Ζαν-Κλοντ Μπριαλί
Ο Ζαν-Κλοντ Μπριαλί (30 Μαρτίου 1933 – 30 Μαΐου 2007) ήταν Γάλλος ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μπριαλί γεννήθηκε στην Ομάλ (σημερινή Σουρ Ελ-Γκοζλάν), στη Γαλλική Αλγερία, όπου είχε μετατεθεί ο πατέρας του με τον Γαλλικό Στρατό. Ο Μπριαλί μετακόμισε στην Γαλλία με την οικογένειά του το 1942. Αποφοίτησε από τη σχολή Prytanée National Militaire. Όταν ήταν 21 ετών, πήγε στο Παρίσι να εργαστεί ως ηθοποιός.
Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1956, ο Μπριαλί έπαιξε τον πρώτο του ρόλο στη μικρού μήκους ταινία Ματ σε δύο κινήσεις του Ζακ Ριβέτ.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, είχε γίνει ένας από τους πιο παραγωγικούς ηθοποιούς της γαλλικής νουβέλ βαγκ και σταρ. Εμφανίστηκε σε νουβέλ βαγκ ταινίες σκηνοθετών όπως οι Κλοντ Σαμπρόλ (Ο ωραίος Σέργιος, 1958; Τα εξαδέλφια, 1959), Λουί Μαλ (Ασανσέρ για δολοφόνους με τη Ζαν Μορό, 1958; Οι ερασταί επίσης με τη Μορό, 1958), Φρανσουά Τρυφό (Τα 400 χτυπήματα), Ζαν-Λικ Γκοντάρ (Η κυρία θέλει έρωτα με την Άννα Καρίνα και τον Ζαν Πολ Μπελμοντό, 1961), Ερίκ Ρομέρ (Το γόνατο της Κλαίρης, 1970), καθώς και σε ταινίες άλλων κινηματογραφιστών όπως οι Ζαν Ρενουάρ (Έλενα με την Ίνγκριντ Μπέργκμαν και τον Μελ Φερέρ, 1958), Ροζέ Βαντίμ (Το γαϊτανάκι του έρωτος, 1964), Φιλίπ ντε Μπροκά (Όλοι τους τρελοί εκτός από μένα με τον Άλαν Μπέιτς και τη Ζενεβιέβ Μπιζόλντ 1966), Λουίς Μπουνιουέλ (Το φάντασμα της ελευθερίας με τη Μόνικα Βίτι και τον Μισέλ Πικολί, 1974) και Κλοντ Λελούς (Robert et Robert, 1978).
Το 2006, εμφανίστηκε στον τελευταίο του ρόλο, ως ο φερώνυμος χαρακτήρας της τηλεταινίας Monsieur Max. Ο Γκοντάρ τον περιέγραψε ως «ο Γάλλος Κάρι Γκραντ», ενώ πρότυπα του Μπριαλί φέρεται να ήταν ο ηθοποιός Σασά Γκιτρί και ο σκηνοθέτης Ζαν Κοκτό.[16][17]
Ο Μπριαλί σκηνοθέτησε μια σειρά από ταινίες, όπως το Églantine το 1971, η οποία ήταν εμπνευσμένη από τις αναμνήσεις της ευτυχισμένης παιδικής ηλικίας που πέρασε με τους παππούδες του και το Les volets clos το 1972.
