Κατάλογος της δράσης της οργάνωσης 17η Νοέμβρη

Ο κατάλογος περιγράφει χρονολογικά τις επιθέσεις της οργάνωσης 17 Νοέμβρη.

Δεκαετία 1970[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1975[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δολοφονία Ρ. Γουέλς

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 1975 : στις 22:30 δολοφονείται στο Παλαιό Ψυχικό, με 3 πυροβολισμούς, ο σταθμάρχης (επικεφαλής) της CIA στην Ελλάδα, Ρίτσαρντ Γουέλς. Η προκήρυξη που δημοσιεύτηκε στη γαλλική εφημερίδα Liberation, (επειδή στην Ελλάδα είχα απαγορευτεί η δημοσιοποίησή της) έγραφε ανάμεσα στα άλλα: «(…) Ετσι αποφασίζουμε να εκτελέσουμε υποδειγματικά τον αρχιπράκτορα της CIA, αρχηγό του κλιμακίου της στην Ελλάδα Ρίτσαρντ Γουέλς. (…) Ο Ρίτσαρντ Γουέλς ως αρχηγός είναι συνυπεύθυνος για όλα τα εγκλήματα που έκανε η CIA σε βάρος του λαού μας». Οι κατηγορούμενοι δεν δικάστηκαν για την συγκεκριμένη δολοφονία καθώς είχε παραγραφεί, αλλά έγινε γνωστό ότι δράστες ήταν ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος (φυσικός αυτουργός), οι Παύλος και Γιάννης Σερίφης και μια γυναίκα, επονομαζόμενη «Άννα».^[1]

1976[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δολοφονία Ευ. Μάλλιου

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 1976 : στις 22.15, δολοφονείται από δυο άτομα στην οδό Άτλαντος, στο Π. Φάληρο, ο αστυνόμος - βασανιστής της χούντας Ευάγγελος Μάλλιος. Η προκήρυξη της οργάνωσης που βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος αναφέρει : «… Αποφασίσαμε να εκτελέσουμε παραδειγματικά έναν από τους κύριους αρχιβασανιστές, τον πασίγνωστο Ευάγγελο Μάλλιο. Ο αστυνόμος Μάλλιος δεν ήταν κανένα τσιράκι που εκτελούσε διαταγές ανωτέρων. Κανένας θεσμός δεν μπόρεσε να τους τιμωρήσει. (…) Αν και πολλοί αξιωματικοί, ανάμεσά τους και ο Μάλλιος, κατηγορήθηκαν για τα βασανιστήρια, δικάστηκαν επιεικώς και σχεδόν έμειναν ατιμώρητοι». Δράστες της δολοφονίας ήταν ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος (φυσικός αυτουργός), και οι Νίκος Παπαναστασίου (Νικήτας) και επονομαζόμενη ως «Άννα». ^[2]

Δεκαετία 1980[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1980[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δολοφονία Π. Πέτρου - Σ. Σταμούλη

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 1980 : στις 22.40, δολοφονούνται στο Παγκράτι, με 11 πυροβολισμούς, από τους Αλέξανδρο Γιωτόπουλο, Γιάννη Σερίφη και Θεολόγο Ψαραδέλλη, ο υποδιοικητής των ΜΑΤ Παντελής Πέτρου και ο σωφέρ του αστυφύλακας Σωτήρης Σταμούλης. «...Αποφασίσαμε να εκτελέσουμε έναν από τους βασικούς αρχηγούς τους, τον υποδιοικητή των ΜΑΤ, μαζί με τον οδηγό-σωματοφύλακά του. Ο κύριος αυτός μεταξύ των άλλων κατηύθυνε ο ίδιος τις λυσσασμένες δυνάμεις του τόσο στη διαδήλωση της 9ης Αυγούστου όσο και σε αυτήν της 25ης Οκτώβρη…». ^[3]

1983[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επίθεση σε χωροφύλακες στη Φιλοθέη

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 1983: στις 6.45 το πρωί, έξω από το (τότε) τμήμα Χωροφυλακής της Φιλοθέης, πυροβολούνται οι χωροφύλακες Κώστας Αργυρόπουλος και Ιωάννης Χατζημπίρος. Οι δυο χωροφύλακες προσπάθησαν να σταματήσουν για έλεγχο μια μοτοσυκλέτα που δεν είχε πινακίδες, στην οποία επέβαιναν δυο άτομα, όταν οι δυο επιβάτες πυροβόλησαν προς το μέρος του αυτοκινήτου των χωροφυλάκων και διέφυγαν. Η βαλλιστική έκθεση και τα κατοπινά ευρήματα της γιάφκας της οδού Πάτμου στα Πατήσια που βρέθηκε το όπλο με το οποίο πυροβόλησαν, το 38άρι περίστροφο τύπου Smith & Wesson, συνέδεσαν την ενέργεια με την 17Ν.

Δολοφονία Τζ. Τσάντες και Ν. Βελούτσου

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 1983 : στις 7.25 το πρωί, δολοφονήθηκαν στο Φάρο του Νέου Ψυχικού και ενώ επέβαιναν σε αυτοκίνητο, ο Αμερικανός πλοίαρχος ανώτατο στέλεχος (υπαρχηγός) της Αμερικανικής Στρατιωτικής Αποστολής JUSSMAG (Τζασμάγκ) στην Αθήνα Τζορτζ Τσάντες και ο οδηγός του Νίκος Βελούτσος. «Αποφασίσαμε να χτυπήσουμε σήμερα έναν από τους κυριότερους στρατιωτικούς μηχανισμούς του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στη χώρα μας, την αμερικανική στρατιωτική αποστολή, εκτελώντας ένα από τα ανώτερα στελέχη του. (…) όπως και τον οδηγό-γορίλα σωματοφύλακά του».» Κανένα από τα μέλη της οργάνωσης δεν έχει αποδεχτεί την συμμετοχή του σε αυτή την δολοφονία, και κανείς δεν παραπέμφθηκε για αυτήν. ^[4]

1984[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Απόπειρα δολοφονίας Ρόμπερτ Τσαντ

Τρίτη 3 Απριλίου 1984 : στις 16.25, έγινε απόπειρα δολοφονίας εναντίον του Αμερικανού αρχισμηνία της JUSSMAG (Τζασμάγκ) Ρόμπερτ Τσαντ (Robert Judd) στην Λεωφόρο Βουλιαγμένης, στο ύψος του Αγίου Δημητρίου. Την επίθεση έκαναν οι Δημήτρης Κουφοντίνας και Χριστόδουλος Ξηρός που επέβαιναν σε μηχανάκι αλλά ο αρχισμηνίας επιταχύνοντας -αν και βαριά τραυματισμένος- το αυτοκίνητό του κατάφερε να ξεφύγει. Η προκήρυξη - που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ακρόπολη ανέφερε ότι «...Οι βάσεις δεν φεύγουν με εκλογές και Κοινοβούλιο. Μόνο ο δυναμικός λαϊκός αγώνας και η δίκαια λαϊκή επαναστατική βία θα τις διώξουν..». Η επιχείρηση αυτή ήταν η πρώτη αποτυχία της οργάνωσης. ^[5]

Ληστεία σε Εθνική Τράπεζα

Φθινόπωρο του 1984: η πρώτη ληστεία της οργάνωσης. Οι Χριστόδουλος Ξηρός, Γιάννης Σκανδάλης και Δημήτρης Κουφοντίνας εισέβαλλαν στον υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στα Κάτω Πετράλωνα και απέσπασαν από τον ταμία, που εκείνη την ώρα καταμετρούσε τα χρήματα της ημέρας, 300.000 δρχ. Η υπόθεση διαλευκάνθηκε με την ομολογία του Χριστόδουλου Ξηρού, μετά τη σύλληψή του.

Ληστεία Εθνικής Τράπεζας - δολοφονία Χρ. Μάτη

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 1984: στις 08:10 οι Πάτροκλος Τσελέντης, Παύλος Σερίφης, Γιάννης Σκανδάλης, Δημήτρης Κουφοντίνας, Οζτούρκ Γιαβούζ και Χριστόδουλος Ξηρός εισέβαλλαν στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στα Άνω Πετράλωνα, και αφού σκότωσαν εξ επαφής τον φρουρό της τράπεζας, αστυφύλακα Χρήστο Μάτη, άρπαξαν 7.5 εκατ. δρχ. και το πιστόλι του φρουρού και εξαφανίστηκαν. Φυσικός αυτουργός της δολοφονίας ήταν ο Δημήτρης Κουφοντίνας. Και αυτή η υπόθεση διαλευκάνθηκε μετά την ομολογία του Ξηρού.^[6]

1985[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δολοφονία Ν. Μομφερράτου και Π. Ρουσσέτη

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 1985 : στις 19.10, δολοφονείται στο Κολωνάκι, μέσα στο αυτοκίνητό του, ο εκδότης της εφημερίδας Απογευματινής και Υπουργός Βιομηχανίας της κυβέρνησης Μαρκεζίνη επί Χούντας, Νικόλαος Μομφερράτος και ο σωφέρ του Παναγιώτης Ρουσσέτης. Η 17Ν. στην προκήρυξη που άφησε στο τόπο της δολοφονίας δήλωνε ότι: «...Η «Απογευματινή» είναι γνωστή στο πανελλήνιο για τις ιδιαίτερες επιδόσεις της στην προσπάθεια συστηματικής αποβλάκωσης και αποχαύνωσης των πιο καθυστερημένων τμημάτων του λαού προβάλλοντας τα διάφορα αισθηματικά σκάνδαλα, τις ημίγυμνες, καλλιεργώντας τα πιο χυδαία και χαμηλά ένστικτά του. Εκδότης και κύριος μέτοχος της «Απογευματινής», ο φασίστας Μομφεράτος, υπουργός της χούντας, που έγινε ιδιοκτήτης της «Α» με χρήματα της CIA...» ^[7] Ένοχοι για την δολοφονία κρίθηκαν οι Δημήτρης Κουφοντίνας, Χριστόδουλος Ξηρός, Βασίλης Τζωρτζάτος, Πάτροκλος Τσελέντης και Αλέξανδρος Γιωτόπουλος και αθώος ο Νίκος Παπαναστασίου.

