27P/Κρόμελιν
Ο Κομήτης του Κρόμελιν (Crommelin), γνωστός και ως Κομήτης Pons-Coggia-Winnecke-Forbes, είναι περιοδικός κομήτης με περίοδο περιφοράς γύρω από τον Ήλιο σήμερα 28 γήινα έτη. Αυτή η τιμή αντιστοιχεί σε κομήτη τύπου Χάλεϋ (περίοδοι μεταξύ 20 και 200 ετών). Ο κομήτης πήρε το όνομα του Βρετανού αστρονόμου Άντριου Κρόμελιν, που υπολόγισε την τροχιά του το 1930. Είναι ένας εκ των τεσσάρων μόνο κομητών οι οποίοι δεν φέρουν το όνομα αυτών που τους ανεκάλυψαν (οι άλλοι τρεις είναι οι κομήτες του Χάλεϋ, του Ένκε και του του Λέξελ), αλλά το όνομα αυτού που είχε υπολογίσει την τροχιά τους.
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πρώτος που παρατήρησε τον Κομήτη Κρόμελιν ήταν ο Γάλλος αστρονόμος Ζαν-Λουί Πονς από τη Μασσαλία, στις 23 Φεβρουαρίου 1818. Τον παρακολούθησε μέχρι τις 27 Φεβρουαρίου, αλλά μετά τον έχασε εξαιτίας πολλών ημερών συννεφιασμένου καιρού. Ο Γιόχαν Ένκε προσπάθησε να υπολογίσει την τροχιά του, αλλά τα περιθώρια σφάλματος ήταν πολύ μεγάλα.
Το 1872 ο Τζον Ράσελ Χιντ εκτέλεσε έναν χονδρικό υπολογισμό της τροχιάς του και επεσήμανε ότι προσομοίαζε με την τροχιά του Κομήτη Μπιέλα. Βασισμένος σε αυτό, ο Έντμουντ Βάις πρότεινε αργότερα ότι μπορεί να ήταν τμήμα του Μπιέλα.
Η επόμενη ανακάλυψη του κομήτη έγινε στις 10 Νοεμβρίου 1873 από τον Ζερόμ Κοτζιά (που επίσης παρατηρούσε από τη Μασσαλία) και την επόμενη νύχτα από τον Φρήντριχ Βίνεκε (που παρατηρούσε από το Στρασβούργο), αλλά μετά τις 16 Νοεμβρίου χάθηκε και πάλι. Οι Βάις και Χιντ ανέλαβαν εκ νέου τους υπολογισμούς και επεχείρησαν να συνδέσουν τον «νέο» κομήτη με εκείνον του 1818.
Μία τρίτη ανακάλυψη έγινε άλλες δύο τροχιές του κομήτη αργότερα, στις 19 Νοεμβρίου 1928, από τον Αλεξάντερ Φ.Ι. Φορμπς, που παρατηρούσε από το Κέιπ Τάουν, και επιβεβαιώθηκε στις 21 Νοεμβρίου από τον Χάρυ Έντγουιν Γουντ στο Γιοχάνεσμπουργκ. Τέλος, ο Άντριου Κρόμελιν προσδιόρισε την τροχιά του και μπόρεσε να ταυτίσει τους κομήτες του 1818 (Πονς) and 1873 (Κοτζιά-Βίνεκε) με αυτόν.
Κατά την πιο πρόσφατη εμφάνισή του ο Κομήτης του Κρόμελιν εντοπίσθηκε αρχικώς στις 12 Μαΐου 2011, όταν είχε φαινόμενο μέγεθος 18,7[1], και έφθασε στη μέγιστη φωτεινότητά του (μέγεθος 10,7) την ημέρα του περιηλίου του, στις 3 Αυγούστου του ίδιου έτους.[2]
Τροχιακά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η τροχιά του Κομήτη του Κρόμελιν (εποχή 13 Μαρτίου 2013) έχει απόσταση περιηλίου 0,748 AU (111,9 εκατομμύρια χιλιόμετρα) από τον Ήλιο, απόσταση αφηλίου 17,72 AU (μεταξύ των τροχιών των πλανητών Κρόνου και Ουρανού), μεγάλο ημιάξονα 9,2360 AU, εκκεντρότητα 0,919 και κλίση ως προς την εκλειπτική 28,967 μοίρες. Το μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου της τροχιάς είναι 250,63 μοίρες και το όρισμα του περιηλίου 196,025 μοίρες. Η επόμενη διέλευση του κομήτη από το περιήλιο της τροχιάς του αναμένεται στις 27 Μαΐου 2039. Ωστόσο, σε καμιά από τις εμφανίσεις του στον 21ο αιώνα δεν θα βρίσκεται σε κατάλληλη θέση ως προς τη Γη για ευνοϊκή παρατήρηση.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «MPEC 2011-L11 : OBSERVATIONS AND ORBITS OF COMETS». IAU Minor Planet Center. 2 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2011.
- ↑ Seiichi Yoshida (10 Φεβρουαρίου 2013). «27P/Crommelin (2011) - Magnitudes Graph». Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2016.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Τροχιακή προσομοίωση από το JPL (Java)
- Ο 27P/Crommelin στη βάση δεδομένων του Κέντρου Ελασσόνων Πλανητών της IAU
- Λεπτομερέστερο ιστορικό στην Kronk's Cometography
- Ο 27P στον Κατάλογο Κομητών του Seiichi Yoshida
- Ο 27P στο Earthrise Institute
- Καμπύλη φωτός από τον (Artyom Novichonok)
- 2011-07-10 Ο κομήτης φωτογραφημένος με τηλεσκόπιο 50 εκατοστών Αρχειοθετήθηκε 2016-08-05 στο Wayback Machine. από τον Joseph Brimacombe (10 προς 11 Ιουλίου 2011)
|