδίδετο εις τους μοιραίους αυτούς ανθρώπους ο καιρός να συντελέσουν ανεπανορθώτως της καταστροφήν.»

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[2]

- αντικαταστάθηκε στις 16/6/1922 από τον Λουκά Κανακάρη Ρούφο

Η κυβέρνηση ίδρυσε δυο ακόμα υπουργεία: Το πρώτο ονομάστηκε «Υπουργείο Δημοσίου Θησαυρού» και περιελάμβανε τις αποσπασμένες από το «Υπουργείο των Οικονομικών» διευθύνσεις του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, της Γενικής Αποθήκης Υλικού Δημόσιας Υπηρεσίας, του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, του Μετοχικού Ταμείου Στρατού, και του Ελεγκτικού Συνεδρίου. [5]. Το δεύτερο ονομάστηκε «Υπουργείο Ταχυδρομείων, Τηλεγράφων και Τηλεφώνων», [6]αυτό που θα γίνει αργότερα γνωστό με τη συντομογραφία του, Τ.Τ.Τ. ή 3Τ. Το Υπουργείο συστήθηκε αφού αποσπάστηκαν οι παραπάνω διευθύνσεις από το «Υπουργείο Συγκοινωνιών».

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος: «Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις 1843-2004», σελ. 67[1] Αρχειοθετήθηκε 2007-10-19 στο Wayback Machine.
  2. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης», http://www.ggk.gov.gr/?p=918
  3. ↑ ΦΕΚ Α75 /1922
  4. ↑ Ο θεσμός των «Γενικών Διοικήσεων» αναβαθμίζεται, ο «Γενικός Διοικητής» κατέχοντας και το αξίωμα του Υπουργού, γίνεται μέλος του υπουργικού συμβουλίου
  5. ↑ ΦΕΚ Α 68/1922
  6. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2019. 


π • σ • ε Κυβερνήσεις της Ελλάδας (1880 - 1922)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κυβέρνηση_Πέτρου_Πρωτοπαπαδάκη_1922&oldid=10196369"