Κεφαλάρι Κηφισιάς
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Για συνώνυμους οικισμούς στην Ελλάδα δείτε το λήμμα: Κεφαλάρι (αποσαφήνιση)
| Κεφαλάρι Κηφισιάς | |
|---|---|
  Κεφαλάρι Κηφισιάς | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Κηφισιάς |
Το Κεφαλάρι αποτελεί περιοχή της Κηφισιάς, που έχει κέντρο την ομώνυμη πλατεία με το περίφημο άλσος Κεφαλαρίου. Η περιοχή έγινε ιδιαίτερα γνωστή για τις ξενοδοχειακές μονάδες που λειτούργησαν εκεί από τη δεκαετία του 1920, με αποτέλεσμα να αποτελέσει τουριστικό πόλο έλξης για Αθηναίους και ξένους επισκέπτες. Τα νερά που ρέουν στην περιοχή σε συνδυασμό με την απαράμιλλη φυσική ομορφιά και το δροσερό κλίμα συνθέτουν ένα ονειρικό τοπίο που συνέβαλε προς αυτήν την κατεύθυνση. Η τουριστική έκρηξη της δεκαετίας του 1930 συνέβαλε στην ανάπτυξη της περιοχής, που κρίθηκε έτοιμη να αναλάβει τη φιλοξενία πολλών ξένων επισκεπτών. Σημαντικές προσωπικότητες που έμειναν στα δημοφιλή ξενοδοχεία της περιοχής είναι η Πηνελόπη Δέλτα, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Θεμιστοκλής Σοφούλης, η Κατίνα Παξινού, η Ιωάννα Τσάτσου και πολλοί άλλοι.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις αρχές του 20ού αιώνα πολλοί Αθηναίοι και ομογενείς, κυρίως από την Αίγυπτο, επέλεξαν την Κηφισιά για τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Για τον σκοπό αυτό, κατασκευάστηκαν ξενοδοχεία με στόχο τη διαμονή και την εξυπηρέτηση των παραθεριστών. Τα πρώτα χρόνια ήταν δημοφιλής η πλατεία Πλατάνου με το ξενοδοχείο Μελά, αλλά και το Στροφύλι με το ξενοδοχείο Πύρνα. Τις επόμενες δεκαετίες άρχισε η οικοδόμηση της περιοχής του Κεφαλαρίου. Οι Αθηναίοι παρευρίσκονταν στις δεξιώσεις που οργάνωναν τα ξενοδοχεία τις βραδιές όπου φιλοξενούνταν μέλη της αθηναϊκής ελίτ. Κατά τη διάρκεια του πολέμου πολλά ξενοδοχεία λειτούργησαν ως νοσοκομεία, ενώ κατά τη διάρκεια της κατοχής κάποια επιτάχθηκαν από τους Γερμανούς. Κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών υπέστησαν ζημιές και κάποια από αυτά επαναλειτούργησαν. Σήμερα τα περισσότερα είναι κλειστά.
Τα ξενοδοχεία του Κεφαλαρίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Κεφαλάρι έχει συνδεθεί με τα ονόματα πολλών διάσημων ξενοδοχείων της δεκαετίας του 1920. Δούλευαν με πληρότητα 100% και φιλοξένησαν μεγάλες προσωπικότητες της πολιτικής και του πολιτισμού.
Το ξενοδοχείο Απέργη θεμελιώθηκε το 1910 και ολοκληρώθηκε το 1948. Ο μηχανικός Γιάννης Υδραίος σχεδίασε του εντυπωσιακούς τρούλους, στα πρότυπα του ξενοδοχείου Negresco της Νίκαιας. Διέθετε 160 δωμάτια, σιντριβάνι και κήπο. Κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου λειτούργησε ως νοσοκομείο για τους Άγγλους τραυματίες.
Το ξενοδοχείο Σέσιλ (Cecil) οικοδομήθηκε το 1922 και ανήκε στην οικογένεια Δήμα. Με την πάροδο του χρόνου στο αρχικό μονώροφο κτίριο έγινε προσθήκη δύο νέων ορόφων. Είχε 100 δωμάτια και φιλοξένησε σημαντικές προσωπικότητες, όπως τον Ελευθέριο Βενιζέλο, που παρέθεσε γεύμα στο ξενοδοχείο αυτό στον Τούρκο πολιτικό Ισμέτ Ινονού. Στα Δεκεμβριανά του 1944 το ξενοδοχείο βρέθηκε αντιμέτωπο με τη μάχη του Κεφαλαρίου και υπέστη μεγάλες ζημιές.
Το ξενοδοχείο Πεντελικόν οικοδομήθηκε το 1923 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ανδρέα Κυριαζή. Αρχικά επρόκειτο για ένα μικρό ξενοδοχείο που δέχτηκε επεκτάσεις αργότερα. Είχε 63 δωμάτια κι εκεί διέμενε τα καλοκαίρια ο Ελευθέριος Βενιζέλος με τη γυναίκα του. Κατά τη διάρκεια του πολέμου λειτούργησε ως νοσοκομείο, ενώ στην κατοχή καταλήφθηκε από τους Γερμανούς. Λειτούργησε ξανά το 1948.
Το ξενοδοχείο Θεοξενία στην πλατεία Κεφαλαρίου οικοδομήθηκε το 1928 ως ξενοδοχείο-αναρρωτήριο, αλλά λειτούργησε μόνο ως ξενοδοχείο.[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Admin, App (14 Απριλίου 2016). «Τι απέγιναν τα πολυτελή ξενοδοχεία της Κηφισιάς που χτίστηκαν τη δεκαετία του '20 για να φιλοξενήσουν επιφανείς επισκέπτες. Την ίδια περίοδο οι πρόσφυγες στη γειτονική Ν. Ερυθραία έδιναν αγώνα να κρατήσουν όρθια τα ξύλινα σπίτια τους». ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2021.