Βομβιστική επίθεση σε κλούβα των ΜΑΤ

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 1985 : στις 21.40, έγινε έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου σταθμευμένου δίπλα σε κλούβα των ΜΑΤ έξω από την έδρα των αστυνομικών δυνάμεων στην Καισαριανή. Από την έκρηξη σκοτώθηκε ο αστυφύλακας Ιωάννης Γεωργακόπουλος και τραυματίστηκαν ακόμα 14 αστυνομικοί. Οι Βασίλης Τζωρτζάτος, Δημήτρης Κουφοντίνας, και Χριστόδουλος Ξηρός έστησαν την ενέδρα, περιμένοντας τη διέλευση του λεωφορείου και ενεργοποιώντας τον μηχανισμό πυροδότησης την κατάλληλη στιγμή. Στην προκήρυξή της η οργάνωση αναφέρει, ότι σχεδίασαν την επίθεση για να εκδικηθούν για το φόνο του Μιχάλη Καλτεζά (που είχε συμβεί κατά τη διάρκεια της πορείας για την επέτειο του Πολυτεχνείου, μερικές μέρες πριν.) «Συμπερασματικά, η σημερινή βομβιστική μας ενέργεια ενάντια σε λεωφορείο των εγκληματικών ΜΑΤ στην Καισαριανή: είναι μια δυναμική απάντηση στην εν ψυχρώ δολοφονία του αθώου 15χρονου μαθητή Μ. Καλτέζα, απ' το δολοφόνο Μελίστα. Μια δυναμική απάντηση στη πρόκληση που αποτελεί η παραπομπή του απ' την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη με κατηγορίες αστείες που ουσιαστικά τον αθωώνουν, και η μη κράτηση του.(...)Ετσι η σημερινή μας ενέργεια είναι επιπλέον και μια δυναμική αντίσταση σ' αυτή τη διαδικασία κοινωνικού εκφασισμού που καλλιεργεί το ΠΑΣΟΚ, διαδικασία που οδηγεί στη θριαμβευτική επάνοδο μιας σκληρής ημιφασιστικής δεξιάς. » ^[8]

Ληστεία σε σούπερ-μάρκετ Μαρινόπουλου

1985 : οι Σάββας και Χριστόδουλος Ξηρός, Δημήτρης Κουφοντίνας, Βασίλης Τζωρτζάτος και Πάτροκλος Τσελέντης πραγματοποίησαν ληστεία σε σούπερ μάρκετ της αλυσίδας Μαρινόπουλου στους Αμπελόκηπους, αρπάζοντας άρπαξαν περίπου 8 εκατ. δρχ..

1986[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δολοφονία Δ. Αγγελόπουλου

Τρίτη 8 Απριλίου 1986 : στις 8.50 το πρωί, δολοφονήθηκε από τον Χριστόδουλο Ξηρό, στο Κολωνάκι κατά τη στιγμή που έβγαινε από το σπίτι του, ο μεγαλοβιομήχανος Δημήτρης Αγγελόπουλος. Στην επιχείρηση συμμετείχαν επίσης οι Δημήτρης Κουφοντίνας, Γιώργος Σκανδάλης και Πάτροκλος Τσελέντης. Η προκήρυξη ανάμεσα στα άλλα, έλεγε: «(...)Αυτή η εγκληματική δραστηριότητα της Χαλυβουργικής είναι απλά μία ανάμεσα στις δεκάδες ανάλογες των διάφορων ομίλων της λματ (=λούμπεν μεγαλοαστική τάξη). Αυτή η εγκληματική δραστηριότητα είναι η κύρια αιτία της σημερινής κρίσης, της ακρίβειας, της ανεργίας, του αυριανού μεγαλύτερου χτυπήματος του βιοτικού επιπέδου και μεγαλύτερης ανεργίας, της επερχόμενης χρεωκοπίας και μαρασμού, του βαθέματος της χρηματιστικής και τεχνολογικής εξάρτησης απ' το δυτικό μεγάλο κεφάλαιο. Αποφασίσαμε λοιπόν να εκτελέσουμε το Δ. Αγγελόπουλο που σαν πρόεδρος του Δ.Σ. της Χαλυβουργικής είναι ο κύριος υπεύθυνος γία όλα τα πάρα πάνω εγκλήματα που διέπραξε ο όμιλος της Χαλυβουργικής ενάντια στο λαό και τη χώρα.» Ένοχοι κρίθηκαν οι Δημήτρης Κουφοντίνας, Χριστόδουλος Ξηρός, Βασίλης Τζωρτζάτος, Πάτροκλος Τσελέντης και Αλέξανδρος Γιωτόπουλος.^[9]

Βομβιστικές επιθέσεις σε Εφορίες

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 1986: η πρώτη πολλαπλή βομβιστική επίθεση της 17Ν., στα χνάρια των μεθόδων του Ε.Λ.Α. - με στόχους τις κατά τόπους Εφορίες των Αθηνών. Συγκεκριμένα, τέσσερεις βόμβες εξερράγησαν με τη σειρά, στο τμήμα του Υπουργείου Συγκοινωνιών στον Άγιο Δημήτριο (γνωστό τότε ως Εφορία Αυτοκινήτων) (στις 01:23), στην Εφορία Καλαμακίου (στις 01:23), στην Εφορία Αμαρουσίου (στις 01:25), και στην εφορία Νέας Ιωνίας (στις 03:45). «(...) Αποφασίσαμε λοιπόν να χτυπήσουμε με βόμβες τέσσερις απ' τις υπηρεσίες του μηχανισμού απάτης-ληστείας του λαϊκού εισοδήματος, που αποκαλείται φορολογικό σύστημα του ελληνικού κράτους-απατεώνα, τις λαομίσητες Εφορίες. (...)»^[10]

Ληστεία σε Εθνική τράπεζα

1986: οι Χριστόδουλος Ξηρός, Θεολόγος Ψαραδέλης, Δημήτρης Κουφοντίνας και Πάτροκλος Τσελέντης πραγματοποιήσαν ένοπλη ληστεία στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στην οδό Δροσοπούλου στα Πατήσια. Διέφυγαν με κλεμμένο αυτοκίνητο παίρνοντας περίπου 15 εκατ. δρχ. και ένα αυτόματο όπλο που υπήρχε στο χρηματοκιβώτιο της τράπεζας. Η υπόθεση διαλευκάνθηκε μετά την ομολογία του Χριστόδουλου Ξηρού.

1987[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Απόπειρα δολοφονίας Ζαχ. Καψαλάκη

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 1987: στις 23.10, οι Βασίλης Τζωρτζάτος, Δημήτρης Κουφοντίνας και Πάτροκλος Τσελέντης, έχοντας στήσει ενέδρα στο νευροχειρουργό και ιδιοκτήτη της ιδιωτικής κλινικής «Εγκέφαλος» Ζαχαρία Καψαλάκη, έξω από την κλινική του στο Χαλάνδρι, τον πυροβολούν -για εκφοβισμό, όπως υποστήριξαν - σε μη καίρια σημεία του σώματός του, τραυματίζοντάς τον. «(...)Αποφασίσαμε λοιπόν να χτυπήσουμε πυροβολώντας στα πόδια έναν απ' τους μεγαλογιατρούς-μεγαλέμπορους της υγείας του λαού, το νευροχειρούργο Καψαλάκη Ζαχαρία. Σαν τέτοιος είναι συνυπεύθυνος μαζί με όλους τους μεγαλογιατρούς και το πολιτικό προσωπικό είτε της Ν.Δ. είτε ΠΑΣΟΚ, για την κατάντια και την τραγική κατάσταση της προσφερόμενης υγείας. Η ενέργεια μας είναι μια έμπρακτη διαμαρτυρία, μια πράξη δυναμικής αντίστασης, για τη θέση που προορίζει στον Έλληνα ασθενή η κοινωνία μας, τη στυγνή, απάνθρωπη εκμετάλλευση του απ' το συνασπισμό του Κράτους με το Κύκλωμα των μεγαλογιατρών. Είναι μια προειδοποίηση προς όλους τους γιατρούς και μεγαλογιατρούς που παίρνουν φακελάκια είτε στα Δημόσια Νοσοκομεία είτε όταν παίρνουν αστρονομικά ποσά στις Ιδιωτικές Κλινικές, δουλεύοντας σε συνθήκες μονοπωλιακής προσφοράς που εξαναγκάζουν τους ασθενείς να καταφύγουν σ' αυτούς.(...)»^[11]

Βομβιστική επίθεση σε αμερικανικό στρατιωτικό λεωφορείο

Παρασκευή 24 Απριλίου 1987: βόμβα που είχε τοποθετήσει η οργάνωση στη λεωφόρου Κηφισού στο ύψος του Ρέντη και την οποία πυροδότησαν την ώρα που περνούσε στρατιωτικό λεωφορείο με προορισμό την Αμερικανική βάση στο Ελληνικό, εξερράγη με αποτέλεσμα να τραυματιστούν ελαφρά 16 αμερικανοί στρατιώτες και ο Έλληνας οδηγός του λεωφορείου. Οι Αμερικανοί στρατιώτες ανήκαν σε ειδικευμένη μονάδα φρούρησης των πυρηνικών κεφαλών στην Ελλάδα. Στην εκτέλεση της επιχείρηση συμμετείχαν οι Σάββας και Χριστόδουλος Ξηρός, Βασίλης Τζωρτζάτος, Δημήτρης Κουφοντίνας και Πάτροκλος Τσελέντης. «(...)Αποφασίσαμε λοιπόν να χτυπήσουμε τις στρατιωτικές δυνάμεις του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη χώρα μας, ανατινάζοντας με βόμβα ένα απ' τα λεωφορεία που μεταφέρουν τους μισθοφόρους-στρατιωτικούς των βάσεων.(...)Κι επειδή θ' αρχίσουν πάλι οι διάφοροι τσαρλατάνοι να μιλάνε για «στυγνούς τρομοκράτες» και δεν συμμαζεύεται, θα θυμίσουμε ότι οι μισθοφόροι που στελεχώνουν τις βάσεις, έχουν επιλέξει το επάγγελμα του επαγγελματία φονιά (...)» Για τη δολοφονία δε, του Έλληνα οδηγού ανέφεραν σχετικά: «(...)Κατά συνέπεια όσοι συμμετέχουν σ' αυτή τη δύναμη έχουν συγκεκριμένη ευθύνη, όπως είχαν όσοι συμμετείχαν στις γερμανικές δυνάμεις κατοχής των Ναζί, και θα τους χτυπάμε χωρίς προειδοποίηση είτε είναι ανώτερο είτε μέσο είτε κατώτερο προσωπικό των βάσεων, εκτός απ το κατώτατο ελληνικό και αμερικάνικο προσωπικό των βάσεων.(...)» ^[12]

Βομβιστική επίθεση σε αμερικανικό στρατιωτικό λεωφορείο

Δευτέρα 10 Αυγούστου 1987: στις 16:40 πραγματοποιείται η δεύτερη συνεχόμενη επίθεση σε αμερικανικό στρατιωτικό λεωφορείο, αυτή τη φορά στο Καβούρι. Οι Χριστόδουλος Ξηρός, Δημήτρης Κουφοντίνας και Βασίλης Τζωρτζάτος, αφού παγίδευσαν με εκρηκτικά σταθμευμένο αυτοκίνητο, πυροδότησαν με τηλεχειριστήριο τον μηχανισμό την ώρα που περνούσε το στρατιωτικό λεωφορείο. Τραυματίστηκαν 11 επιβάτες από τους οποίους 9 ήταν Αμερικανοί. «(...)Αντί να κλείσουν οι βάσεις χωρίς καμιά συζήτηση, όπως ισχυρίζονταν οι διάφοροι πασόκοι το 83, η κυβέρνηση αρχίζει διαπραγματεύσεις με τους φονιάδες αμερικάνους ιμπεριαλιστές για την αιώνια παραμονή τους, προβάλλοντας σαν αιτιολογία ένα παραμύθι για μικρά παιδιά, τους δήθεν εθνικούς λόγους.(...)Αποφασίσαμε λοιπόν να επαναλάβουμε το χτύπημα του Απριλίου. Αποφασίσαμε να χτυπήσουμε και πάλι τη στρατιωτική δύναμη κατοχής της χώρας μας, τις δυνάμεις του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Τους τρομοκράτες, χωροφύλακες, φονιάδες των λαών ολόκληρης της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου και Μέσης Ανατολής. (...)»

