Χαλ Χόλμπρουκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χαλ Χόλμπρουκ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Hal Holbrook (Αγγλικά)
Γέννηση17  Φεβρουαρίου 1925[1][2][3]
Κλίβελαντ[4]
Θάνατος23  Ιανουαρίου 2021[5]
Μπέβερλι Χιλς[6]
Τόπος ταφήςMcLemoresville Cemetery
ΚατοικίαΜπέβερλι Χιλς
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Ντένισον[4], Culver Academies[7] και HB Studio
Ιδιότητακαρατερίστας, ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός ταινιών, ηθοποιός τηλεόρασης, σεναριογράφος[8], ηθοποιός[9] και σκηνοθέτης[9]
ΣύζυγοςΝτίξι Κάρτερ (1984–2010), Carol Eve Rossen (1966–1983) και Ruby Holbrook
ΓονείςHarold Rowe Holbrook[10]
Σημαντικά έργαΑβραάμ Λίνκολν
ΒραβεύσειςΕθνικό Ανθρωπιστικό μετάλλιο των ΗΠΑ (2003), βραβείο Τόνυ καλύτερου Α' ανδρικού ρόλου σε θεατρικό έργο (1966) και βραβείο Έμμυ ζώνης υψηλής τηλεθέασης Α' ανδρικού ρόλου σε δραματική σειρά (1971)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Χάρολντ Ρόου Χόλμπρουκ Τζούνιορ (17 Φεβρουαρίου 1925 – 23 Ιανουαρίου 2021) ήταν Αμερικανός ηθοποιός, τηλεοπτικός σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Έλαβε για πρώτη φορά την αποδοχή των κριτικών το 1954 για μια μονοπρόσωπη θεατρική παράσταση που ανέβασε με τίτλο Mark Twain Tonight! (Ο Μαρκ Τουέιν απόψε!) ενώ σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο Ντένισον. Κέρδισε το Βραβείο Τόνυ καλύτερου ηθοποιού σε θεατρικό έργο το 1966 για την ερμηνεία του ως Μαρκ Τουέιν.[11] Συνέχισε να παίζει τον ρόλο αυτό με τον οποίο ταυτίστηκε πάνω από 60 χρόνια, κατεβάζοντας την παράσταση το 2017 λόγω προβλημάτων υγείας. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, κέρδισε επίσης πέντε Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης για τη δουλειά του στην τηλεόραση και ήταν υποψήφιος για Βραβείο Όσκαρ για τη δουλειά του στον κινηματογράφο.[12]

Ο Χόλμπρουκ έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στο Όσα κρύβει ο ουρανός (1966) του Σίντνεϊ Λουμέτ. Αργότερα απέκτησε παγκόσμια φήμη για την ερμηνεία του ως Βαθύ Λαρύγγι στην ταινία του 1976 Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου. Ενσάρκωσε τον Αβραάμ Λίνκολν στη μίνι σειρά του 1973 Lincoln και του 1985 στη μίνι σειρά Βόρειοι και Νότιοι. Εμφανίστηκε επίσης σε ταινίες όπως Τζούλια and Nasa: Επιχείρηση Άρης (1977), Η ομίχλη (1980), Creepshow (1982), Wall Street (1987), Η φίρμα (1993), Ηρακλής (1997) και Κώδικας τιμής (2000).[13][14]

Ο ρόλος του Χόλμπρουκ ως Ρον Φραντς στην ταινία του Σον Πεν Ταξίδι στην άγρια φύση (2007) του χάρισε υποψηφιότητα τόσο για Όσκαρ όσο και για Βραβείο Β' Ανδρικού Ρόλου του Σωματείου Ηθοποιών Screen Actors Guild.[11] Το 2009, επαινέθηκε για την ερμηνεία του ως πρόσφατα συνταξιοδοτημένος αγρότης στην ανεξάρτητη ταινία That Evening Sun. Υποδύθηκε επίσης τον Φράνσις Πρέστον Μπλερ στο Λίνκολν του Στίβεν Σπίλμπεργκ (2012).[15][16]

