Μιχαήλ της Γεωργίας

Μιχαήλ της Γεωργίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1783 Τιφλίδα
Θάνατος	21  Νοεμβρίου 1862 Αγία Πετρούπολη
Τόπος ταφής	Μονή Σκέπης
Χώρα πολιτογράφησης	Γεωργία
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Γονείς	Γεώργιος ΙΒ΄ της Γεωργίας και Mariam Tsitsishvili
Αδέλφια	Νινό, Πριγκίπισσα της Μιγνκρελίας Ηλίας της Γεωργίας Γαβριήλ της Γεωργίας Τεϊμουράζ της Γεωργίας Ιωάννης της Γεωργίας Δαβίδ της Γεωργίας Βαγράτ πρίγκιπας της Γεωργίας Οκροπίρ της Γεωργίας
Οικογένεια	Δυναστεία των Μπαγκρατιόνι
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Τάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη

Ο Μιχαήλ, γεωργιανά: მიხეილი, ρωσικά: Михаил Георгиевич Грузинский‎‎ Μιχαήλ Γεωργίεβιτς Γρουζίνσκι (1783 – 21 Νοεμβρίου 1862) ήταν γιος τού Γεωργίου ΙΒ΄, τού τελευταίου βασιλιά της Γεωργίας, από τον δεύτερο γάμο του με τη Mαριάμ Τσιτσισβίλι. Μετά τη ρωσική προσάρτηση της Γεωργίας το 1801, αναχώρησε στην Αγία Πετρούπολη, όπου πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.

Βιογραφία

Ο βασικός πρίγκιπας (batonishvili) Μιχαήλ ήταν το μεγαλύτερο παιδί του Γεωργίου ΙΒ΄, που γεννήθηκε από τον δεύτερο γάμο του με τη Μαριάμ Τσιτσισβίλι. Γεννήθηκε στην Τιφλίδα το 1783, όταν ο Γεώργιος ήταν ακόμη διάδοχος και κληρονόμος τού θρόνου τού βασιλιά πατέρα του, Ηράκλειου Β΄. Κατά τη σύντομη και ταραγμένη βασιλεία τού πατέρα του (1798–1800), ο Μιχαήλ, τότε στην εφηβεία του, συμμετείχε στην οργάνωση τού γεωργιανού στρατού. Το 1800 ο διοικητής της ρωσικής στρατιωτικής αποστολής στη Γεωργία, στρατηγός Iβάν Λαζάτεβ, ανέφερε ότι από τα παιδιά τού Γεωργίου ΙΒ΄ από τον δεύτερο γάμο του, ο 16χρονος Mιχαήλ ήταν «ο πιο πολλά υποσχόμενος… λόγω της ηλικίας του». Είχε οργανώσει ένα κανονικό σύνταγμα πανθήρων με τους συνομιλήκους του και στη συνέχεια το εκπαίδευε σύμφωνα με τα ρωσικά στρατιωτικά πρότυπα.

Ο Γεώργιος ΙΒ΄ απεβίωσε τον Δεκέμβριο τού 1800 και η ρωσική κυβέρνηση προχώρησε στην πλήρη προσάρτηση της Γεωργίας στην Αυτοκρατορία. Σε αντίθεση με πολλά μέλη της οικογένειάς του, ο Μιχαήλ δεν προσπάθησε να αντισταθεί στο νέο καθεστώς και δέχθηκε το αίτημα τού Ρώσου Τσάρου Αλέξανδρου Α΄ να αναχωρήσει για επανεγκατάσταση στην Αγία Πετρούπολη. Με την ευκαιρία αυτή, ο Μιχαήλ έλαβε το παράσημο της Αγ. Άννας 1ης Τάξης και ετήσια σύνταξη από το ρωσικό ταμείο. Η πίστη του εκτιμήθηκε περαιτέρω, καθώς τού επετράπει να επιστρέψει στην πατρίδα του το 1802. Ο Μιχαήλ πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του ως επί το πλείστον ζώντας στην Αγία Πετρούπολη και παρείχε προστασία και βοήθεια στους Γεωργιανούς μαθητές, όπως ο Iονά Χελασβίλι και Γκαμπριέλ Κικοτζέ, που φτάνει για εκπαίδευση στη Ρωσία. Απεβίωσε άγαμος και χωρίς παιδιά σε ηλικία 79 ετών στην Αγία Πετρούπολη το 1862. Κηδεύτηκε στη Μονή της Αγ. Σκέπης της Μόσχας.

Βιβλιογραφικές αναφορές

• Berge, Adolf (1866). Акты, собранные Кавказскою Археографическою коммиссиею. Т. I (στα Russian). Tiflis: Typography of the Chief Administration of the Viceroy of Caucasus. 
• Montgomery, Hugh, επιμ. (1980). Burke's Royal Families of the World, Volume 2. London: Burke's Peerage. ISBN 0850110297.