Ρόμπερτ Πρέστον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Robert Preston
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Robert Preston Meservey (Αγγλικά)
Γέννηση8  Ιουνίου 1918[1][2][3]
Μασαχουσέτη
Θάνατος21 Μαρτίου 1987 (68 ετών)
Μοντεσίτο
Αιτία θανάτουκαρκίνος του πνεύμονα
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[4]
ΣπουδέςAbraham Lincoln High School[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός θεάτρου
ηθοποιός ταινιών
ηθοποιός τηλεόρασης[6]
τραγουδιστής[7]
Περίοδος ακμής1938
Οικογένεια
ΣύζυγοςCatherine Craig (1940–1987)
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςβραβείο Τόνυ καλύτερου Α' ανδρικού ρόλου σε μιούζικαλ (1958)
βραβείο Τόνυ καλύτερου Α' ανδρικού ρόλου σε μιούζικαλ (1967)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Διαφήμιση για τον Typhoon (1940) με τους Preston και Dorothy Lamour
Γκρέγκορι Πεκ, Τζόαν Μπένετ και Πρέστον στην Υπόθεση Macomber (1947)
Ο Πρέστον και η Μαίρη Μάρτιν στο Μπρόντγουεϊ παίζουν I Do! I Do! (1966)

O Ρόμπερτ Πρέστον (Robert Preston Meservey, 8 Ιουνίου 1918 – 21 Μαρτίου 1987) ήταν Αμερικανός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου και τραγουδιστής του Broadway και του κινηματογράφου, γνωστός για τη συνεργασία του με το συνθέτη Meredith Willson και τον ρόλο του καθηγητή Χάρολντ Χιλ στο μιούζικαλ του 1957 The Music Man και την κινηματογραφική μεταφορά του 1962. Η ταινία του χάρισε την πρώτη από τις δύο υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα. Ο Πρέστον συνεργάστηκε δύο φορές με τον σκηνοθέτη Μπλέικ Έντουαρντς, πρώτα στο SOB (1981) και ξανά στο Victor/Victoria (1982). Για την ερμηνεία του Carroll "Toddy" Todd στον τελευταίο, ήταν υποψήφιος για το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου στα 55α Όσκαρ. [8]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πρέστον γεννήθηκε ως Robert Preston Meservey στο Νιούτον της Μασαχουσέτης, γιος της Ruth L. (όνομα γεννήσεως Rea) (1895–1973) και του Frank Wesley Meservey (1899–1996), εργάτη ρούχων και υπάλληλου τιμολόγησης για την American Express. [9] [10] Αφού φοίτησε στο Λύκειο Αβραάμ Λίνκολν στο Λος Άντζελες, σπούδασε υποκριτική στο Pasadena Community Playhouse. Ο Ρόμπερτ Πρέστον μοίρασε το χρόνο του ομοιόμορφα, εμφανιζόμενος τόσο σε θεατρικά έργα όσο και σε ταινίες.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο γυμνάσιο, ο Πρέστον ενδιαφέρθηκε για τη μουσική και εμφανίστηκε σε οπερέτες. Εμφανίστηκε σε μια παραγωγή του έργου Ιούλιος Καίσαρας μιας χρηματιστηριακής εταιρείας και σε μια παραγωγή Pasadena Playhouse του Idiot's Delight . Η δουλειά του άρεσε σε έναν δικηγόρο της Paramount Pictures και τον στρατολόγησε στο στούντιο. [11] Οι Los Angeles Times ανέφεραν ότι η μητέρα του Πρέστον εργαζόταν στην Decca Records, τη δισκογραφική του Μπινγκ Κρόσμπι, και γνώριζε τον αδερφό του Κρόσμπι, Έβερετ, έναν πράκτορα ταλέντων. Τον έπεισε να παρακολουθήσει μια από τις παραστάσεις του Πρέστον στο Pasadena Playhouse. Το αποτέλεσμα ήταν ένα συμβόλαιο με το πρακτορείο Crosby και μια κινηματογραφική συμφωνία με την Paramount Pictures, το στούντιο του Κρόσμπι. Ο Πρέστον έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην μεγάλη οθόνη το 1938, στα αστυνομικά δράματα King of Alcatraz (1938) και Illegal Traffic . [12]