Το 2003, ο Χόλμπρουκ τιμήθηκε με το Εθνικό Μετάλλιο Ανθρωπιστικών Σπουδών από τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους. [17]

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χάρολντ Ρόου Χόλμπρουκ Τζούνιορ γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 1925 στο Κλίβελαντ του Οχάιο. Ήτα γιος της Αϊλίν Χόλμπρουκ (το γένος Ντάβενπορτ, 1905–1987), χορεύτριας βοντβίλ, και του Χάρολντ Ρόου Χόλμπρουκ (1902–1982).[18]

Ο Χόλμπρουκ και οι δύο μεγαλύτερες αδερφές του εγκαταλείφθηκαν από τους γονείς τους όταν ο Χαλ ήταν δύο ετών.[19] Τα τρία παιδιά μεγάλωσαν από τον παππού και τη γιαγιά τους από τον πατέρα τους, πρώτα στο Γουέιμαουθ της Μασαχουσέτης και αργότερα στο προάστιο Λέικγουντ του Κλίβελαντ. [19] Αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Ακαδημία Κάλβερ και στη συνέχεια από το Πανεπιστήμιο Ντένισον, όπου μια διάκρισης που πήρε για μια εργασία του για τον Μαρκ Τουέιν τον οδήγησε να ανεβάσει την παράσταση που τον έκανε γνωστό, με τίτλο Mark Twain Tonight![20] Σπούδασε επίσης υποκριτική στο HB Studio στη Νέα Υόρκη.[21]

Από το 1942 έως το 1946, ο Χόλμπρουκ υπηρέτησε στον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, λαμβάνοντας τον βαθμό του λοχία. Μετατέθηκε στη Νέα Γη,[22] όπου έπαιξε σε θεατρικά έργα όπως το Lady Precious Stream.[19]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Mark Twain Tonight![Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη σόλο παράσταση του Χόλμπρουκ ως Μαρκ Τουέιν ήταν στο κολέγιο Lock Haven State Teachers στην Πενσυλβάνια το 1954. Ο Εντ Σάλιβαν τον είδε και έδωσε στον 31χρονο Χόλμπρουκ την πρώτη ευκαιρία να βγει στην τηλεόραση στην εκπομπή του The Ed Sullivan Show στις 12 Φεβρουαρίου 1956.[23] Ο Χόλμπρουκ ήταν επίσης μέλος των Valley Players (1941–1962), ενός θεατρικού θιάσου με έδρα το Χόλιοκ της Μασαχουσέτης.[24] Εντάχθηκε στο The Lambs Club το 1955, όπου άρχισε να ανεβάζει το μονοπρόσωπο θεατρικό του.[19] Ήταν μέλος του θιάσου αρκετά χρόνια και ανέβασε το Mark Twain Tonight! στο άνοιγμα της σεζόν του 1957.[24] Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ τον έστειλε μάλιστα σε ευρωπαϊκή περιοδεία, η οποία περιελάμβανε πρωτοποριακές εμφανίσεις πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα.[19]

Το 1959, ο Χόλμπρουκ έπαιξε για πρώτη φορά τον ρόλο εκτός Μπρόντγουεϊ.[23] Η Columbia Records ηχογράφησε έναν δίσκο με αποσπάσματα από την εκπομπή.[13]

Ο Χόλμπρουκ στην τηλεοπτική σειρά The Brighter Day Scene, Αύγουστος 1954


Το 1967, το Mark Twain Tonight! προβλήθηκε στην τηλεόραση από το CBS και τη Xerox και ο Χόλμπρουκ κέρδισε Βραβείο Έμμυ για την ερμηνεία του.[13] Ο Τουέιν του Χόλμπρουκ ανέβηκε για πρώτη φορά στο Μπρόντγουεϊ το 1966 και ξανά το 1977 και το 2005. Ο Χόλμπρουκ ήταν 80 ετών κατά την τελευταία του χρονιά παραστάσεων, μεγαλύτερος (για πρώτη φορά) από τον χαρακτήρα που υποδύονταν.[13][25] Ο Χόλμπρουκ κέρδισε ένα Βραβείο Τόνυ για αυτήν την ερμηνεία του το 1966.[13] Μέχρι που ο Χόλμπρουκ αποσύρθηκε το 2017, σε ηλικία 92 ετών, το Mark Twain Tonight! περιόδευσε στη χώρα, πραγματοποιώντας περισσότερες από 2.100 παραστάσεις.[26]

