Ακσαράι (Φατίχ)
Συντεταγμένες: 41°0′15.037″N 28°57′1.512″E / 41.00417694°N 28.95042000°E
| Ακσαράι (Φατίχ) | |
|---|---|
 | |
  Ακσαράι (Φατίχ) | |
| Χώρα | Τουρκία |
| Διοικητική υπαγωγή | Φατίχ |
| Πληθυσμός | 7.977 (2023)[1] |
| Ταχ. κωδ. | 34096[2] |
| Τηλ. κωδ. | 212[3] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Ακσαράι (κυριολεκτικά "Λευκό Παλάτι" στα Τουρκικά) είναι μια γειτονιά στην περιοχή Φατίχ της Κωνσταντινούπολης, στην Τουρκία. Ονομάζεται έτσι επειδή ιδρύθηκε από μετανάστες από το Ακσαράι της κεντρικής Τουρκίας, που μεταφέρθηκαν εδώ τον 15ο αιώνα από τον Μεχμέτ Β', για να ξανακατοικήσουν την πόλη μετά την κατάκτησή της. [4]
Το Ακσαράι είναι μια κυρίως μοντέρνα γειτονιά, που βρίσκεται στο κέντρο μιας πολυσύχναστης πλατείας. Ήταν ιστορικά γνωστό ως Bóos, (λατινικά : Forum Bovis, ελληνικά: ὁ Bοῦς, ρωμανικά: o Bous). Έχει μεγάλο πληθυσμό μεταναστών από τα νοτιοανατολικά της χώρας και πολλά εστιατόρια σερβίρουν την κουζίνα της Σανλιούρφα, του Ντιγιαρμπακίρ και του Χατάι. Πιο πρόσφατα απέκτησε επίσης μεγάλο πληθυσμό Σύριων προσφύγων, που έχουν εισαγάγει τη δική τους κουζίνα στο μείγμα. Υπάρχουν πολλά καταστήματα και ξενοδοχεία εδώ. Εκτιμάται ότι στο Ακσαράι κατοικούσαν 8.541 κάτοικοι το 2022.[5]
Στα ανατολικά, το Ακσαράι συνορεύει με τη γειτονιά του λιανικού εμπορίου υφασμάτων Λάλελι, ενώ στα δυτικά, κατά μήκος του Μιλέτ Τζάντεσι, βρίσκεται η Τσάπα. Στα νότια βρίσκεται το Γενί Καπί και στα βόρεια το Φατίχ. Το πολυσύχναστο Βατάν Τζάντεσι (AKA Adnan Menderes Bulvarı) διατρέχει βορειοδυτικά από το Ακσαράι προς τα Τείχη της Πόλης, ακολουθώντας τη διαδρομή του χαμένου ποταμού Λύκου.
Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Τέμενος Περτεβνιγιάλ Βαλιντέ Σουλτάνα βρίσκεται δίπλα στον πολυσύχναστο οδικό κόμβο κοντά στη στάση Ακσαράι του τραμ. Μεταξύ Ακσαράι και Γιουσουφπασά βρίσκεται το μικρότερο, παλαιότερο και πολύ λιγότερο εμφανές Τζαμί Μουράτ Πασά, που χτίστηκε το 1473 σύμφωνα με το πρώιμο οθωμανικό αρχιτεκτονικό στυλ, που τελειοποιήθηκε στην Προύσα. [6]
Στην πλατεία Ακσαράι το ξύλινο Χίντιλερ Τεκεσί έχει ξαναχτιστεί πίσω από ένα λιτό πέτρινο σιντριβάνι. Το μικρό Τζαμί Τζαμτσιλάρ ξαναχτίζεται επίσης στην άκρη της πλατείας.
Λίγο πιο πέρα κατά μήκος του Βατάν Τζάντεσι βρίσκεται το Τζαμί Φεναρί Ίσα, το οποίο αρχικά λειτουργούσε ως η βυζαντινή εκκλησία του Κωνσταντίνου και είχε χτιστεί στις αρχές του 10ου αιώνα. [7] Απέναντι από το δρόμο βρίσκεται το Γιαβούζ Σουλτάν Σελίμ Μεντρεσέ, ένα έργο του Μιμάρ Σινάν, που χρονολογείται από το 1549 και χρησιμοποιείται τώρα ως κλινική. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται ο τάφος μιας από τις κόρες του σουλτάνου Σελίμ Α, της Σαχ Σουλτάνας, μερικώς κρυμμένος από ένα πέτρινο σχολείο. Επίσης, σχεδιάστηκε από τον Μιμάρ Σινάν. [8]
Μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Ακσαράι είναι το σημείο εκκίνησης για τη γραμμή Μ1, που εκτελεί δρομολόγια προς το Διεθνές Αεροδρόμιο Ατατούρκ, το οποίο δεν χρησιμοποιείται πλέον για επιβατικά αεροσκάφη. Η στάση Οτογάρ στη γραμμή εξυπηρετεί τον μεγάλο τερματικό σταθμό των υπεραστικών λεωφορείων στο Εσενλέρ.
Το Ακσαράι εξυπηρετείται επίσης από τη γραμμή T1 του τραμ.
Κόμβος για εμπόριο σεξ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Ακσαράι λέγεται ότι είναι κόμβος για τη σεξουαλική διακίνηση νεαρών γυναικών από τη Ρουμανία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία. [9] Ορισμένες αναφορές στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης ισχυρίστηκαν ότι η γειτονιά είναι ιδιαίτερα επιρρεπής στην πορνεία, επειδή είναι μια περιοχή, που βρίσκεται μεταξύ δύο παρακείμενων αστυνομικών δικαιοδοσιών, του Φατίχ και του Εμίνονου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi». (τουρκικά) Ινστιτούτο Στατιστικής της Τουρκίας. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2024.
- ↑ «Posta kodu sorgulama servisi». (τουρκικά) PTT. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2024.
- ↑ «Coğrafi Numaralar». (τουρκικά) Information and Communication Technologies Authority. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2024.
- ↑ Mamboury (1953), p. 99
- ↑ «Aksaray (Neighborhood, Turkey) - Population Statistics, Charts, Map and Location». www.citypopulation.de. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2023.
- ↑ Yale 1 Tonguç 2, Pat 1 Saffet Emre 2 (2010). Istanbul The Ultimate Guide (στα English) (1st έκδοση). Istanbul: Boyut. σελίδες 89–90. ISBN 97897507346 Check
|isbn=value: length (βοήθεια). - ↑ «Monastery of Lips». The Byzantine Legacy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2022.
- ↑ Yale 1 Tonguç 2, Pat 1 Saffet Emre 2 (2010). Istanbul The Ultimate Guide (στα English) (1st έκδοση). Istanbul: Boyut. σελ. 90. ISBN 97897507346 Check
|isbn=value: length (βοήθεια). - ↑ Frontline: Sex Slaves. Originally broadcast 2006.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Mamboury, Ernest (1953). The Tourists' Istanbul. Istanbul: Çituri Biraderler Basımevi.
