Ορεινή Τρικάλων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 39°26′16″N 21°20′13″E / 39.43778°N 21.33694°E / 39.43778; 21.33694

Ορεινή
Ορεινή is located in Greece
Ορεινή
Ορεινή
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΘεσσαλίας
Περιφερειακή ΕνότηταΤρικάλων
ΔήμοςΠύλης
Δημοτική ΕνότηταΠυνδέων
Γεωγραφία
ΝομόςΤρικάλων
Υψόμετρο1.188
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΚαψιοχαίικα (έως 1963)

Η Ορεινή (παλαιότερα Καψιοχαίικα) είναι ορεινό χωριό του νομού Τρικάλων,[1] με 5 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011.[2] Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.188 μέτρων στις πλαγιές της νότιας Πίνδου και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς του νομού Τρικάλων. Η Ορεινή μαζί με τη Λεπτοκαρυά (8 κ.), το Μοσχόφυτο (7 κ.) και τα Πλατανάκια (7 κ.) αποτελούν την τοπική κοινότητα του Μοσχόφυτου, η οποία υπάγεται διοικητικά στη δημοτική ενότητα Πινδέων του δήμου Πύλης της περιφερειακής ενότητας Τρικάλων.[3]

Ο οικισμός Ορεινή όπως φαίνεται από την κορυφή Στουρνάρι

Πληθυσμιακή εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 61 82 14 10 0 5
Πηγές [4] [5] [6] [7] [8] [2]
Είσοδος του χωριού

Διοικητικές μεταβολές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σήμερα, μετά τη τελευταία μεταβολή του 2010 (πρόγραμμα Καλλικράτης), ο οικισμός της Ορεινής με τη Λεπτοκαρυά (8 κ.), το Μοσχόφυτο (7 κ.) και τα Πλατανάκια (7 κ.) αποτελούν την τοπική κοινότητα του Μοσχόφυτου, η οποία υπάγεται στη δημοτική ενότητα Πινδέων του δήμου Πύλης της περιφερειακής ενότητας Τρικάλων.[2]

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αγωνιστής του 1821 Νικόλαος Στουρνάρης ο οποίος όπως αναφέρει ο Α. Χατζηγάκης φέρει το επώνυμο του από το βουνό Στουρνάρι που βρίσκεται μεταξύ Μεσοχώρας και Μοσχοφύτου. Η ακριβής θέση εντοπίζεται στο όρος Χατζή και δυτικά του οικισμού Ορεινή Μοσχοφύτου. Εκεί σύμφωνα με την παράδοση έγινε μια προεπαναστατική σύναξη των κλεφταρματολών της Πίνδου και της Αιτωλοκαρνανίας, στην οποία αποφασίστηκε να δοθεί το αρματολίκι στον Στορνάρη. Επειδή όμως αυτός δεν είχε σταθερό επώνυμο αποφάσισαν να τον φωνάζουν Στορνάρη όπως και την τοποθεσία του βουνού που συγκεντρώθηκαν. Όπως πληροφορούμαστε από τις πηγές, οι Στορναραιοι είχαν ιδιαίτερη σχέση με αυτήν την ορεινή περιοχή, οπου υπήρχαν τα θερινά βοσκοτόπια με τις στάνες τους.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 131. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 70. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10628 (σελ. 154 του pdf), και σε μορφή Excel «Πίνακας αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ Πληθυσμού-Απογραφής 2011» στην ιστοσελίδα της ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 24/11/2017. Ανακτήθηκε 09/01/2018.
  3. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των ΟΤΑ». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2023. 
  4. Αναφέρεται ως Καψιοχαίικα. «Αποτελέσματα της απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 19ης Μαρτίου 1961», Πίνακας 1, σελ. 195 (σελ. 265 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 6/3/2017. Ανακτήθηκε 8/1/2018.
  5. «Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971», σελ. 163 (σελ. 163 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 24/10/2014. Ανακτήθηκε 8/1/2018.
  6. «Αποτελέσματα απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 5ης Απριλίου 1981», σελ. 353 (σελ. 353 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 8/1/2018. Ανακτήθηκε 8/1/2018.
  7. «Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991 κατά νομούς, επαρχίες, δήμους, κοινότητες και οικισμούς», σελ. 214 (σελ. 216 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 20/08/2017. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
  8. «Απογραφή πληθυσμού - κατοικιών της 18ης Μαρτίου 2001», σελ. 205 (σελ. 207 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 29/07/2017. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
  9. «ΦΕΚ 16Β - 19/1/1962» σελ. 250 (σελ.142 του pdf) από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 18/01/2018. Ανακτήθηκε 18/10/2018.
  10. «ΦΕΚ 16Α - 09/02/1963» σελ. 105, Επαρχία Τρικάλων 6 (σελ. 3 του pdf), από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 19/10/2018. Ανακτήθηκε 19/10/2018.
  11. «ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997» σελ. 8829, γραμμή 45.17 (σελ. 41 του pdf ), από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 30/03/2017. Ανακτήθηκε 27/02/2018.
  12. «ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010» σελ. 1793, παραγρ. 45.1 (σελ. 9 του pdf ), από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 27/02/2018. Ανακτήθηκε 27/02/2018.