Επιτυχία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1964, ο Χόλμπρουκ έπαιξε το ρόλο του ταγματάρχη στην παράσταση του Άρθουρ Μίλερ 's Incident at Vichy.[27] Το 1968, ήταν ένας από τους αντικαταστάτες του Ρίτσαρντ Κίλι στην παράσταση στο Μπρόντγουεϊ του Man of La Mancha, αν και είχε περιορισμένες ικανότητες στο τραγούδι.[27] Το 1966, ο Χόλμπρουκ πρωταγωνίστησε δίπλα στη Σίρλεϊ Μπουθ στην περίφημη παραγωγή του CBS Playhouse του Γυάλινος κόσμος.

Ο Χόλμπρουκ συμπρωταγωνίστησε με τον Μάρτιν Σιν στην αμφιλεγόμενη τηλεοπτική ταινία του 1972 That Certain Summer.[13] Το 1973, ο Χόλμπρουκ εμφανίστηκε ως Νιλ Μπριγκς, προϊστάμενος και ανταγωνιστής του Χάρι Κάλαχαν (Κλιντ Ίστγουντ) στο Ένα μάγκνουμ για τον επιθεωρητή Κάλαχαν.[28][29]

Το 1976, ο Χόλμπρουκ κέρδισε αναγνώριση για την ερμηνεία του ως Αβραάμ Λίνκολν σε μια σειρά τηλεοπτικών αφιερωμάτων βασισμένων στη βιογραφία του Καρλ Σάντμπουργκ.[13] Κέρδισε ένα Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Α΄ Αντρικού Ρόλου σε Δραματική Σειρά για τη σειρά του 1970 The Bold Ones: The Senator.[19] Έγινε επίσης γνωστός για τον ρόλο του ως το αινιγματικό Βαθύ Λαρύγγι (η ταυτότητα του οποίου ήταν άγνωστη εκείνη την εποχή) στην ταινία Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου.[30] Το 1979, πρωταγωνίστησε με την Κάθριν Ρος, τον Μπάρι Μπόστγουικ και τον Ρίτσαρντ Άντερσον στην τηλεταινία Murder by Natural Causes.[31] Εμφανίστηκε σε άλλες διάφορες μίνι σειρές και συνέχισε να παίζει σε θεατρικές παραστάσεις, όπως στον Βασιλιά Ληρ.[32]

Ο Χόλμπρουκ ενσαρκώνει τον Μαρκ Τουέιν στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον

Από το 1986 έως το 1989, ο Χόλμπρουκ έπαιξε έναν επαναλαμβανόμενο ρόλο ως Ρις Γουάτσον στην τηλεοπτική σειρά Designing Women, δίπλα στη σύζυγό του Ντίξι Κάρτερ.[33] Σε μια σύντομη περίοδο μεταξύ 1988 και 1990, ο Χόλμπρουκ σκηνοθέτησε τέσσερα επεισόδια της σειράς.[13] Το 1999, ο Χόλμπρουκ εισήχθη στο Αμερικανικό Θεατρικό Hall of Fame.[34] Έναν χρόνο αργότερα, ο Χόλμπρουκ εμφανίστηκε στην ταινία Κώδικας τιμής, όπου υποδύθηκε έναν ρατσιστή και υποκριτικό αξιωματικό που προσπαθεί να καταστρέψει έναν Αφροαμερικανό εκπαιδευόμενο.[35]

Εμφανίστηκε ως παρουσιαστής στο ντοκιμαντέρ The Seventh Day: Revelations From The Lost Pages of History (2005).[36]

