Τριφθοριούχο πλουτώνιο
| Τριφθοριούχο πλουτώνιο | |
|---|---|
| |
| Γενικά | |
| Όνομα IUPAC | Φθοριούχο(ΙΙΙ) πλουτώνιο |
| Χημικά αναγνωριστικά | |
| Χημικός τύπος | PuF3 |
| Μοριακή μάζα | 301.06 g mol-1 |
| Αριθμός CAS | 13842-83-6 |
| SMILES | [F-].[F-].[F-].[Pu+3] |
| InChI | InChI = 1S/3FH.Pu/h3*1H;/q;;;+3/p-3
Κλειδί: DBYIUAMLRDFZJJ-UHFFFAOYSA-K |
| PubChem CID | 139624 |
| ChemSpider ID | 123138 |
| Φυσικές ιδιότητες | |
| Σημείο τήξης | 1396 °C, 1669 K, 2545 °F ([1]) |
| Σημείο βρασμού | 2000 °C, 2273 K, 3632 °F (διασπάται) ([2]) |
| Πυκνότητα | 9.3 g cm-3 |
| Χημικές ιδιότητες | |
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |
Το Τριφθοριούχο Πλουτώνιο είναι η χημική ένωση με τον τύπο PuF3. Σχηματίζει βιολετί κρυστάλλους. Το PuF3 έχει την δομή του LaF3, όπου ο συντονισμός γύρω από τα άτομα πλουτωνίου είναι πολύπλοκος και συνήθως περιγράφεται ως τρικαλυμμένος τριγωνικός πρισματικός [3].
Αντιδράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μία μέθοδος καθίζησης τριφθοριούχου πλουτωνίου έχει διερευνηθεί ως εναλλακτική λύση στην τυπική μέθοδο υπεροξειδίου πλουτωνίου για ανάκτηση του πλουτωνίου από το διάλυμα, όπως αυτή από ένα πυρηνικό εργοστάσιο επανεπεξεργασίας [4]. Μια μελέτη το 1957 από το Εθνικό Εργαστήριο του Λος Άλαμος ανέφερε ότι είναι λιγότερο αποτελεσματική ανάκτηση από την παραδοσιακή μέθοδο [5], ενώ μια πιο πρόσφατη μελέτη που χρηματοδοτείται από το Γραφείο Επιστημονικής και Τεχνικής Πληροφόρησης των Ηνωμένων Πολιτειών διαπίστωσε ότι είναι μία από τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους [6]. Το τριφθοριούχο πλουτώνιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή του κράματος πλουτωνίου-γαλλίου αντί να υπάρξει περισσότερη δυσκολία στον χειρισμό μεταλλικού πλουτωνίου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Lide, David R., Handbook of Chemistry and Physics (87 έκδοση), Boca Raton, FL: CRC Press, σελ. 113, ISBN 0-8493-0594-2, http://books.google.com/?id=lFjg0L-uOxoC&pg=PT1110&dq=%22Plutonium(III)+fluoride+%22, ανακτήθηκε στις 2008-06-20
- ↑ Chemistry: Periodic Table: Plutonium: compound data (plutonium (III) fluoride), WebElements, http://202.114.88.54/g/web18/wangluo/webelements/webelements/compounds/text/pu/f3pu1-13842836.html, ανακτήθηκε στις 2008-06-20[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Wells A.F. (1984) Structural Inorganic Chemistry 5th edition Oxford Science Publications ISBN 0-19-855370-6.
- ↑ Gupta, C. K.; Mukherjee, T. K., Hydrometallurgy in Extraction Processes, 2, CRC Press, σελ. 206–208, ISBN 0-8493-6805-7, OCLC 21197603, http://books.google.com/?id=IV4iOAESyTMC&pg=PA206&lpg=PA206&dq=%22plutonium+peroxide%22, ανακτήθηκε στις 2008-06-20
- ↑ Winchester, R. S., written at Los Alamos, NM, Aqueous Decontamination of Plutonium from Fission Product Elements, Los Alamos Scientific Laboratory of the University of California (δημοσιεύθηκε 1958), σελ. 9–10, http://www.fas.org/sgp/othergov/doe/lanl/lib-www/la-pubs/00191208.pdf, ανακτήθηκε στις 2008-06-20
- ↑ Martella, L. L.; Saba, M. T.; Campbell, G. K., Laboratory-scale evaluations of alternative plutonium precipitation methods, United States Office of Scientific and Technical Information (δημοσιεύθηκε 1984), http://www.osti.gov/energycitations/product.biblio.jsp?osti_id=5318991, ανακτήθηκε στις 2008-06-20
| ||||||||||||||