1988[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Απόπειρα δολοφονίας Τζ. Κάρος

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 1988 : οι Χριστόδουλος και Σάββας Ξηρός, Πάτροκλος Τσελέντης και Βασίλης Τζωρτζάτος, τοποθέτησαν τηλεχειριζόμενη βόμβα σε κάδο απορριμμάτων δίπλα από την εξώπορτα του σπιτιού, του Τζορτζ Κάρος (George Carros) στη Φιλοθέη. Ο Κάρος που ήταν επικεφαλής κλιμακίου της αμερικανικής DIA στην Ελλάδα - πράκτορας της CIA, κατά την 17η Ν. - παρακολουθούνταν από ημέρες, και η βόμβα θα ενεργοποιούνταν μόλις έβγαινε από το αυτοκίνητό του, φτάνοντας στο σπίτι του. Όμως, οι φρουροί - αστυνομικοί που υπήρχαν στην περιοχή (λόγω πολλών διπλωματικών αντιπροσωπειών), ανακάλυψαν τη βόμβα και η επίθεση δεν πραγματοποιήθηκε. Η 17Ν. με ανακοίνωση που έστειλε στον Τύπο, τρεις μέρες αργότερα, αναλαμβάνει την ευθύνη της επιχείρησης, και δίνει την πληροφορία ότι μερικές ώρες «αργότερα τηλεφωνήσαμε στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία δίνοντας την πληροφορία για την ύπαρξη της βόμβας, για να εμποδίσουμε οποιαδήποτε ενδεχόμενη προβοκάτσια της ασφάλειας ή της CIA με ενδεχόμενα θύματα.» Για την απόπειρα δολοφονίας όλοι οι κατηγορούμενοι κρίθηκαν αθώοι. ^[13]

Δολοφονία Αλ. Αθανασιάδη-Μποδοσάκη

Τρίτη 1 Μαρτίου 1988: στις 8.30 το πρωί, ο Βασίλης Τζωρτζάτος οδηγός και ο Δημήτρης Κουφοντίνας συνοδηγός και εκτελεστής, πλεύρισαν το αυτοκίνητο του βιομήχανου Αλέξανδρου Αθανασιάδη - Μποδοσάκη που ήταν σταματημένο σε φανάρι της λεωφόρου Κηφισίας, και πυροβόλησαν πέντε φορές. Ο Αθανασιάδης μεταφέρθηκε αμέσως στο Νοσοκομείο Υγεία, όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Για τη δολοφονία του Μποδοσάκη, κρίθηκαν ένοχοι οι Δημήτρης Κουφοντίνας, Βασίλης Τζωρτζάτος και Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, ενώ ο Χριστόδουλος Ξηρός (που επίσης, σύμφωνα με την ομολογία του, συμμετείχε στην επιχείρηση) κρίθηκε αθώος. ^[14] Η προκήρυξη που έστειλε η 17Ν. είχε τον ιδιαίτερα εύγλωττο τίτλο, «Ένας δολοφόνος της εργατικής τάξης λιγότερος». Ένοχοι κρίθηκαν οι Δημήτρης Κουφοντίνας, Βασίλης Τζωρτζάτος και Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, ενώ αθώος κρίθηκε ο Χριστόδουλος Ξηρός.

Βομβιστικές επιθέσεις κατά Τούρκων διπλωματών

Δευτέρα 23 Μαΐου 1988: βομβιστικές επιθέσεις σε αυτοκίνητα Τούρκων διπλωματών στο Παγκράτι, επιχείρησαν τα ξημερώματα μέλη της 17Ν. Οι δυο πρώτες βόμβες εξερράγησαν γύρω στις 02:30, ενώ οι υπόλοιπες δυο εξουδετερώθηκαν χωρίς να εκραγούν από την Αστυνομία. Την επίθεση δικαιολόγησαν ως απάντηση στο τουρκικό φασιστικό καθεστώς: «(...)Η ενέργεια αυτή κατευθύνεται μόνο ενάντια στο Τούρκικο φασιστικό καθεστώς, το χωροφύλακα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην περιοχή, κι όχι στον αδελφό Τούρκικο λαό, στον οποίο εκφράζουμε την αγωνιστική μας συμπαράσταση κι αλληλεγγύη.(...)» ^[15]

Δολοφονία Γ. Νορντίν

Τρίτη 28 Ιουνίου 1988: στις 8.05 το πρωί, δολοφονείται λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι του στο Κεφαλάρι Κηφισιάς, ο στρατιωτικός ακόλουθος των Η.Π.Α. στην Ελλάδα, πλοίαρχος Γουίλιαμ Νορντίν (William Nordeen). Η επιχείρηση -ήταν από τις μεγαλύτερες και καλύτερα οργανωμένες της 17Ν. Η ομάδα των Σάββα Ξηρού, Βασίλη Τζωρτζάτου και Πάτροκλου Τσελέντη μετέφερε και παγίδευσε με εκρηκτικά ένα κλεμμένο αυτοκίνητο και οι Χριστόδουλος Ξηρός και Δημήτρης Κουφοντίνας που ήταν παρόντες τη στιγμή της δολοφονίας ενεργοποίησαν τον μηχανισμό όταν το αυτοκίνητο του Νορντίν πέρασε δίπλα από το σταθμευμένο όχημα. Η έκρηξη ήταν μεγάλης έντασης, εκτινάσσοντας με σφοδρότητα το σώμα του Νορντίν αρκετά μέτρα μακριά από το αυτοκίνητο. Ο Νορντίν θεωρούνταν από τους καλύτερους υψηλόβαθμους αξιωματούχους τόσο των Ενόπλων Δυνάμεων όσο και των μυστικών υπηρεσιών και η οργή κυριαρχούσε σε όλους τους πολιτικούς κύκλους. Επίσης, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ενοχλήθηκαν ιδιαίτερα με την δυνατότητα της 17Ν.,(όπως πρωτο-αποδείχτηκε στην δολοφονία του Ρόμπερτ Γουέλς) να μαθαίνει απόρρητες πληροφορίες για το προσωπικό τους.^[16] Ένοχοι κρίθηκαν οι Δημήτρης Κουφοντίνας, Σάββας Ξηρός, Χριστόδουλος Ξηρός, Βασίλης Τζωρτζάτος, Πάτροκλος Τσελέντης και Αλέξανδρος Γιωτόπουλος.

Ληστεία σε Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο

Τετάρτη 13 Ιουλίου 1988 : ένοπλοι και μεταμφιεσμένοι με περούκες και μουστάκια εμφανίστηκαν τα μέλη της 17ης Ν., στο υποκατάστημα του Ταχυδρομικού Ταμιευτήριου στην οδό Πατησίων, λίγο πριν κλείσει και άρπαξαν περίπου 11.000.000 δρχ.. Και αυτή η υπόθεση διαλευκάνθηκε μετά τις ομολογίες των Βασίλη Τζωρτζάτου και Χριστόδουλου Ξηρού.

Κλοπή όπλων από το Α.Τ. Βύρωνα

Κυριακή 14 Αυγούστου 1988 : έξι άτομα μεταξύ των οποίων και μία γυναίκα, εισέβαλλαν στις 16:10 στο ΙΘ΄ Αστυνομικό τμήμα που βρίσκεται στο Βύρωνα, και αφού ακινητοποίησαν τους αστυνομικούς κατάφεραν να κλέψουν δύο περίστροφα, δύο αυτόματα όπλα, έξι μακρύκανα τουφέκια, έξι φορητούς ασύρματους της Αστυνομίας, σφραγίδες του Τμήματος και του παραρτήματος Ασφαλείας και τέσσερα πηλήκια. ^[17]Στην προκήρυξή της, η οργάνωση καυχιέται για την υποδειγματική οργάνωση της επιχείρησης που στόχος ήταν ο ανεφοδιασμός σε όπλα αφού «Ο επαναστατικός αγώνας των λαϊκών δυνάμεων ενάντια στο σάπιο και διεφθαρμένο καθεστώς των σκανδάλων και της εξάρτησης, απαιτεί όλο και περισσότερο οπλισμό και υλικά. Αυτός ήταν ο στόχος της επίθεσης-κατάληψης του αστυνομικού τμήματος του Βύρωνα.» Η ενέργεια αμαύρωσε τη φήμη της Ελληνικής Αστυνομίας αφού κατακρίθηκε έντονα από τα Μ.Μ.Ε. τις επόμενες ημέρες.

1989[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές της χρονιάς η 17Ν επιτέθηκε σε δύο δικαστικούς, τραυματίζοντας θανάσιμα έναν από αυτούς.

Την Τρίτη 10 Ιανουαρίου 1989 ο Βασίλης Τζωρτζάτος, ο Δημήτρης Κουφοντίνας, ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος καιο Κωνσταντίνος Τέλιος οργάνωσαν και πραγματοποίησαν δολοφονική επίιεση κατά του εισαγγελέα Κωνσταντίνου Ανδρουλιδάκη, στις 08:10 έξω σχεδόν από το σπίτι του στου Ζωγράφου, την ώρα που επέβαινε στο αυτοκίνητό του.^[18] Οι δράστες όπως ισχυρίστηκαν στην προκήρυξη, ήθελαν μόνο να τραυματίσουν τον εισαγγελέα καθώς τον πυροβόλησαν στα πόδια. Ο Ανδρουλιδάκης είχε εισηγηθεί την απαλλαγή της οικογένειας Τσάτσου, ιδιοκτήτριας της τσιμεντοβιομηχανίας ΑΓΕΤ «Ηρακλής», όταν βρέθηκε κατηγορούμενη για απάτες σε βάρος του Δημοσίου.^[19] Ο εισαγγελέας πέθανε ένα μήνα αργότερα από μετεγχειρητικές επιπλοκές καθώς είχε υποστεί ακρωτηριασμό και των δυο ποδιών του. Στη δίκη της οργάνωσης και οι τέσσερεις δράστες κρίθηκαν ένοχοι.

Μια εβδομάδα αργότερα, στις 18 Ιανουαρίου, με τον ίδιο τρόπο και για τους ίδιους λόγους με τον εισαγγελέα Ανδρουλιδάκη, έγινε απόπειρα δολοφονίας του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Παναγιώτη Ταρασουλέα. Τον πυροβόλησαν στα πόδια λίγο πριν μπει στο αυτοκίνητό του συνοδευόμενος από τη γυναίκα του. Η 17Ν στην προκήρυξη που εξέδωσε και για τις δυο επιθέσεις σε δικαστικούς λειτουργούς τους θεωρούσε «συνυπεύθυνους και συνενόχους των καπιταλιστών για τις απάτες σε βάρος του τόπου». Για την απόπειρα κρίθηκαν ένοχοι οι Κουφοντίνας, Σάββας Ξηρός και Γιωτόπουλος.