Τα τελευταία χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εμφανίστηκε στην επιτυχημένη ταινία του Σον Πεν Ταξίδι στην άγρια φύση (2007) και έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου στα 80ά Όσκαρ.[11] Αυτό έκανε τον Χόλμπρουκ, σε ηλικία 82 ετών, τον γηραιότερο υποψήφιο στην ιστορία των βραβείων Όσκαρ στην κατηγορία Β΄ Ανδρικού Ρόλου.[11] Ο Χόλμπρουκ προτάθηκε και για Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών για τη δουλειά του στην ταινία.[11] Από τα τέλη Αυγούστου έως τα μέσα Σεπτεμβρίου του 2007, πρωταγωνίστησε ως αφηγητής στην παράσταση του έργου Η μικρή μας πόλη του Θόρντον Ουάιλντερ, ρόλου που είχε παίξει κάποτε και στην τηλεόραση.[11]

Ο Χόλμπρουκ το 2007

Ο Χόλμπρουκ εμφανίστηκε με τη σύζυγό του Ντίξι Κάρτερ στο That Evening Sun, που γυρίστηκε στο ανατολικό Τενεσί το καλοκαίρι του 2008.[37] Η ταινία, παραγωγή της Dogwood Entertainment,[37] βασίζεται σε ένα διήγημα του Ουίλιαμ Γκέι και έκανε πρεμιέρα τον Μάρτιο του 2009 στο South By Southwest, όπου έλαβε Βραβείο Κοινού για και ειδικό βραβείο της κριτικής επιτροπής για το σύνολο του καστ.[37]

Ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους απονέμει στον Χόλμπρουκ το Εθνικό Μετάλλιο Ανθρωπισμού στο Οβάλ Γραφείο τον Νοέμβριο του 2003 μαζί με την πρώτη κυρία Λόρα Μπους

Ο Χόλμπρουκ εμφανίστηκε ως προσκεκλημένος σταρ σε ένα επεισόδιο του 2006 της σειράς του HBO Οι Σοπράνος και στο επεισόδιο του NCIS με τίτλο "Escaped".[13] Στις 22 Απριλίου 2010, ο Χόλμπρουκ υπέγραψε για να υποδυθεί τον πατέρα του χαρακτήρα της Κέιτι Σαγκάλ στην αρχική σειρά Sons of Anarchy του FX για πέντε επεισόδια.[38]

Το 2011, ο Χόλμπρουκ εμφανίστηκε στην ταινία Νερό για ελέφαντες.[39] Το 2012, ο Στίβεν Σπίλμπεργκ επέλεξε τον Χόλμπρουκ για να υποδυθεί τον Φράνσις Πρέστον Μπλερ στην ταινία Λίνκολν.[15] Το 2014, ο Χόλμπρουκ ήταν το θέμα του ντοκιμαντέρ του Σκοτ Τιμς Χόλμπρουκ/Τουέιν: Μια Αμερικανική Οδύσσεια. [19] Έγινε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λος Άντζελες την ίδια χρονιά.[19]

Στις 23 Μαρτίου 2017, ο Χόλμπρουκ εμφανίστηκε σε ένα επεισόδιο της σειράς Grey's Anatomy παίζοντας έναν συνταξιούχο θωρακοχειρουργό του οποίου η σύζυγος είναι ασθενής και στο Χαβάη Πέντε-0 αργότερα την ίδια χρονιά.

Τον Σεπτέμβριο του 2017, μετά από έξι δεκαετίες που έπαιζε τον ρόλο του Μαρκ Τουέιν, ο Χόλμπρουκ ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την παράσταση.[26] Ο Χόλμπρουκ δήλωσε ότι θα ήθελε να συνεχίσει να εργάζεται σε ταινίες και τηλεόραση. [26]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χόλμπρουκ παντρεύτηκε τρεις φορές και είχε τρία παιδιά. Το 1945 παντρεύτηκε τη Ρούμπι Ελέιν Τζόνστον και απέκτησαν μαζί δύο παιδιά.[13] Χώρισαν το 1965. Το 1966 παντρεύτηκε την Κάρολ Ιβ Ρόσεν. Απέκτησαν ένα παιδί και χώρισαν το 1983.[13]

