Galatea (υποβρύχιο)
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Τύπος και κλάση | Υποβρύχιο κλάσης Sirena. |
| Ναυπηγείο | Cantieri Riuniti dell'Adriatico (CRDA), Μονφαλκόνε (Monfalcone) |
| Έναρξη ναυπήγησης | 18 Ιουλίου 1931 |
| Καθέλκυση | 5 Οκτωβρίου 1933 |
| Ένταξη σε υπηρεσία | 25 Ιουνίου 1934 |
| Κατάληξη | Παροπλίστηκε την 1η Φεβρουαρίου 1948, ήταν το μοναδικό σκάφος της κλάσης του που διαλύθηκε για σκραπ. |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Εκτόπισμα | 691 t (680 LT) (στην επιφάνεια) 850 t (837 LT) (σε κατάδυση) |
| Μήκος | 60,18 m |
| Πλάτος | 6,45 m |
| Βύθισμα | 4,7 m |
| Πρόωση | Οι ντιζελοκινητήρες απέδιδαν έως και 1350 bhp. Οι ηλεκτροκινητήρες απέδιδαν έως και 800 hp. |
| Ταχύτητα | 14 kn (στην επιφάνεια) 7,5 kn (σε κατάδυση) |
| Αυτονομία | 5000 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn (στην επιφάνεια) 72 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 4 kn (σε βύθιση) |
| Πλήρωμα | 45 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες. |
| Οπλισμός | 1 πυροβόλο των 100 mm 2–4 πολυβόλα των 13,2 mm 6 τορπιλοσωλήνες των 533 mm |
To υποβρύχιο Galatea ήταν ένα από τα δώδεκα πλοία της κλάσης Sirena που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Διαδραμάτισε ήσσονος σημασίας ρόλο στον Ισπανικό Εμφύλιο, στο πλαίσιο της ευρύτερης υποστήριξης που παρείχε η Φασιστική Ιταλία στην πλευρά των Εθνικιστών.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα υποβρύχια της κλάσης Sirena ήταν βελτιωμένες και μεγαλύτερων διαστάσεων εκδοχές των προγενέστερων σκαφών της κλάσης Argonauta. Είχαν εκτόπισμα 691 t (680 LT) στην επιφάνεια και 850 t (837 LT) σε κατάδυση. Είχαν μήκος 61,5 m, πλάτος 5,7 m και βύθισμα 4,7 m. Το πλήρωμά τους αποτελούνταν από 45 αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες.[1]
Στην επιφάνεια προωθούνταν από δύο ντηζελοκινητήρες των 675 bhp, ενώ σε κατάδυση το έργο αυτό αναλάμβανε ηλεκτροκινητήρας μέγιστης ισχύος 400 hp. Η μέγιστη ταχύτητα πλεύσης στην επιφάνεια έφθανε τους 14 kn και σε βύθιση 7,5 kn.[2] Αντίστοιχα στην επιφάνεια η ακτίνα δράσης ανέρχονταν σε 5000 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn[1] ενώ σε βύθιση ήταν 72 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 4 kn.[2]
Διέθεταν έξι τορπιλοσωλήνες των 533 mm, τέσσερις στην πλώρη και δύο στην πρύμνη και έφεραν δώδεκα τορπίλες. Επίσης είχαν ένα πυροβόλο των 100 mm με το οποίο μπορούσαν να πλήξουν στόχους στην επιφάνεια. Αντιαεροπορική προστασία παρείχαν δύο ή τέσσερα πολυβόλα των 13,2 mm.[1]
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Η ναυπήγηση του Galatea άρχισε στις 18 Ιουλίου 1931 στις εγκαταστάσεις της Cantieri Riuniti dell'Adriatico (CRDA) στο Μονφαλκόνε (Monfalcone).[1] Καθελκύστηκε στις 5 Οκτωβρίου 1933 και ολοκληρώθηκε το επόμενο έτος.[1] Το διάστημα 22 Αυγούστου-5 Σεπτεμβρίου 1937, ενώ ήταν σε περιπολία στα ανοικτά της Ταρραγόνα εν μέσω του Ισπανικού Εμφυλίου, επιχείρησε ανεπιτυχώς να τορπιλίσει τρία πλοία.[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bagnasco, Erminio (1977). Submarines of World War Two. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-962-6.
- Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8.
- Chesneau, Roger, επιμ. (1980). Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. Greenwich, UK: Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-146-7.
- Frank, Willard C. Jr. (1989). «Question 12/88». Warship International XXVI (1): 95–97. ISSN 0043-0374.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.
| ||||||||