Την Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου η οργάνωση πυροδότησε τρεις βόμβες μικρής ισχύος σε τρεις προς ενοικίαση κατοικίες Ελλήνων επιχειρηματιών στο Κολωνάκι, το Χαλάνδρι και τα Βριλήσσια. Η προκήρυξη που έστειλε είχε τον τίτλο, «Βόμβες σε σπίτια καπιταλιστών».^[20]

Η επόμενη ενέργεια ήταν και αυτή απόπειρα δολοφονίας. Τη Δευτέρα 8 Μαΐου, στις 09:30, ο Κουφοντίνας, ο Γιωτόπουλος, ο Τζωρτζάτος, ο Σάββας και ο Χριστόδουλος Ξηρός, αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν τον Γιώργο Πέτσο, τότε υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών. Η απόπειρα έγινε με τον ίδιο τρόπο με τον Γουίλιαμ Νορντίν. Αν και είχαν διατυπωθεί διαφωνίες μεταξύ των μελών, η επιχείρηση προχώρησε.^[21] Συγκεκριμένα, ενεργοποίησαν εκρηκτικό μηχανισμό σε παγιδευμένο αυτοκίνητο στη Φιλοθέη, την ώρα που περνούσε δίπλα του με χαμηλή ταχύτητα το υπηρεσιακό αυτοκίνητο του υπουργού, ο οποίος συνοδευόταν από δυο φρουρούς. Όλοι οι επιβαίνοντες τραυματίστηκαν ελαφρά, καθώς η οργάνωση απέτυχε στον προσδιορισμό της κατάλληλης στιγμής πυροδότησης των εκρηκτικών. Στη δίκη ο Σάββας Ξηρό, που είχε διαφωνήσει με την επιλογή του Πέτσου, υποσηριξε ότι σκόπιμα καθυσερησε να πυροδοτήσει τον μηχανισμό.^[22] Η 17Ν, μεσούντος του Σκανδάλου Κοσκωτά, κατηγόρησε τον Πέτσο ότι χρηματιζόταν από τον Γιώργο Κοσκωτά.^[23] Η Δικαιοσύνη κήρυξε ενόχους τους Κουφοντίνα, Σ.Ξηρό και Γιωτόπουλο και αθώους τους Χ.Ξηρό και Τζωρτζάτο.

Την Πέμπτη 29 Ιουνίου οι Ξηροί, ο Κουφοντίνας, ο Τζωρτζάτος και Τέλιος εισέβαλλαν ένοπλοι σε υποκατάστημα της Τράπεζας Εργασίας στην οδό Πατησίων και άρπαξαν περίπου 30 εκατ. δρχ.

Στις 26 Σεπτεμβρίου, στις 07:58, η 17Ν δολοφόνησε τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Παύλο Μπακογιάννη. Ο Κουφοντίνας και ο Κωστάρης είχαν στήσει ενέδρα στην είσοδο του πολιτικού γραφείου του βουλευτή, στην οδό Ομήρου στο Κολωνάκι, τον πυροβόλησαν σχεδόν εξ επαφής και διέφυγαν με αυτοκίνητο που τους περίμενε.^[24] Ο Μπακογιάννης μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός από τον οδηγό του, όπου και εξέπνευσε. Η 17Ν. που έστειλε δυο προκηρύξεις με θέμα την δολοφονία, έκανε λόγο για εμπλοκή και ενοχή του Παύλου Μπακογιάννη στο σκάνδαλο Κοσκωτά. Για την δολοφονία έχουν κριθεί ένοχοι ο Κουφοντίνας, ο Σ.Ξηρός, ο Τζωρτζάτος, ο Κωστάρης και ο Γιωτόπουλος.

Η τελευταία ενέργεια ήταν η κλοπή στρατιωτικού οπλισμού από τις αποθήκες πυρομαχικών του στρατοπέδου του Συκουρίου, στη Λάρισα, στις 24 Δεκεμβρίου. Τα μέλη της οργάνωσης εισέβαλαν και έκλεψαν 113 ρουκέτες των 2,36 και 3,4 ιντσών, σφαίρες διαμετρήματος 0,45, 0,38 και 7,62 χιλιοστών, χειροβομβίδες και ηλεκτρικούς και μηχανικούς πυροκροτητές. Η οργάνωση και εκτέλεση της κλοπής θεωρήθηκαν υποδειγματικές και υψηλού επιπέδου επιχειρήσεις όχι μόνο για ελληνικές τρομοκρατικές οργανώσεις αλλά και για διεθνείς.^[25] Στην επιχείρηση πήραν μέρος οι Ξηροί, ο Τζωρτζάτος, ο Τέλιος, ο Σερίφης, ο Καρατσώλης, ο Κωστάρης και ο Κουφοντίνας.

Δεκαετία 1990[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1990[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κλοπή όπλων από το Πολεμικό Μουσείο

Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 1990 : στις 9.30 το πρωί, ο Σάββας Ξηρός και ο Βασίλης Τζωρτζάτος έκλεψαν από το Πολεμικό Μουσείο, δυο παλαιά μπαζούκας συμπληρώνοντας έτσι τον οπλισμό τους. Τα μπαζούκας μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν με τις ρουκέτες των 2,36 και των 3,5 ιντσών που είχαν ήδη κλέψει από το Συκούριο. Τα όπλα δεν φαίνεται να χρησιμοποιήθηκαν τελικά. Στην επιχείρηση συμμετείχαν εκτός από τους δυο προαναφερθέντες οι Χριστόδουλος Ξηρός, Θωμάς Σερίφης, Δημήτρης Κουφοντίνας.^[26]

Βομβιστικές επιθέσεις στην Εκάλη

Τρίτη 15 Μαΐου 1990 : Εκρήξεις 30 περίπου βομβών στην Εκάλη. Οι περισσότερες βόμβες είχαν τοποθετηθεί σε διάφορα οικόπεδα της περιοχής ενώ μία κατέστρεψε κολώνα της ΔΕΗ. Σύμφωνα με την 17Ν. «...(αυτή)... είναι μια πρώτη ενέργεια λαϊκής αντίστασης σ' αυτή τη συστηματική ληστεία-φοροκλοπή του λαού την οποία διαιωνίζουν και επιδεινώνουν τα πρόσφατα μέτρα της ΝΔ αλλά και ενάντια στον εμπαιγμό του απ' όλα τα πολιτικά κόμματα.» ^[27] Οι βόμβες προκάλεσαν μικρής έκτασης πυρκαγιά στο δάσος. Στην επιχείρηση (τόσο στην προετοιμασία των βομβών όσο και στην τοποθέτησή τους) συμμετείχαν οι Δημήτρης Κουφοντίνας, Σάββας Ξηρός, Χριστόδουλος Ξηρός και Βασίλης Τζωρτζάτος.

Επίθεση με ρουκέτα στην Procter & Gamble

Κυριακή 10 Ιουνίου 1990 : Το βράδυ της Κυριακής, χτυπήθηκαν με ρουκέτα τα γραφεία της αμερικανικής πολυεθνικής εταιρείας Procter & Gamble στη λεωφόρο Συγγρού. Η ρουκέτα εκτοξεύθηκε από το (μετασκευασμένο) μπαζούκας που κλάπηκε από το Πολεμικό μουσείο, χτύπησε όμως τη μαρκίζα και όχι τα τζάμια της εταιρείας, επιφέροντας έτσι πολύ λιγότερες ζημιές. Η 17Ν. στην προκήρυξή της, περιγράφει την ενέργειά της ως δυναμική αντίδραση στο σχέδιο των ιδιωτικοποιήσεων, όπου πώληση κερδοφόρων βιομηχανικών μονάδων και δημόσιων επιχειρήσεων «συνιστά κλοπή σε βάρος του ελληνικού λαού». Την εκτόξευση, σύμφωνα με την ομολογία του Βασίλη Τζωρτζάτου έκανε ο Σάββας Ξηρός ενώ συμμετείχαν ακόμα ο ίδιος και ο Δημήτρης Κουφοντίνας.

Ληστεία σε Τράπεζα Εργασίας

Τετάρτη 18 Ιουλίου 1990 : Πραγματοποιήθηκε ληστεία στη Τράπεζα Εργασίας στο Περιστέρι. Η ενέργεια ταυτοποιήθηκε μετά την ομολογία του Χριστόδουλου Ξηρού, χωρίς όμως να καταστεί δυνατό να εξακριβωθούν ποιά μέλη συμμετείχαν συγκεκριμένα, αφού οι αυτόπτες μάρτυρες δεν μπόρεσαν να τους αναγνωρίσουν με ακρίβεια. Η οργάνωση αποκόμισε περίπου 45 εκατ. δρχ. ^[28]

Απόπειρα δολοφονίας Β. Βαρδινογιάννη

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 1990 : Το αυτοκίνητο με το οποίο ο επιχειρηματίας Βαρδής Βαρδινογιάννης μετέβαινε στο γραφείο του, χτυπήθηκε από έκρηξη παγιδευμένου με τρεις αντιαρματικές ρουκέτες αυτοκινήτου (το αυτοκίνητο του Β. Βαρδινογιάννη ήταν ειδικό θωρακισμένο όχημα) στις 09:15 στην Νέα Ερυθραία, λίγο μετά την αναχώρησή του από το σπίτι του. Η ειδική θωρακισμένη κατασκευή της Mercedes του, άντεξε το χτύπημα και προστάτεψε τον επιχειρηματία, ωστόσο προκλήθηκαν πολλές υλικές ζημιές σε σταθμευμένα αυτοκίνητα και τζάμια σπιτιών. «Δεν ήταν μικρό πράγμα η επίθεση στο Βαρδινογιάννη, ήταν ίσως το εμβληματικότερο πρόσωπο επιχειρηματία σε μια Ελλάδα που τότε χειμαζόταν από πολιτικο-οικονομικά σκάνδαλα και ζούσε με τον τρόμο της 17Ν.» ^[29] Σε πολυσέλιδη προκήρυξη που εξέδωσε η οργάνωση, αναφέρει ότι η επίθεση απέτυχε λόγω της εξαιρετικής κατασκευής του αυτοκινήτου. Πράγματι, η Mercedes 560 SEL Sonderklasse Einspritzung Lang ήταν εκείνη την εποχή το καλύτερα θωρακισμένο αυτοκίνητο στο κόσμο. Στην επιχείρηση συμμετείχαν σύμφωνα με την ομολογία του Χριστόδουλου Ξηρού, ο ίδιος καθώς και ο αδελφός του Σάββας, ο Δημήτρης Κουφοντίνας και ο Ηρακλής Κωστάρης. Ένοχοι κρίθηκαν οι Δημήτρης Κουφοντίνας, Σάββας Ξηρός, Χριστόδουλος Ξηρός, Βασίλης Τζωρτζάτος και Αλέξανδρος Γιωτόπουλος ενώ αθώος κρίθηκε ο Ηρακλής Κωστάρης.