Το στούντιο διέταξε τον Πρέστον να σταματήσει να χρησιμοποιεί το οικογενειακό του όνομα Meservey.[13] Ως Ρόμπερτ Πρέστον, το όνομα με το οποίο ήταν γνωστός για ολόκληρη την επαγγελματική του καριέρα, εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες του Χόλιγουντ, κυρίως αλλά όχι αποκλειστικά γουέστερν. Ήταν ο Digby Geste στο ριμέικ ήχου του Beau Geste (1939) με τον Γκάρι Κούπερ και το Ρέι Μιλάντ, και συμμετείχε στο North West Mounted Police (1940), επίσης με τον Κούπερ. Έπαιξε έναν αστυνομικό ντετέκτιβ του Λος Άντζελες στο φιλμ νουάρ This Gun for Hire (1942).

Στρατιωτική θητεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος διέκοψε τις αναθέσεις της Paramount στον Πρέστον. Μετά την ιαπωνική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, εντάχθηκε στις Πολεμικές Αεροπορίες Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών και υπηρέτησε ως αξιωματικός πληροφοριών στην 9η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ με την 386η Ομάδα Βομβών (Μεσαίο). Στο τέλος του πολέμου στην Ευρώπη, το 386ο και ο λοχαγός Robert Meservey, ένας αξιωματικός S-2 (πληροφορίες), τοποθετήθηκαν στο Σιντ-Τρέιντεν στο Βέλγιο. Η δουλειά του Meservey ήταν να λαμβάνει αναφορές πληροφοριών από το αρχηγείο της 9ης Πολεμικής Αεροπορίας και να ενημερώνει τα πληρώματα των βομβαρδιστικών για το τι να περιμένουν για την εκπλήρωση των αποστολών τους.

Επιστροφή στην υποκριτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν ο Πρέστον συνέχισε την καριέρα του στον κινηματογράφο το 1947, ήταν ως ανεξάρτητος ηθοποιός χαρακτήρων, δεχόμενος ρόλους για την Paramount, την RKO, την MGM και διάφορους ανεξάρτητους παραγωγούς. Αν και ο Πρέστον έπαιξε σε πολλές ταινίες, δεν έγινε ποτέ μεγάλος σταρ. Σε μια συνέντευξή του το 1984, θυμήθηκε: «Έπαιζα τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλες τις ταινίες Β διαλογής και τον κακό σε όλα τα έπη. Μετά από λίγο, ήταν ξεκάθαρο για μένα ότι είχα φτάσει σε αυτό που επρόκειτο να γίνω στις ταινίες» [14] Ο Πρέστον βρήκε επιπλέον ρόλους στην τηλεόραση της δεκαετίας του 1950.

Επιτυχία στη σκηνή, νέα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρόμπερτ Πρέστον είναι πιθανώς περισσότερο γνωστός για την ερμηνεία του ως καθηγητής Χάρολντ Χιλ στο μιούζικαλ του Μέρεντιθ Γουίλσον The Music Man (1957). «Έχουν περάσει από όλους τους ανθρώπους της μουσικής κωμωδίας πριν με ρίξουν», θυμόταν ο Πρέστον χρόνια αργότερα. [14] Κέρδισε ένα βραβείο Tony για την ερμηνεία του. Ο Πρέστον εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του Time στις 21 Ιουλίου 1958. Συνέχισε στον ρόλο μέχρι τον Ιανουάριο του 1959, όταν αντικαταστάθηκε από τον Έντι Άλμπερτ για 18 μήνες. Τον Ιούνιο του 1960 ο Πρέστον επέστρεψε στον ρόλο για δύο εβδομάδες, έως ότου ο διάδοχός του, Μπερτ Παρκς, έγινε διαθέσιμος. Ο Παρκς ολοκλήρωσε την πορεία ενώ ο Πρέστον βρισκόταν στο Χόλιγουντ, απασχολημένος με την κινηματογραφική εκδοχή του σόου.

Ο Τζακ Λ. Γουόρνερ, στέλεχος της Warner Bros, ήθελε να πάρει τους Τζέιμς Κάγκνεϊ, Κάρι Γκραντ ή Φρανκ Σινάτρα για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία. Η Warner ματαιώθηκε από το συγγραφέα-συνθέτη Meredith Willson,ο οποίος είχε εγκρίνει το συμβόλαιό του για το ακίνητο. Ο Γουίλσον απείλησε ότι θα ακυρώσει το συμβόλαιο, εκτός και αν ο Ρόμπερτ Πρέστον έπαιρνε ρόλο. Η Warner αναγκάστηκε να συμμορφωθεί.

