Σχέσεις Ελλάδας-Νιγηρίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σχέσεις Ελλάδας-Νιγηρίας
Map indicating locations of Greece and Nigeria

Ελλάδα
Νιγηρία
Ο Υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Αβραμόπουλος συναντήθηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών με τον Πρέσβη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Νιγηρίας κ. Ayodeji Lawrence Ayodele . 26 Μαρτίου 2013

Οι σχέσεις Ελλάδας-Νιγηρίας είναι οι διμερείς διπλωματικές και οικονομικές σχέσεις μεταξύ της Ελλάδας και της Νιγηρίας. Η Νιγηρία έχει πρεσβεία στην Αθήνα.[1] Η Ελλάδα ίδρυσε διπλωματική αποστολή στη Νιγηρία το 1970 και σήμερα διαθέτει πρεσβεία στην Αμπούτζα και προξενείο στο Λάγος. Το εμπόριο μεταξύ των δύο χωρών είναι μη ισορροπημένο, με τις εισαγωγές από την Ελλάδα προς τη Νιγηρία να υπερβαίνουν τις εξαγωγές. Τα πετρελαιοφόρα που ανήκουν σε Έλληνες έχουν σημαντικό ρόλο στη μεταφορά του πετρελαίου και του φυσικού αερίου της Νιγηρίας, τις κύριες εξαγωγές της. Πρόσφατα, ένα ελληνικό δεξαμενόπλοιο είχε εμπλακεί σε μια διαμάχη για το λαθρεμπόριο αργού πετρελαίου.[2] Οι ελεγχόμενες από Έλληνες εταιρείες, έχουν επενδύσει 5 δισεκατομμύρια δολάρια στην οικονομία της Νιγηρίας. Υπάρχει μια μικρή ελληνική επιχειρηματική κοινότητα στο Λάγος.[3]

Επίσημες σχέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ελλάδα και η Νιγηρία είχαν στενούς δεσμούς, πριν από την ανάληψη ισχύος από το στρατιωτικό καθεστώς της Νιγηρίας τον Δεκέμβριο του 1983. Τον Φεβρουάριο του 2000, η πρεσβεία της Νιγηρίας στην Ελλάδα αποκαταστάθηκε μετά από 16 χρόνια απουσίας.[4] Οι σχέσεις μεταξύ των χωρών τώρα είναι γενικά καλές.[5] Στις 25 Μαρτίου 2009, ο απερχόμενος Έλληνας Πρέσβης στη Νιγηρία, Χάρης Δαφαράνος, δήλωσε ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να διερευνά νέους τομείς συνεργασίας και να ενισχύει τους πολιτιστικούς, οικονομικούς, επιστημονικούς και τεχνολογικούς δεσμούς με τη Νιγηρία.[6] Αυτό επιβεβαιώθηκε όταν στις 22 Απριλίου 2009, ο Έλληνας Υφυπουργός Εξωτερικών, Πέτρος Δούκας και ο Υπουργός Εμπορίου και Βιομηχανίας της Νιγηρίας, Τσαρλς Ούγκουου, υπέγραψαν διμερή συμφωνία στον οικονομικό, επιστημονικό και τεχνολογικό τομέα. Ο Ούγκουου δήλωσε ότι «είναι σημαντικό, μετά από έναν αιώνα συναλλαγών μεταξύ Ελλάδας και Νιγηρίας, να υπογραφεί σήμερα επίσημη συμφωνία (για συνεργασία)». [7] Οι δύο χώρες συζητούν την εταιρική σχέση για την ανάπτυξη των ζωνών ελεύθερου εμπορίου στη Νιγηρία.[8]

Εμπόριο και επενδύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την επιστροφή στη δημοκρατία το 2000, το εμπόριο μεταξύ των δύο χωρών αναπτύσσεται ταχύτατα. Το Ελληνοαφρικανικό Επιμελητήριο Εμπορίου και Ανάπτυξης διοργανώνει ετήσιες συναντήσεις, όπου οι ελληνικές επιχειρήσεις που συμμετέχουν στο αφρικανικό εμπόριο συζητούν για ευκαιρίες με υπουργούς και αντιπροσωπείες από τη Νιγηρία και άλλες χώρες.[9] Μέχρι το 2003, οι ελληνικές εξαγωγές προς τη Νιγηρία ανήλθαν σε 46,5 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, με εισαγωγές ύψους 5,4 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ.[3] Μέχρι το 2005, οι εξαγωγές της Ελλάδας ανήλθαν σε 65,7 εκατ. ευρώ, ενώ οι εισαγωγές ανήλθαν σε 20,2 εκατ. ευρώ. Οι ελληνικές επενδύσεις στη Νιγηρία υπερβαίνουν σήμερα τα 5 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ και συνεχώς αυξάνονται.[10] Για παράδειγμα, το 2005 η ελληνικής διαχείρισης Flour Mills of Nigeria ανακοίνωσε επένδυση 350 εκατ. δολαρίων ΗΠΑ για τη δημιουργία εργοστασίου παραγωγής τσιμέντου στο Κάλαμπαρ. Το εκτιμώμενο κόστος του έργου έχει αυξηθεί και υπερβαίνει σήμερα τα 500 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.[11]

