Ράιχεναου
Συντεταγμένες: 47°42′00″N 9°04′00″E / 47.7°N 9.066667°E
| Ράιχεναου | |
|---|---|
 | |
  Ράιχεναου | |
 | |
| Χώρα | Γερμανία |
| Διοικητική υπαγωγή | Ράιχεναου |
| Έκταση | 4,3 km² |
| Υψόμετρο | 412 μέτρα |
| Πληθυσμός | 3.203 (2008) |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| Μοναστικό Νησί Ράιχεναου | |
|---|---|
| Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ. | |
 | |
| Χώρα μέλος |  Γερμανία |
| Κριτήρια | Πολιτιστικά: iii, iv, vi |
| Ταυτότητα | 974 |
| Περιοχή | Ευρώπη και Βόρεια Αμερική |
| Ιστορικό εγγραφής | |
| Εγγραφή | 2000 (24 συνεδρίαση) |
Το Ράιχεναου είναι νησί στη Λίμνη της Κωνσταντίας στη νότια Γερμανία. Βρίσκεται σχεδόν δυτικά της πόλης Κωνσταντίας, μεταξύ των Γκνάντενση και Ούτερση, δύο τμημάτων της Λίμνης της Κωνσταντίας. Με συνολική έκταση 4,3 τ.χλμ. και περίμετρο 11 χλμ., το νησί έχει μέγιστο μήκος 4,5 χλμ. και μέγιστο πλάτος 1,5 χλμ.. Το υψηλότερο σημείο, το Χόχβαρτ, υψώνεται υπεράνω της επιφάνειας της λίμνης κατά 43 μ. και έχει υψόμετρο 438,7 μ. ως προς το επίπεδο της θάλασσας.[1][2]
Το Ράιχεναου συνδέεται με την ηπειρωτική χώρα μέσω υπερυψωμένου δρόμου με γέφυρα, που ολοκληρώθηκε το 1838, και στο κομμάτι μεταξύ του Κάστρου Σοπφλεν και του ανατολικού άκρου του Ράιχεναου διέρχεται πάνω από κανάλι πλάτους 10 μ. και μήκους 95 μ., το Μπρουκγκράμπεν. Η χαμηλή οδική γέφυρα επιτρέπει τη διέλευση από την πλωτή οδό σε απλά σκάφη μόνο, όχι σε ιστιοπλοϊκά.
Το νησί ανακηρύχθηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας πολιτιστικής Κληρονομιάς το 2000, χάριν του μοναστηριού του, το Αββαείο του Ράιχεναου. Η εκκλησία της μονής είναι αφιερωμένη στην Παναγία και τον Άγιο Μάρκο. Δύο ακόμα εκκλησίες που κτίστηκαν στο νησί είναι αφιερωμένες στον Άγιο Γεώργιο και στους Αγίους Πέτρο και Παύλο. Στα διάσημα έργα τέχνης του Ράιχεναου περιλαμβάνονται (στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου) οι Οθωνικές τοιχογραφίες με τα θαύματα του Χριστού, που διασώθηκαν από τον 10ο αιώνα. Ο δικαστικός επιμελητής διέμενε σε ένα διώροφο πέτρινο κτίριο στο οποίο κατά τον 14ο αιώνα προστέθηκαν ακόμα δύο όροφοι με τεχνοτροπία ξύλινου πλαισίου, και αποτελεί ένα από τα παλαιότερα κτίρια με ξύλινα πλαίσια στη νότια Γερμανία.
Στην περιουσία του Αββαείου συμπεριλαμβάνεται το χωριό Ράιχεναου, στον άνω Ρήνο στο Καντόνι του Γκριζόν της Ελβετίας, που είναι συνονόματο του Αββαείου.
