Γεντί Κουλέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτό το λήμμα αφορά γειτονιά της συνοικίας Φατίχ της Κωνσταντινούπολης. Για το Φρούριο του Επταπυργίου στη Θεσσαλονίκη γνωστό ως Γεντί Κουλέ, δείτε: Επταπύργιο (Θεσσαλονίκη).

Συντεταγμένες: 40°59′24″N 28°55′12″E / 40.99000°N 28.92000°E / 40.99000; 28.92000

Γεντί Κουλέ
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Γεντί Κουλέ
40°59′35″N 28°55′23″E
ΧώραΤουρκία
Διοικητική υπαγωγήΦατίχ
Πληθυσμός15.521 (2023)[1]
Τηλ. κωδ.212[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Γεντί Κουλέ (τουρκικά: Yedikule) (ελληνικά: Επτά Πύργοι) είναι γειτονιά της συνοικίας Φατίχ της Κωνσταντινούπολης στην Τουρκία. Πήρε το όνομά του από το επτάπύργο φρούριο Γεντί Κουλέ, το οποίο περιβάλλει τη γειτονιά. Το Γεντί Κουλέ έχει γίνει αστική περιοχή από τον 16ο αιώνα. Η γειτονιά έγινε κόμβος βιομηχανικών και αγροτικών δραστηριοτήτων. Το Γεντί Κουλέ έχει μια τοπική ποδοσφαιρική ομάδα Yedikule GSK [tr] που έπαιξε στη Δεύτερη κατηγορία ποδοσφαίρου της Τουρκίας για μια σεζόν. [3]

Το Μαρμαράι διέρχεται από τη γειτονιά, ωστόσο ο σιδηροδρομικός σταθμός Γεντί Κουλέ είναι κλειστός και τα τρένα δεν εξυπηρετούν τη γειτονιά.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αστικοποίηση του Γεντί Κουλέ ξεκίνησε τον 16ο αιώνα και έγινε σημαντικός κόμβος βιομηχανικών και γεωργικών δραστηριοτήτων. [4] Τα τείχη Γεντί Κουλέ (επίσης γνωστά ως Τείχη Θεοδοσίου) είναι επίσης ένα αξιοσημείωτο ιστορικό τεχνούργημα. Ο πύργος του, το φρούριο Γεντί Κουλέ, κατασκευάστηκε μεταξύ 408-450 μ.Χ. και επισκευάστηκε μετά τον σεισμό του 740 στην Κωνσταντινούπολη. [5]

Οθωμανική περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Γεντί Κουλέ ήταν γνωστό για τους κήπους του. Οι αστικοί κήποι του Γεντί Κουλέ ήταν επίσης διάσημοι για τα λάχανα και τα μαρούλια τους και χρησιμοποιήθηκαν για περισσότερα από 1500 χρόνια. [6] Σύμφωνα με τα βιβλία των εγγυητών του έτους 1735, υπήρχαν 344 κήποι (συμπεριλαμβανομένων εννέα κήπων, που είναι εγκατεστημένοι μεταξύ της περιοχής "Σουρντιμπί", που εκτείνεται μεταξύ της Πύλης Γεντί Κουλέ και της Πύλης Σιλιβρί). Σύμφωνα με έναν χάρτη του 1835, υπήρχαν 102 κήποι. [6]

Το Γεντί Κουλέ (με το Εντιρνέ Καπού) φιλοξένησε επίσης ορισμένες εγκαταστάσεις όπως σφαγεία, σαπωνοποιίες και κεριά και εργαστήρια.[4]

Σύγχρονη εποχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Γεντί Κουλέ έγινε πολυπληθές μετά την πληθυσμιακή έκρηξη στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ 1940-1980. Και ως αποτέλεσμα αυτού, οι αστικοί κήποι του Γεντί Κουλέ και οι βιομηχανικές περιοχές έγιναν κατοικημένες περιοχές και ορισμένα τμήματα των αστικών κήπων χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του Ότογιολ 1 και τη δημιουργία χώρων απόθεσης απορριμμάτων τη δεκαετία του 1970. Ο δήμος της Κωνσταντινούπολης ξεκίνησε ένα έργο αποκατάστασης για τα υπόλοιπα τμήματα των Αστικών Κήπων. [7] Ο Εκτέμ Ιμάμογλου, ως Δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, δήλωσε ότι: «Ντρέπομαι που τα τείχη του Γεντί Κουλέ δεν αποτελούν τουριστικό αξιοθέατο εδώ και χρόνια». [8]