Επίθεση με ρουκέτα στα γραφεία της ΕΟΚ

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 1990 : στις 21.30, η 17η Νοέμβρη χτύπησε με δυο αντιαρματικές ρουκέτες τα γραφεία της τότε ΕΟΚ στο Κολωνάκι. Οι ρουκέτες είχαν τοποθετηθεί σε ένα ξενοίκιαστο διαμέρισμα του απέναντι δρόμου, και η τηλεχειριζόμενη εκτόξευσή τους, έγινε μέσα από κοινούς, πλαστικούς σωλήνες αποχέτευσης. Σύμφωνα με την ομολογία του Βασίλη Τζωρτζάτου, η επιχείρηση έγινε ύστερα από πρόταση του Κουφοντίνα και συμμετείχαν εκτός από τους δυο προαναφερθέντες και οι αδελφοί Ξηροί. Το χτύπημα, σύμφωνα με την προκήρυξη της οργάνωσης έγινε επειδή «(...) το διευθυντήριο της ΕΟΚ επιβάλλει σήμερα σκληρούς όρους και πολιτική σκληρής λιτότητας στον ελληνικό λαό μέσω της κυβέρνησης των Γραικύλων της ΝΔ, για να δοθεί το γνωστό δάνειο των δύο δισεκατομμυρίων ECU. Αναγορεύεται έτσι σε επιτηρητή του ελληνικού λαού και της χώρας κατά τρόπο εξευτελιστικό. Την ίδια όμως στιγμή η ηγεμονεύουσα και κυρίαρχη δύναμη μέσα στην ΕΟΚ, το τέταρτο γερμανικό Ράιχ αρνείται, με μια ναζιστική απόφαση του, να καταβάλει στη χώρα μας τις δίκαιες πολεμικές επανορθώσεις των 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων και τα κατοχικά «δάνεια» των Ναζί των 13 δις δολαρίων. Ο αφελληνισμός λοιπόν και το ξεπούλημα της ελληνικής οικονομίας, η περιθωριοποίηση της, η αποβιομηχάνιση, η σημαντική πτώση του βιοτικού επιπέδου, η μετατροπή του Έλληνα σε γκαρσόνι και υπηρέτη των δυτικών επικυρίαρχων επιτυγχάνεται ανάμεσα στ' αλλά όχι από τις ελεύθερες δυνάμεις της αγοράς αλλά από τις αυθαίρετες και άδικες οικονομικές και πολιτικές σχέσεις υποτέλειας που επιβάλλει η ισχυρή Δύση στη χώρα μας.»^[30]

1991[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκρήξεις βομβών σε εταιρείες αμερικανικών και βρετανικών συμφερόντων

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου - Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 1991: τη νύχτα της Παρασκευής τρεις βομβιστικές επιθέσεις λαμβάνουν χώρα σε τράπεζες αμερικανικών συμφερόντων. Συγκεκριμένα, χτυπήθηκαν τα υποκαταστήματα της Citibank σε Χαλάνδρι και Αγία Παρασκευή (δεν εξερράγη), και της Barclays στο Μαρούσι. Επίσης, βόμβα εξερράγη και στο γραφείο του Γάλλου στρατιωτικού ακόλουθου στο Μετς, Φεγέτ Μπερνέτ. Ως συνέχεια αυτών των επιθέσεων, την Κυριακή 27 Ιανουαρίου, αντιαρματική ρουκέτα χτύπησε τα γραφεία της American Express στο κέντρο της Αθήνας και την Δευτέρα το βράδυ τα γραφεία της BP στο Χαλάνδρι ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τον πόλεμο στον Κόλπο και τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό.

Δολοφονία Ρόναλντ Στιούαρτ

Τρίτη 12 Μαρτίου 1991 : στις 22:10 σκοτώνεται από έκρηξη βόμβας στην είσοδο του σπιτιού του, ο Αμερικανός λοχίας Ρόναλντ Στιούαρτ. Ο Στιούαρτ δεν ήταν υψηλόβαθμο στέλεχος του Αμερικανικής στρατιωτικής αποστολής στην Ελλάδα, ούτε υπεύθυνος σε κάποιον σημαντικό τομέα, για αυτό και οι εφημερίδες απέδωσαν την ενέργεια σε πρόθεση της οργάνωσης να εξοργίσει ακόμα περισσότερο τους Αμερικανούς. Η 17Ν. επιβεβαιώνει λίγο ή πολύ τις εφημερίδες γράφοντας στην προκήρυξή της ότι « (...) Αποφασίσαμε λοιπόν να χτυπήσουμε τον εγκληματικό μηχανισμό γενοκτονίας που λέγεται Αμερικάνικες ένοπλες Δυνάμεις, εκτελώντας έναν απ' τους μισθοφόρους επαγγελματίες φονιάδες της Βάσης του Ελληνικού. Όπως έχουμε δηλώσει και στο παρελθόν θα συνεχίσουμε να χτυπάμε αυτούς τους φονιάδες, είτε εργάζονται στις αμερικάνικες βάσεις στη χώρα μας είτε έχουν έρθει για διακοπές στα νησιά μας, μέχρις ότου αποχωρήσει ο τελευταίος Αμερικάνος μισθοφόρος απ' τη χώρα μας κι ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης απ' την Κύπρο. (...)»^[31] Ένοχοι για την δολοφονία κρίθηκαν οι Δημήτρης Κουφοντίνας, Σάββας Ξηρός, Χριστόδουλος Ξηρός, Ηρακλής Κωστάρης και Αλέξανδρος Γιωτόπουλος.

Βόμβες σε ιδιωτικά λεωφορεία

Την ίδια ημέρα, Τρίτη 12 Μαρτίου 1991 : Πέντε βόμβες εκρήγνυνται σε πέντε τουριστικά λεωφορεία που είχαν επιστρατευτεί από την κυβέρνηση λόγω της μεγάλης απεργίας των οδηγών λεωφορείων του ΟΑΣΑ που αντιδρούσαν στην ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιών.

Βομβιστική επίθεση στο ξενοδοχείο «Πεντελικόν»

Κυριακή 31 Μαρτίου 1991 : στις 22.36, ρουκέτα εκτοξεύτηκε στο ξενοδοχείο «Πεντελικόν», η οποία όμως εξερράγη στο κήπο του ξενοδοχείου, προκαλώντας ελάχιστες ζημιές. Κατά την 17Ν., το ξενοδοχείο ανήκε στον όμιλο του Β. Βαρδινογιάννη.

Βομβιστική επίθεση σε ρυμουλκό-πλοίο

Παρασκευή 26 Απριλίου 1991 :, στις 00.45, έκρηξη βόμβας βύθισε το ρυμουλκό «Καραπιπέρης -6» στο λιμάνι του Περάματος. Σύμφωνα με την προκήρυξη που έστειλε, η εταιρεία Καραπιπέρη είχε δημιουργήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό αποδυναμώντας έτσι την απεργία των ναυτεργατών. Δράστες ήταν οι Βασίλης Τζωρτζάτος, Σάββας Ξηρός και Δημήτρης Κουφοντίνας, σύμφωνα με την ομολογία του πρώτου από τους τρεις.

Βομβιστική επίθεση σε υποκατάστημα ΔΕΗ

Πέμπτη 2 Μαΐου 1991 : στις 00.35, εκτόξευσαν ρουκέτα στα υποκατάστημα της ΔΕΗ στους Αγίους Αναργύρους. Η ρουκέτα βρήκε το στόχο της, και προκάλεσε σημαντικές ζημιές στα γραφεία της εταιρείας. Η προκήρυξη έγραφε : «Η πρόσφατη τεράστια αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος πού ναι η δεύτερη μέσα σε ένα χρόνο έχει φέρει σε απόγνωση τον μεροκαματιάρη που αντιμετωπίζει πια τεράστιες δυσκολίες για να εξοφλήσει τους εξωφρενικούς λογαριασμούς. Η επίθεση αυτή ενάντια στο λαϊκό εισόδημα είναι ακόμη πιο ληστρική αν αναλογιστούμε ότι ενώ οι σημερινές αυξήσεις θα επιφέρουν 45 δις πρόσθετα έσοδα στη ΔΕΗ ταυτόχρονα κρατικές και ιδιωτικές επιχειρήσεις έχουν χρέη στη ΔΕΗ άνω των 100 δισεκατομμυρίων.» ^[32] Η Αστυνομία θεωρεί ότι την επίθεση έφεραν εις πέρας οι Δημήτρης Κουφοντίνας και Σάββας Ξηρός

Βομβιστική επίθεση στα γραφεία της Siemens

Τρίτη 7 Μαΐου 1991 : στις 23:00 οι Δημήτρης Κουφοντίνας και Σάββας Ξηρός έπληξαν με δυο ρουκέτες το γραφεία της εταιρείας Siemens στο Μαρούσι.

Βομβιστική επίθεση στην τσιμεντοβιομηχανία «ΧΑΛΥΨ»

Τρίτη 16 Μαΐου 1991 : στις 02.32 η 17Ν. χτύπησε με δυο ρουκέτες το εργοστάσιο της τσιμεντοβιομηχανίας «ΧΑΛΥΨ» στην Ελευσίνα. Η οργάνωση είχε τηλεφωνήσει πριν από το χτύπημα στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, προειδοποιώντας, προκειμένου να εκκενώσουν το κτίριο από τους εργαζόμενους. Από τις δυο ρουκέτες η μία προκάλεσε μικροζημιές η δεύτερη δεν εξερράγη. Σύμφωνα με την ομολογία του Βασίλη Τζωρτζάτου στην επίθεση συμμετείχαν, εκτός από εκείνον και οι Δημήτρης Κουφοντίνας και Σάββας Ξηρός. Η επίθεση ήταν , σύμφωνα με την προκήρυξη της οργάνωσης, δυναμική απάντηση στο ξεπούλημα της τσιμεντοβιομηχανίας στη γαλλική CIMENTS FRANCAIS, χωρίς οι νέοι ιδιοκτήτες να πληρώσουν τα χρέη της εταιρείας προς το Δημόσιο.

Βομβιστική επίθεση στο εργοστάσιο της Löwenbräu

Παρασκευή 31 Μαΐου 1991 : ακόμα δυο ρουκέτες έπληξαν το εργοστάσιο ζυθοποιίας της γερμανικής Löwenbräu στην Αταλάντη, σαν απάντηση στην άρνηση των Γερμανών να πληρώσουν πολεμικές αποζημιώσεις. Από τις εκρήξεις προκλήθηκε πυρκαγιά. Ήταν η μόνη επίθεση της οργάνωσης που έγινε εκτός Αττικής.

Βομβιστική επίθεση σε Τούρκους διπλωμάτες

Τρίτη 16 Ιουνίου 1991 : στις 08:30 στο Ψυχικό εκρήγνυται παγιδευμένο αυτοκίνητο, με στόχο την δολοφονία του αναπληρωτή Τούρκου πρέσβυ Ντενίζ Μπουλούκμπασι και της διευθύνοντος συμβούλου της Τουρκικής πρεσβείας, Νιλγκούν Κεσεσί, την ώρα που διέρχονται από το σημείο με το αυτοκίνητό τους. Η επίθεση απέτυχε καθώς οι δυο διπλωμάτες, τραυματίστηκαν μόνο. Στην επιχείρηση συμμετείχαν οι Βασίλης Τζωρτζάτος, Δημήτρη Κουφοντίνας και Σάββας Ξηρός.