Ο Χόλμπρουκ και η Κάρτερ στα 41α Βραβεία Έμμυ, 17 Σεπτεμβρίου 1989

Ο Χόλμπρουκ παντρεύτηκε την ηθοποιό και τραγουδίστρια Ντίξι Κάρτερ το 1984 και το ζευγάρι παρέμεινε παντρεμένο μέχρι τον θάνατο της Κάρτερ από καρκίνο του ενδομητρίου στις 10 Απριλίου 2010.[40] Ο Χόλμπρουκ εμφανίστηκε ως επαναλαμβανόμενος χαρακτήρας στην τηλεοπτική σειρά της Κάρτερ Designing Women[33] σε εννέα επεισόδια μεταξύ 1986 και 1989.[13]

Ο Χόλμπρουκ είπε για το σπίτι του στο Μακλέμορσβιλ του Τενεσί ότι είχε την «αίσθηση» της οικίας του Μαρκ Τουέιν στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ και ότι δεν υπήρχε άλλο μέρος στο οποίο να αισθανόταν τόσο ιδανικά.[41] Είχε επίσης κατοικία στο Μπέβερλι Χιλς της Καλιφόρνια.[19] Το 2011, τα απομνημονεύματα του Χόλμπρουκ, Harold: The Boy Who Became Mark Twain, κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Farrar, Straus and Giroux.[42]

Τον Οκτώβριο του 2016, ο Χόλμπρουκ έγραψε μια επιστολή στην εφημερίδα The New York Times, υπερασπιζόμενος τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Νέιτ Πάρκερ για τον υποτιθέμενο βιασμό μιας γυναίκας το 1999 και την αμφιλεγόμενη ταινία του Πάρκερ The Birth of a Nation.[43] Προέτρεψε και άλλους να «αφήσουν στην άκρη» το παρελθόν του Πάρκερ και να δουν την ταινία, η οποία ήταν «ένα εξαιρετικό έργο τέχνης και ένα σημαντικό πορτρέτο της αμερικανικής μας εμπειρίας».[43]

Πολιτικές απόψεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χόλμπρουκ κατά καιρούς επέκρινε την πολιτικοποίηση της θρησκείας.[44] Ήταν εγγεγραμμένος ως ανεξάρτητος, αλλά έκλινε προς τη φιλελεύθερη πλευρά του πολιτικού φάσματος των ΗΠΑ.[45] Άσκησε κριτική στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα όσο ο Μπαράκ Ομπάμα ήταν στην εξουσία.[45]

Το 2016, κατηγόρησε τον τότε ρεπουμπλικανό υποψήφιο Ντόναλντ Τραμπ ότι δεν είχε «την ωριμότητα να κυβερνήσει τη χώρα».[23] Ο Χόλμπρουκ επαίνεσε τον γερουσιαστή Μπέρνι Σάντερς ως τον μοναδικό πολιτικό που «δεν λέει αυτά που πιστεύει ότι θα τον κάνει να εκλεγεί».

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χόλμπρουκ πέθανε στο σπίτι του στο Μπέβερλι Χιλς στις 23 Ιανουαρίου 2021, σε ηλικία 95 ετών. Η αιτία θανάτου δεν κοινοποιήθηκε.[46] Τάφηκε στο νεκροταφείο του McLemoresville στο Τενεσί, μαζί με τη σύζυγό του, Ντίξι Κάρτερ.[47]

Κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2003, ο τότε πρόεδρος Τζορτζ Μπους τίμησε τον Χόλμπρουκ με Εθνικό Μετάλλιο Ανθρωπισμού.[17]