Ήταν ιδιοκτήτης του εστιατορίου L'Orangerie, στο Ιλ Σεν-Λουί. είχε επίσης δουλέψει ως τηλεπαρουσιαστής, τραγουδιστής και παρουσιαστής ραδιοφώνου.[18] Κατά την παρουσίαση ενός από τα βιβλία του, ο Μπριαλί περιέγραψε τον εαυτό του ως εξής: «Είμαι ένα αγόρι που είχα την τύχη να κάνω αυτό που αγαπώ στη ζωή».[19]
Προσωπική ζωή και θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μπριαλί, το 1959, απέκτησε ένα κάστρο στο Μοντιόν (Σεν-ε-Μαρν), κοντά στο Παρίσι.[20] Εκεί φιλοξένησε πολλούς φίλους από τον κινηματογράφο και το θέατρο, όπως οι Ζαν Μαρέ, Πιερ Αρντιτί και Ρόμι Σνάιντερ, τους οποίους είχε γνωρίσει κατά την παραγωγή του 1958 της ταινίας Χριστίνα. Η Σνάιντερ, μετά το θανατηφόρο ατύχημα του γιου της Ντέιβιντ το 1981, βρήκε «καταφύγιο από τους παπαράτσι» στο σπίτι του Μπριαλί.[20] Η Γαλλίδα τραγουδίστρια Μπαρμπαρά τραγουδούσε συχνά παίζοντας πιάνο. Ο σκηνοθέτης Ζαν-Πιερ Μελβίλ τράβηξε στο κάστρο τις τελευταίες σκηνές της αστυνομικής ταινίας του 1970 Ο κόκκινος κύκλος, όπου ο Αλέν Ντελόν και ο Ιβ Μοντάν σκοτώνονται από την αστυνομία.[21]
Στα βιβλία του, το αυτοβιογραφικό Le Ruisseau des singes (2000) και τα απομνημονεύματα Ξέχασα να σας πω (2004),[22] ο Μπριαλί αποκάλυψε ότι ήταν αμφιφυλόφιλος.[18] Ο Μπριαλί παρουσίασε τα απομνημονεύματά του στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος[22] στις 15 Μαρτίου 2005, σε μια εκδήλωση που προλογισε η Νάνα Μούσχουρη.[23]
Ο Μπριαλί πέθανε στις 30 Μαΐου 2007, στο σπίτι του στο Μοντιόν, μετά από μακρά περίοδο με καρκίνο.[24] Κληροδότησε το κτήμα του Μοντιόν στην κοινότητα Μο, κοντά στο Μοντιόν, με τον κωδίκελος να συντηρεί το κτήμα η τοπική αυτοδιοίκηση όσο θα έμενε εκεί ο σύντροφός του, Μπρούνο Φινκ.[20] Το καλοκαίρι του 2020, ο Φινκ εγκατέλειψε το κτήμα και, για «λόγους υγείας», μετακόμισε στη νότια Γαλλία, οπότε η κοινότητα του Μο απέκτησε την πλήρη ιδιοκτησία του κτήματος.[25]
Φιλμογραφία ως ηθοποιός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Πρωτότυπος τίτλος | Τίτλος στα ελληνικά | Ρόλος |
|---|---|---|---|
| Δεκαετία 1950 | |||
| 1956 | Le coup du berger | Ματ σε δύο κινήσεις | Κλοντ |
| La Sonate à Kreutzer | Τρουκατσέφσκι | ||
| 1957 | L'ami de la famille | Φιλίπ Λεμονιέ | |
| Méfiez-vous, fillettes! | Σάρκα για πούλημα | θαμώνας μπαρ | |
| Amour de poche | Ζαν-Λουπ | ||
| Tous peuvent me tuer | Όλοι μπορούν να με σκοτώσουν | Ζαν-Κλοντ | |
| 1958 | Elevator to the Gallows | Ασανσέρ για δολοφόνους[26] | σκακιστής |
| L'école des cocottes | Ρομπέρ | ||
| Le Beau Serge | Ο ωραίος Σέργιος | Φρανσουά Μπεγιού | |
