Camicia Nera (αντιτορπιλικό)
 Το αντιτορπιλικό Camicia Nera εν πλω. | |
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Τύπος και κλάση | αντιτορπιλικό κλάσης Soldati |
| Ονομασίες | Ονομάστηκε Camicia Nera, δηλαδή «μελανοχίτωνας» στα ιταλικά, όμως το 1943 μετονομάστηκε σε Artigliere («πυροβολητής»). |
| Ναυπηγείο | O.T.O., Λιβόρνο |
| Έναρξη ναυπήγησης | 21 Ιανουαρίου 1937 |
| Καθέλκυση | 8 Αυγούστου 1937 |
| Ένταξη σε υπηρεσία | 30 Απριλίου 1938 |
| Κατάληξη | Δόθηκε ως πολεμική αποζημίωση στην ΕΣΣΔ μεταπολεμικά. |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Εκτόπισμα | κανονικό: 1850–1880 t 1820-1850 LT πλήρες: 2490–2590 t (2450–2550 LT) |
| Μήκος | ολικό: 106,7 m |
| Πλάτος | 10,15 m |
| Βύθισμα | 3,15-4,3 m |
| Πρόωση | Το προωστικό σύστημα απέδιδε έως και 48000 shp. |
| Ταχύτητα | 34-35 kn (σε επιχειρησιακές συνθήκες) |
| Αυτονομία | 2340 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 14 kn. |
| Πλήρωμα | 206 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες |
| Οπλισμός | 2×2 πυροβόλα των 120 mm 1 πυροβόλο κατάδειξης στόχων των 120 mm 8 αντιαεροπορικά πυροβόλα των 20 mm 2 τρίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm 2 εκτοξευτές βομβών βυθού 48 νάρκες |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Camicia Nera («μελανοχίτωνας») ήταν ένα από τα δεκαεννέα αντιτορπιλικά κλάσης Soldati που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στα τέλη της δεκαετίας του 1930 και τις αρχές της δεκαετίας του 1940. Ολοκληρώθηκε το 1938, όντας το πρώτο πλοίο της αρχικής ομάδας σκαφών της κλάσης του που εντάχθηκε σε υπηρεσία. Είχε πολεμική δράση στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ενώ τον Ιούλιο του 1943, έπειτα από τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας και την πτώση του φασιστικού καθεστώτος, μετονομάστηκε σε Artigliere λαμβάνοντας έτσι το όνομα ενός αδελφού πλοίου που είχε χαθεί το 1940. Μεταπολεμικά δόθηκε ως πολεμική αποζημίωση στην Σοβιετική Ένωση.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα αντιτορπιλικά κλάσης Soldati ήταν ελαφρώς βελτιωμένες εκδοχές της προηγούμενης κλάσης Oriani.[1] Είχαν ολικό μήκος 106,7 m.[2] Το πλάτος τους ήταν 10,15 m και το μέσο βύθισμά τους έφτανε τα 3,15 m, ενώ με πλήρες φορτίο ανέρχονταν σε 4,3 m.[3] Τα Soldati είχαν εκτόπισμα 1830-1850 t (1800-1820 LT) με κανονικό φορτίο και 2450-2550 t (2410-2510 LT) με πλήρες.[4] Το πλήρωμα κατά τη διάρκεια του πολέμου ανερχόταν σε 206 αξιωματικούς υπαξιωματικούς και ναύτες.[2]
Σχεδιασμένα για μέγιστη ισχύ 48000 shp και ταχύτητα 34-35 kn σε επιχειρησιακές συνθήκες, τα πλοία της κλάσης αυτής έφτασαν σε ταχύτητες 39-40 kn κατά τη διάρκεια των θαλάσσιων δοκιμών τους, όντας όμως ελαφρώς φορτωμένα. Είχαν ακτίνα δράσης 2340 ναυτικών μιλίων με ταχύτητα πλεύσης 14 kn και 682 ναυτικών μιλίων με ταχύτητα 34 kn.[4]
Ο κύριος οπλισμός αποτελούνταν από τέσσερα πυροβόλα των 120 mm εγκατεστημένα σε ζεύγη σε δύο πυργίσκους, έναν στην πλώρη μπροστά από την υπερκατασκευή, καθώς και έναν ακόμη στην πρύμνη. Υπήρχε επίσης ένα πυροβόλο των 120 mm που μπορούσε να βάλει βλήματα φωτισμού/κατάδειξης στόχων.[5] Αντιαεροπορική προστασία παρείχαν οκτώ πυροβόλα των 20 mm,[4] ενώ ο οπλισμός συμπληρώνονταν από δύο τρίδυμους τορπιλοσωλήνες των 533 mm εγκατεστημένους στο μέσον του πλοίου. Παρόλο που δεν ήταν εφοδιασμένα με σύστημα σόναρ για ανθυποβρυχιακό πόλεμο, τα πλοία της κλάσης αυτής διέθεταν ζεύγος εκτοξευτών βομβών βυθού. Μπορούσαν επίσης να μεταφέρουν έως και 48 νάρκες.[2]
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Η ναυπήγηση του Camicia Nera ξεκίνησε στις 21 Ιανουαρίου 1937 στις εγκαταστάσεις της O.T.O. στο Λιβόρνο.[6] Καθελκύστηκε στις 8 Αυγούστου 1937 και εντάχθηκε σε υπηρεσία στις 30 Ιουνίου 1938 του επόμενου έτους.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8.
- Fraccaroli, Aldo (1968). Italian Warships of World War II. Shepperton, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-0002-6.
- Roberts, John (1980). «Italy». Στο: Chesneau, Roger. Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. New York: Mayflower Books. σελίδες 280–317. ISBN 0-8317-0303-2.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.
- Smigielski, Adam (1995). «Italy». Στο: Chumbley, Stephen. Conway's All the World's Fighting Ships 1947-1995. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. σελίδες 195–218. ISBN 1-55750-132-7.
- Whitley, M. J. (1988). Destroyers of World War 2: An International Encyclopedia. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-85409-521-8.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Camicia Nera (ship, 1937) στο Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||||||||
