Αγίλα Α΄
| Αγίλα Α΄ | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | Μάρτιος 554 Μέριδα |
| Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βησιγοτθικό Βασίλειο |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βασιλιάς των Βησιγότθων (549–555) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αγίλα, Agila I, μερικές φορές Αχίλα Α΄, Achila I, (Μάρτιος του 554), ήταν Βησιγότθος βασιλιάς της Ισπανίας και της Σεπτιμανίας (549 – Μάρτιος 554). Ο Πήτερ Χήδερ σημειώνει ότι η βασιλεία του Aγίλα ήταν κατά τη διάρκεια μίας περιόδου εμφυλίου πολέμου μετά το τέλος τού Aμαλάριχ, τού τελευταίου μέλους της παλαιάς δυναστείας των Βησιγότθων, όταν φιλόδοξοι Γότθοι ευγενείς ανταγωνίζονταν ανοιχτά για τον θρόνο. [1]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αγίλα ήρθε στην εξουσία μετά τη δολοφονία του Θευδίγιζελ, ο οποίος είχε κυβερνήσει για λιγότερο από δύο χρόνια. Ωστόσο, σύντομα εμφανίστηκε η αντίθεση στην κυριαρχία του. Πρώτα ήταν η εξέγερση της πόλης της Κόρδοβα, την οποία ο Ισίδωρος της Σεβίλλης προτείνει ότι οφειλόταν στους εντόπιους Καθολικούς, που αντιτάχθηκαν στον Αρειανισμό του: στην αφήγηση του, ο Ισίδωρος αναφέρει ότι ο Αγίλα μόλυνε την εκκλησία ενός τοπικού αγίου, του Ακίσκλου, ποτίζοντας τον τάφο «με το αίμα τού εχθρού και των αγώνων τους» και αποδίδει τον θάνατο τού γιού τού Αγίλα στη σύγκρουση —μαζί με την πλειοψηφία του στρατού του και το βασιλικό θησαυροφυλάκιο— στην «πρόνοια των αγίων». [2]
Ο Πήτερ Χέδερ απαριθμεί πολλές ομάδες, που επαναστάτησαν κατά τού Αγίλα: ένας εντόπιος δυνάστης, ο Ασπίδιος, ίδρυσε ηγεμονία σε μία ορεινή περιοχή, επίσης οι γαιοκτήμονες της Κανταβρίας ίδρυσαν μία «σύγκλητο» για να κυβερνήσει τις υποθέσεις τους, και ακόμη υπάρχουν οι Σάποι και Σουάνοι, που αναφέρει ο Ιωάννης του Μπίκλαρ. [3]
Ο σημαντικότερος επαναστάτης που αντιτάχθηκε στον Αγίλα ήταν ο Αθαναγίλδ, του οποίου η ανοιχτή εξέγερση ξεκίνησε το 551, μετά την ήττα του Αγίλα στην Κόρδοβα. Οι στρατοί της Αγίλα και του Αθαναγίλδ συναντήθηκαν στη Σεβίλλη, όπου ο Αγίλα γνώρισε μία δεύτερη ήττα. [4] Σε αυτό το σημείο, ένα τρίτο μέρος μπήκε στον πόλεμο μεταξύ αυτών των δύο: η Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Όπως γράφει ο Πήτερ Χέδερ, «ένας από τους δύο —για τον οποίο υπάρχουν αντικρουόμενες αναφορές— κάλεσε έναν βυζαντινό στρατό, ο οποίος έφτασε στη νότια Ισπανία το 552». Η Χήδερ γνωρίζει το χρονικό τού Ισίδωρου που αναφέρει ότι ο Αθαναγίλδ κάλεσε τους Βυζαντινούς, ενώ ο Ιορδάνης υπονοεί στη Getica του ότι η Αγίλα είχε ζητήσει tη βοήθειά τους. [3]
Κατά τη διάρκεια αυτής της τριμερούς σύγκρουσης ο βασιλιάς Αγίλα σκοτώθηκε: σύμφωνα με τον Ισίδωρο από τους δικούς του ανθρώπους, οι οποίοι συνειδητοποίησαν την καταστροφή που είχαν προκαλέσει οι πόλεμοι του Αγίλα για να διατηρήσει την εξουσία, αλλά «φοβούμενοι ακόμη περισσότερο ότι οι Ρωμαίοι στρατιώτες θα μπορούσαν να εισβάλουν στην Ισπανία με το πρόσχημα της βοήθειας». [5] Τότε ο Αθαναγίλδ έγινε δεκτός ως βασιλιάς.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Peter Heather, The Goths (Oxford: Blackwell, 1996), pp. 278f
- ↑ Isidore of Seville, History of the Goths, chapter 47. Translation by Guido Donini and Gordon B. Ford, Isidore of Seville's History of the Goths, Vandals, and Suevi, second revised edition (Leiden: E.J. Brill, 1970), pp. 21f. Heather dates the beginning of this conflict to 550 (The Goths, p. 278)
- ↑ 3,0 3,1 Heather, The Goths, p. 278
- ↑ Isidore of Seville, chapter 46; translation by Donini and Ford, p. 22
- ↑ Isidore of Seville, chapter 47; translation by Donini and Ford, p. 22
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Agila στο Wikimedia Commons
| ||||||||
|