| Les amants | Οι ερασταί | σύζυγος | |
| Et ta soeur | Μπρούνο Πιμαρτάν | ||
| Christine | Χριστίνα | Τέο Κάιζερ | |
| 1959 | Les Cousins | Τα εξαδέρφια | Πολ Τομά |
| The 400 Blows | Τα 400 χτυπήματα | περαστικός | |
| Charlotte et Véronique, ou Tous les garçons s'appellent Patrick | Όλα τ' αγόρια λέγονται Πατρίκ | Πατρίκ | |
| Le chemin des écoliers | Δρόμοι της διαφθοράς | Πολ Τιερσελάν | |
| La notte brava | Μια νύχτα οργίων | Σιντιλόνε | |
| Les yeux de l'amour | Ήταν μόνοι τους τη νύχτα | Πιερ Σεγκούρ | |
| Δεκαετία 1960 | |||
| 1960 | Le Bel Âge | Ζαν-Κλοντ | |
| Le gigolo | Ζακί | ||
| Tire-au-flanc 62 | λοχαγός | ||
| 1961 | Une histoire d'eau | Μια ιστορία νερού | νεαρός στο αυτοκίνητο |
| Les godelureaux | Ρονάλντ | ||
| Une femme est une femme | Η κυρία θέλει έρωτα | Εμίλ Ρεκαμιέ | |
| Le puits aux trois vérités | Το αίνιγμα με τις τρεις αλήθειες | Λοράν Ρενό | |
| Les Lions sont lâchés | Τα λιοντάρια αφέθηκαν ελεύθερα | Ντιντιέ Μαρέζ | |
| Amores Célebres | Διάσημοι ερασταί | Τούρινγκ | |
| Paris Belongs to Us | Το Παρίσι μας ανήκει | Ζαν-Μαρκ | |
| 1962 | Vie privée | Η ιδιωτική μου ζωή | αφηγητής |
| La chambre ardente | Ο πύργος του μυστηρίου | Μαρκ Ντεσγκρέ | |
| Les sept péchés capitaux | Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα | Αρτίρ | |
| Les petits matins | Ζαν-Κλοντ | ||
| L'Éducation sentimentale | Θέλω να γνωρίσω την ηδονή | Φρεντερίκ Μορά | |
| Cléo from 5 to 7 | Η Κλεό από τις 5 έως τις 7 | νοσηλευτής | |
| Arsène Lupin contre Arsène Lupin | Αρσέν Λουπέν εναντίον Αρσέν Λουπέν | Φρανσουά ντε Βιερν | |
| Le Diable et les Dix Commandements | Ο Διάβολος και οι 10 εντολές | Ντιντιέ Μαρτάν | |
| 1963 | Le glaive et la balance | Δύο είναι οι ένοχοι | Ζαν-Φιλίπ Πρεβόστ |
| Les Veinards | Ο εκατομμυριούχος | νεαρός στο αυτοκίνητο | |
| Carambolages | Οι κομπιναδόροι | Πολ Μαρτάν | |
| La banda Casaroli | Οι λησταί των μεγαλουπόλεων | Κοράντο Μινούτσι | |
| Château en Suède | Πύργος στη Σουηδία | Σεμπαστιάν | |
| 1964 | La Bonne Soupe | Έρως αλά γαλλικά | Ζακό |
| Tonio Kröger | Τόνιο Κρούγκερ | ||
| La Chasse à l'homme | Επιχείρησις: Το κυνήγι του άνδρα | Αντουάν Μοντέιγ | |
| La ronde | Το γαϊτανάκι του έρωτα[27] | Αλφρέντ | |
| Un monsieur de compagnie | Ερωτικές υπερωρίες | Αντουάν | |
| Comment épouser un premier ministre | Φιλίπ Λαμπέρ | ||
| Viheltäjät | Ζαν-Κλοντ Μπριαλί | ||
| L'amour à la mer | εραστής της νύχτας και της θάλασσας | ||
| 1965 | L'Amour à la chaîne | θαμώνας καμπαρέ | |
| La bonne occase | ζιγκολό | ||
