Ιγνάτιος φον Ρούντχαρτ

Ιππότης Ιγνάτιος φον Ρούντχαρτ
Πρόεδρος Υπουργικού Συμβουλίου (Πρωθυπουργός)
Περίοδος 2 Φεβρουαρίου 1837 – 8 Δεκεμβρίου 1837
Πρωθυπουργός	Κυβέρνηση Ιγνάτιου φον Ρούντχαρτ 1837
Μονάρχης	Όθων
Προκάτοχος	Ιωσήφ Λουδοβίκος Άρμανσπεργκ
Διάδοχος	Όθων
Νομάρχης της περιφέρειας του Πάσσαου
Περίοδος 1831 – 1836
Επί του Βασιλικού Οίκου και επί των Εξωτερικών Υποθέσεων Γραμματέας της Επικράτειας
Περίοδος 2 Φεβρουαρίου 1837 – 8 Δεκεμβρίου 1837
Προκάτοχος	Ιάκωβος Ρίζος Νερουλός
Διάδοχος	Κωνσταντίνος Ζωγράφος
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	11 Μαρτίου 1790 (1790-03-11), Βαϊσμάιν, Φραγκονία
Θάνατος	11 Μαΐου 1838 (48 ετών) Τεργέστη, Αυστροουγγαρία
Εθνότητα	Γερμανική
Υπηκοότητα	Βαυαρική
Σύζυγος	Franziska Louise Johanna Camuzi (η τελευταία σύζυγός του)
Παιδιά	August, Florentine, Gideon, Wilhelmine, Henriette
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Μονάχου
Επάγγελμα	Καθηγητής Πανεπιστημίου, Νομικός
Θρήσκευμα	Χριστιανός Καθολικός
Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιγνάτιος φον Ρούντχαρτ ή Ρούδχαρτ (ή Ιππότης δε Ρουδάρτ όπως αναφέρεται στα επίσημα κρατικά έγγραφα της εποχής, Ignaz von Rudhart, 11 Μαρτίου 1790 Βαϊσμάιν, Άνω Φραγκονία - 11 Μαΐου 1838, Τεργέστη) ήταν Βαυαρός νομικός και πολιτικός, πρωθυπουργός της Ελλάδας κατά το 1837, στη διάρκεια της βασιλείας του Όθωνα.

Βιογραφία

Γεννήθηκε το 1790. Έγινε διδάκτορας Νομικής του Πανεπιστημίου του Μονάχου και κατόπιν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Βίρτσμπουργκ. Το 1825, το 1828 και το 1831 εκλέχτηκε στη Βουλή της Βαυαρίας. Ήρθε στην Αθήνα το Φεβρουάριο του 1837 και ανέλαβε Πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου (Πρωθυπουργός), μετά την παύση του προκατόχου του, Κόμη Άρμανσμπεργκ και της κυβέρνησής του. Λόγω του συγκεντρωτισμού των εξουσιών στο πρόσωπο του βασιλιά, ο Ρούντχαρτ ήρθε αρκετές φορές σε προστριβές μαζί του και έπεσε στη δυσμένεια της βασίλισσας Αμαλίας. Η Κυβέρνηση του Ιγνάτιου φον Ρούντχαρντ κράτησε από τις 2 Φεβρουαρίου 1837 μέχρι τις 8 Δεκεμβρίου 1837. Το Δεκέμβριο του 1837 παραιτήθηκε και ο Όθωνας ανέλαβε προσωπικά και πρωθυπουργός (Κυβέρνηση Όθωνος 1837).

Ο Ρούντχαρτ πέθανε το 1838 στην Τεργέστη, στο ταξίδι της επιστροφής μετά την αποχώρησή του από την Ελλάδα.

Έργα του

• Geschichte der Landstände in Bayern. Heidelberg (Mohr und Winter) 1816 (2 Bände)
• Über Baierns Politik, besonders unter der gegenwärtigen Regierung. 1816
• Österreich und Bayern. Wien u.a. 1816
• Übersicht der vorzüglichsten Bestimmungen verschiedener Staatsverfassungen über Volksvertretung. München (Thienemann) 1818
• Abriß der Geschichte der baierischen Gesetzgebung. München (Lindauer) 1820
• Das Recht des Deutschen Bundes. Stuttgart 1822
• Über den Zustand des Königreichs Bayern. Nach amtlichen Quellen:
  • Bd. 1: Stuttgart, Tübingen (Cotta) 1825
  • Bd. 2: Über die Gewerbe, den Handel und die Staatsverfassung des Königreichs Bayern. Erlangen (Palm und Enke) 1827
  • Bd. 3: Die Finanzverwaltung, Rechtspflege und die Kriegsanstalten des Königreichs Bayern. Erlangen (Palm und Enke) 1827
• Über die Zensur der Zeitungen. Stuttgart, Erlangen 1826
• Die Industrie in dem Unterdonaukreise des Königreichs Bayern. Passau 1835
• Lebens-Abriß. Nürnberg (Wießner) 1837
• Politisches Glaubensbekenntniß (hrsg. von Friedrich Wilhelm Bruckbräu). Passau (Pustet) 1840
• Über die politische Stellung des Königreichs Bayern im Jahre 1833 (hrsg. von Gustav Hohe). Regensburg (Manz) 1848
• Pro memoria für einen teutschen Prinzen im Jahre 1823 über den Unterschied der unbeschränkten Monarchie von der constitutionellen und über die Anwendung der Staatsgewalten. Regensburg (Manz) 1848

Βιβλιογραφία

• «Ignaz von Rudhart: ein Staatsmann des Liberalismus», Ferdinand Koeppel, München [u.a.]. Oldenbourg. 1933.
• Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.45

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Rudhart, Dr. Ignaz vonΑρχειοθετήθηκε 2012-12-26 στο Wayback Machine., Haus der Bayerischen Geschichte (Κέντρο Βαυαρικής Ιστορίας), Μάιος 2010