Σήμερα το νησί είναι επίσης γνωστό για τις καλλιέργειες λαχανικών του. Το Βολματινγκερ Ριεντ δίπλα στο νησί είναι ένα μεγάλο φυσικό καταφύγιο, ένας υγροβιότοπος με καλαμιές που χρησιμοποιείται από πολλά πουλιά ως ενδιάμεσος σταθμός κατά την ετήσια μετανάστευσή τους.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Αββαείο των Βενεδικτίνων του Ράιχεναου ιδρύθηκε το 724 από τον περιπλανώμενο Άγιο Πιρμίν,[3] που λέγεται ότι εγκατέλειψε την Ισπανία εν όψει εισβολής από Μαυριτανούς, υπό την αιγίδα του Κάρολου Μαρτέλου, και, σε τοπικό επίπεδο, με την υποστήριξη του Κόμη Μπέρτχολντ των Αχαλολφίνγκων και του Αλεμάνιου Δούκα Σάντφριντ Α'(Νέμπι). Κατόπιν σύγκρουσης με τον Σάντφριντ, ο Πιρμίν αποχώρησε από το Ράιχεναου το 727.[4] Υπό τον διάδοχό του Χαϊτο το μοναστήρι άρχισε να ακμάζει. Απέκτησε δύναμη επιρροής στην Καρολίγγεια δυναστεία, υπό τον Ηγουμένο Βάλντο του Ράιχεναου (740-814), εκπαιδεύοντας τους υπαλλήλους που στελέχωναν τις αυτοκρατορικές και δουκικές θέσεις. Ο Ηγούμενος Ρέγκινμπερτ του Ράιχεναου (-846) επιμελήθηκε τη σημαντική συλλογή βιβλίων.[5] Ο Ηγούμενος Βαλαφρίντ Στράβων (842-849), που σπούδασε στο Ράιχεναου, ήταν γνωστός ως ποιητής και Λατίνος λόγιος.[6][7][8]
Το Αββαείο βρισκόταν κατά μήκος μίας κύριας οδού βορρά-νότου μεταξύ της Γερμανίας και της Ιταλίας, όπου το πέρασμα της λίμνης μετρίαζε την κούραση της διαδρομής. Στο Αββαείο του Ράιχεναου στεγαζόταν μία σχολή, με μοναστηριακό αντιγραφείο και καλλιτεχνικό εργαστήριο, που ισχυρίζεται ότι ήταν το μεγαλύτερο και καλλιτεχνικό σημαντικότερο κέντρο για την παραγωγή πλούσια εικονογραφημένων χειρογράφων στην Ευρώπη κατά τα τέλη του 10ου και τις αρχές του 11ου αιώνα, και συχνά αναφέρεται ως η Σχολή του Ράιχεναου. Ένα αντιπροσωπευτικό έργο του μοναστηριακού αντιγραφείου είναι η Περικοπή του Ερρίκου Β', που φτιάχτηκε για τον Αυτοκράτορα, και τώρα βρίσκεται στο Μόναχο. Το Ράιχεναου έχει διατηρήσει τα πολύτιμα κειμήλια του, στα οποία περιλαμβάνεται η κανάτα από το γάμο της Κανά.[9][10]
Το Αββαείο έφθασε στο απόγειό υπό τον Ηγούμενο Μπέρνο του Ράιχεναου (1008-48). Στον καιρό του σημαντικοί λόγιοι, όπως ο Χερμάνους του Ράιχεναου, ζούσαν και εργάζονταν στο νησί. Στο δεύτερο μισό του 11ου αιώνα, η πολιτιστική σημασία της Μονής άρχισε να φθίνει λόγω των περιοριστικών μεταρρυθμίσεων του Πάπα Γρηγορίου Ζ', και επίσης λόγω αντιπαλότητας με το κοντινό Αββαείο του Αγίου Γκάλεν. Το 1540, ο επίσκοπος της Κωνσταντίας, ένας παλιός αντίπαλος των ηγουμένων του Ράιχεναου, έγινε κύριος του Ράιχεναου, και υπό τον έλεγχο των επισκόπων που τον διαδέχθηκαν η σημασία του αββαείου μειώθηκε.[11]
Όταν η γη του αββαείου κατασχέθηκε από το κράτος (αρχικά το 1757 και μόνιμα το 1803) και οι μοναχοί διαλύθηκαν υπό τον Ναπολέων, ένα μέρος της φημισμένης βιβλιοθήκης του Ράιχεναου διατηρήθηκε στην κρατική βιβλιοθήκη στην Καρλσρούη. Το Γεωγραφία της Βαυαρίας και πολλά άλλα σημαντικά έγγραφα μπορούν να βρεθούν στην Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη στο Μόναχο. Από το 2001 μια μικρή κοινότητα από Βενεδικτίνους έχει επανεγκατασταθεί στο Νίντερζελ (Αγίων Πέτρου και Παύλου).[12]
Ο Μπούρχαρτ Γ' Δούκας της Σουαβίας και ο Χέρμαν Α' Δούκας της Σουαβίας θάφτηκαν εδώ. Επίσης ο Κάρολος ο Παχύς.
