Ταυρομαχία (Γκόγια)

Η Ταυρομαχία (Ισπανικά: Tauromaquia) είναι μια σειρά 33 χαρακτικών που φιλοτέχνησε ο Ισπανός ζωγράφος και χαράκτης Φρανθίσκο Γκόγια, η οποία δημοσιεύθηκε το 1816. Τα έργα της σειράς, όπως φανερώνει το όνομά τους, παρουσιάζουν εικόνες ταυρομαχιών.

Γενικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκόγια φιλοτέχνησε τη σειρά Ταυρομαχία την περίοδο 1815 - 1816, κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος από τη δημιουργία της φημισμένης σειρά χαρακτικών του Οι Συμφορές του Πολέμου, σε ηλικία 60 ετών. Οι Συμφορές του Πολέμου καθώς και τα Καπρίτσια, που είχε φιλοτεχνήσει παλιότερα, περιείχαν εικαστικούς σχολιασμούς για τον πόλεμο, τον κλήρο και γενικότερα την τότε Ισπανική κοινωνία, γεγονός που δυσκόλεψε τη δημοσίευση και την ευρεία αναγνώριση της καλλιτεχνικής αξίας τους. Αντιθέτως, η Ταυρομαχία δεν είχε πολιτικό περιεχόμενο, και δημοσιεύθηκε στο τέλος του 1816 σε μια έκδοση 320 έργων - για πώληση ως σειρές ή ως μεμονωμένα έργα - δίχως προβλήματα. Δεν έτυχε κριτικής ούτε εμπορικής επιτυχίας.^[1] Ο Γκόγια γοητεύονταν από την ταυρομαχία που φαίνεται πως τον ενέπνεε ως θέμα, καθώς απoτέλεσε συχνά το αντικείμενο έργων του: σε αυτοπροσωπογραφία του (1790 - 1795) απεικονίζει τον εαυτό του με στολή ταυρομάχου· το 1793 είχε υποβάλλει στη Βασιλική ακαδημία του Σαν Φερνάντο οκτώ πίνακες σε λευκοσίδηρο που είχαν ως θέμα τους ταύρους από τη στιγμή που γεννιούνται μέχρι τη στιγμή που οδηγούνται στην κορίντα· με το ίδιο θέμα ασχολείται και στη σειρά λιθογραφιών του Οι ταύροι της Μπορντώ (1825), μια ομάδα αντιτύπων της οποίας αγόρασε ο Ντελακρουά.^[2] Ενδεικτικό της αγάπης του για τους ταύρους και την ταυρομαχία είναι το γεγονός ότι σε μία επιστολή του είχε υπογράψει ως Φρανθίσκο των Ταύρων (Francisco de los Toros).^[3]^[4] Πιθανώς η λατρεία του κινδύνου τροφοδοτούσε και υποκινούσε τη δημιουργική του έμπνευση, όπως φαίνεται και από την επιμονή του σε εικόνες μαρτυρίου και άλλων πράξεων βίας.^[5]

Τα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για τη δημιουργία της σειράς ο Γκόγια χρησιμοποίησε τις τεχνικές της γραμμικής και της τονικής οξυγραφίας (ακουαντίνα). Στις εικόνες της Ταυρομαχίας ο καλλιτέχνης εστιάζει την προσοχή του στις βίαιες σκηνές που εκτυλίσσονται καθώς και στις τολμηρές κινήσεις των ταυρομάχων. Τα γεγονότα δεν παρουσιάζονται όπως τα αντιλαμβάνεται κάποιος αποστασιοποιημένος θεατής αλλά άμεσα, σε αντίθεση με τους Ταύρους της Μπορντώ όπου τα γεγονότα παρουσιάζοντα ως ένα μέσο λαϊκής διασκέδασης.^[6]

Τα έργα της σειράς Ταυρομαχία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νο. 1: Modo con que los antiguos Espanoles cazaban los toros a caballo en el campo
Νο. 2: Otro modo de cazar a pie
Νο. 3: Los moros establecidos en España, prescindiendo de las supersticiones de su Alcorán, adoptaron esta caza y arte, y lancean un toro en el campo.
Νο. 4: Capean otro encerrado
Νο. 5: El animoso moro Gazul es el primero que lanceo toros en regla
Νο. 6: Los Moros hacen otro capeo en plaza con su albornoz
Νο. 7: Origen de los arpones o banderillas
Νο. 8: Cogida de un moro estando en la plaza
Νο. 9: Un caballero espanol mata un toro despues de haber perdido el caballo
Νο. 10: Carlos V. lanceando un toro en la plaza de Valladolid
Νο. 11: El Cid Campeador lanceando otro toro
Νο. 12: Desjarrete de la canalla con lanzas, medias-lunas, banderillas y otras armas
Νο. 13: Un caballero espanol en plaza quebrando rejoncillos sin auxilio de los chulos
Νο. 14: El diestrisimo estudiante de Falces, embozadoburla al toro con sus quiebros
Νο. 15: El famoso Martincho poniendo banderillas al quiebro
Νο. 16: El mismo vuelca un toro en la plaza de Madrid
Νο. 17: Palenque de los moros hecho con burros para defenderse del toro embolado
Νο. 18: Temeridad de martincho en la plaza de Zaragoza
Νο. 19: Otra locura suya en la misma plaza
Νο. 20: Ligereza y atrevimiento de Juanito Apinani en la de Madrid
Νο. 21: Desgracias acaecidas en el tendido de la plaza de Madrid, y muerte del alcalde de Tor rejon
Νο. 22: Valor varonil de la celebre Pajuelera en la de Zaragoza
Νο. 23: Mariano Ceballos, alias el Indio, mata el toro desde su caballo
Νο. 24: El mismo Ceballos montado sobre otro toro quiebra rejones en la plaza de Madrid
Νο. 25: Echan perros al toro
Νο. 26: Caida de un picador de su caballo debajo del toro
Νο. 27: El celebre Fernando del Toro, barilarguero, obligando a la fiera con su garrocha
Νο. 28: El esforzado Rendon picando un toro, de cuya suerte murio en plaza de Madrid
Νο. 29: Pepe Illo haciendo el recorte al toro
Νο. 30: Pedro Romero matando a toro parado
Νο. 31: Banderillas de fuego
Νο. 32: Dos grupos de picadores arrollados de seguida por un solo toro
Νο. 33: La desgraciada muerte de Pepe Illo en la plaza de Madrid

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Wilson-Bareau, 61, 64, and 67
↑ «Edward J. Olszewski - Exorcising Goya's "The Family of Charles IV", σ. 173» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2013.
↑ Γκόγια, Rose-Marie & Rainer Hagen, σ.10, Taschen
↑ Francisco Goya, Evan S. Connell, σ.20
↑ Γκόγια, Rose-Marie & Rainer Hagen, σ.83, Taschen
↑ Γκόγια, Rose-Marie & Rainer Hagen, σ.87, 88, Taschen

[1] Wilson-Bareau, 61, 64, and 67

[2] «Edward J. Olszewski - Exorcising Goya's "The Family of Charles IV", σ. 173» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2013.

[3] Γκόγια, Rose-Marie & Rainer Hagen, σ.10, Taschen

[4] Francisco Goya, Evan S. Connell, σ.20

[5] Γκόγια, Rose-Marie & Rainer Hagen, σ.83, Taschen

[6] Γκόγια, Rose-Marie & Rainer Hagen, σ.87, 88, Taschen

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]