Το 1961 ζητήθηκε από τον Πρέστον να κάνει μια ηχογράφηση ως μέρος ενός προγράμματος από το Συμβούλιο του Προέδρου για τη Φυσική Κατάσταση για να ενθαρρύνει τους μαθητές να κάνουν περισσότερη καθημερινή άσκηση. Αντίγραφα της ηχογράφησης του τραγουδιού, Chicken Fat, που έγραψε και συνέθεσε ο Μέρεντιθ Γουίλσον, που ερμήνευσε ο Πρέστον με πλήρη ορχηστρική συνοδεία, διανεμήθηκαν σε δημοτικά σχολεία σε όλη τη χώρα και έπαιξαν για τους μαθητές καθώς εκτελούσαν καλλισθενική. Το τραγούδι αργότερα έγινε μια καινοτόμα επιτυχία και μέρος των παιδικών αναμνήσεων πολλών baby-boomers.

Το 1962 ο Πρέστον έπαιξε σημαντικό υποστηρικτικό ρόλο, ως ο αρχηγός του βαγονιού Ρότζερ Μόργκαν, στο έπος της MGM How the West Was Won. Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε ως Πάντσο Βίγια σε ένα μιούζικαλ που ονομάζεται We Take the Town, το οποίο έκλεισε κατά τη διάρκεια της δοκιμής του στη Φιλαδέλφεια και δεν έφτασε ποτέ στο Broadway.

Το 1965 ήταν το αντρικό μέρος ενός μιούζικαλ, με τίτλο I Do! I Do! με τη Μαίρη Μάρτιν, για το οποίο κέρδισε το δεύτερο βραβείο Tony. Έπαιξε τον ομώνυμο ρόλο στο μιούζικαλ Μπεν Φράνκλιν στο Παρίσι και ξεκίνησε τον ρόλο του Ερρίκου Β' στη σκηνική παραγωγή του The Lion in Winter, τον οποίο ο Πήτερ Ο' Τουλ υποδύθηκε στην κινηματογραφική εκδοχή, λαμβάνοντας υποψηφιότητα για Όσκαρ. Το 1974 πρωταγωνίστησε στο πλευρό της Μπερναντέτ Πίτερς στο μιούζικαλ του Τζέρι Χέρμαν στο Μπρόντγουεϊ Mack & Mabel ως Μακ Σένετ, ο διάσημος σκηνοθέτης του βωβού κινηματογράφου . Την ίδια χρονιά, κυκλοφόρησε η κινηματογραφική εκδοχή του Mame , ενός άλλου διάσημου μιούζικαλ του Τζέρι Χέρμαν, με τον Πρέστον να πρωταγωνιστεί, μαζί με τη Λουσίλ Μπολ, στον ρόλο του Μπόρεγκαρντ Μπέρνσαϊντ. Στην ταινία, η οποία δεν γνώρισε εισπρακτική επιτυχία, ο Πρέστον τραγούδησε το "Loving You", το οποίο έγραψε ο Χέρμαν ειδικά για την κινηματογραφική ερμηνεία του Πρέστον.

Το 1978 ο Πρέστον πρωταγωνίστησε σε ένα άλλο μιούζικαλ που δεν έφτασε στο Μπρόντγουεϊ, το The Prince of Grand Street, στο οποίο έπαιξε ένα είδωλο του θεάτρου Γίντις της Νέας Υόρκης που αρνήθηκε να απαρνηθεί τους ρόλους που είχε παίξει στα νιάτα του, παρά το γεγονός ότι είχε γεράσει με αυτά. Με λιμπρέτο και τραγούδια του Μπομπ Μέριλ και σκηνοθεσία του Τζιν Σακς, η παράσταση έκλεισε κατά τη διάρκεια της δοκιμής της στη Βοστώνη. [15]