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Πρωτότυπος τίτλος Τίτλος στα ελληνικά Ρόλος
1966 The Group Όσα κρύβει ο ουρανός Γκας Λιρόι
1968 Wild in the Streets γερουσιαστής Τζόνι Φέργκους
The Brotherhood Σάντα μάμα άντρας στο τραπέζι
1970 The People Next Door Τα δεκαεφτάρικα Ντέιβιντ Χόφμαν
The Great White Hope Η μεγάλη λευκή ελπίδα Κάμερον
1972 They Only Kill Their Masters Δολοφονία στο σπίτι της ακολασίας δρ Γουόρεν Τζ. Γουότκινς
1973 Jonathan Livingston Seagull Το πέταγμα του γλάρου πρεσβύτερος (φωνή)
Magnum Force Ένα Μάγκνουμ 44 για τον επιθεωρητή Κάλαχαν Νιλ Μπριγκς
1974 The Girl from Petrovka Το κορίτσι από την Πετρόβκα Τζο
1976 All the President's Men Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου Βαθύ Λαρύγγι
Midway Η ναυμαχία του Μίντγουεϊ κυβερνήτης Τζόζεφ Ροσφόρ
1977 Rituals Χάρι
Julia Τζούλια Άλαν
Capricorn One Nasa: Επιχείρηση Άρης δρ Τζέιμς Κέλογουεϊ
1979 Natural Enemies Πολ Στούγουορντ
1980 The Fog Η ομίχλη πατήρ Μαλόουν
The Kidnapping of the President Η απαγωγή του προέδρου πρόεδρος Άνταμ Σκοτ
1982 Creepshow Χένρι Νόρθραπ
Girls Nite Out Τζιμ Μακβέι
1983 The Star Chamber Η νύχτα των δικαστών Μπέντζαμιν Κόλφιλντ
1984 I Am Joe's Skin το δέρμα του Τζο (φωνή)
1987 Wall Street Λου Μανχάιμ
1988 The Unholy Ο εξαγνιστής αρχιεπίσκοπος Μόζλι
1989 Fletch Lives Ο άνθρωπος με τα χίλια πρόσωπα επιστρέφει Χαμ Τζόνσον
1993 The Firm Η φίρμα Όλιβερ Λάμπερτ
1996 Carried Away Πράξεις έρωτα δρ Έβανς
1997 Cats Don't Dance Οι τρελόγατες του Χόλιγουντ Κράνστον (φωνή)
Eye of God σερίφης Ρότζερς
Hercules Ηρακλής Αμφιτρύων (φωνή)
1998 Hush Ένοχη σιωπή δρ Φράνκλιν Χιλ
Walking to the Waterline άντρας στην παραλία
Judas Kiss Το φιλί του Ιούδα γερουσιαστής Ρούπερτ Χόρνμπεκ
Rusty: A Dog's Tale Μπόιντ Κάλαχαν (φωνή)
1999 The Florentine Μικρές ιστορίες Σμίτι
The Bachelor Αμετανόητος εργένης Οντέλ
2000 Waking the Dead Επικίνδυνες αναμνήσεις Άιζαν Γκριν
Men of Honor Κώδικας τιμής κύριος Πάπι
2001 The Majestic Κινηματογράφος Majestic Ντόιλ
2002 Purpose Τομ Γουόκερ
2003 Shade Το καρέ της απάτης καθηγητής
2007 Into the Wild Ταξίδι στην άγρια φύση Ρον Φραντς
2008 Killshot Killshot: Ο δολοφόνος είναι εδώ πατέρας
2009 That Evening Sun Έιμπνερ Μίτσαμ
2010 Flying Lessons Χάρι Πλέζαντ
2011 Good Day for It Χεκ
Water for Elephants Νερό για ελέφαντες ηλικιωμένος Τζέικομπ
2012 Lincoln Λίνκολν Πρέστον Μπλερ
Promised Land Η γη της επαγγελίας Φρανκ Γέιτς
2013 Savannah Σαβάνα δικαστής Χάρντεν
2014 Planes: Fire & Rescue Αεροπλάνα 2: Ιπτάμενοι πυροσβέστες Μέιντεϊ (φωνή)
2015 Go with Me Εκδίκηση Γουίζερ

