Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1897

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1η κυβέρνηση Αλ. Ζαΐμη
Βασιλευομένη Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού21 Σεπτεμβρίου 1897
Ημερομηνία διάλυσης2 Απριλίου 1899
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός ΚράτουςΓεώργιος Α΄ της Ελλάδας
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΑλέξανδρος Ζαΐμης
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμακυβέρνηση διορισμένη από τον βασιλιά
Ιστορία
Θητεία νομοθετικού σώματος15 Μαΐου 1895 - 23 Μαρτίου 1898 (ΙΔ' κοινοβουλευτική περίοδος)
ΠροηγούμενηΚυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη 1897
ΔιάδοχηΚυβέρνηση Γεωργίου Θεοτόκη 1899

Η Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1897 (Σεπτέμβριος 1897 - Απρίλιος 1899), ήταν η 62η κυβέρνηση του ελληνικού κράτους, από την ψήφιση του πρώτου Συντάγματος και μετά.
Η προηγούμενη κυβέρνηση Ράλλη, έφερε προς ψήφιση στην Βουλή, το οριστικό κείμενο της προκαταρκτικής συνθήκης ειρήνης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, συνθήκη που ρύθμιζε τις συνέπειες της ήττας της Ελλάδας στον πόλεμο του 1897, ζητώντας ταυτόχρονα και την ψήφο εμπιστοσύνης του Σώματος για την συνέχιση της διακύβερνησής της. Ωστόσο, η Βουλή καταψήφισε την κυβέρνηση (υπέρ ψήφισαν μόνο 31 βουλευτές), και ο Ράλλης παραιτήθηκε.[1]
Ο βασιλιάς τότε, αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να χρίσει πρωθυπουργό της επόμενης κυβέρνησης, αντί του αρχηγού της παράταξης, Θεόδωρου Δηλιγιάννη, τον πρόεδρο της Βουλής και εξέχων μέλος του «δηλιγιαννικού κόμμματος», τον Αλέξανδρο Ζαΐμη. Ωστόσο, ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης στηρίζει την νέα κυβέρνηση, και θα συνεχίσει να την στηρίζει μέχρι το τέλος της θητείας της, τον Απρίλιο του 1899.

Η οριστική συνθήκη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας υπογράφηκε στις 22 Νοεμβρίου 1897 από τους Νικόλαο Μαυροκορδάτο και Διονύσιο Στεφάνου, πληρεξούσιους της ελληνικής κυβέρνησης. Με την συνθήκη αυτή καθορίζεται στις 4.000.000 αγγλικές λίρες, το ύψος της πολεμικής αποζημιώσεως την οποία οφείλει να πληρώσει η Ελλάδα στην Τουρκία.
Με δεδομένο ωστόσο ότι η Ελλάδα είχε ήδη χρεοκοπήσει τέσσερα χρόνια πριν (επί Τρικούπη), η κυβέρνηση Ζαΐμη έλαβε νέο δάνειο για να μπορέσει να πληρώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις, να αποπληρώσει τα παλαιά χρέη που είχε σταματήσει να εξυπηρετεί καθώς και κεφάλαια για τις τρέχουσες ανάγκες της χώρας, και συμφώνησε με τους πιστωτές της σε Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο με το νόμο ΒΦΙΘ/23-2-1898[2].

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[3]

- αντικαταστάθηκε στις 15 - 6 - 1898 από τον πλοίαρχο Δημήτριο Μιαούλη

Στις 26 Οκτωβρίου 1899, και μετά την ομόφωνη γνώμη του υπουργικού συμβουλίου, η κυβέρνηση υπέβαλλε την παραίτησή της, θεωρώντας ότι η αποστολή που τους είχε αναθέσει ο βασιλιάς Γεώργιος (η διευθέτηση του δημόσιου χρέους) [4]είχε πλέον λήξει. Ο βασιλιάς Γεώργιος, αν και κατ' αρχήν έκανε δεκτή την παραίτηση, τις επόμενες μέρες ζήτησε εκ νέου τον σχηματισμό κυβέρνησης και πάλι από τον Αλέξανδρο Ζαΐμη. Η νέα σύνθεση ήταν η παρακάτω:

[5]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Γεώργιος Ασπρέας: «Πολιτική ιστορία της νεωτέρας Ελλάδας», Γ' τόμος, σελ. 277, https://anemi.lib.uoc.gr/metadata/8/1/0/metadata-1460008411-428532-12286.tkl
  2. «ΦΕΚ A 28/1898 Περί Διεθνούς Ελέγχου, Νόμος ΒΦΙΘ». Εθνικό Τυπογραφείο. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2011. 
  3. ΦΕΚ Α134/1897, Α107/ 1898
  4. εφημερίδα «Πρωία», φύλλο της 26ης Οκτωβρίου 1898, σελ.1
  5. ΦΕΚ Α177/1898