Δολοφονία Τσετίν Γκιοργκιού

Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 1991: δολοφονία του Τούρκου διπλωματικού ακόλουθου Τσετίν Γκιοργκιού στο Παγκράτι. Σύμφωνα με την προκήρυξη της οργάνωσης, όλοι οι Τούρκες διπλωμάτες είναι δυνητικά στόχοι επιθέσεων καθώς όλοι τους εξυπηρετούν τον «φασιστικό επεκτατισμό» της Τουρκίας. Κανείς από τους συλληφθέντες δεν παραδέχτηκε την συμμετοχή του στην επίθεση. Παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο, η δολοφονία των Τούρκων διπλωματών να έγινε σε συνεργασία με τον Αρμενικός Μυστικός Απελευθερωτικός Στρατό (ASALA). ^[33] Ένοχι κρίθηκαν οι Δημήτρης Κουφοντίνας, Σάββας Ξηρός και Αλέξανδρος Γιωτόπουλος.

Βομβιστική επίθεση σε λεωφορείο των ΜΑΤ - θάνατος του αστυφύλακα Γιάννη Βάρη

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 1991: στις 00:50, οι Σάββας και Χριστόδουλος Ξηρός, Δημήτρης Κουφοντίνας και Βασίλης Τζωρτζάτος, οργάνωσαν και εκτέλεσαν την επίθεση με ρουκέτα εναντίον σταθμευμένου στα Εξάρχεια, έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ επί της Χαριλάου Τρικούπη, λεωφορείου των ΜΑΤ. Από την επίθεση, σκοτώθηκε ο αστυφύλακας Γιάννης Βάρης κα τραυματίστηκαν ακόμα 7 αστυνομικοί. Την ρουκέτα εκτόξευσε από κοντινή απόσταση ο Σάββας Ξηρός ενώ ταυτόχρονα η κλούβα χτυπήθηκε και με χειροβομβίδα. Ο αστυφύλακας Πέτρος Βρουβάκης που κατέθεσε ως μάρτυρας στη δίκη της οργάνωσης περιγράφει τη στιγμή του θανάτου του συναδέλφου του ως εξής:««...Ξαφνικά είδα τη ρουκέτα να του παίρνει το μισό κεφάλι σαν καρπούζι... Αν το είδα; Σήκωσα τα μυαλά του με τα χέρια μου...»^[34] Η 17Ν. υποστήριξε ότι προέβη σε αυτή την επίθεση ως «(...) απάντηση σ' όλη αυτή την ανεξέλεγκτη κι εγκληματική δράση των ΜΑΤ, ενάντια στους εργαζόμενους που διαδηλώνουν ειρηνικά. Απάντηση στη φασιστική πρακτική της μαζικής ρίψης δακρυγόνων, των ξυλοδαρμών, των τραυματισμών που επαναλήφθηκαν δεκάδες φορές φέτος. Και ειδικότερα απάντηση στο περσινό τους τρομοκρατικό όργιο της 9ης Γενάρη, ενάντια στη μαθητική διαδήλωση, που κατέληξε σε δεκάδες τραυματισμένους, στον εμπρησμό, από δακρυγόνο των ΜΑΤ, του καταστήματος Κ. Μαρουσης και το συνακόλουθο θάνατο των τεσσάρων. (...)»^[35]

Βομβιστική επίθεση στα γραφεία της ΒΙΟΧΑΛΚΟ

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 1991 : στις 00.30, χτυπήθηκαν με δυο ρουκέτες τα γραφεία της εταιρείας Βιοχάλκο στους Αμπελόκηπους. Η υπόθεση διαλευκάνθηκε μετά την ομολογία του Χριστόδουλου Ξηρού, που υπέδειξε ως συνεργάτες του στην επίθεση, τον αδελφό του Σάββα και τον Δημήτρη Κουφοντίνα.

1992[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θάνατος του Θάνου Αξαρλιάν

Τρίτη 14 Ιουλίου 1992: στις 16:00 η 17Ν. προσπάθησε ανεπιτυχώς να σκοτώσει τον τότε Υπουργό Οικονομικών Ιωάννη Παλαιοκρασσά. Η επίθεση έγινε με τηλε-πυροδουτούμενη ρουκέτα, την ώρα που ο Υπουργός έφευγε από το γραφείο του στο Σύνταγμα. Η ρουκέτα δεν χτύπησε το αυτοκίνητο, πέφτοντας λίγο πιο μπροστά από τον προφυλακτήρα. Η θωρακισμένη λιμουζίνα του Υπουργού άντεξε το ωστικό κύμα, ενώ ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο, καταστράφηκε ολοσχερώς. Ωστόσο η μεγαλύτερη απώλεια ήταν ο θάνατος του φοιτητή Θάνου Αξαρλιάν, που περνούσε εκείνη την ώρα, πεζός. Τα θραύσματα από την έκρηξη σκότωσαν ακαριαία τον νεαρό και τραυμάτισαν τέσσερεις ακόμα πεζούς. ^[36] Σύμφωνα με την προκήρυξή της 17Ν. «(...) Αποφασίσαμε λοιπόν, να εκτελέσουμε τον Ι. Παλαιοκρασσά, υπουργό Οικονομικών, εκτοξεύοντας ενάντια στο αυτοκίνητο του ρουκέτα από αυτοσχέδιο μπαζούκας. Ο κύριος αυτός, όντας το νούμερο ένα στην ιεραρχία του υπουργείου Οικονομικών, είναι ουσιαστικά και τυπικά ένας από τους κύριους υπεύθυνους του υπάρχοντος φορολογικού συστήματος απάτης.(...)» Για το θάνατο του Αξαρλιάν, η οργάνωση υποστήριξε ότι «(...) Οι αστυνομικοί, εκτελώντας πιστά τις εντολές της ηγεσίας τους, που έπαιρναν μέσω του ασυρμάτου, καθυστέρησαν εσκεμμένα την παροχή άμεσης βοήθειας στον Θάνο Αξαρλιάν, τον άφησαν εσκεμμένα να αιμοραγεί επί μισή ώρα, περιμένοντας το φυσιολογικό θάνατο του κι εμποδίζοντας τον κόσμο να τον μεταφέρει, πράγμα που, αν γίνονταν, θα τον είχε σώσει. Αλλωστε τα ίδια έγιναν με τους υπόλοιπους ελαφρά τραυματίες. Αυτοί οι απλοί άνθρωποι μετέφεραν ορισμένους απ' αυτούς και μάλιστα κόντρα στη θέληση των αστυνομικών.(...)» ^[37] Σύμφωνα με τα ανεπίσημα πρακτικά της δίκης της οργάνωσης, ο νεαρός Αξαρλιάν πέθανε από πλήρη διατομή της αορτής. ^[38] Ο θάνατος του Θάνου Αξαρλιάν, μετέβαλλε δραστικά την άποψη του κόσμου για την 17Ν. που άρχιζε να την ταυτίζει με εγκληματική οργάνωση. Ένοχοι για την ενέργεια αυτή κρίθηκαν Δημήτρης Κουφοντίνας, Σάββας Ξηρός, Χριστόδουλος Ξηρός, Βασίλης Τζωρτζάτος, Κώστας Τέλιος και Αλέξανδρος Γιωτόπουλος (ηθικός αυτουργός).

Βομβιστική επίθεση σε Εφορία

Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 1992: στις 23:30 , η 17Ν. χτύπησε με ρουκέτα τα γραφεία της Εφορίας στην Νέα Φιλαδέλφεια. Η «δυναμική» (όπως χαρακτήριζε τις επιθέσεις της η ίδια η οργάνωση) αυτή ενέργεια ήταν η απάντηση της οργάνωσης στο ισχύον φορολογικό σύστημα, που επιτρέπει τη φοροδιαφυγή των μεγάλων επιχειρηματιών.

Βομβιστική επίθεση σε Εφορία

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 1992: έκρηξη από βόμβα σημειώνεται στην Εφορία Αμαρουσίου, με το ίδιο όπως της προηγούμενης, σκεπτικό

Απόπειρα δολοφονίας κατά Ελ. Παπαδημητρίου^[39]^[40]

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 1992: οι Βασίλης Τζωρτζάτος, Σάββας Ξηρός και Δημήτρης Κουφοντίνας, πραγματοποιούν δολοφονική απόπειρα εναντίον του βουλευτή της Ν.Δ., Ελευθέριου Παπαδημητρίου, στο Μαρούσι. Τα μέλη της 17Ν Βασίλης Τζωρτζάτος και Σάββας Ξηρός, πυροβόλησαν εξ επαφής, πέντε φορές με 45άρι πιστόλι και 38άρι περίστροφο, τον βουλευτή στα πόδια, τραυματίζοντάς τον.^[41] Ο βουλευτής, παρέστη ως πολιτικώς ενάγων για τη στήριξη της κατηγορίας,^[42] στη δίκη της 17Ν. Σύμφωνα με τα "πρακτικά της δίκης της 17Ν", ο Ελευθέριος Παπαδημητρίου, στην κατάθεση του κατά την ακροαματική διαδικασία^[43] ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών το 2003,"εξέφρασε τη βεβαιότητά του ότι οι δράστες της απόπειρας δολοφονίας εναντίον του ήθελαν να τον σκοτώσουν, σημειώνοντας ότι η επίθεση εναντίον του ήταν πολύ καλά σχεδιασμένη και αποσκοπούσε όχι στον τραυματισμό του αλλά στον αργό και επώδυνο θάνατό του. «Σώθηκα λόγω της έγκαιρης μεταφοράς μου στο νοσοκομείο και της αποτελεσματικής ιατρικής βοήθειας που μου παρασχέθηκε. Δέχθηκα πέντε πυροβολισμούς εξ επαφής. Αν ήθελαν να με εκφοβίσουν, θα πυροβολούσαν στον αέρα»".^[44]^[45]

1993[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεταξύ Φεβρουαρίου και Απριλίου 1993 τα μέλη της 17Ν πραγματοποίησαν σειρά βομβιστικών επιθέσεων κατά Εφοριών και εφοριακών.

Στις 12 Φεβρουρίου, στις 21:20, επιτέθηκαν με βόμβα στην Εφορία Μοσχάτου, στις 23 Φεβρουαρίου με βόμβα κατά της Εφορίας Χαϊδαρίου και στις 3 Μαρτίου, στις 01:40 με βόμβα στην Εφορία Περιστερίου. Στις 9 Φεβρουαρίου αποπειράθηκαν χωρίς επιτυχία να επιτεθούν με ρουκέτα στην Εφορία Καμινίων, στις 11 Φεβρουαρίου τοποθέτησαν δυο βόμβες στην Εφορία Πετρούπολης.

