Μαλετιάνοι Εύβοιας
Συντεταγμένες: 38°37′52.39″N 24°3′57.31″E / 38.6312194°N 24.0659194°E
| Μαλετιάνοι | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ευβοίας |
| Δήμος | Κύμης - Αλιβερίου, Δημοτική Κοινότητα Μαλετιάνων Ευβοίας |
| Δημοτική Ενότητα | Κύμης |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Εύβοιας |
| Υψόμετρο | 260 |
Οι Μαλετιάνοι είναι χωριό του δήμου Κύμης-Αλιβερίου της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχουν 161 κατοίκους. Είναι κτισμένοι σε υψόμετρο 260 μ.,[2] σε πλαγιά 5 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Κύμης.[3]
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην περιοχή έχουν βρεθεί τάφοι και κτερίσματα της αρχαίας εποχής. Το όνομα του χωριού πιθανόν προέρχεται από το οικογενειακό όνομα του πρώτου οικιστή.[4] Οι Μαλετιάνοι ανήκουν στην περιοχή του Καστροβαλά. Κατά τη διάρκεια της Φραγκοκρατίας, το μικρό φέουδο της περιοχής που περιελάμβανε όλα τα χωριά βόρεια της γέφυρα της Σκοτεινής εκτός της Κύμης δόθηκε στον ιππότη Valois (Βαλουά). Το φέουδο αυτό λεγόταν "guaddam castellum castrum VALLA" και ονομάστηκε από τους ντόπιους «Καστροβαλά» για χάρη συντομίας.[5] Η Ενετοκρατία στην περιοχή έληξε το 1470, με την κατάκτηση της Εύβοιας από τους Οθωμανούς.[6]
Το χωριό άρχισε να αναπτύσσεται μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Το 1835 στη γειτονική θέση Καζάρμα ανοίχθηκε από τους Βαυαρούς η πρώτη στοά στην Ελλάδα για την εξόρυξη λιγνίτη, γνωστή ως «στοά του Όθωνα». Η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων άρχισε το 1844 και συνεχίστηκε για περίπου δύο δεκαετίες, μέχρι η παραγωγή να μεταφερθεί στη θέση Έντζι. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο το χωριό σε μεγάλο βαθμό εγκαταλείφθηκε.[4]
Απογραφές πληθυσμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πορεία του πληθυσμού σύμφωνα με τις απογραφές:
| Απογραφή | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 325[2] | 265[2] | 152[2] | 188[2] | 63[2] | 33[2] | 224[2] | 127 | 161 |
Σημεία ενδιαφέροντος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το χωριό διατηρεί το παραδοσιακό του χρώμα. Τα κτίρια είναι πετρόκτιστα στα πρότυπα της ηπειρώτικης αρχιτεκτονικής. Οι παλαιότερες εκκλησίες του χωριού είναι η Ευαγγελιστρία και τα Εννιάμερα (κοιμητηριακός), αμφότερες κτισμένες πριν το 1850. Ο ναός της Ευαγγελιστρίας φέρει τέμπλο του 1851. Ο ναός της Ανάληψης κτίστηκε στην περίοδο 1931-1995. Στη Καζάρμα βρίσκεται ο ναός του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, του 1878, και στη θέση Πέρασμα βρίσκεται ο ναός του Αγίου Ελευθερίου (1953-1999). Στο χωριό διατηρούνται ακόμη πετρόκτιστες βρύσες και πεζούλες. Στη θέση Καζάρμα σώζονται ακόμη τα κτίρια για την αποθήκευση του λιγνίτη και μια στοά εξόρυξης.[4]
Στις Απόκριες στο χωριό ετοιμάζονται χειροποίητα μακαρόνια. Επίσης, το παραδοσιακό πασχαλινό φαγητό του χωριού είναι φτιαχτά μακαρόνια και τα ξακουστά τυροπιτάρια. Πανηγύρι στο χωριό λαμβάνει χώρα στις 22 και 23 Αυγούστου, ανήμερα της εορτής Ενιάμερα της Παναγίας.[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2006). Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας. Αθήνα: Ερμής. σελ. 461. ISBN 9603201332.
- ↑ «Κύμη (Εκδρομές)». www.athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Μαλετιάνοι». Δήμος Κύμης - Αλιβερίου. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Κύμη 19ος-20ος αιώνας, Ιστορία και πολιτισμός», Κύμη 2001, σελ.25
- ↑ «Ανδρονιάνοι». Δήμος Κύμης - Αλιβερίου. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2019.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| ||||||||||||||||||||