Ametista (υποβρύχιο)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ametista
Πληροφορίες
Τύπος και κλάσηΥποβρύχιο κλάσης Sirena.
ΟνομασίεςΈφερε το όνομα του πολύτιμου λίθου αμέθυστου.
ΝαυπηγείοOdero-Terni-Orlando (OTO), Muggiano
Έναρξη ναυπήγησης16 Σεπτεμβρίου 1931
Καθέλκυση24 Απριλίου 1933
Ένταξη σε υπηρεσία1η Απριλίου 1934
ΚατάληξηΑυτοβυθίστηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 1943, έπειτα από τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας.
Γενικά χαρακτηριστικά
Εκτόπισμα691 t (680 LT) (στην επιφάνεια)
850 t (837 LT) (σε κατάδυση)
Μήκος60,18 m
Πλάτος6,45 m
Βύθισμα4,7 m
ΠρόωσηΟι ντιζελοκινητήρες απέδιδαν έως και 1350 bhp.
Οι ηλεκτροκινητήρες απέδιδαν έως και 800 hp.
Ταχύτητα14 kn (στην επιφάνεια)
7,5 kn (σε κατάδυση)
Αυτονομία5000 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn (στην επιφάνεια)
72 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 4 kn (σε βύθιση)
Πλήρωμα45 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες.
Οπλισμός1 πυροβόλο των 100 mm
2–4 πολυβόλα των 13,2 mm
τορπιλοσωλήνες των 533 mm

Το Ametista ήταν πρώτο από τα δώδεκα υποβρύχια κλάσης Sirena που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στις αρχές της δεκαετίας του 1930.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα υποβρύχια της κλάσης Sirena ήταν βελτιωμένες και μεγαλύτερων διαστάσεων εκδοχές των προγενέστερων σκαφών της κλάσης Argonauta. Είχαν εκτόπισμα 691 t (680 LT) στην επιφάνεια και 850 t (837 LT) σε κατάδυση. Είχαν μήκος 61,5 m, πλάτος 5,7 m και βύθισμα 4,7 m. Το πλήρωμά τους αποτελούνταν από 45 αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες.[1]

Στην επιφάνεια προωθούνταν από δύο ντηζελοκινητήρες των 675 bhp, ενώ σε κατάδυση το έργο αυτό αναλάμβανε ηλεκτροκινητήρας μέγιστης ισχύος 400 hp. Η μέγιστη ταχύτητα πλεύσης στην επιφάνεια έφθανε τους 14 kn και σε βύθιση 7,5 kn.[2] Αντίστοιχα στην επιφάνεια η ακτίνα δράσης ανέρχονταν σε 5000 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn[1] ενώ σε βύθιση ήταν 72 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 4 kn.[2]

Διέθεταν έξι τορπιλοσωλήνες των 533 mm, τέσσερις στην πλώρη και δύο στην πρύμνη και έφεραν δώδεκα τορπίλες. Επίσης είχαν ένα πυροβόλο των 100 mm με το οποίο μπορούσαν να πλήξουν στόχους στην επιφάνεια. Αντιαεροπορική προστασία παρείχαν δύο ή τέσσερα πολυβόλα των 13,2 mm.[1]

Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ναυπήγηση του Ametista άρχισε στις 16 Σεπτεμβρίου 1931 στις εγκαταστάσεις της Odero-Terni-Orlando (OTO) στο Muggiano.[1] Καθελκύστηκε στις 24 Απριλίου 1933 και ολοκληρώθηκε το επόμενο έτος.[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Chesneau, p. 309
  2. 2,0 2,1 Bagnasco, p. 148

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]