Σύμβαση για την κατάργηση της καταναγκαστικής εργασίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σύμβαση για την κατάργηση της καταναγκαστικής εργασίας
Συμβαλλόμενα κράτη (πράσινο) και κράτη που κατήγγειλαν τη σύμβαση (κόκκινο)
Υπογραφή25 Ιουνίου 1957
Σε ισχύ17 Ιανουαρίου 1959
Κατάσταση2 επικυρώσεις
Επικύρωσαν174 (2 κράτη την κατήγγειλαν)[1]
ΘεματοφύλακαςΓενικός Διευθυντής του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας
Γλώσσες

Η σύμβαση για την κατάργηση της καταναγκαστικής εργασίας του 1957 είναι μία από τις οκτώ θεμελιώδεις συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, η οποία ακύρωσε ορισμένες μορφές καταναγκαστικής εργασίας που εξακολουθούσαν να επιτρέπονται μετά την υπογραφή της σύμβασης για την καταναγκαστική εργασία του 1930, όπως η τιμωρία για συμμετοχή σε απεργίες και η τιμωρία για την υιοθέτηση ορισμένων πολιτικών απόψεων.[2]

Προκειμένου να εφαρμοστεί η σύμβαση για την καταναγκαστική εργασία του 1930 και η σύμβαση για την κατάργηση της καταναγκαστικής εργασίας του 1957, δημιουργήθηκε το Ειδικό Πρόγραμμα Δράσης για την Καταπολέμηση της Καταναγκαστικής Εργασίας.[3][4][5]

Επικυρώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέχρι το 2016, η σύμβαση είχε υπογραφεί και επικυρωθεί από 175 από τα 187 κράτη-μέλη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας.[1] Τα 12 κράτη-μέλη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας που δεν έχουν επικυρώσει την σύμβαση είναι τα εξής:[6]

Δύο από τις χώρες που επικύρωσαν την σύμβαση - η Μαλαισία και η Σιγκαπούρη - στην συνέχεια την κατήγγειλαν.[1] Επιπροσθέτως, επτά μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών δεν αποτελούν κράτη-μέλη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και εξαιτίας αυτού δεν είναι σε θέση να επικυρώσουν τη σύμβαση πριν την ένταξή τους στον οργανισμό (Ανδόρρα, Βόρεια Κορέα, Λίχτενσταϊν, Μικρονησία, Μονακό, Μπουτάν και Ναουρού).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

wikisource Στη Βικιθήκη υπάρχει υλικό που έχει σχέση με το θέμα: Convention concerning the Abolition of Forced Labour.