Το 1979 ο Πρέστον απεικόνισε έναν πατριάρχη της οικογένειας που χειρίζεται φίδια, τον Χάντλεϊ Τσίσολμ, σε μια μίνι σειρά του CBS Western, The Chisholms, με τη Ρόζμαρι Χάρις ως σύζυγό του, Μινέρβα. Η ιστορία εξιστορούσε την οικογένεια Chisholm που έχασε τη γη της στη Βιρτζίνια και μετανάστευσε στη Δύση για να ξεκινήσει μια νέα ζωή. Όταν το CBS προσπάθησε να συνεχίσει το έπος ως σειρά την επόμενη χρονιά, ο Πρέστον επανέλαβε τον ρόλο του, με τον χαρακτήρα του να πεθαίνει στο πέμπτο επεισόδιο. Η σειρά, στην οποία συμμετείχαν επίσης οι συμπρωταγωνιστές Ben Murphy, Brett Cullen και James Van Patten, διήρκεσε μόνο τέσσερα ακόμη επεισόδια μετά την αποχώρηση του Πρέστον.

Ο Πρέστον εμφανίστηκε σε πολλά άλλα θεατρικά και κινηματογραφικά μιούζικαλ, συμπεριλαμβανομένου του Victor/Victoria (1982), για το οποίο έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ. Άλλοι κινηματογραφικοί του ρόλοι περιλαμβάνουν τον Ace Bonner στο Junior Bonner του Σαμ Πέκινπα (1972), τον "Big Ed" Bookman στο Semi-Tough (1977) και τον Dr. Irving Finegarten στη σάτιρα του Χόλιγουντ του Μπλέικ Έντουαρντς το 1981, SOB Ο τελευταίος του ρόλος στον κινηματογράφο ήταν στο The Last Starfighter (1984) ως διαστρικός απατεώνας / στρατηλάτης ονόματι Centauri. Είπε ότι στήριξε την προσέγγισή του στον χαρακτήρα του Κενταύρου σε αυτό που είχε πάει στον καθηγητή Χάρολντ Χιλ. Πράγματι, ο ρόλος του Κενταύρου γράφτηκε για αυτόν έχοντας στο μυαλό του την ερμηνεία του ως Χάρολντ Χιλ. [16] Το 1983 ο Πρέστον έπαιξε έναν ηλικιωμένο οπλοφόρο στο September Gun, μια ταινία γουέστερν του CBS TV με τους Πάτι Ντιουκ και Κρίστοφερ Λόιντ. Πρωταγωνίστησε επίσης στην ταινία του HBO του 1985, <i id="mwwA">Finnegan, Begin Again</i> με τη Mary Tyler Moore, με μεγάλη επιτυχία. Ο τελευταίος ρόλος του Πρέστον ήταν στην τηλεοπτική ταινία Outrage! (1986); απεικόνιζε έναν θλιμμένο πατέρα που αναζητά δικαιοσύνη για τον άγριο βιασμό και τη δολοφονία της κόρης του. [17]

Προσωπική ζωή και θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πρέστον παντρεύτηκε την ηθοποιό Κάθριν Κρεγκ το 1940. Διατηρούσε κρυφή την ιδιωτική του ζωή και δεν έχει επίσημα βιογραφικά, αλλά έδωσε αρκετές συνεντεύξεις, ειδικά στα τέλη της καριέρας του.

Τον Μάρτιο του 1987, σε ηλικία 68 ετών, ο Πρέστον πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα.[18]

Θεατρικές παραγωγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Twentieth Century (4/6/1951 - 30/6/1951)
  • The Male Animal (15/5/1952 – 31/1/1953)
  • Men of Distinction (30/4/1953 – 2/5/1953)
  • His and Hers (7/1/1954 – 13/3/1954)
  • The Magic and the Loss (9/4/1954 – 1/5/1954)
  • The Tender Trap (13/10/1954 – 8/1/1955)
  • Janus (24/11/1955 – 30/6/1956)
  • The Hidden River (23/1/1957 – 16/3/1957)
  • The Music Man (19/12/1957 – 15/4/1961)
  • Too True to be Good (12/3/1963 – 1/6/1963)
  • Νobody Loves an Albatross (19/12/1963 – 20/6/1964)
  • Ben Franklin in Paris (27/10/1964 – 1/5/1965)
  • The Lion in Winter (3/3/1966 – 21/5/1966)
  • I Do! I Do! (5/12/1966 – 15/6/1968)
  • Mack & Mabel (6/10/1974 – 30/11/1974)
  • Sly Fox (14/12/1976 – 19/2/1978)
  • The Prince of Grand Street (7/3/1978 – 25/3/1978, Φιλαδέλφεια; 28/3/1978 –15/4/1978, Βοστώνη; έκλεισε στη διάρκεια των δοκιμών πριν το Broadway)[19]


Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • King of Alcatraz (1938) στο ρόλο του Robert MacArthur
  • Illegal Traffic (1938) στο ρόλο του Charles Bent Martin
  • Disbarred (1939) στο ρόλο του Bradley Kent
  • Union Pacific (1939) στο ρόλο του Dick Allen
  • Beau Geste (1939) στο ρόλο του Digby Geste
  • Typhoon (1940) στο ρόλο του Johnny Potter
  • North West Mounted Police (1940) στο ρόλο του Ronnie Logan
  • Moon Over Burma (1940) στο ρόλο του Chuck Lane
  • The Lady from Cheyenne (1941) στο ρόλο του Steve Lewis
  • Parachute Battalion (1941) στο ρόλο του Donald Morse
  • New York Town (1941) στο ρόλο του Paul Bryson, Jr.
  • The Night of January 16th (1941) στο ρόλο του Steve Van Ruyle
  • Pacific Blackout (1941) στο ρόλο του Robert Draper
  • Star Spangled Rhythm (1942) στο ρόλο του Himself (uncredited)
  • Reap the Wild Wind (1942) στο ρόλο του Dan Cutler
  • This Gun for Hire (1942) στο ρόλο του Michael Crane
  • Wake Island (1942) στο ρόλο του Pvt. Joe Doyle
  • Night Plane from Chungking (1943) στο ρόλο του Capt. Nick Stanton
  • Wings Up (1943)
  • The Macomber Affair (1947) στο ρόλο του Francis Macomber
  • Variety Girl (1947) στο ρόλο του Himself
  • Wild Harvest (1947) στο ρόλο του Jim Davis
  • Big City (1948) στο ρόλο του Rev. Philip Y. Andrews
  • Blood on the Moon (1948) στο ρόλο του Tate Riling
  • Whispering Smith (1948) στο ρόλο του Murray Sinclair
  • Tulsa (film)|Tulsa (1949) στο ρόλο του Brad Brady
  • The Lady Gambles (1949) στο ρόλο του David Boothe
  • The Sundowners (1950 film)|The Sundowners (1950) στο ρόλο του James Cloud ('Kid Wichita')
  • When I Grow Up (1951) στο ρόλο του Father Reed
  • Cloudburst (1951) στο ρόλο του John Graham
  • Best of the Badmen (1951) στο ρόλο του Matthew Fowler
  • My Outlaw Brother (1951) στο ρόλο του Joe Waldner
  • Face to Face (1952) στο ρόλο του Sheriff Jack Potter
  • The Last Frontier (1955) στο ρόλο του Col. Frank Marston
  • Sentinels in the Air (1956) (narrator)
  • The Dark at the Top of the Stairs (1960) στο ρόλο του Rubin Flood
  • The Music Man (1962) στο ρόλο του Harold Hill
  • Η κατάκτηση της Δύσης (1962) στο ρόλο του Roger Morgan
  • Island of Love (1963) στο ρόλο του Steve Blair
  • All the Way Home (1963) στο ρόλο του Jay Follett
  • Junior Bonner (1972) στο ρόλο του Ace Bonner
  • Child's Play (1972) στο ρόλο του Joseph Dobbs
  • Mame (1974) στο ρόλο του Beauregard Jackson Pickett Burnside
  • Semi-Tough (1977) στο ρόλο του Big Ed Bookman
  • The Chisholms (1979-1980, TV Series) στο ρόλο του Hadley Chisholm
  • S.O.B. (1981) στο ρόλο του Dr. Irving Finegarten
  • Victor/Victoria (1982) στο ρόλο του Carroll "Toddy" Todd
  • Rehearsal for Murder (1982, τηλεταινία) στο ρόλο του Alex Dennison
  • September Gun (1983, τηλεταινία) στο ρόλο του Ben Sunday
  • The Last Starfighter (1984) στο ρόλο του Centauri
  • Finnegan Begin Again (1985, τηλεταινία) στο ρόλο του Mike Finnegan
  • Outrage! (1986, τηλεταινία) στο ρόλο του Dennis Riordan