Σύμφωνα με μια έκθεση για την «Εμπορία Ανθρώπων» που εκδόθηκε από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ το 2008, οι νιγηριανές γυναίκες και κορίτσια διακινούνται στην Ευρώπη, για τους σκοπούς της καταναγκαστικής εργασίας και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης, κυρίως στην Ιταλία, την Ισπανία, την Ολλανδία, το Βέλγιο, την Αυστρία, τη Νορβηγία και την Ελλάδα.[12] Περίπου το 10% των ιερόδουλων στην Ελλάδα, εκτιμάται ότι προέρχεται από τη Νιγηρία, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι θύματα του εμπορίου σκλάβων.[13]

Εμπορική ναυτιλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ελληνικό δεξαμενόπλοιο Montego

Το 2007, η Νιγηρία είχε περίπου το 8,3% της παγκόσμιας αγοράς εξαγωγών φυσικού αερίου και εξήγαγε περίπου 2,400,000 barrels per day (380,000 m3/d) πετρελαιοφόρων δεξαμενόπλοιων, αν και οι όγκοι έχουν μειωθεί εξαιτίας των πολιτικών αναταραχών και της μειωμένης ζήτησης. [14] Από το 2007, οι ελληνικές εταιρείες κατείχαν περίπου το 18% του παγκόσμιου στόλου. Τα πλοία είναι καταχωρημένα κάτω από μια ποικιλία σημαιών, συμπεριλαμβανομένων των «σημαιών ευκαιρίας», αλλά με τους μεταβαλλόμενους κανονισμούς, ένας αυξανόμενος αριθμός δεξαμενόπλοιων που ανήκουν σε ελληνικές εταιρείες είναι καταχωρημένα υπό ελληνική σημαία.[15]

Υπάρχουν ζητήματα σχετικά με την ασφάλεια της ναυτιλίας Ελλάδας-Νιγηρίας. Τον Νοέμβριο του 2008, ο καπετάνιος ενός κατακτημένου ελληνικού πετρελαιοφόρου, κατηγόρησε τις ένοπλες δυνάμεις της Νιγηρίας πως συνεργάστηκαν με τους μαχητές στο Δέλτα του Νίγηρα για να καταλάβουν το πλοίο του. Ο καπετάνιος ισχυρίστηκε ότι οι μαχητές είχαν αναγκάσει το πλήρωμά, με την απειλή όπλων, να φορτώσει πετρέλαιο στο πλοίο τους, ενώ τρία νιγηριανά πλοία του πολεμικού ναυτικού απλά κοίταζαν. Η Νιγηρία αρνήθηκε τον ισχυρισμό.[2] Δεκατρείς Φιλιππινέζοι, μέλη του πληρώματος του πετρελαιοφόρου, συνελήφθησαν από τη νιγηριανή κυβέρνηση για την υποψία κλοπής χιλιάδων τόνων αργού πετρελαίου.[16] Μετά τις απαγωγές και άλλα προβλήματα με τους εργαζόμενους σε ελληνικά σκάφη στο παράκτιο εμπόριο της Νιγηρίας, η Διοίκηση των Φιλιππίνων της Υπεράκτιας Απασχόλησης, έχει προειδοποιήσει τους Φιλιππινέζους ναυτικούς που εργάζονται σε τέτοια σκάφη.[17]

Μετακίνηση ανθρώπων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έλληνες στη Νιγηρία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεγάλες, ελληνικών συμφερόντων, εταιρείες λειτουργούν στη Νιγηρία εδώ και δεκαετίες, όπως η Mandilas Group,[18] η Nigeria Flour Mills[19] και η Αγγλο-Ελληνική πολυεθνική Patterson-Zochonis.[20] Ο Όμιλος Εταιρειών Λεβέντης, που κάνει εμπόριο στη Δυτική Αφρική, ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1930 από τον Κύπριο Αναστάσιο Γεώργιο Λεβέντη. Μέχρι τον θάνατό του, τον Οκτώβριο του 1978, ήταν μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις και ένας από τους δύο μεγαλύτερους εργοδότες στη Νιγηρία. Το Ίδρυμα Λεβέντης, που ιδρύθηκε από την A.G. Leventis, δραστηριοποιείται από το 1979, με κύριο στόχο την κατάρτιση νέων γεωργών σε σύγχρονες γεωργικές μεθόδους. [21]

Υπήρχαν περισσότεροι από 10.000 Έλληνες που ζούσαν και εργάζονταν στη Νιγηρία, πριν το νιγηριανό στρατιωτικό καθεστώς αναλάβει την εξουσία το Δεκέμβριο του 1983, πολλοί από τους οποίους εγκατέλειψαν τη χώρα.[4] Σήμερα, η ελληνική διασπορά στη Νιγηρία αριθμεί περίπου 300 άτομα, που κατοικούν κυρίως στο Λάγος και εργάζονται ως στελέχη επιχειρήσεων σε μεγάλες ελληνονιγηριανές εταιρείες. Μία Ελληνορθόδοξη Επισκοπή λειτουργεί στη Νιγηρία, με έδρα της το Λάγος.[3]

