Ford σειρά C

Ford C-Series
Ford C-Series
	Ford C Series φορτηγό ψυγείο
Σύνοψη
Κατασκευαστής	Ford Motor Company
Παραγωγή	1957 — 1990
Σεζόν	1957 — 1990
Αμάξωμα και σασί
Κατηγορία	Μεσαίο-μεγάλο φορτηγό
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλο	Ford σειρά F COE
Επόμενο μοντέλο	Ford Cargo

Η σειρά Ford C είναι μια σειρά φορτηγών που κατασκευάστηκε από τη Ford μεταξύ 1957 και 1990. Το πρώτο φορτηγό εξολοκλήρου "χωρίς μούρη" που κατασκευάστηκε με ανακλινόμενη καμπίνα από τη Ford, η σειρά C αντικατέστησε την παραλλαγή COE (ουσιαστικά αυτός ο όρος σημαίνει χωρίς μούρη, αν και δεν αντιστοιχούσε τόσο στην πραγματικότητα για αυτά τα πρώτα φορτηγά) της σειράς F, που παραγόταν από το 1948. Κατασκευασμένο τόσο ως ίσιο/άκαμπτο φορτηγό όσο και ως τράκτορας, παρήχθη μια ευρεία γκάμα εκδόσεων της σειράς C, που κυμαίνονται από την κατηγορία 5 έως την κατηγορία 8 συνολικού βάρους. Η σειρά C χρησιμοποιήθηκε επίσης ως βάση για την παραγωγή πυροσβεστικών οχημάτων.

Κατασκευασμένο για 33 χρόνια σχεδόν αμετάβλητο (με εξαίρεση της μηχανές), η σειρά C ήταν το μακροβιότερο εμπορικό φορτηγό στη Βόρεια Αμερική τη στιγμή της απόσυρσής του. Μόνο τα Mack Model R (39 χρόνια) και Kenworth W900 (59 χρόνια) έχουν παραμείνει στην παραγωγή περισσότερο. Το 1986, η Ford ξεκίνησε να εισάγει σταδιακά το Ευρωπαϊκό Ford Cargo στη Βόρεια Αμερική, που χρησιμεύει ως αντικαταστάτης του μετά το μοντέλο του 1990.

Η αρχική σειρά C της Ford[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όπως και άλλοι κατασκευαστές αυτοκινήτων που κατασκεύαζαν φορτηγά COE πριν από τη δεκαετία του 1960, τα πρώιμα φορτηγά της σειράς C της Ford ήταν «σε σχήμα κράνους», φορτηγά "χωρίς μούρη" που μοιράζονταν εξαρτήματα με τα αγροτικά (pickup) της τάδε εταιρίας (η σειρά F, σε αυτήν την περίπτωση). Από το 1948-52, ήταν απλώς εκδόσεις COE των "μουρωτών" F-5, F-6, F-7 και F-8. Για το 1953, επανασχεδιάστηκαν στη σειρά C, αλλά παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό τροποποιημένα φορτηγά της σειράς F.

Τα μοντέλα αποτελούνταν από τα C-500, C-600, C-700, C-750, C-800, C-850 και C-900. Όπως το F-900, το C-900 περιελάμβανε επίσης ένα μοντέλο "Big Job". Τα φορτηγά με κινητήρα ντίζελ περιλάμβαναν ένα επιπλέον μηδέν στις ονομασίες των μοντέλων (δηλ C-8000 ή C-9000).

Ιστορία σχεδιασμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθώς η Ford άρχισε να διαφοροποιεί τελείως τα οχήματά της το 1957, τελικά έδωσαν στα "αμούρωτα" φορτηγά τα δικά τους σχέδια ξεχωριστά από την υπόλοιπη σειρά "μουρωτών" φορτηγών της Ford. Το φορτηγό είχε μια μικρή μάσκα κοντά στον μπροστινό προφυλακτήρα, με ένα τετράκτινο έμβλημα αστέρι σε κάθε άκρο, η λέξη "F Ο R D" ήταν γραμμένη κάτω από το παρμπρίζ και είχε ένα έμβλημα με οδοντωτό μπουλόνι και κεραυνό ανάμεσα στους προβολείς. Παραλλαγές αυτού του εμβλήματος βρέθηκαν σε πολλά άλλα φορτηγά Ford κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 και στη δεκαετία του 1960. Η σειρά C κράτησε σε αυτό το λογότυπο το μεγαλύτερο διάστημα.