| Cent briques et des tuiles | Οι πορτοφολάδες | Μαρσέλ | |
| La mandragola | Ο δρόμος της αγάπης | Λιγκούριο | |
| Io la conoscevo bene | Γνώρισα τη θέρμη του κορμιού της | Ντάριο Μαρκιόνι | |
| 1966 | I nostri mariti | Οτάβιο | |
| Le roi de coeur | Όλοι τους τρελοί εκτός από μένα | δούκας | |
| 1967 | Anna | Άννα | Σερζ |
| 1 homme de trop | Μακί, τα λιοντάρια της κολάσεως | Ζαν | |
| Le plus vieux métier du monde | Το πιο παλιό επάγγελμα του κόσμου | Φιλιμπέρ | |
| Lamiel | Λαμιέλ, η ανήθικη | κόμης | |
| Operazione San Pietro | Επιχείρησις Άγιος Πέτρος | Κατζέλα | |
| 1968 | Manon 70 | Μανόν '70 | Ζαν-Κλοντ |
| Caroline chérie | Καρολίνα, αγάπη μου | κόμης | |
| The Bride Wore Black | Η νύφη φορούσε μαύρα[28] | Κόρεϊ | |
| Δεκαετία 1970 | |||
| 1970 | Le bal du comte d'Orgel | κόμης | |
| Claire's Knee | Το γόνατο της Κλαίρης | Ζερόμ | |
| 1971 | Cose di Cosa Nostra | Ντομένικο Γκαργιούλο (Μιμί) | |
| Una stagione all'inferno | Πολ Βερλέν | ||
| 1972 | Un meurtre est un meurtre | Ανατομία τριών εγκλημάτων | Πολ Κάσνερ |
| 1973 | L'oiseau rare | Αρμάν | |
| 1974 | Un amour de pluie | Καλημέρα αγάπη | γόης |
| The Phantom of Liberty | Το φάντασμα της ελευθερίας[27] | κύριος Φουκό | |
| Comme un pot de fraises | Νορμπέρ | ||
| 1975 | Catherine et Cie | Γκιγιόμ | |
| Les Onze Mille Verges | 11.000 παρθένες | πελάτης γκαλερί | |
| 1976 | Le juge et l'assassin | O ανακριτής και ο δολοφόνος | Βιλεντιέ |
| Un animal doué de déraison | Κλοντ | ||
| Les oeufs brouillés | Μπριμέν | ||
| L'Année sainte | Η συμμορία του παπά | Πιερ Μπιζέ | |
| Barocco | Γουόλτ | ||
| 1977 | Julie pot de colle | Ζαν-Λικ | |
| The Accuser | Ραντέκ | ||
| Pour Clémence | αφηγητής | ||
| Doppio delitto | Διπλή δολοφονία | Βαν Νάιλεν | |
| 1978 | Robert et Robert | Ζαν Μιγιέ | |
| La chanson de Roland | κύριος | ||
| 1979 | Le Maître-nageur | Λόγκαν | |
| Bobo Jacco | Γκιγιόμ | ||
| Δεκαετία 1980 | |||
| 1980 | L'oeil du maître | Καζό | |
| The Lady Banker | Η τραπεζίτισσα | Πολ Σιστέρν | |
| 1981 | Les Uns et les Autres | Η ζωή είναι ένα μπολερό | διευθυντής του Λίντο |
| 1982 | La nuit de Varennes | Η νύχτα της Βαρενές | κύριος Ζακόμπ |
| La ragazza di Trieste | Το κορίτσι από την Τεργέστη | καθηγητής Μαρτάν | |
| 1983 | Le Démon dans l'île | Ο δαίμονας του νησιού | δρ Πολ Ανρί Μαρσάλ |
| Cap Canaille | Σαμουέλ Κενταμπιάν | ||
| Mortelle randonnée | Εκδρομή θανάτου | κύριος Βοραζίν | |
| Édith et Marcel | Λουλού Μπαριέ | ||
| Sarah | Γκαμπριέλ Λαρκάνζ | ||
| Stella | Ρολάν Καρόν | ||
| La Crime | Ζαν-Φρανσουά Ραμπέρ | ||
