Καταφύγιο Καρδίτσας
Συντεταγμένες: 39°15′3″N 21°49′48″E / 39.25083°N 21.83000°E
| Καταφύγιο | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφέρεια | Θεσσαλίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Καρδίτσας |
| Δήμος | Καρδίτσας |
| Δημοτική Ενότητα | Καρδίτσας |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Θεσσαλία |
| Νομός | Καρδίτσας |
| Υψόμετρο | 500 μέτρα |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 43150 |
| Τηλ. κωδικός | 2441 |
Το Καταφύγιο[1] ή Καταφύγι[2][3] είναι οικισμός της Θεσσαλίας στην Περιφερειακή Ενότητα Καρδίτσας.
Γεωγραφικά - Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Καταφύγιο βρίσκεται νοτιοανατολικά της λίμνης Πλαστήρα, σε απόσταση περίπου 22 χλμ. ΝΔ. από την Καρδίτσα και σε υψόμετρο 500 μέτρα[4]. Στην τοποθεσία Καστρί υπάρχουν "κατάλοιπα αρχαίου οχυρωμένου οικισμού πιθανόν του 5ου αιώνα π.Χ. και των ελληνιστικών χρόνων. Επίσης, διατηρούνται τμήματα της οχυρωμένης ακρόπολης του οικισμού, άνδηρα και τοίχοι οικιών.[5]
Αξιοθέατα του χωριού είναι η πλατεία του με τα αιωνόβια πλατάνια, η τοποθεσία "Αγνάντι" πολύ κοντά στον οικισμό και το μοναστήρι Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πέτρας,[2] στο οποίο την περίοδο της Τουρκοκρατίας λειτουργούσε βιβλιοθήκη και κρυφό σχολείο. Σε αυτό φιλοξενήθηκαν μεγάλοι αγωνιστές της Επαναστάσης του 1821 ενώ το επισκέφθηκε και θαύμασε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, στα μέσα της δεύτερης περιοδείας του.[6]
Ιερά Μονή Παναγίας Πέτρας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα βορειοδυτικά του χωριού, σε απόσταση 4 χλμ. και σε υψόμετρο 600 μέτρα είναι η Ιερά Μονή Παναγίας Πέτρας, με πιθανή χρονολογία κτίσεως το έτος 1550. Το καθολικό της είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και πρόκειται για εκκλησία τετρακίονου τύπου, με πλευρικούς χορούς και νάρθηκα στη δυτική πλευρά. Σημαντικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το Σταυροπηγιακό παρεκκλήσιο της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, με την Αγία Τράπεζα να είναι ρυθμού υστερορρωμαϊκών χρόνων και τις αγιογραφίες του 1672 και 1789.[6]
Η μονή και το παρεκκλήσιο έχουν χαρακτηριστεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο.[7]
Διοικητικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναφέρεται επίσημα, μετά την ένωση της Θεσσαλίας με την Ελλάδα, γραμμένο ως Καταφύγι το 1883 να προσαρτάται στον τότε δήμο Ιτάμου. Το 1912 με το ΦΕΚ 261Α - 31/08/1912 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας.[8] Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτη και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι αποτελεί την κοινότητα Καταφυγίου που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Ιτάμου του δήμου Καρδίτσας.[9] Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 154 κατοίκους [10] ενώ το 1981 και το 1991 είχε 298 και 311 αντίστοιχα[3].
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Φωτογραφίες από το Καταφύγι Καρδίτσας στον ιστότοπο https://www.greece.com/
- Ι.Μ. Παναγίας Πέτρας Καταφυγίου Καρδίτσας από τον ιστότοπο https://www.monastiria.gr/
- Καταφύγιο Καρδίτσας στο https://www.youtube.com/
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 16. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 248.
- ↑ 2,0 2,1 «Τοπική Κοινότητα Καταφυγίου». Δήμος Καρδίτσας. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 32. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 375.
- ↑ «Προορισμός ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ (Χωριό) ΚΑΡΔΙΤΣΑ - Greek Travel Pages». www.gtp.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2022.
- ↑ «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2022.
- ↑ 6,0 6,1 «Ιερά Μονή Παναγίας Πέτρας - Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος».
- ↑ «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2022.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2022.
- ↑ «Νόμος 4555/2018 - ΦΕΚ 133/Α/19-7-2018 ( Άρθρα 1 - 151) (Πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ) (Κωδικοποιημένος)». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού Αρχειοθετήθηκε 2017-11-24 στο Wayback Machine.», σελ. 10609 (σελ. 135 του pdf)
| ||||||||||||||||||||