Ενημερώσεις σχεδίασης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τρόπο παρόμοιο με το Checker Marathon ή το Volkswagen Beetle, οι αλλαγές στα φορτηγά της σειράς C κατά τη διάρκεια της παραγωγής του ήταν πολύ λίγες. Αν κάπου, πολλές από αυτές τις αλλαγές ήταν αναγνωρίσιμες από τις αλλαγές στα διακριτικά και των εμβλημάτων και των μηχανών. Μεταξύ 1958 και 1960, η σειρά C χρησιμοποίησε μια φάσα με τέσσερις προβολείς. Αυτό ήταν χρήσιμο για τα πυροσβεστικά τμήματα, τα οποία ήθελαν να χρησιμοποιήσουν τα πρόσθετα πλαίσια των προβολέων για φλας έκτακτης ανάγκης, μια επιλογή που προσφέρθηκε αποκλειστικά για πυρκαγιά, και άλλα οχήματα έκτακτης ανάγκης μετά το 1960. Το 1961, η Ford επανήλθε στη σχεδίαση του ενιαίου προβολέα. η κανονική καμπίνα της σειράς C έμοιαζε πολύ με την έκδοση του 1957. Προστέθηκε επίσης ένα νέο μοντέλο Super Duty. Μια άλλη επιλογή περιελάμβανε μια μικρή καμπίνα ύπνου.^[1]^[2]

1963-1990[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για το 1963, η σειρά C ενημερώθηκε με τα ίδια εμβλήματα κάπου που χρησιμοποιούταν και από την υπόλοιπη σειρά φορτηγών μεσαίου και βαρέως τύπου. Το λογότυπο είχε τη λέξη FORD πάνω από ένα τραπεζοειδές με τον αριθμό μοντέλου. Αυτό το έμβλημα χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 1967. Επίσης το 1963, η Ford παρουσίασε τις εκδόσεις ντίζελ της σειράς C, καθώς και τη σειρά N και τη σειρά F βαρέως τύπου.^[3]^[4]

Το 1968, οι ομοσπονδιακοί κανονισμοί απαιτούσαν από όλους τους κατασκευαστές αυτοκινήτων να προσθέτουν πλευρικούς ανακλαστήρες ή φώτα, τα οποία η Ford μπόρεσε να προσθέσει στα νέα διακριτικά καλύμματος που χρησιμοποιούνται στη σειρά F από το 1967. Την ίδια χρονιά, η Ford αποφάσισε να προσθέσει αυτό εμβλήματα και στις πόρτες της σειράς C. Σε αντίθεση με τη σειρά Ford F, η οποία τα αφαίρεσε για το 1973, η σειρά C θα τα διατηρούσε μέχρι το τέλος της παραγωγής το 1990. Μετά το 1972, η καναδική έκδοση Mercury της σειράς C διακόπηκε και έγινε το τελευταίο φορτηγό Mercury μέχρι το Mercury Villager μίνιβαν το 1993.

Το 1974 ήταν ο τελευταίος χρόνος για το έμβλημα του οδοντωτού μπουλονιού που κοσμούσε το μπροστινό μέρος των φορτηγών της σειράς C από την αρχή και άλλων φορτηγών Ford από τη δεκαετία του 1950. Στη δεκαετία του 1980, η Ford άρχισε να προσθέτει το μπλε οβάλ λογότυπό της σε όλα τα μοντέλα. Αυτό το σήμα προστέθηκε στη σειρά C το 1984.

Το 1981, το Ford Cargo εισήχθη από τη Ford της Βρετανίας ως η μεγαλύτερη γραμμή φορτηγών της. Για το 1986, η Ford ξεκίνησε τις πωλήσεις του Cargo στη Βόρεια Αμερική, προμηθεύοντας την παραγωγή από τη Ford Brasil στην Βραζιλία. Ενώ το Cargo προοριζόταν σε μεγάλο βαθμό να αντικαταστήσει τη Σειρά C, η δημοτικότητα της Σειράς C σε εξειδικευμένες εφαρμογές οδήγησε και στις δύο σειρές μοντέλων να κυκλοφορούν ταυτόχρονα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980.^[5]

Παρ 'όλα αυτά, από το 1988 η σειρά C άρχισε να χάνει αρκετές πωλήσεις λόγω του ξεπερασμένου σχεδιασμού της και των μεταβαλλόμενων κανονισμών οχημάτων και σταμάτησε να παράγεται το 1990.

Ωστόσο, το Ford Cargo δεν ήταν πολύ δημοφιλές στην αγορά των ΗΠΑ έναντι ανταγωνιστών από την Isuzu, τη Mitsubishi και την Toyota και η παραγωγή έληξε το 1997. Η παραγωγή και ο σχεδιασμός του Cargo πωλήθηκαν στην ανταγωνιστική εταιρία Freightliner, η οποίοα κατάφερε να το παράγει με καλύτερες πωλήσεις και μάρκετινγκ μέχρι 2007.

Η Ford θα προσπαθούσε να εισέλθει ξανά στην αγορά φορτηγών "χωρίς μούρη" με το Ford LCF, στο πλαίσιο μιας συνεργασίας με τη Navistar. Αυτό το όχημα συνέχισε να παράγεται μέχρι το 2010, όταν η Ford αποφάσισε τελικά να σταματήσει την παραγωγή τέτοιων φορτηγών. Το φορτηγό πωλήθηκε επίσης ως International υπό το Navistar και αντικαταστάθηκε από το International TerraStar. Ωστόσο, η Ford δεν ανάπτυξε διάδοχο και εγκατέλειψε αυτό το τμήμα της αγοράς.