| Papy fait de la résistance | Ο παππούς είναι στην αντίσταση | κόλακας | |
| 1984 | Pinot simple flic | Μόρσι | |
| 1985 | Le téléphone sonne toujours deux fois!! | επιθεωρητής | |
| Le 4ème pouvoir | Η τετάρτη εξουσία | Σερζ Λερουά | |
| Le Mariage du siècle | Κάφενμπεργκ | ||
| L'effrontée | Σαμ | ||
| 1986 | Inspecteur Lavardin | Κλοντ Αλβαρέζ | |
| Suivez mon regard | Φρέντι Λανγκλουά | ||
| Un homme et une femme, 20 ans déjà | Ένας άντρας και μια γυναίκα 20 χρόνια μετά | θεατής | |
| Le Débutant | Βίλι | ||
| 1987 | Lévy et Goliath | Μπιζού / Ντελαρός | |
| Grand Guignol | κύριος Αλμπέρ | ||
| Maschenka | Κόλιν | ||
| Le Moustachu | Λερουά | ||
| Maladie d'amour | Η δύναμη του έρωτα | Φρεντερίκ | |
| Les Innocents | Κλοτς | ||
| 1989 | Comédie d'été | Γκαστόν | |
| Δεκαετία 1990 | |||
| 1990 | C'era un castello con 40 cani | δικαστής | |
| Ripoux contre ripoux | τραπεζίτης | ||
| Faux et usage de faux | Σαρλ Λιμιέρ | ||
| S'en fout la mort | Πιερ Αρντέν | ||
| 1991 | Août | Μαρτάν | |
| 1994 | La Reine Margot | Βασίλισσα Μαργκό | Κολινί |
| Le Monstre | Το τέρας | κύριος Ροκαρότα | |
| 1995 | Les cent et une nuits de Simon Cinéma | Εκατό και μία νύχτες | ξεναγός |
| Une femme française | Μια γυναίκα απ' τη Γαλλία | Αρνού | |
| Le Fils de Gascogne | Ζαν-Πολ Μπριαλί | ||
| 1996 | Beaumarchais | Άμποτ | |
| Les Caprices d'un fleuve | κύριος | ||
| Portraits chinois | Κινέζικα πορτρέτα | Ρενέ Σαντρ | |
| 1999 | L'Homme de ma vie | Λισιέν Βιλνέρ | |
| Kennedy et moi | Μπένι Γκριμάλντι | ||
| Δεκαετία 2000 | |||
| 2000 | Les Acteurs | Ηθοποιοί εν δράσει | Ζαν-Πολ Μπριαλί |
| In extremis | δικηγόρος | ||
| 2001 | Concorrenza sleale | Νόνο Ματία | |
| South Kensington | Φερναντίνο | ||
| 2002 | Les Filles, personne s'en méfie | μηχανικός προβολής | |
| C'est le bouquet | Ρομπέρ Φρεσνέλ | ||
| 2003 | Les clefs de bagnole | Ζαν-Πολ Μπριαλί | |
| 2004 | People | Μίνιμο | |
| 2005 | Quartier V.I.P. | Φερντινάρ | |
| Les Rois maudits | Οι καταραμένοι βασιλείς | Hugues de Bouville | |
| 2007 | Vous êtes de la police ? | Αλφρέντ Λαμπρουά | |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: «BnF catalogue général». (Γαλλικά) general catalog of BnF. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Παρίσι. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb118939869. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 4,0 4,1 (Αγγλικά) SNAC. w6kp8z69. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Fichier des personnes décédées». Fichier des personnes décédées.
