Σαραϊμπουρνού

Σαραϊμπουρνού
Σαραϊμπουρνού 41°1′1″N 28°59′11″E
Χώρα	Τουρκία
Διοικητική υπαγωγή	Φατίχ
Σχετικά πολυμέσα

Το Σαραϊμπουρνού (τουρκικά: Sarayburnu‎‎, που σημαίνει Παλάτι Ακρωτήριο) είναι ακρωτήριο που χωρίζει τον Κεράτιο Κόλπο και τη Θάλασσα του Μαρμαρά στην Κωνσταντινούπολη της Τουρκίας. Η περιοχή είναι το παλάτι Τοπ Καπί και το πάρκο Γιουλχανέ. Το Σαραϊμπουρνού περιλαμβάνεται στις ιστορικές περιοχές της Κωνσταντινούπολης, που προστέθηκε στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 1985.

Παλάτι Τοπ Καπί στο σημείο Seraglio

Ιστορία

Ο πρώτος οικισμός στο Σαραϊμπουρνού ανάγεται στη Νεολιθική, περ. 6600 π.Χ. Ο οικισμός διήρκεσε για σχεδόν μια χιλιετία πριν πλημμυριστεί από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Ωστόσο, θα μπορούσε να είχε μεταφερθεί περαιτέρω στην ενδοχώρα. Τα τεχνουργήματα από αυτόν τον οικισμό, που ανακτήθηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών εμφανίζουν μερικά από τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά άλλων τεχνουργημάτων, που βρέθηκαν σε άλλες ανασκαφές στη βορειοδυτική Τουρκία.

Ένας άλλος οικισμός στο Σαραϊμπουρνού, ονόματι Λυγός, ιδρύθηκε από θρακικές φυλές μεταξύ του 13ου και 11ου αιώνα π.Χ., μαζί με τη γειτονική Σεμίστρα, που ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος είχε αναφέρει στις ιστορικές του αναφορές. Μόνο λίγοι τοίχοι και υποδομές, που ανήκουν στον Λυγό έχουν σωθεί μέχρι σήμερα, κοντά στην τοποθεσία όπου βρίσκεται σήμερα το περίφημο παλάτι Τοπ Καπί. Κατά την περίοδο του αρχαίου Βυζαντίου, η Ακρόπολη βρισκόταν εκεί που βρίσκεται σήμερα το παλάτι Τοπ Καπί.

Σύμφωνα με έναν μύθο, το 667 π.Χ. αρχαίοι Έλληνες άποικοι από τα Μέγαρα (κοντά στην Αθήνα) υπό τη διοίκηση του βασιλιά Βύζα ίδρυσαν το Βυζάντιο στο Σαραϊμπουρνού. Προηγουμένως, το 685 π.Χ., οι Μέγαροι είχαν ιδρύσει τη Χαλκηδόνα (σημερινό Καντίκιοϊ) στην ακτή της Ανατολίας, απέναντι από το Βόσπορο. Στην πραγματικότητα οι παλαιότεροι οικισμοί στη σημερινή Κωνσταντινούπολη βρίσκονται στην πλευρά της Ανατολίας, όπως ο τύμβος Φικιρτεπέ που χρονολογείται από τη Χαλκολιθική περίοδο (Εποχή του Χαλκού), με τεχνουργήματα, που χρονολογούνται από το 5500 έως το 3500 π.Χ. Στο κοντινό Καντίκιοϊ (αρχαία Χαλκηδόνα), έχει ανακαλυφθεί ένας μεγάλος λιμενικός οικισμός, που χρονολογείται από τους Φοίνικες (που προηγείται του οικισμού των Μεγαρέων).

Στην αρχαιότητα υπήρχαν δύο φυσικά λιμάνια στην περιοχή κοντά στο Σαραϊμπουρνού, όπου βρίσκονται οι σημερινές συνοικίες Σιρκέτσι και Εμίνονου (τα λιμάνια του Προσφορίου και του Νεωρίου, τα οποία έφτασαν στην ακτογραμμή του Κεράτιου Κόλπου). Εξαιτίας αυτού του σχηματισμού, το σημείο του Σαραϊμπουρνού ήταν πιο εμφανές από ότι είναι σήμερα. Σε μεταγενέστερες περιόδους η περιοχή ήταν το σημείο σύγκλισης για τα Θαλάσσια Τείχη του Κόλπου με τη Θάλασσα του Μαρμαρά. Στη βυζαντινή περίοδο, η περιοχή ήταν γνωστή στα ελληνικά ως Άγιος Δημήτριος.

Κατά τη διάρκεια της σιδηροδρομικής κατασκευής της ύστερης οθωμανικής περιόδου, το 1871, τα τείχη της πόλης της περιοχής Σαραϊμπουρνού κατεδαφίστηκαν εν μέρει, αλλά παραμένουν άθικτα σε ορισμένες περιοχές - ειδικά κοντά στο παλάτι Τοπ Καπί, το οποίο χτίστηκε τον 15ο αιώνα για τους Οθωμανούς. Σουλτάνους. Το αξιόλογο πάρκο Γιουλχανέ βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο παλάτι.

Από αριστερά προς τα δεξιά: Το Τζαμί του Σουλτάνου Αχμέτ; η Αγια Σοφία; το σημείο Seraglio που αποτελείται από το Παλάτι Τοπ Καπί και τα Θαλάσσια Τείχη και τον Πύργο του Γαλατά στο άκρο δεξιά, απέναντι από τον Κεράτιο Κόλπο.