Συλλογή φωτογραφιών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Νοτιοδυτική άποψη του νησιού Ράιχεναου -
Νοτιοανατολική άποψη του νησιού Ράιχεναου -
Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Ράιχεναου-Όμπερζελ -
Εθνικός δρόμος που οδηγεί στο νησί. -
Καλλιέργεις με την Εκκλησιά του Αγίου Γεωργίου στο παρασκήνιο
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Composite: 659. Konstanz. - David Rumsey Historical Map Collection». www.davidrumsey.com. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ Uta., Mürle,· Johannes., Ortlepp, (2004). Der Bodensee : Zustand, Fakten, Perspektiven : Bilanz 2004 (1. Aufl έκδοση). Bregenz,. ISBN 3902290048. 231988282.
- ↑ Rosamond McKitterick, Τα Φράγκικα Βασίλεια υπό την Carolingians, (Pearson Education Limited, 1983), 42.
- ↑ Pierre Riche, oι καρολίγγειοι: Μια Οικογένεια Που Σφυρηλάτησε την Ευρώπη, transl. Ο μάικλ Idomir Allen, (University of Pennsylvania Press, 1993), 42.
- ↑ Dorothy m. Neuhofer, Στο Βενεδικτίνων Παράδοση: τις Ρίζες και Την Πρόωρη Ανάπτυξη των Δύο πανεπιστήμια, (University Press of America, 1999), 34.
- ↑ Η έμιλι Λμπου, Το Μεσαιωνικό Peutinger Χάρτης: Αυτοκρατορική Ρωμαϊκή Αναβίωση σε μια γερμανική Αυτοκρατορία, (Cambridge University Press, 2014), 49.
- ↑ Wolfgang., Erdmann, (2004). Die Reichenau im Bodensee : Geschichte und Kunst ; with an English summary ; avec un résumé français (11., durchges. und um ein Kapitel zum spätgotischen Chor erw. Aufl. έκδοση). Königstein im Taunus: Langewiesche. ISBN 3784512224. 249657273.
- ↑ Thomas., Kreutzer, (2008). Verblichener Glanz : Adel und Reform in der Abtei Reichenau im Spätmittelalter. Stuttgart: W. Kohlhammer. ISBN 9783170197602. 246917160.
- ↑ Transformations), Rafael Schwemmer (Programming and Design) - Douglas Kim (Programming, Solr Consulting) - Roger Klein (PHP and JavaScript Consulting) - Torsten Schaßan (XML and XSLT. «e-codices – Virtual Manuscript Library of Switzerland». www.e-codices.unifr.ch (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ 1959-, Spicker-Beck, Monika, (2001). Klosterinsel Reichenau : Kultur und Erbe. Stuttgart: J. Thorbecke. ISBN 3799535071. 48027906.
- ↑ Schönhuth, Ottmar Friedrich Heinrich (1836). Chronik des ehemaligen Klosters Reichenau: Mit Ansichten der Insel.
- ↑ «Knapp 250 Jahre nachdem die letzten Benediktiner die Insel Reichenau verlassen mussten,». web.archive.org. 24 Σεπτεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2019.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ράιχεναου: μοναστηριακό νησί
- (Γερμανικά) Ιστορία και εικόνες Αρχειοθετήθηκε 2018-12-09 στο Wayback Machine.
- Ράιχεναου: Εκκλησία-Αββαείο
|