Διακρίσεις και βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κινηματογράφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβείο Κατηγορία Τίτλος Αποτέλεσμα
National Society of Film Critics Awards Καλύτερη ερμηνεία β΄ανδρικού ρόλου S.O.B. Νίκη
National Board of Review Awards Καλύτερη ερμηνεία β΄ανδρικού ρόλου Victor/Victoria
Βραβεία Όσκαρ Όσκαρ Β΄Ανδρικού Ρόλου Υποψηφιότητα
New York Film Critics Circle Awards Καλύτερη ερμηνεία β΄ανδρικού ρόλου (3η θέση)
Χρυσές Σφαίρες Καλύτερος Ηθοποιός – Μιούζικαλ ή Κωμωδία
The Music Man
Saturn Awards Καλύτερη ερμηνεία β΄ ανδρικού ρόλου The Last Starfighter

Θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβείο Κατηγορία Τίτλος Αποτέλεσμα
Βραβεία Τόνι [Καλύτερους ηθοποιός σε μιούζικαλ The Music Man Νίκη
I Do! I Do!
Mack & Mabel Υποψηφιότητα
Πηγή:[20]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 28  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Robert-Preston. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6446dwb. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. CONOR.SI. 14140003.
  5. Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  6. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2019.
  7. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2019.
  8. Champlin, Charles (March 23, 1987). «The 'Music Man' --and His Song». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/1987-03-23/entertainment/ca-8895_1_music-man. Ανακτήθηκε στις March 2, 2019. 
  9. Ross, Lillian· Ross, Helen (1962). The Player: A Profile Of An Art. New York City: Simon and Schuster. σελ. 404. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2015. 
  10. «Robert Preston Meservey». Ancestry.com. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2015. 
  11. Harrison, Paul (2 December 1938). «Hollywood». Salinas Morning Post: σελ. 6. https://www.newspapers.com/clip/66682643/preston-interview-1938/. Ανακτήθηκε στις 2 January 2021. 
  12. «Roundabout Previews Lead to Film Contract». Los Angeles Times: σελ. 55. 1938-08-28. https://www.newspapers.com/clip/66673881/article-on-robert-preston-debut/. Ανακτήθηκε στις 2021-01-02. 
  13. Mano, D. Keith (June 28, 1982). «Playing Devilishly Against Type in Victor/victoria, He's Bigger—and Campier—than Life». People 17. http://www.people.com/people/archive/article/0,,20082528,00.html. Ανακτήθηκε στις 2015-10-27. 
  14. 14,0 14,1 Richards, David (July 22, 1984). «Robert Preston, With a Capital P». The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/archive/lifestyle/style/1984/07/22/robert-preston-with-a-capital-p/36aaa701-c18d-479a-90cb-49dc3b9681ee/. Ανακτήθηκε στις July 17, 2021. 
  15. «'Grand Street' Will Close in Boston». The New York Times. April 11, 1978. https://www.nytimes.com/1978/04/11/archives/grand-street-will-close-in-boston-revised-version-possible.html. 
  16. Plummer, Ryan (July 10, 2014). «Everything You Never Knew About The Making Of Last Starfighter». Io9. http://io9.com/everything-you-never-knew-about-the-making-of-last-star-1602703884. Ανακτήθηκε στις 2015-10-27. 
  17. Page, Tim (March 23, 1987). «Robert Preston, Actor, is dead at 68». The New York Times. https://www.nytimes.com/1987/03/23/obituaries/robert-preston-actor-is-dead-at-68.html. Ανακτήθηκε στις 2015-10-27. 
  18. Page, Tim (March 23, 1987). «Robert Preston, Actor, is dead at 68». The New York Times. https://www.nytimes.com/1987/03/23/obituaries/robert-preston-actor-is-dead-at-68.html. Ανακτήθηκε στις 2015-10-27. 
  19. «The Prince of Grand Street: Closed on the road (1978)». Ovrtur.com. 
  20. Richards, David (July 22, 1984). «Robert Preston, with a Capital P». The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/archive/lifestyle/style/1984/07/22/robert-preston-with-a-capital-p/36aaa701-c18d-479a-90cb-49dc3b9681ee/. Ανακτήθηκε στις June 4, 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Robert Preston στο Wikimedia Commons