Εθνική Ημέρα της Αναγέννησης της Πολωνίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εθνική Ημέρα της Αναγέννησης της Πολωνίας
Πολωνοί μαθητές στην Πλατεία Συντάγματος κατά τη διάρκεια των εορτασμών το 1952.
Επίσημη ονομασίαNarodowe Święto Odrodzenia Polski
Ονομάζεται επίσηςΕθνική Εορτή
Παρακολουθείται από Πολωνία
TypeΕθνική
ΕκδηλώσειςΠαρελάσεις, πυροτεχνήματα, πολιτικές συγκεντρώσεις
Ημερομηνία22 Ιουλίου
Συχνότηταετήσια

Η Εθνική Ημέρα της Αναγέννησης της Πολωνίας (πολωνικά: Narodowe Święto Odrodzenia Polski‎‎) ήταν εθνική εορτή στην πρώην Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας και μια αδελφική επέτειος στο Ενιαίο Εργατικό Κόμμα Πολωνίας και σε όλους τους Πολωνούς κομμουνιστές, που εορταζόταν από το 1944 έως το 1989. Εόρταζε την υπογραφή του Μανιφέστου της ΠΕΕΑ στις 22 Ιουλίου 1944.[1][2]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο εορτασμός της 5ης επετείου στη Βαρσοβία, 1949.

Γνωστό επίσημα ως Μανιφέστο της Πολωνικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης, οι συγγραφείς του ήταν μέρος της υποστηριζόμενης από τη τη Σοβιετική Ένωση κυβέρνησης, η οποία ήταν αντίθετη με την πολωνική εξόριστη κυβέρνηση στο Λονδίνο, γνωστή συνήθως με το ακρωνύμιό της, ΠΕΕΑ. Η κυβέρνηση του Ιωσήφ Στάλιν στη Σοβιετική Ένωση ήταν αρχικά επικριτική για το Κρατικό Εθνικό Συμβούλιο (ΚΕΣ) μέχρι που ανέπτυξε ιδέες για την Πολωνία μετά τον πόλεμο και το βρήκε ως καταλύτη για τα σχέδιά της. Μια αντιπροσωπεία ήρθε στη σοβιετική πρωτεύουσα της Μόσχας στις 22 Μαΐου 1944 για συνομιλίες με τον Στάλιν και τον υπουργό Εξωτερικών, Βιατσεσλάβ Μόλοτοφ.[3] Αυτό ήταν το πλαίσιο για την υπογραφή του μανιφέστου μεταξύ του ΚΕΣ και της Ένωσης Πολωνών Πατριωτών[4] στο Χέουμ στις 22 Ιουλίου. Το έγγραφο βοήθησε στη δημιουργία εντολής για βοήθεια στην απελευθέρωση των κατεχόμενων πολωνικών εδαφών από την κυβερνώσα Στρατιωτική Διοίκηση και το Γενικό Κυβερνείο. Καταδίκασε επίσης το Σύνταγμα του Απριλίου της Πολωνίας και το κίνημα Σανάτσια ως «φασιστικό» και το τάχθηκε υπέρ του Συντάγματος του Μαρτίου του 1921 ενώ προέτρεψε την υποστήριξη στον Κόκκινο Στρατό.[5] Ήταν επίσης η επίσημη ημερομηνία ίδρυσης της εξόριστης κυβέρνησης της ΠΕΕΑ που εγκαταστάθηκε στο Λούμπλιν στις 26 Ιουλίου υπό το ΚΕΣ και αργότερα ένα υπουργικό συμβούλιο υπό τον Πρωθυπουργό Βουαντίσουαφ Ρατσκιέβιτς. Στις 31 Δεκεμβρίου, το ΚΕΣ αντικατέστησε την ΠΕΕΑ στην Προσωρινή Κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Πολωνίας, με επικεφαλής τον Έντβαρντ Οσούπκα-Μοράφσκι.[6]

Η πρώτη επέτειος εορτάστηκε ένα χρόνο αργότερα και αντικατέστησε επίσημα την προηγούμενη αργία της Εθνικής Ημέρας Ανεξαρτησίας στις 11 Νοεμβρίου 1952. Εορτάστηκε για τελευταία φορά το 1989, καθώς καταργήθηκε από την κυβέρνηση στις 28 Απριλίου 1990.[7][8]

Εθνικοί εορτασμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πρώτος Γραμματέας Έντβαρντ Γκιέρεκ επισκέπτεται τους εργάτες στο Εργοστάσιο Σοκολάτας στις 22 Ιουλίου, πρώην E. Wedel.

