Mitsubishi F1M
| Mitsubishi F1M | |
|---|---|
 Ένα F1M2 εν μέσω περιπολίας (περ. το 1943). | |
| Τύπος | αναγνωριστικό υδροπλάνο |
| Κατασκευαστής | Mitshubishi |
| Χώρα προέλευσης | Ιαπωνία |
| Παρθενική πτήση | Ιούνιος του 1936 |
| Πρώτη παρουσίαση | 1941 |
| Κύριος χειριστής | Αεροπορική Υπηρεσία του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού |
| Μονάδες που παρήχθησαν | 944 |
Το Mitsubishi F1M (ονομασία του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού: «Αναγνωριστικό Υδροπλάνο Τύπου Μηδέν», συμμαχική ονομασία αναφοράς: «Pete») ήταν διθέσιο μονοκινητήριο αναγνωριστικό υδροπλάνο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Πρόκειται μάλιστα για τον τελευταίο τύπο διπλάνου που εντάχθηκε σε υπηρεσία με το Αυτοκρατορικό Ναυτικό, με 944 μονάδες να παράγονται από το 1936 έως το 1944.
Σχεδιασμός και ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1934 το Αυτοκρατορικό Ναυτικό εξέδωσε απαίτηση βάσει της οποίας ζητούσε από τις εταιρείες Mitsubishi, Aichi και Kawanishi να αναπτύξουν αεροσκάφος που θα αντικαθιστούσε τα υδροπλάνα Nakajima E8N που ήταν τότε σε υπηρεσία στο ρόλο της αναγνώρισης/παρατήρησης μικρής εμβέλειας. επιχειρώντας από πλοία.[1] Η πρόταση της Mitsubishi ήταν το Ka-17, σύμφωνα με το σύστημα ονοματοδοσίας του Αυτοκρατορικού Στρατού, ή F1M1 σύμφωνα με το σύστημα του Ναυτικού. Το F1M1 ήταν ένα διπλάνο ολομεταλλικής κατασκευής το οποίο προωθούνταν από αστεροειδή κινητήρα Nakajima Hikari 1 των 820 hp. Τον ίδιο κινητήρα χρησιμοποιούσε επίσης το ανταγωνιστικό F1A της Aichi. Η σχεδίαση της Mitshubishi είχε ελλειπτικές πτέρυγες ενώ μεγάλη έμφαση είχε δοθεί στη βελτιστοποίηση των αεροδυναμικών του χαρακτηριστικών. Τα πρώτα τέσσερα F1M1 πέταξαν τον Ιούνιο του 1936.[2][3]
Παρόλο που οι επιδόσεις του F1M1 ήταν ανώτερες από του ανταγωνιστικού Aichi, παρουσιάστηκαν ζητήματα ευστάθειας τόσο εν πτήσει όσο και στο νερό. Συνέπεια των προαναφερθέντων ήταν ο επανασχεδιασμός στοιχείων του αεροσκάφους. Τροποποιήθηκαν οι πτέρυγες, το κάθετο ουραίο καθώς και οι πλωτήρες. Επίσης ο αρχικός κινητήρας αντικαταστάθηκε από τον Mitsubishi Zuisei των 875 hp. Έπειτα από τις τροποποιήσεις αυτές τα πτητικά χαρακτηριστικά βελτιώθηκαν δραστικά και σε αυτή του τη μορφή το αεροσκάφος εντάχθηκε σε παραγωγή ως Αναγνωριστικό Υδροπλάνο Τύπου Μηδέν Μοντέλο 11 ή αλλιώς ως F1M2, με τη δεύτερη ονομασία να αφορά στο έτερο σύστημα ονοματοδοσίας των αεροσκαφών του Ναυτικού.[4][5] Συνολικά παρήχθησαν 940 αεροσκάφη.[notes 1]
Τα F1M2 μπορούσαν να φτάσουν σε μέγιστη ταχύτητα 368 km/h και είχαν ακτίνα δράσης έως και 1072 km, εφόσον επιχειρούσαν χωρίς να φέρουν φορτίο εξωτερικά. Ήταν οπλισμένα με έως και τρία πολυβόλα των 7.7 mm, εκ των οποίων τα δύο στο ρύγχος και το τρίτο για τον πολυβολητή στο πίσω μέρος. Μπορούσαν να μεταφέρουν επίσης δύο βόμβες των 60 kg.
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα F1M αναπτύχθηκαν για να επιχειρούν από μονάδες επιφανείας. Απονηώνονταν με καταπέλτη και δρούσαν ως αεροσκάφη αναγνώρισης/παρατήρησης που μπορούσαν να κατευθύνουν τα πυρά των πλοίων του στόλου. Επίσης αξιοποιήθηκαν σε πολλούς άλλους ρόλους όπως στη συνοδεία/κάλυψη νηοπομπών, σε αποστολές βομβαρδισμού, ως ανθυποβρυχιακά, σαν διασωστικά και σε αποστολές ναυτικής περιπολίας/προσβολής στόχων επιφανείας. Για παράδειγμα αεροσκάφη αυτού του τύπου βύθισαν την τορπιλάκατο PT-34 στις 9 Απριλίου 1942. Ορισμένα F1M αξιοποιήθηκαν επίσης ως ad hoc μαχητικά στις Αλεούτιες, τις νήσους του Σολομώντα και αλλού.
Έπειτα από το τέλους του πολέμου, ορισμένα αεροσκάφη ευρισκόμενα στην Ινδονησία πέρασαν στην κατοχή των ανταρτών που πολέμησαν κατά την Ινδονησιακή Επανάσταση για την απελευθέρωση της χώρας τους από την ολλανδική αποικιοκρατία.
Εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- F1M1
- Τέσσερα πρωτότυπα.
- F1M2
- Διθέσιο αναγνωριστικό για το Αυτοκρατορικό Ναυτικό.
- F1M2-K
- Διθέσιο εκπαιδευτικό.
Χρήστες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Συγκρίσιμα αεροσκάφη
- Κατάλογοι
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Number of 940+4 is quoted by Wieliczko (2017), p. 19-21 (in Polish) derived from the latest Japanese research.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Francillon, R.J. Japanese Aircraft of the Pacific War. London:Putnam, 1970. (ISBN 0370000331).
- Green, William. War Planes of the Second World War, Volume Six: Floatplanes. London: Macdonald & Co., (Publishers) Ltd., 1962.
- Wieliczko, Leszek A. (2017). «Mitsubishi F1M (Pete)» (στα pl). Technika Wojskowa Historia (Magnum X) (Special 6(36)/2017).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Mitsubishi F1M στο Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
