Δημήτριος Ν. Χατζίσκος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δημήτριος Ν. Χατζίσκος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Δημήτριος Χατζίσκος (Ελληνικά)
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδικηγόρος
πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΛαϊκόν Κόμμα και Ελληνικός Συναγερμός
Οικογένεια
ΓονείςΝικόλαος Χατζίσκος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Φθιωτιδοφωκίδας)
μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Φθιώτιδας)
Υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως της Ελλάδας
Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας
Υπουργός Εφοδιασμού της Ελλάδας
Υπουργός Γενικός Διοικητής Ηπείρου

Ο Δημήτριος Ν. Χατζίσκος ήταν Έλληνας πολιτικός.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος του Νικολάου Χατζίσκου και ανηψιός των Ιωάννη και Κωνσταντίνου Χατζίσκου. Ήταν δικηγόρος. Εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής Φθιωτιδοφώκιδος στις εκλογές του 1920 και επανεξελέγη στις εκλογές του 1926, του 1928, του 1928, του 1932, του 1933 (Φθιώτιδος), του 1935, του 1936, του 1946 και του 1951 (Αθηνών).[1][2] Υπήρξε υποστηρικτής του Λαϊκού Κόμματος, με το οποίο εκλεγόταν βουλευτής, ενώ το 1950 προσχώρησε στον Ελληνικό Συναγερμό.

Διετέλεσε Υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως στην κυβέρνηση Στράτου, Υπουργός - Γενικός Διοικητής Ηπείρου στην κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη, Υπουργός Παιδείας & Θρησκευμάτωνστις κυβερνήσεις Παναγή Τσαλδάρη (1932 & 1933) και Υπουργός Εφοδιασμού στην κυβέρνηση Πλαστήρα.[3][4][5][6][7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Βουλή των Ελλήνων, Μητρώον Πληρεξουσίων, Γερουσιαστών και Βουλευτών. 1822-1935, Αθήνα 1986, σελ. 294 - 295(pdf)
  2. «Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών» (PDF). hellenicparliament. Ελληνικό κοινοβούλιο. 
  3. Κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη, από την Γενική Γραμματεία Κυβερνήσεως
  4. Κυβέρνηση Στράτου, από την Γενική Γραμματεία Κυβερνήσεως
  5. Κυβέρνηση Πλαστήρα, από την Γενική Γραμματεία Κυβερνήσεως
  6. Κυβέρνηση Τσαλδάρη, από την Γενική Γραμματεία Κυβερνήσεως
  7. Κυβέρνηση Τσαλδάρη, από την Γενική Γραμματεία Κυβερνήσεως