Η αργία ήταν η σημαντικότερη από όλες τις επίσημες αργίες της Λαϊκής Δημοκρατίας, με περίτεχνες εκδηλώσεις και έθιμα να πραγματοποιούνται εκείνη την ημέρα. Διοργανώνονταν πανηγύρια, λαϊκές εκδηλώσεις και πολλές μεγάλες επενδύσεις που έγιναν από την κυβέρνηση. Τελετή κατάθεσης στεφάνων πραγματοποιούνταν σε εθνικά μνημεία όπως ο Τάφος του Άγνωστου Στρατιώτη στην Πλατεία Νίκης.[9]

Εκδηλώσεις του Σέιμ και του ΕΕΚΠ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρωί ή το απόγευμα της αργίας λάμβανε χώρα μια πανηγυρική συνάντηση του Πολωνικού Σέιμ και της Κεντρικής Επιτροπής του Ενιαίο Εργατικό Κόμμα Πολωνίας (ΕΕΚΠ). Ο Διευθύνων του Σέιμ είναι ο κεντρικός ομιλητής στην περίπτωση του πρώτου, ενώ ο Πρώτος Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής ο ομιλητής στη δεύτερη εκδήλωση. Όλα τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου του ΕΕΚΠ ήταν επίσης σε ετοιμότητα για την αργία. Ο Πρώτος Γραμματέας συνήθως εξέδιδε βραβεία σε διακεκριμένα άτομα τους εορτασμούς. Αυτό συνέβη την παραμονή των εορτών το 1974, όταν ο Έντβαρντ Γκιέρεκ απένειμε στον Λεονίντ Μπρέζνιεφ το Τάγμα Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας, το οποίο συνέπεσε επίσης με την κρατική επίσκεψη του τελευταίου στη Βαρσοβία εκείνη την ημέρα.[10] Το βραβείο θα ανακαλούνταν αργότερα και θα κηρύσσονταν άκυρο από τον Πρόεδρο της Πολωνίας στις 10 Ιουλίου 1990.[11]

Πολιτική-στρατιωτική παρέλαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Τυφεκιοφόροι του Ποντχάλε στην Παρέλαση Χιλιετηρίδας το 1966.

Κάθε χρόνο στην εορτή αυτή πραγματοποιούταν στρατιωτική παρέλαση ενώπιον της κομματικής και πολιτειακής ηγεσίας στη Βαρσοβία και επιδείξεις από μέλη της εργατικής τάξης, πατριωτικές οργανώσεις και εργαζόμενους σε όλες τις περιφέρειες και τις πρωτεύουσες των περιφερειών. Η στρατιωτική παρέλαση πραγματοποιούταν στην Πλατεία Παρέλασης της Βαρσοβίας, η οποία βρίσκεται μπροστά από το μνημειώδες Παλάτι του Πολιτισμού και της Επιστήμης.

Πολλές επετειακές παρελάσεις έχουν λάβει χώρα στην ιστορία της αργίας, συμπεριλαμβανομένων των εξής περιστάσεων:

Οι τρεις μεγάλες φιγούρες που βρίσκονταν στην εξέδρα μπροστά από το παλάτι ήταν ο Πρώτος Γραμματέας του Ενιαίου Εργατικού Κόμματος Πολωνίας, ο Πρωθυπουργός και ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η παρέλαση ξεκινούσε με τα στρατεύματα να παρουσιάζουν όπλα στο τραγούδι του Η Πολωνία δεν έχει χαθεί ακόμα, που ερμήνευε η Κεντρική Μπάντα του Πολωνικού Λαϊκού Στρατού και οι άλλες μπάντες που αποτελούσαν τις μαζικές μπάντες της Φρουράς της Βαρσοβίας, υπό τη διεύθυνση του Ανώτερου Διευθυντή Μουσικής των μπαντών των Πολωνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Σε αυτό το σημείο γίνονταν 21 πυροβολισμοί.

