Πενταφθοριούχος χρυσός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κρυσταλλική δομή Au2F10

Ο Πενταφθοριούχος Χρυσός είναι ανόργανη χημική ένωση, που αποδίδεται με το χημικό τύπο AuF5, αλλά ο πραγματικός τύπος της (στοιχειώδους) δομικής μονάδας της είναι Au2F10. Αυτή η φθοριούχος ένωση περιέχει χρυσό με τον υψηλότερο αριθμό οξείδωσής του (+5). Ο χημικά καθαρός πενταφθοριούχους χρυσός, στις κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος, είναι κόκκινο στερεό, το οποίο διαλύεται στο υδροφθόριο, αλλά τέτοια διαλύματα αποσυντίθενται απελευθερώνοντας φθόριο. Η κρυσταλλική δομή του πενταφθοριούχου χρυσού σε στερεά δομή είναι κεντροσυμμετρική με εξαϋποκατεστημένο χρυσό και οκταεδρική διάταξη, σε δύο (2) οκτάεδρα με κοινή τη μία ακμή. Τα δυο (2) άτομα χρυσού στα κέντρα των δυο νοητών οκταέδρων και τα δέκα (10) άτομα φθορίου στις κορυφές τους. Άλλες, αντίστοιχες, πενταφθοριούχες ενώσεις είναι μονομερείς (PF5, AsF5, SbF5, ClF5, BrF5, IF5), τετραμερείς (NbF5, TaF5, CrF5, MoF5, WF5, TcF5, ReF5, RuF5, OsF5, RhF5, IrF5, PtF5), ή πολυμερείς (BiF5, VF5, UF5).[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. In-Chul Hwang, Konrad Seppelt "Gold Pentafluoride: Structure and Fluoride Ion Affinity" Angewandte Chemie International Edition 2001, volume 40, 3690-3693. doi: 10.1002/1521-3773(20011001)40:19<3690::AID-ANIE3690>3.0.CO;2-5