Νιγηριανοί στην Ελλάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2001, υπήρχαν περίπου 3.000 Νιγηριανοί στην Ελλάδα, περίπου οι μισοί από τους οποίους ζουν στην Αθήνα. Μερικοί ήρθαν στην Ελλάδα ως φοιτητές, ενώ άλλοι είναι οικονομικοί μετανάστες. Η οργάνωση της Νιγηριανής Κοινότητας της Ελλάδος (NCG) δημιουργήθηκε το 1990 για να βοηθήσει τους νέους Νιγηριανούς μετανάστες να αποκτήσουν νομικό καθεστώς και να παράσχουν ένα κοινωνικό δίκτυο για τους κατοίκους της Νιγηρίας.[4] Στους διάσημους Νιγηριανούς Έλληνες συμπεριλαμβάνονται: ο καλαθοσφαιριστής του ΝΒΑ, Γιάννης Αντετοκούνμπο, μαζί με τους αδελφούς του Θανάση και Κώστα, οι οποίοι είναι επίσης καλαθοσφαιριστές.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Nigerian Missions Overseas». Ministry of Foreign Affairs, Nigeria. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2009. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Row over tanker held in Nigeria». BBC News. 2008-11-30. http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/7757561.stm. Ανακτήθηκε στις 2009-04-25. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Nigeria». Greek Ministry of Foreign Affairs. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2009. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «Greece's Nigerians stand united». Athens News (MYENPI Publishing Company). 4 Δεκεμβρίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2009. 
  5. ↑ «Reception For Greek National Day». Lagos State Governor Office. 17 Απριλίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2009. 
  6. ↑ «From Dafaranos, a parting vote for Nigeria». Guardian Newspapers. 2009-04-25. http://www.ngrguardiannews.com/metro/article01//indexn3_html?pdate=250309&ptitle=From%20Dafaranos,%20a%20parting%20vote%20for%20Nigeria&cpdate=293008. Ανακτήθηκε στις 2009-04-22.  [νεκρός σύνδεσμος]
  7. ↑ «Greece-Nigeria accord». ANA-MPA. 2009-04-22. http://www.ana.gr/anaweb/user/showplain?maindoc=6421715&maindocimg=5707978&service=98. Ανακτήθηκε στις 2009-04-22. 
  8. ↑ «Nigeria seeks partnership with Greece on free trade zones». NetServAfrica. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2006. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2009. 
  9. ↑ «Africa Day conference». Hellenic African Chamber of Commerce and Development. 13 Μαΐου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2009. 
  10. ↑ «BILATERAL RELATIONS: GREECE AND NIGERIA – AN OVERVIEW». Greek Embassy in Nigeria. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2009. 
  11. ↑ «United Cement Company Nigeria Limited». Flour Mills of Nigeria. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2009. 
  12. ↑ «Trafficking in Persons Report 2008 - Nigeria». United States Department of State. Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2009. 
  13. ↑ «Trafficking in women from Nigeria (Greek language)». H ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. 8 Φεβρουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2009. 
  14. ↑ «Economy:Nigeria». CIA World Factbook. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2009. 
  15. ↑ Review of Maritime Transport 2007 (PDF). United Nations. ISBN 978-92-1-112725-6. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2009. 
  16. ↑ «Gordon asks gov’t to save jailed sailors». Philippine Daily Inquirer. 2009-01-16. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-02-28. https://web.archive.org/web/20090228164235/http://globalnation.inquirer.net/news/news/view/20090116-183696/Gordon-asks-govt-to-save-jailed-sailors. Ανακτήθηκε στις 2009-04-25. 
  17. ↑ «A Gem of a Seafarer Recruitment Caper to Nigeria». United Filipino Seafarers. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2009. 
  18. ↑ «About Mandilas». Mandilas Trust Company. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2009. 
  19. ↑ «Flour Mills of Nigeria Plc». World Investment News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2009. 
  20. ↑ «Paterson Zochonis» (PDF). Museum of Science & Industry, Manchester, UK. There are also other very aggressive companies from greek interests operating in Nigeria: Nigerian Foundries ltd is the largest foundry in West Africa and it ssister companies Metec WA and Hemisphere technologies are controlled by the Barberopoulos family. Barberopoulos family is also the oldest greek family that is still living in Nigeria. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 12 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2009. 
  21. ↑ «Leventis Foundation Nigeria». Leventis Foundation Nigeria. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2009. 


π • σ • ε Διεθνείς σχέσεις της Ελλάδας
ΑμερικήΕθνόσημο της Ελλάδας
Ασία
Αφρική
Ευρώπη
Ωκεανία
Διηπειρωτικά Κράτη
Διεθνώς Απομονωμένα Κράτη
Κράτη με περιορισμένη αναγνώριση
Διαφορές - Ζητήματα με γειτονικά Κράτη
Ευρωπαϊκά και Διεθνή Ζητήματα
Διπλωματικές αποστολές
Πολυμερείς σχέσεις
Πρώην χώρες
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σχέσεις_Ελλάδας-Νιγηρίας&oldid=9723071"