Εδάφους και σεισμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια σημαντική σεισμικά ενεργή ζώνη ρήγματος, το ρήγμα της Βόρειας Ανατολίας, περνά στην υπεράκτια από το Γεντί Κουλέ στη Θάλασσα του Μαρμαρά. [9]

Δημογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Γεντί Κουλέ περιλάμβανε έναν αξιόλογο μη μουσουλμανικό πληθυσμό και σχολεία μέχρι πρόσφατα. Υπάρχουν επίσης ελληνικές και αρμενικές εκκλησίες και ένα αρμενικό νοσοκομείο, το νοσοκομείο Γεντί Κουλέ Σουρπ Πιγιτς. [10] Ο πληθυσμός της περιοχής είναι 18.879 σύμφωνα με την απογραφή του 2019. [11]

Στη λαϊκή κουλτούρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Καζίμ Κογιουντζού έδωσε μια συναυλία στο φρούριο Γεντί Κουλέ το 2004. [12] Το Γεντί Κουλέ φιλοξένησε επίσης θεματικά φεστιβάλ όπως η γιορτή του μαρουλιού (τουρκικά: Marul Bayramı‎‎) στο παρελθόν.[7]

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi». (τουρκικά) Ινστιτούτο Στατιστικής της Τουρκίας. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2024.
  2. «Coğrafi Numaralar». (τουρκικά) Information and Communication Technologies Authority. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19  Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 12  Απριλίου 2024.
  3. «Mahallî Ligin umumi bilançosu». Cumhuriyet: σελ. 6. 16 June 1961. 
  4. 4,0 4,1 Akyazıcı Özkoçak, Selma (2003). «Two urban districts in early modern Istanbul: Edirnekapı and Yedikule». Urban History 30 (1): 26–43. doi:10.1017/S0963926803001020. ISSN 0963-9268. http://www.jstor.org/stable/44598521. Ανακτήθηκε στις 9 January 2021. 
  5. Acun Özgünler, Seden; Ersen, Ahmet; Güleç, Ahmet (1 December 2010). «Yedikule Kara Surları'nda Kullanılan Erken Bizans Dönemi Harçlarının Karakterizasyonu Üzerine Bir Araştırma» (στα tr). Restorasyon ve Konservasyon Çalışmaları Dergisi (5): 31–39. ISSN 1309-7016. https://dergipark.org.tr/en/pub/restorasyon/issue/48683/619340. Ανακτήθηκε στις 9 January 2021. 
  6. 6,0 6,1 Kanbak, Ayşegül (2016). İstanbul Yedikule bostanları: Bir yerinden üretim pratiği. ISSN 2147-4877. http://earsiv.batman.edu.tr/xmlui/handle/20.500.12402/1564. Ανακτήθηκε στις 9 January 2021. 
  7. 7,0 7,1 Durusoy, Elifnaz (2016). «Historic Landscape vs. Urban Commodity?: The Case of Yedikule Urban Gardens, Istanbul». MEGARON / Yıldız Technical University, Faculty of Architecture e-Journal. doi:10.5505/MEGARON.2016.48343. https://megaronjournal.com/jvi.aspx?pdir=megaron&plng=eng&un=MEGARON-48343. Ανακτήθηκε στις 9 January 2021. 
  8. «BAŞKAN İMAMOĞLU'NDAN "TARİHİ SURLAR" YORUMU: "SURLARIN YILLARDIR GEZİLMEMESİNDEN UTANIYORUM"». www.ibb.istanbul. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2021. [νεκρός σύνδεσμος]
  9. Keskinsezer, Ayhan; Beyhan, Günay; Gallajov, Javid (8 August 2019). «Investigation of the soil structure of the area between Yedikule to Sirkeci (İstanbul) using PS logging and earthquake data». Russian Journal of Earth Sciences 19 (4): 1–12. doi:10.2205/2019ES000668. https://cyberleninka.ru/article/n/investigation-of-the-soil-structure-of-the-area-between-yedikule-to-sirkeci-istanbul-using-ps-logging-and-earthquake-data. Ανακτήθηκε στις 9 January 2021. 
  10. Kalkan, Ersin (2002). 168 yıllık sağlık abidesi: Yedikule Surp Pıgiç Hastanesi'nin tarihi yazıldı. 
  11. «YEDİKULE MAHALLESİ NÜFUSU, FATİH İSTANBUL». www.nufusune.com. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2021. 
  12. Solomon, Thomas (2017). «Who Are the Laz? Cultural Identity and the Musical Public Sphere on the Turkish Black Sea Coast». The World of Music 6 (2): 83–113. ISSN 0043-8774. https://www.jstor.org/stable/44841947. Ανακτήθηκε στις 10 January 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Yedikule, Istanbul στο Wikimedia Commons