Στις 26 Μαρτίου στις 01:20 εξεράγη βόμβα που είχε τοποθετηθεί στο αυτοκίνητο του διευθυντή της Εφορίας Παγκρατίου. Στις 01:25 εξεράγη παρόμοια βόμβα στο αυτοκίνητο του διευθυντή της Εφορίας στα Ιλίσια. Στις 2 Απριλίου εξεράγη βόμβα στο αυτοκίνητο του διευθυντή της Εφορίας στην Κυψέλη. Άλλη μία βόμβα εξεράγη στις 27 Απριλίου, στις 00:40, στο αυτοκίνητο του διευθυντή της Εφορίας στο Γαλάτσι, ενώ ακολούθησε και δεύτερη έκρηξη σε σταθμευμένο αυτοκίνητο του ΥΠΕΔΑ (το κατοπινό ΣΔΟΕ).

1994[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δολοφονία Μιχάλη Βρανόπουλου

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 1994 : στις 09.05 το πρωί, δολοφονείται ο τέως διοικητής της Εθνικής Τράπεζας, Μιχάλης Βρανόπουλος. Ο Βρανόπουλος βάλλεται με 5 σφαίρες σχεδόν εξ΄ επαφής λίγο πριν μπει στο δικηγορικό του γραφείο στο Κολωνάκι. Κατά την διάρκεια των πυροβολισμών τραυματίζεται και ο οδηγός του Βρανόπουλου, Νίκος Γρίσπος. Ο τραυματίας εξέπνευσε λίγο μετά την μεταφορά του στον νοσοκομείο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός. ^[46] Η προκήρυξη της 17Ν., κατονομάζει ως υπεύθυνους των μεθοδεύσεων για το ξεπούλημα της Α.Γ.Ε.Τ.-ΗΡΑΚΛΗΣ, τα σκάνδαλα που επακολούθησαν και τη ζημία του Ελληνικού Δημοσίου τους Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, Στέφανο Μάνο και Μιχάλη Βρανόπουλο. « (...) Αποφασίσαμε λοιπόν να εκτελέσουμε τον Βρανόπουλο, Διοικητή της Εθνικής Τράπεζας, νούμερο δύο υπεύθυνο μετά τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη. (...)». Ένοχοι κρίθηκαν ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος (ηθικός αυτουργός) και οι Δημήτρης Κουφοντίνας και Σάββας Ξηρός (φυσικοί αυτουργοί). Για την συγκεκριμένη ενέργεια κανείς δεν έχει ομολογήσει και η καταδίκη τους βασίστηκε στις αναγνωρίσεις των αυτοπτών μαρτύρων, οι οποίοι έδειξαν στο πρόσωπο του Κουφοντίνα τον δράστη των πυροβολισμών και στο πρόσωπο του Σάββα Ξηρού, τον συνεργό που τον περίμενε στο μηχανάκι με το οποίο διέφυγαν.^[47]

Βομβιστικές επιθέσεις σε ALICO - NATIONALE NEDERLANDEN - HMS ARK ROYAL

Δευτέρα 11 Απριλίου 1994 : στις 00:50 βάλλονται με ρουκέτες τα γραφεία της ασφαλιστικής εταιρεία Alico στη λεωφ. Κηφισίας και σχεδόν ταυτόχρονα τα παρακείμενα γραφεία της επίσης ασφαλιστικής εταιρείας Nationale-Nederlanden.

Επίσης την ίδια νύχτα πραγματοποιήθηκε ακόμα μια (αποτυχημένη) επίθεση με δυο ρουκέτες εναντίον του βρετανικού αεροπλανοφόρου en:HMS Ark Royal (R07) στην Ακτή Ξαβερίου στον Πειραιά. Το αεροπλανοφόρο είχε καταπλεύσει στο λιμάνι προερχόμενο από την Αδριατική, όπου είχε λάβει μέρος στην επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της Γιουργκοσλαβίας

Βομβιστική επίθεση σε φορτηγό MIELE

Πέμπτη 21 Απριλίου 1994 : στις 23:20, σημειώθηκε έκρηξη σε φορτηγό της εταιρείας Miele στο Ψυχικό

Βομβιστική επίθεση εναντίον IBM

Τετάρτη 18 Μαΐου 1994 : στις 00:10, εκτοξεύθηκε ρουκέτα κατά της εταιρείας ΙΒΜ στην οδό Φιλελλήνων

Δολοφονία Σιπαχίογλου

Δευτέρα 4 Ιουλίου 1994 : στις 06.50, δολοφονήθηκε έξω από το σπίτι του στο Παλαιό Φάληρο, ο Τούρκος διπλωμάτης (δεύτερος σύμβουλος της Πρεσβείας) Ομέρ Χαλούκ Σιπαχίογλου. Δυο μέλη της οργάνωσης προσεγγίζουν τον Τούρκο διπλωμάτη λίγο πριν μπει στο αυτοκίνητό του και τον πυροβολούν - με το γνωστό - 45αρι περίστροφο, στην κοιλιά και στο θώρακα. Ο Σιπαχίογλου πέθανε σχεδόν αμέσως ενώ για την δολοφονία το δικαστήριο έχει κρίνει ενόχους τους Δημήτρη Κουφοντίνα, Σάββα Ξηρό, Γιάννη Κονδύλη και Αλέξανδρο Γιωτόπουλο (ηθικός αυτουργός). Η οργάνωση δικαιολόγησε την ενέργειά της, ως αντίδραση στον τουρκικό επεκτατισμό αλλά κυρίως ως αντίποινα για τη δολοφονία του Θεόφιλου Γεωργιάδη, στη Κύπρο.^[48] Μάλιστα, στην προκήρυξη που έστειλαν στις εφημερίδες, υπέγραψαν ως

Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ
Κομμάντος Θεόφιλος Γεωργιάδης

Αθήνα 4-7-94

1995[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επίθεση με ρουκέτες σε MEGA CHANNEL

Τετάρτη 15 Μαρτίου 1995: στις 20.50, δύο ρουκέτες εκτοξεύονται κατά των εγκαταστάσεων του τηλεοπτικού σταθμού Mega Channel στην Παιανία, την ώρα που το κεντρικό τηλεοπτικό δελτίο του σταθμού βρισκόταν σε εξέλιξη. Σύμφωνα με αυτόπτη μάρτυρα, μόνο μία από τις ρουκέτες εξερράγη, διαπερνώντας τον τοίχο του κτιρίου. Κανείς από τους μετέπειτα συλληφθέντες δεν ομολόγησε τη συμμετοχή του στην επιχείρηση, ωστόσο οι κατηγορίες βάρυναν τον Σάββα Ξηρό (φυσικός αυτουργός) και τον Δημήτρη Κουφοντίνα (συνέργεια).^[49]

1996[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επίθεση με ρουκέτα κατά της Αμερικανικής Πρεσβείας

Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 1996 : στον απόηχο της δήλωσης Σημίτη, «Ευχαριστούμε τους Αμερικανούς», (που ελέχθη στο τέλος της κρίσης των Ιμίων) η οργάνωση εξαπέλυσε στις 22:56 ρουκέτα στη Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα. Η ρουκέτα εκτός από το σπάσιμο του προστατευτικού τοιχώματος ασφαλείας δεν προκάλεσε καμία άλλη ζημιά. Η οργάνωση δεν ανέλαβε την ευθύνη της επιχείρησης, παρά αρκετά αργότερα (μαζί με την προκήρυξη για τη δολοφονία του Περατικού), δικαιολογώντας την παράλειψή της : « (...) Εμείς βέβαια εκτοξεύσαμε τη ρουκέτα ενάντια στην Αμερικάνικη Πρεσβεία στις 15 Φλεβάρη του 1996. Οι λόγοι αυτής της ενέργειας ήταν τόσο φανεροί και κατανοητοί που γι' αυτό δεν στείλαμε προκήρυξη. Τα χάχανα, η γενική θυμηδία και το κράξιμο που προκάλεσαν αυθόρμητα και σ' αυτούς ακόμη τους βουλευτές, οι δημόσιες ευχαριστίες του πρωθυπουργού Σημίτη προς τους Αμερικάνους ήταν αρκούντως εύγλωττα.»

Βομβιστική επίθεση σε αυτοκίνητο στρατιωτικού

Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 1996 : στις 23.00, έκρηξη ωρολογιακής βόμβας που ήταν τοποθετημένη σε αυτοκίνητο αξιωματικού της Πολεμικής Αεροπορίας, στην Κυψέλη, καταστρέφει το όχημα. Ούτε η οργάνωση γενικά ούτε κανένα μέλος της ανέλαβε ποτέ την ευθύνη για την επίθεση αυτή. Η υπόθεση σχετίστηκε με την 17Ν. από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία.

Βομβιστική επίθεση κατά της Citibank Χαλανδρίου

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 1996 : στις 00:30, έκρηξη ωρολογιακής βόμβας προκάλεσε υλικές ζημιές στο υποκατάστημα της τράπεζας Citibank στο Χαλάνδρι. Η υπόθεση σχετίστηκε με την 17Ν. από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία.

1997[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ληστεία στα ΕΛ.ΤΑ

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 1997 : οι τρεις αδελφοί Ξηροί (Χριστόδουλος, Σάββας και Βασίλης), μαζί με τους Κώστα Καρατσώλη και Δημήτρη Κουφοντίνα, διαπράττουν ληστεία στο υποκατάστημα των ΕΛ.ΤΑ στο Βύρωνα, αποκομίζοντας περίπου 90.000.000 δρχ.

Δολοφονία Κώστα Περατικού

Τετάρτη 28 Μαΐου 1997 : στις 17.15, δολοφονείται από τρεις ενόπλους, με έξι πυροβολισμούς, ο εφοπλιστής Κώστας Περατικός. Ο εφοπλιστής πέθανε κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του στο Τζάνειο νοσοκομείο. Από την ομολογία του Βασίλη Ξηρού, προέκυψε ότι στην επιχείρηση συμμετείχαν ο Δημήτρης Κουφοντίνας, ο Σάββας Ξηρός, και κάποιος άγνωστος στον Βασίλη Ξηρό, με το ψευδώνυμο Τάκης. Στην προκήρυξη που έστειλε η οργάνωση, κατηγορεί τον Περατικό για την διάλυση, την χρεωκοπία και το κλείσιμο των Ναυπηγείων της Ελευσίνας.^[50]

1998[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 1998, στις 03:50 και στις 04:00 εξεράγησαν δύο βόμβες σε καταστήματα McDonald's στο Χαλάνδρι και στα Βριλήσια. Στην επίθεση συμμετείχαν ο Σάββας Ξηρός που τοποθέτησε τις βόμβες και ο Βασίλης Ξηρός με τον Κουφοντίνα ως τσιλιαδόροι. Στην προκήρυξή της η οργάνωση λέει ότι χτυπήσε «τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό-εθνικισμό για όσα επιβουλεύεται ενάντια στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρα».^[51]

Λίγες ημέρες αργότερα, στις 19 Φεβρουαρίου οι ίδιοι συμμετέχοντες για τους ίδιους λόγους και με τον ίδιο τρόπο, τοποθέτησαν ωρολογιακή βόμβα σε κατάστημα της General Motors στη λεωφόρο Κηφισίας. Η βόμβα ενεργοποιήθηκε στις 00:13, προκαλώντας μόνο υλικές ζημιές.

