Θεόδωρος Αβουκάρας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Θεόδωρος Αβουκάρας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
ثاوذورس أبي قرة (Αραβικά) και Θεόδωρος Ἀβουκάρας (Αρχαία Ελληνικά)
Γέννηση750 (περίπου)[1]
Έδεσσα ή Σανλιούρφα[2]
Θάνατος820 (περίπου)[1][3][4]
Χαρράν
Χώρα πολιτογράφησηςΣυρία
Βυζαντινή Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά[1]
Αραβικά[1][5]
Συριακή γλώσσα[1]
λατινική γλώσσα[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
συγγραφέας[6]
μοναχός[7]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαεπίσκοπος

Ο Θεόδωρος Αβουκάρας (735-;) χριστιανός επίσκοπος, θεολόγος και συγγραφέας που έζησε τον 8ο αιώνα. Η καταγωγή του ήταν από την ήταν Έδεσσα Μεσοποταμίας.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Θεόδωρος γεννήθηκε γύρω στα 735 στην Έδεσσα Μεσοποταμίας. Σε πολύ νεαρή ηλικία ακολούθησε τον μοναχισμό εισερχόμενος στη Μονή του Αγίου Σάββα , λίγο πριν το 749 και πιθανώς να υπήρξε μαθητής του Ιωάννη Δαμασκηνού. Αργότερα θα γίνει επίσκοπος Χαρράν (η πέραν του Ιορδάνη, Κάρρα της Μεσοποταμίας).[8]

Το επώνυμό του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το «Αβουκάρας» είναι ελληνοφανής μορφή και σημαίνει «Πατήρ (επίσκοπος) της Χαρράν», ενώ στην αραβική μορφή του «Πατήρ της αναψυχής». Στα συριακά ονομάζεται Αμπού-Κόρρα.[8]

Συγχύσεις σχετικά με την ταυτότητά του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει ταυτιστεί εσφαλμένα με τον Θεόδωρο Καρίας ο οποίος έζησε έναν αιώνα μετά από τον Αβουκαρά. Επίσης, έχει ταυτιστεί με κάποιον Θεοδώρικο Αβού ή Πύγκαλα ο οποίος αργότερα ονομάστηκε Θεόδωρος και ήταν επίσκοπος Χαρράν, ο οποίος παύθηκε από την θέση του και μετά άρχισε να περιοδεύει διαδίδοντας αιρετικές τριαδολογικού χαρακτήρα αιρετικές διδασκαλίες.

Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρησιμοποιούσε με μεγάλη άνεση την ελληνική, λατινική, συριακή και αραβική. Σώζονται στην ελληνική γύρω στις σαραντατρείς πραγματείες. Τα θεολογικά ζητήματα που πραγματεύεται είναι, η απόδειξη της θεότητας του Χριστού, η αναίρεση της βασικής θέσης των Μουσουλμάνων σχετικά με την προφητική ιδιότητα του Μωάμεθ, η καταπολέμηση ιουδαϊκών διδασκαλιών, η ανασκευή Νεστοριανικών και μονοφυστικών αντιλήψεων. Ο τρόπος που τα διαχειρίζεται είναι με συνεχή παράθεση των απόψεών του ή με τρόπο διαλογικό, δίνοντας μια φιλοσοφική χροιά στα κείμενά του.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Παναγιώτης Χρήστου, Ελληνική Πατρολογία, τομ.Ε, εκδ. Κυρομάνος, Θεσσ/ίκη, 2006, σελ.353-354
  • Πάπυρος Λαρούς, έκδ. 1963