Αγριλιά Αχαΐας
Συντεταγμένες: 38°7′39″N 21°42′11″E / 38.12750°N 21.70306°E
- Για οικισμούς με ίδιο όνομα στην Ελλάδα, δείτε: Αγριλιά
| Αγριλιά | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δήμος | Ερυμάνθου |
| Δημοτική Ενότητα | Φαρρών |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Νομός | Αχαΐας |
| Υψόμετρο | 169 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Γκερμπεσαίικα |
Η Αγριλιά είναι μικρό χωριό που ανήκει στην Τοπική Κοινότητα Βασιλικού του Δήμου Ερυμάνθου στο Νομό Αχαΐας[1][2].
Βρίσκεται χτισμένη στις υπώρειες λόφου στις βόρειες παρυφές της λεγόμενης πεδιάδας των Φαρρών, σε υψόμετρο 170 μέτρων, κοντά στα βορειοδυτικά όρια του δήμου. Γειτνιάζει με το κεφαλοχώρι Βασιλικό, τους μικρούς οικισμούς Στέρνα και Στεφάνη, καθώς και με τις Λυγιές και τον Βόλα της Δημοτικής Ενότητας Μεσσάτιδος του Δήμου Πατρέων.
Απέχει μέσω του τοπικού οδικού δικτύου 20 χλμ. περίπου από το κέντρο της Πάτρας.
Ιστορικά & γενικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αρχική του ονομασία ήταν «Γκερμπεσαίικα», η οποία προέρχεται από το ορεινό χωριό Γκέρμπεσι Καλαβρύτων (σήμερα Προφήτης Ηλίας), από όπου ποιμένες κατέβαιναν στην περιοχή με τα κοπάδια τους τον χειμώνα και πολλοί από αυτούς εγκαταστάθηκαν μόνιμα εκεί[3]. Αναφέρεται ότι οι αρχικοί του κάτοικοι της περιοχής προέρχονται, πέρα από το Γκέρμπεσι, και από το Βραχνί Καλαβρύτων[3][4].
Πολύ κοντά στον οικισμό υπήρχε και άλλος οικισμός με την ονομασία «Γκερμπεσαίικα», η σημερινή Στεφάνη, που αποτελεί επίσημα αναγνωρισμένο οικισμό, ενώ συχνά θεωρείται και μέρος του χωριού, ευρισκόμενη δυτικά αυτού .
Η ονομασία «Αγριλιά» προέρχεται από το όνομα του ομώνυμου γήλοφου που περιβάλλει το χωριό.
Το 1952 ιδρύθηκε Δημοτικό Σχολείο στο χωριό και μετά το 1960 χτίστηκε το κτίριο όπου στεγάστηκε. Το 1965 υδροδοτήθηκαν τα σπίτια, ενώ κατά τα τέλη της δεκαετίας του 60 και αρχές της δεκαετίας του 70 ασφαλτοστρώθηκε ο δρόμος που συνδέει την Αγριλιά με το Βασιλικό.
Η κεντρική εκκλησία της Αγριλιάς είναι αφιερωμένη στους Ισαπόστολους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη, χτισμένη περί το 1970, ενώ υπάρχει και η παλαιότερη εκκλησία του Αγίου Νικόλαου, χτισμένη το διάστημα του Μεσοπολέμου[5] και στην οποία σήμερα βρίσκεται δίπλα και το κοιμητήριο της περιοχής. Επίσης, υπάρχει και το εκκλησάκι της Παναγιάς.
Διοικητικό ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αγριλιά σχετικά καινούριος οικισμός. Αναγνωρίστηκε επισήμως ως αυτοτελής οικισμός στις 16/10/1940 με το όνομα «Γκερμπεσαίικα»[2] και υπήχθη στην Κοινότητα Βασιλικού, ενώ έκτοτε αποτελεί συνεχώς τμήμα της κοινότητας αυτής σε όλες τις διοικητικές μεταβολές[2][6].
Με το ΦΕΚ 287Α της 10ης Οκτωβρίου του 1955 μετονομάστηκε σε «Αγριλιά»[2][7].
Το διάστημα 1997-2010, βάσει του Σχεδίου «Καποδίστριας», αποτέλεσε μέρος του Δημοτικού Διαμερίσματος Βασιλικού του Δήμου Φαρρών και από το 2011 και έπειτα, σύμφωνα με το Σχέδιο «Καλλικράτης», υπάγεται στην Τοπική Κοινότητα Βασιλικού του Δήμου Ερυμάνθου[2].
Δημογραφική εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συγκεντρωτικά, η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού σύμφωνα με τις εθνικές απογραφές[8][9] είναι η εξής:
| 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 89[10] | 107[10] | 127[10] | 121[10] | 131[10] | 151[10] | 122[10][11] | 96[12] |
Παραπομπές και υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Σύμφωνα με την υφιστάμενη διοικητική διαίρεση του Προγράμματος «Καλλικράτης» (Ν. 3852/2010) που ισχύει στην Ελλάδα από την 1/1/2011
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Αγριλιάς Αχαΐας, eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 12/11/2017.
- ↑ 3,0 3,1 Θ. Λουλούδης 2010, σελ. 259.
- ↑ Β. Παπαγεωργίου 1962.
- ↑ Χρ. Παναγόπουλος 1990.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Βασιλικού Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 10/11/2017.
- ↑ Πανδέκτης: Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας - Γκερμπεσαίικα-Αγριλιά. pandektis.ekt.gr. Ανακτήθηκε: 12/11/2017.
- ↑ Ψηφιακή βιβλιοθήκη της Ε.Σ.Υ.Ε./ΕΛ.ΣΤΑΤ.. dlib.statistics.gr. Ανακτήθηκε: 24/10/2017.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές στην Τ.Α. - Δημοσιεύματα απογραφών. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 24/10/2017.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 Λουλούδης 2010, σελ. 258.
- ↑ Μόνιμος πληθυσμός: 112 κάτοικοι. Βλ. Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
- ↑ ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.
- Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμος Α', Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση, λήμμα Αγριελιά.
- Βασίλειος Γ. Παπαγεωργίου, Βραχνί Καλαβρύτων και Βραχναίϊκα Πατρών, Πάτρα 1962.
- Χρήστος Σ. Παναγόπουλος, Ιστορία Βασιλικού Πατρών (Μπρακουμάδι), Πάτρα 1990.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Αγριλιάς Αχαΐας, eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 12/11/2017.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Βασιλικού Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 10/11/2017.
- Πανδέκτης: Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας - Γκερμπεσαίικα-Αγριλιά. pandektis.ekt.gr. Ανακτήθηκε: 12/11/2017.