Η ίδια ομάδα των τριών τοποθέτησε την Πέμπτη 12 Μαΐου αυτοσχέδιους ωρολογιακούς μηχανισμούς στην Chrysler στη λεωφόρο Κατεχάκη στο Νέο Ψυχικό και στην αντιπροσωπεία της Opel, στη λεωφόρο Μεσογείων στον Χολαργό. Οι βόμβες εξεράγησαν στις 00:09 και 00:40 αντίστοιχα, προκαλώντας υλικές ζημιές.

Την Τρίτη 7 Απριλίου η ομάδα των τριών πυροδότησε ρουκέτα που εξερράγη στις 23:55 στο υποκατάστημα της Citibank στην Κυψέλη.

Την Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε στις 04:50 έκρηξη βόμβας στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στη λεωφόρο Αλεξάνδρας. Η υπόθεση έχει σχετιστεί με την 17Ν από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία.

Στις 17 Δεκεμβρίου έγινε ληστεία στην Εθνική Τράπεζα στο Παγκράτι, η τελευταία της οργάνωσης. Στην επιχείρηση συμμετείχαν, σύμφωνα με την ομολογία του Χριστόδουλου Ξηρού, εκτός από τον ίδιο, ο Βασίλης και ο Σάββας Ξηρός, ο Διονύσης Γεωργιάδης και ο Δημήτρης Κουφοντίνας.

1999[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επίθεση με ρουκέτα στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ

Τετάρτη 31 Μαρτίου 1999 : «Με ένα εντυπωσιακό κτύπημα σε έναν από τους πλέον φρουρούμενους στόχους...» (όπως περιγράφει το χτύπημα η εφημερίδα Τα Νέα ^[52]) προσπάθησε να πλήξει η 17Ν. Ήταν τα κεντρικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ, στη Χαριλάου Τρικούπη, στα Εξάρχεια, κατά των οποίων εκτοξεύθηκε ρουκέτα, η οποία όμως δεν βρήκε το στόχο της, έπεσε σε διπλανό μπαλκόνι και ούτε καν εξερράγη. Οι αστυνομικές δυνάμεις κινητοποιήθηκαν από τον θόρυβο της εκτόξευσης της ρουκέτας και ανακάλυψαν πρώτα τον αυτοσχέδιο εκτοξευτήρα και κατόπιν την ρουκέτα. Ο Βασίλης Ξηρός ομολόγησε τη συμμετοχή του στην ενέργεια, μαζί με τους Σάββα Ξηρό και Δημήτρη Κουφοντίνα.

Βομβιστική επίθεση σε γραφεία Τ.Ο. ΠΑΣΟΚ

Σάββατο 3 Απριλίου 1999 : τρεις μέρες αργότερα, τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, στο Γαλάτσι αυτή τη φορά, βάλλονται και πάλι με αυτοσχέδια βόμβα στις 01:33. Την επιχείρηση εκτέλεσαν οι Βασίλης και Ξηρός και ο Δημήτρης Κουφοντίνας.

Επίθεση με ρουκέτα σε τράπεζες δυτικών συμφερόντων

Τετάρτη 5 Μαΐου 1999 : με τρεις ρουκέτες βλήθηκαν ισάριθμα γραφεία ξένων τραπεζών στον Πειραιά. Συγκεκριμένα, χτυπήθηκαν τα γραφεία της "Chase Manhattan" της "Midland Bank" και της "Banque National de Paris" τα οποία βρίσκονταν σε μικρή απόσταση το ένα από το άλλο στην Ακτή Μιαούλη. Η Αστυνομία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ρουκέτες δεν εκτοξεύθηκαν από σταθερό σημείο αλλά από κινούμενο, προφανώς όχημα βαν. Ωστόσο οι δυο από τις τρεις ρουκέτες δεν εξερράγησαν, λόγω παλαιότητας. ^[53] Στην επίθεση συμμετείχαν οι Βασίλης και Σάββας Ξηρός και Δημήτρης Κουφοντίνας.

Βόμβα στην Ολλανδική πρεσβεία

Παρασκευή 7 Μαΐου 1999 : βομβιστική επίθεση στον εξωτερικό χώρο της Ολλανδικής πρεσβείας

Επίθεση με ρουκέτα στο σπίτι του Γερμανού πρέσβη

Κυριακή 16 Μαΐου 1999 : στις 22.55, εκτοξεύθηκε ρουκέτα στο σπίτι του Γερμανού πρέσβη στην Αθήνα, Καρλ Χάινς Κούνα, στο Χαλάνδρι. Το σπίτι του Γερμανού πρέσβη ήταν καλά φυλασσόμενο, ο δρόμος πολυσύχναστος παρόλα αυτά, η 17Ν. κατάφερε να εκτοξεύσει τη ρουκέτα από το απέναντι πεζοδρόμιο, και σε απόσταση 150μ. από το σπίτι.^[54] Η ρουκέτα χτύπησε πρώτα σε ένα δέντρο της αυλής και κατόπιν στη στέγη του σπιτιού χωρίς να εκραγεί. Στο τόπο της πυροδότησης βρίσκονται για πρώτη φορά ίχνη της οργάνωσης. Ένα ανδρικό καπέλο (τραγιάσκα) και τρεις κηλίδες αίματος , που αργότερα θα ταυτοποιηθούν με το DNA του Σάββα Ξηρού. Στην επιχείρηση συμμετείχαν οι Βασίλης Ξηρός, Σάββας Ξηρός και Διονύσης Γεωργιάδης.

2000[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δολοφονία Στήβεν Σόντερς

Κύριο λήμμα: Στήβεν Σόντερς

Πέμπτη 8 Ιουνίου 2000 : η τελευταία δολοφονία της οργάνωσης. Στις 07:45 δυο επιβάτες σε μηχανάκι πλησιάζουν -στη λεωφόρο Κηφισίας στο ύψος της Φιλοθέης - το εν κινήσει αυτοκίνητο του Βρετανού στρατιωτικού και τον πυροβολούν με το γνωστό 45άρι περίστροφο στην κοιλιακή χώρα και διαφεύγουν ανάμεσα στα άλλα αυτοκίνητα. Ο ταξίαρχος Σόντερς πέθανε κατά την διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης στο νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού. Κλιμάκιο της Σκότλαντ Γιαρντ, εγκαθίσταται στην Αθήνα και αναλαμβάνουν τις έρευνες για τον εντοπισμό των δραστών.^[55] Σύμφωνα με την ομολογία του Βασίλη Ξηρού, την ενέργεια αυτή την υλοποίησαν οι Σάββας Ξηρός και Δημήτρης Κουφοντίνας με τον πρώτο οδηγό στο μηχανάκι και τον δεύτερο να πυροβολεί τον Σόντερς. Η οργάνωση εξέδωσε δυο προκηρύξεις για την ενέργεια, θέλοντας να απαντήσει σε όσα δημοσιεύονταν όπου ανάμεσα στα άλλα, εξηγεί ότι « (...)Δεν ήταν ένας απλός στρατιωτικός ακόλουθος ρουτίνας. Kι αυτό γιατί αφού έλαβε μέρος στον σχεδιασμό της πολεμικής επιχείρησης και των βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία και στο Kόσοβο και στον καθορισμό των στόχων του πολέμου, στον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, στάλθηκε στην Eλλάδα λίγο πριν από τους βομβαρδισμούς με συγκεκριμένες αρμοδιότητες: Tην επίβλεψη και τον συντονισμό των βρετανικών στρατιωτικών δυνάμεων της περιοχής που θα συμμετείχαν στις πολεμικές επιχειρήσεις και στους βομβαρδισμούς, στην εισβολή, την κατάληψη και κατοχή του Kοσόβου. H ευθύνη του λοιπόν για τις δολοφονίες εκατοντάδων αν όχι χιλιάδων αμάχων και γυναικόπαιδων στη διάρκεια των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας είναι άμεση, χειροπιαστή κι οφθαλμοφανής.(...)»^[56]

2001[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ληστεία σε χρηματαποστολή ΟΤΕ

Τετάρτη 2 Μαΐου 2001 : στις 15:00, οι Βασίλης και Σάββας Ξηρός, μαζί με τον Δημήτρη Κουφοντίνα και τον Ηρακλή Κωστάρη, πραγματοποίησαν ληστεία σε χρηματαποστολή, του ΟΤΕ Πειραιά. Αφού τραυμάτισαν ελαφρά έναν υπάλληλο της χρηματαποστολής διέφυγαν με περίπου 80.000.000 δρχ. Η υπόθεση εξιχνιάστηκε με την ομολογία του Βασίλη Ξηρού.

Απόπειρα δολοφονίας Βασίλη Μιχαλολιάκου

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2001 : στις 21:36, αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν τον βουλευτή της Ν.Δ., Βασίλη Μιχαλολιάκο, την ώρα που επέστρεφε στο σπίτι του στον Πειραιά. Ο βουλευτής τραυματίστηκε σοβαρά και χρειάστηκε να νοσηλευθεί για κάποιες μέρες. Η οργάνωση όχι μόνο δεν ανέλαβε την ευθύνη για την επιχείρηση, αλλά με προκήρυξή της, στιγμάτισε την απόπειρα ως προβοκάτσια της CIA. «(...)Η βόμβα τοποθετήθηκε από αμερικανούς πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών με συγκεκριμένο στόχο. Ήταν μια εκφοβιστική προειδοποίηση προς την κυβέρνηση ότι δεν πρόκειται ν' ανεχθούν άλλη καθυστέρηση στην κατάθεση και ψήφιση του τρομονόμου δημιουργώντας παράλληλα ευνοϊκές συνθήκες για την συσπείρωση του πολιτικού κόσμου, την κοινή αποδοχή του από τα δύο μεγάλα κόμματα τουλάχιστον, και την υπερψήφιση του.«(...)»^[57] Η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία την καταχώρησε ως ενέργεια της οργάνωσης.

2002[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ληστεία χρηματαποστολής

Τρίτη 2 Απριλίου 2002 : η τελευταία ενέργεια της οργάνωσης: ληστεία χρηματαποστολής που παρέλαβε από τον ΟΤΕ της οδού Πατησίων, 130.000.000 δρχ.. Ο Βασίλης Ξηρός υπέδειξε - εκτός από τη δική του συμμετοχή - και αυτές των Δημήτρη Κουφοντίνα, Σάββα Ξηρού και Ηρακλή Κωστάρη.

η επίθεση που δεν έγινε ποτέ

Σάββατο 29 Ιουνίου 2002 : Βομβιστική ενέργεια στα εκδοτήρια της εταιρείας Hellas Flying Dolphins στον Πειραιά, είχε προγραμματίσει η 17Ν. ως επόμενη επίθεσή της, όταν κατά τη διάρκεια της τοποθέτησης της βόμβας στο κατάλληλο σημείο αυτή εξερράγη στις 22:25 στα χέρια του Σάββα Ξηρού, (λόγω ελαττώματος του ρολογιού) τραυματίζοντας τον. Ο σοβαρός τραυματισμός του Σάββα Ξηρού και η μεταφορά του από όχημα του ΕΚΑΒ στο νοσοκομείο, θα σημάνει και την αρχή της εξάρθρωσης της οργάνωσης.^[58]