Ford LCF

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ford LCF
Ford LCF του 2006
Σύνοψη
Κατασκευαστής Ford Motor Company
Παραγωγή2006 — 2009
Σεζόν2006 — 2009
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜεσαίο φορτηγό
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοFord Cargo
Επόμενο μοντέλοInternational TerraStar (για International CityStar)

Το Ford LCF (Low Cab Forward[1]) είναι ένα μεσαίου τύπου φορτηγό που κυκλοφόρησε από τη Ford Motor Company από το 2006 έως το 2009. Το πρώτο όχημα "χωρίς μούρη" (COE) που πωλήθηκε από τη Ford από τότε που η εταιρεία πούλησε τα δικαιώματα της παραγωγής του Ford Cargo (στη Βόρεια Αμερική) στη Freightliner το 1996, το LCF αναπτύχθηκε ως φορτηγό κατηγορίας 4/5, ανταγωνιζόμενο σε ένα τμήμα της αγοράς που κυριαρχείται από το Isuzu NPR (και τις εκδόσεις της Chevrolet/GMC). Το φορτηγό πωλήθηκε σε διάφορα μεταξόνια, η σειρά μοντέλων αναπτύχθηκε για διάφορες διαμορφώσεις, συμπεριλαμβανομένων ανατρεπόμενων φορτηγών, πυροσβεστικών οχημάτων, ρυμουλκούμενων φορτηγών, γερανοφόρων, επίπεδων κρεβατιών και αμαξωμάτων πασσάλων.

Κατασκευασμένο σε συνεργασία με τη Navistar International, (γνωστή ως Blue Diamond, ένα όνομα που υπονοούσε το Ford "Blue" Oval και το Navistar "Diamond", τα δύο σύμβολα ης εταιρίας), το LCF κυκλοφόρησε επίσης στην αγορά από τη Navistar ως το International CF/CityStar. Το πρώτο (και μοναδικό) σχέδιο συνεργασίας που προέκυψε από την κοινοπραξία, το LCF/CityStar συναρμολογήθηκε στο General Escobedo του Μεξικού, μαζί με τα Ford F-650/F-750 Super Duty και International DuraStar.

Μετά τις αργές πωλήσεις του LCF/CityStar, η σειρά μοντέλων σταμάτησε και από τις δύο εταιρείες μετά το 2009. Από την τρέχουσα παραγωγή, το LCF παραμένει το τελικό COE που διατίθεται στην αγορά από τη Ford στη Βόρεια Αμερική (οποιουδήποτε μεγέθους).

Επισκόπηση σχεδίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Mazda Titan 4ης γενιάς, πηγή συναρμολόγησης καμπίνας

Το Ford LCF πήρε το σασί του από τα "μουρωτά" φορτηγά Ford F-450/F-550 Super Duty, προμηθεύοντας την καμπίνα του από το Mazda Titan της Ιαπωνικής αγοράς, που παρουσιάστηκε το 2000. Τα LCF και CF εφοδιάστηκαν με ένα μόνο σύστημα μετάδοσης κίνησης: μια έκδοση V6 4,5 λίτρων του PowerStroke/VT365 6 λίτρων. Ενώ ο ίδιος ο κινητήρας ήταν αποκλειστικός για τα δύο φορτηγά, συνδυαζόταν με το κιβώτιο πέντε ταχυτήτων Torqshift (5R110W) κοινό με τη σειρά pickup Super Duty

Τα βασικά χαρακτηριστικά περιλάμβαναν χειροκίνητα παράθυρα, ατσάλινους τροχούς και βαμμένη μάσκα. Με επιπλέον κόστος, μπορούσαν να προστεθούν ηλεκτρικά παράθυρα μαζί με χρωμιωμένη μάσκα, προφυλακτήρα και τροχούς. Με παρόμοιο στυλ με τα φορτηγά Super Duty, η μάσκα του LCF διέφερε από την αντίστοιχη διεθνή του, η οποία διέθετε κάθετες ράβδους.

International CF/CityStar[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

International CityStar

Συναρμολογημένο μαζί με το Ford LCF στην κοινοπραξία Blue Diamond, το International CF (μετονομάστηκε σε CityStar το 2008) ήταν το μικρότερο φορτηγό που κυκλοφόρησε στην αγορά από την Navistar International. Διαφορετικά από το LCF μόνο από τη μάσκα και το σήμα του, το Navistar κυκλοφόρησε στην αγορά τον V6 των 4,5 L ως κινητήρα VT275.

Για το 2010, η International επέστρεψε στην αγορά φορτηγών κατηγορίας 5, παρουσιάζοντας το International TerraStar με "μουρωτή" καμπίνα όμως.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «2006 Ford LCF Low Cab Forward» (PDF). fleet.ford.com. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2013. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Ford LCF στο Wikimedia Commons