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6794g80. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 15128. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Hal-Holbrook. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 www.theguardian.com/film/2021/feb/02/hal-holbrook-dies-aged-95-deep-throat-all-the-presidents-men-mark-twain.
  5. ↑ «Hal Holbrook, Actor Who Channeled Mark Twain, Is Dead at 95». (Αγγλικά) The New York Times. 2  Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 2  Φεβρουαρίου 2021.
  6. ↑ The New York Times. 2  Φεβρουαρίου 2021. www.nytimes.com/2021/02/02/theater/hal-holbrook-dead.html. Ανακτήθηκε στις 2  Φεβρουαρίου 2021.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  8. ↑ Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2019.
  9. ↑ 9,0 9,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. pna2008444782. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  10. ↑ 10,0 10,1 (πολλαπλές γλώσσες) geni.com.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 «Veteran actor Hal Holbrook's loving his Oscar nod». CNN.com. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2015. 
  12. ↑ «Hal Holbrook». Emmys. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2018. 
  13. ↑ 13,00 13,01 13,02 13,03 13,04 13,05 13,06 13,07 13,08 13,09 13,10 13,11 «Hal Holbrook». Biography.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2015. 
  14. ↑ «Hal Holbrook Filmography». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 9, 1997. https://web.archive.org/web/19970809021059/https://www.washingtonpost.com/wp-srv/style/longterm/filmgrph/hal_holbrook.htm. Ανακτήθηκε στις January 25, 2017. 
  15. ↑ 15,0 15,1 «Hal Holbrook is always up for challenging fare». LA Times.com. 16 Δεκεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2015. 
  16. ↑ «First-Look Photo: Anthony Hopkins in 'Go With Me' – Berlin». Yahoo! TV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2015. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «Hal Holbrook». National Endowment for the Humanities. 1 Νοεμβρίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2017. 
  18. ↑ Berkvist, Robert (February 2, 2021). «Hal Holbrook, Actor Who Channeled Mark Twain, Is Dead at 95» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 2, 2021. https://web.archive.org/web/20210202183539/https://www.nytimes.com/2021/02/02/theater/hal-holbrook-dead.html. Ανακτήθηκε στις February 2, 2021. 
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 19,5 19,6 19,7 19,8 King, Susan (June 13, 2014). «'American Odyssey' chronicles 60 years of Hal Holbrook as Mark Twain». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 30, 2016. https://web.archive.org/web/20160530130221/http://www.latimes.com/entertainment/movies/moviesnow/la-et-mn-laff-hal-holbrook-american-odyssey-20140614-story.html. Ανακτήθηκε στις March 12, 2017. 
  20. ↑ «Hal Holbrook: Awards». IBDB.com. Internet Broadway Database. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2008. 
  21. ↑ «HB Studio Alumni». hbstudio.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  22. ↑ «Holbrook, Harold Rowe, Jr., S/Sgt Assisted». TogetherWeServed.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2017. 
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 Patrick S. Pemberton (5 Ιανουαρίου 2016). «Hal Holbrook channels Mark Twain on stage». San Luis Obispo.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2017. 
  24. ↑ 24,0 24,1 «Holyoke History Room & Archives Valley Players Collection (1941-1993). HPLA2007.527». Holyokehistory.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2015. 
  25. ↑ Malia Wollan (January 24, 2011). «Mark Twain. Now a Career for the Mustachioed». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 2, 2017. https://web.archive.org/web/20170202070710/http://www.nytimes.com/2011/01/24/books/24twain.html. Ανακτήθηκε στις February 24, 2017. «...has played Twain going on 57 years, longer than Samuel Langhorne Clemens did.» 
  26. ↑ 26,0 26,1 26,2 «Hal Holbrook retires his award-winning one-man show 'Mark Twain Tonight!' after 63 years, cancels Oklahoma City performance». NewsOK.com. September 13, 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 13, 2017. https://web.archive.org/web/20170913195927/http://newsok.com/article/5563884. Ανακτήθηκε στις September 14, 2017. 
