Αλέξανδρος Οθωναίος
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Αλέξανδρος Οθωναίος | |
|---|---|
 | |
| Πρωθυπουργός της Ελλάδας | |
| Περίοδος 6 Μαρτίου 1933 – 10 Μαρτίου 1933 | |
| Προκάτοχος | Ελευθέριος Βενιζέλος |
| Διάδοχος | Παναγής Τσαλδάρης |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 1879, Γύθειο |
| Θάνατος | 20 Σεπτεμβρίου 1970 (91 ετών) Αθήνα |
| Εθνότητα | Ελληνική |
| Θρήσκευμα | Ορθόδοξος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αλέξανδρος Οθωναίος (Γύθειο, 1879 - Αθήνα, 20 Σεπτεμβρίου 1970) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός. Απόφοιτος της σχολής Ευελπίδων, έλαβε μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα με το ψευδώνυμο καπετάν Παλμίδης, στο Κίνημα στο Γουδί ως μέλος του Στρατιωτικού Συνδέσμου, καθώς και στους Βαλκανικούς Πολέμους. Ήταν ο πρόεδρος του στρατοδικείου που καταδίκασε σε θάνατο τους έξι ως πρωταίτιους της μικρασιατικής καταστροφής. Μετά τη Κατοχή ήταν κοντά στο ΕΑΜ και διετέλεσε για λίγο αρχιστράτηγος των Ελληνικών δυνάμεων.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο βρέθηκε διοικητής του 7ου Συντάγματος Κρητών στο Μακεδονικό Μέτωπο. Έλαβε μέρος στην Ουκρανική Εκστρατεία με το βαθμό του συνταγματάρχη και στο μικρασιατικό μέτωπο ως διοικητής της μεραρχίας Κυδωνιών.[1] Ένθερμος βενιζελικός, απομακρύνθηκε από το στράτευμα μετά τη νίκη των αντιβενιζελικών στις εκλογές του 1920 και εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη, συγκαταλεγόταν μεταξύ των πρώτων «Αμυνιτών». Ανακλήθηκε στη θέση του μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και το Στρατιωτικό Κίνημα των Πλαστήρα - Γονατά (Σεπτέμβριος 1922). Υπήρξε πρόεδρος του έκτακτου στρατοδικείου της Δίκης των Εξ που καταδίκασε σε θάνατο τους Δημήτριο Γούναρη, Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη, Νικόλαο Στράτο, Γεώργιο Μπαλτατζή, Νικόλαο Θεοτόκη και Γεώργιο Χατζηανέστη.
Το 1923, με το βαθμό του αντιστρατήγου, διετέλεσε διοικητής του Β΄ και Γ΄ Σώματος Στρατού, ενώ το 1925, έπειτα από το πραξικόπημα του Θεόδωρου Πάγκαλου, αποστρατεύθηκε. Ανακλήθηκε στο στράτευμα το 1929 κατόπιν ειδικού νόμου όπου και διορίσθηκε επιθεωρητής της Β΄ Επιθεώρησης Στρατού και συγχρόνως πρόεδρος του ανωτάτου στρατιωτικού συμβουλίου. Το 1932 κατόπιν εντολής του Ελευθέριου Βενιζέλου, τέθηκε επικεφαλής παραστρατιωτικού συνδέσμου, που στόχο είχε τη διατήρηση στην εξουσία του κόμματος των Φιλελευθέρων, αλλά και την παρεμπόδιση του σχηματισμού κυβερνήσεως από το Λαϊκό κόμμα, εφόσον το τελευταίο δεν αναγνώριζε το πολίτευμα της Αβασίλευτης Δημοκρατίας[2]. Ηγήθηκε της στρατιωτικής μεταβατικής κυβέρνησης η οποία σχηματίστηκε μετά το κίνημα Πλαστήρα 6ης Μαρτίου 1933 όπου υπό την απειλή του Γ.Κονδύλη παρέδωσε την εξουσία σε δύο ημέρες στον Π. Τσαλδάρη. Απομακρύνθηκε το 1935, μετά την επικράτηση της αντιβενιζελικής παράταξης. Ανακλήθηκε και πάλι το 1944, ύστερα από την απελευθέρωση, από τον Γ. Παπανδρέου ο οποίος και τον διόρισε αρχιστράτηγο αλλά παραιτήθηκε στις 13/11/1944 λόγω της πρόθεσης της κυβέρνησης να μειώσει στρατιωτικά το ΕΑΜ[3], αντικαθιστώμενος, εν-συνεχεία, από τον υποστράτηγο Κωνσταντίνο Βεντήρη.
Το επόμενο διάστημα διετέλεσε πρόεδρος της Ένωσης Δημοκρατικών Συλλόγων Αθηνών και της Πανελληνίου Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Συλλόγων. Ο Οθωναίος απεβίωσε στις 20 Σεπτεμβρίου του 1970 και κηδεύτηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ονομαστικός πίνακας Διοικήσεων Εκστρατείας Μικράς Ασίας - ΔΙΣ/ΓΕΣ
- ↑ Γρηγόριος Δαφνής, "Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων, 1923 - 1940", Τόμος Β', Κεφάλαιο 12ο: "Προς νέον διχασμόν", σελ. 558-559, έκδοση "Κάκτος" 2009 και ειδική έκδοση για την εφημερίδα "Το Βήμα"/"Αλτερ Εγκο Α.Ε.", 2020
- ↑ Χαραλαμπίδης Μενέλαος, "Δεκεμβριανά 1944. Η μάχη της Αθήνας", Αλεξάνδρεια, 2014 σελ. 56-7
- ↑ Μακεδονία, Απέθανε και εκηδεύθη εις τας Αθήνας εις ηλικίαν 91 ετών ο Αλεξ. Οθωναίος, 23 Σεπτεμβρίου 1970, ΕΒΕ, αρχείο σε μορφή .pdf.
| Προηγούμενος: Ελευθέριος Βενιζέλος |
Πρωθυπουργός της Ελλάδας 6 Μαρτίου 1933 – 10 Μαρτίου 1933 |
Επόμενος: Παναγής Τσαλδάρης |