- ↑ www
.iht .com /articles /ap /2007 /05 /31 /arts /EU-A-E-MOV-France-Obit-Brialy .php. - ↑ «Fichier des personnes décédées». Fichier des personnes décédées. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ www
.rottentomatoes .com /celebrity /jeanclaude _brialy /. - ↑ www
.nytimes .com /movies /person /8391 /Jean-Claude-Brialy. - ↑ www
.imdb .com /name /nm0108400 /bio. - ↑ www
.eurochannel .com /en /jean-claude-brialy-a-tribute .html. - ↑ 12,0 12,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /123032. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ www
.acmi .net .au /creators /83158. - ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 «Journal officiel de la République française». (Γαλλικά) Journal officiel de la République française. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ PREX9411369D.
- ↑ «Jean Claude Brialy». The Times. 2 June 2007. https://www.thetimes.co.uk/article/jean-claude-brialy-thmmgvr5fl7. Ανακτήθηκε στις 23 October 2021.
- ↑ Sturmey, Christine (18 March 2005). «'I am a boy who got lucky in life'». Η Καθημερινή. https://www.ekathimerini.com/culture/30254/i-am-a-boy-who-got-lucky-in-life/. Ανακτήθηκε στις 23 October 2021.
- ↑ 18,0 18,1 Têtu magazine, July–August 2007 issue, p.22
- ↑ Wilmington, Michael (18 August 1994). «'Claire's Knee' is a summer treat on film». Chicago Tribune. https://www.chicagotribune.com/news/ct-xpm-1994-08-18-9408180218-story.html. Ανακτήθηκε στις 23 October 2021.
- ↑ 20,0 20,1 20,2 Arlot, Alexandre (23 October 2020). «Seine-et-Marne : refuge des stars, le château de Jean-Claude Brialy s'ouvrira au public» (στα γαλλικά). Le Parisien. https://www.leparisien.fr/seine-et-marne-77/seine-et-marne-refuge-des-stars-le-chateau-de-jean-claude-brialy-s-ouvrira-au-public-23-10-2020-8404623.php. Ανακτήθηκε στις 23 October 2021.
- ↑ «Polémique sur le coût du château de Jean-Claude Brialy, légué à la ville de Meaux» (στα γαλλικά). Le Figaro. 17 March 2021. https://www.lefigaro.fr/cinema/polemique-sur-le-cout-du-chateau-de-jean-claude-brialy-legue-a-la-ville-de-meaux-20210317. Ανακτήθηκε στις 24 October 2021.
- ↑ 22,0 22,1 «Όσα «ξέχασε να πει» ...θυμήθηκε την Τρίτη στο Γαλλικό Ινστιτούτο ο Ζαν Κλοντ Μπριαλί». in.gr. 15 Μαρτίου 2005. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023.
- ↑ «Ο παλαίμαχος γόης Zαν Kλοντ Mπριαλί στην Aθήνα». Τα Νέα. 16 Μαρτίου 2005. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023.
- ↑ «Vive émotion après la mort» (στα γαλλικά). Le Monde. Reuters. 1 June 2007. https://www.lemonde.fr/disparitions/article/2007/05/31/l-acteur-jean-claude-brialy-est-mort_917009_3382.html. Ανακτήθηκε στις 23 October 2021.
- ↑ Gruaz, Audrey (13 February 2021). «Seine-et-Marne : la maison de Jean-Claude Brialy va s'ouvrir aux visiteurs» (στα γαλλικά). Actu France. https://actu.fr/ile-de-france/monthyon_77309/seine-et-marne-la-maison-de-jean-claude-brialy-va-s-ouvrir-aux-visiteurs_39451935.html. Ανακτήθηκε στις 24 October 2021.
- ↑ «Το αριστουργηματικό φιλμ νουάρ «Ασανσέρ για δολοφόνους» στο Κανάλι της Βουλής». 17 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023.
- ↑ 27,0 27,1 «Ζαν Κλοντ Μπριαλί ταινίες στις οποίες έχει πάρει μέρος». www.athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023.
- ↑ «Η νύφη φορούσε μαύρα (1968)». www.athensbook.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2023.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ζαν-Κλοντ Μπριαλί στην IMDb
|