  27. ↑ 27,0 27,1 «Hal Holbrook». Master Works Broadway.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2015. 
  28. ↑ Baker, Brian (9 Απριλίου 2006). Masculinity in Fiction and Film: Representing Men in Popular Genres, 1945-2000. Continuum International Publishing Group. σελ. 104. ISBN 978-1-84714-149-1. 
  29. ↑ Brunsdale, Mitzi M. (26 Ιουλίου 2010). Icons of Mystery and Crime Detection: From Sleuths to Superheroes. ABC-CLIO. σελ. 368. ISBN 978-0-313-34530-2. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2013. 
  30. ↑ «Deep Throat is W. Mark Felt. And Hal Holbrook. And Kirsten Dunst. And . .». New York Magazine.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2015. 
  31. ↑ «Murder by Natural Causes». Dramatic Publishing. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2021. 
  32. ↑ «REVIEW/THEATER; Hal Holbrook in a 'Lear' Of Druids and Wimps». The New York Times. November 16, 1990. https://www.nytimes.com/1990/11/16/theater/review-theater-hal-holbrook-in-a-lear-of-druids-and-wimps.html. Ανακτήθηκε στις January 24, 2021. 
  33. ↑ 33,0 33,1 Holbrook, Hal (15 Αυγούστου 2018). «Hal Holbrook on working with his wife Dixie Carter on "Designing Women"». FoundationInterviews. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2019. 
  34. ↑ «On Stage: New class of theater hall of famers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2014. 
  35. ↑ Mark Deming (2015). «Men of Honor (2000)». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2015. 
  36. ↑ The Seventh Day Documentary Series. «THE SEVENTH DAY PART 1 OF 11, ENGLISH VERSION». YouTube. LLT Productions. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2023. 
  37. ↑ 37,0 37,1 37,2 «That Evening Sun». Variety. https://www.variety.com/review/VE1117939947.html?categoryid=31&cs=1. Ανακτήθηκε στις March 26, 2009. 
  38. ↑ «Hal Holbrook Joins Sons of Anarchy». Cinemablend.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2015. 
  39. ↑ «Hal Holbrook Totally Owns the "Water for Elephants" Trailer». NBC New York.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2015. 
  40. ↑ «Dixie Carter, Star of TV's 'Designing Women', Dies at 70». The New York Times. April 11, 2010. https://www.nytimes.com/2010/04/12/arts/television/12carter.html. Ανακτήθηκε στις October 24, 2018. 
  41. ↑ «Hal & Dixie». CarrollCounty-TN-Chamber.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2015. 
  42. ↑ «Harold: The Boy Who Became Mark Twain». US MacMillan. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2017. 
  43. ↑ 43,0 43,1 Holbrook, Hal (October 14, 2016). «Hal Holbrook, on 'The Birth of a Nation'». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 27, 2016. https://web.archive.org/web/20161027221029/http://www.nytimes.com/2016/10/15/opinion/hal-holbrook-on-the-birth-of-a-nation.html. Ανακτήθηκε στις January 25, 2017. 
  44. ↑ «Hal Holbrook, bringing 'Mark Twain' to PAC, is ready to vent». Postcresent.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2015. 
  45. ↑ 45,0 45,1 «Hal Holbrook Speaks Out Against Republican Party Leaders». LA Times. May 3, 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 18, 2015. https://web.archive.org/web/20150518130123/http://latimesblogs.latimes.com/culturemonster/2010/05/hal-holbrook-speaks-out-against-republican-party-leaders.html. Ανακτήθηκε στις May 10, 2015. 
  46. ↑ Berkvist, Robert (February 2, 2021). «Hal Holbrook, Actor Who Channeled Mark Twain, Is Dead at 95». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 2, 2021. https://web.archive.org/web/20210202183539/https://www.nytimes.com/2021/02/02/theater/hal-holbrook-dead.html. Ανακτήθηκε στις February 2, 2021. 
  47. ↑ «Holbrook Remembered». McKenzie Banner. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2021. 

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


π • σ • ε Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Α' Αντρικού Ρόλου σε Μίνι Σειρά ή Σειρά Ανθολογίας ή Τηλεταινία
π • σ • ε Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Α' Αντρικού Ρόλου σε Δραματική Σειρά
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χαλ_Χόλμπρουκ&oldid=10192667"