Μετά από αυτό, τα στρατεύματα, που βρίσκονταν ακόμη στην παρούσα θέση όπλων κοιτούσαν προς τα δεξιά για να περιμένουν την άφιξη του Υπουργού Εθνικής Άμυνας για να λάβουν την αναφορά από τον Διοικητή της Στρατιωτικής Περιφέρειας της Βαρσοβίας. Μόλις γινόταν αυτό, ο υπουργός και ο διοικητής χαιρετούσαν τους σχηματισμούς στην παρέλαση.

Πολιτιστικές εκδηλώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τοπικές εκδηλώσεις το 1984.

Πραγματοποιούνταν πολλές νεανικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, συμπεριλαμβανομένων εκδηλώσεων σύμφωνα με τα παραδοσιακά πολωνικά έθιμα. Η Πολωνική Σοσιαλιστική Ένωση Νεολαίας και η προηγούμενη Πολωνική Ένωση Νεολαίας συχνά πρωτοστάτησαν σε οποιεσδήποτε εκδηλώσεις νεολαίας σε όλη τη χώρα. Το Εθνικό Θερινό Σχολείο και οι Μαθητικοί Αγώνες Νέων άνοιξαν στο Στάδιο της 10ης Επετείου. Το βράδυ, στο Μεγάλο Θέατρο της Βαρσοβίας, πραγματοποιούνταν πανηγυρική συναυλία χορωδιών και ορχήστρων και του Πολωνικού Εθνικού Μπαλέτου.

Η κυβέρνηση ολοκλήρωνε και εγκαινίαζε πολιτιστικά κτίρια/δομές εγκαίρως για την εορτή, όπως τα ακόλουθα:[16]

Το 1984, μία στρατιωτική μουσική παράσταση έλαβε χώρα στο Στάδιο της 10ης Επετείου την παραμονή των εορτών με τη μπάντα της Πολωνικής Πολεμικής Αεροπορίας, τη Μπάντα του Πολωνικού Πολεμικού Ναυτικού, τη Μπάντα της Πολωνικής Συνοριοφυλακής και πολλές από τις 16 περιφερειακές μπάντες φρουράς να παίζουν όλες μπροστά στον Πρώτο Γραμματέα, Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι.[18]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Lukowski & Zawadzki 2006, σελ. 271.
  2. ↑ «Independence Day». #Poland (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2019. 
  3. ↑ "Brzoza Sowa Historia Polski 1918–1945 623-625"
  4. ↑ "Mrozik 2017 49"
  5. ↑ Davies 2008, σελίδες 164, 627.
  6. ↑ Biskupski, M. B. B. (13 Σεπτεμβρίου 2012). Independence Day: Myth, Symbol, and the Creation of Modern Poland (στα Αγγλικά). OUP Oxford. ISBN 9780191633409. 
  7. ↑ «Święto Odrodzenia Polski - Mobilna INTERIA w INTERIA.PL». m.interia.pl. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2019. 
  8. ↑ W kraju i świecie, w: Przegląd Katolicki, nr 15-16/1990, s.16
  9. ↑ «Wyborcza.pl». warszawa.wyborcza.pl. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2019. 
  10. ↑ Постановление Государственного Совета ПНР от 21 июля 1974 года № 0-1227
  11. ↑ Постановление Президента Республики Польша от 10 июля 1990 года № 0-116-215-621-90
  12. ↑ «Kronika RP». www.kronikarp.pl. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2019. 
  13. ↑ «Рыцари (в кинореквизите) участвуют в параде в честь 1000-летия Польского государства » Фото-история». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2019. 
  14. ↑ Leszkowicz, Tomasz (19 Ιουλίου 2016). «Jak wyglądała największa parada wojskowa w historii Polski». www.polityka.pl (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2019. 
  15. ↑ «Raz na tysiąc lat». Przegląd (στα Πολωνικά). 26 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2019. 
  16. ↑ Karol Nawrocki, „Imieniny” i „urodziny” systemu komunistycznego w Polsce, "Histmag.org", 12.02.2008.
  17. ↑ Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1972 r. w sprawie utworzenia, zniesienia i zmiany granic niektórychmiast
  18. ↑ «22 lipca okiem Polskiej Kroniki Filmowej - Histmag.org». histmag.org. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εθνική_Ημέρα_της_Αναγέννησης_της_Πολωνίας&oldid=10491523"