Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 (1952)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|28|04|2024}}

Το 1952 διεξήχθη το 3ο παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1. Η Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου αποφάσισε το πρωτάθλημα αυτό να γίνει με τους κανόνες της Φόρμουλα 2. Το πρωτάθλημα ξεκίνησε στις 18 Μαΐου και τελείωσε μετά από 8 αγώνες στις 7 Σεπτεμβρίου. Νικητής ήταν ο Ιταλός Αλμπέρτο Ασκάρι, με Φερράρι.

Σύνοψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Alfa Romeo, μη μπορώντας να χρηματοδοτήσει το νέο αυτοκίνητο αποχωρεί από το πρωτάθλημα. Η FIA έκανε χρήση των κανονισμών της Φόρμουλα 2, με σκοπό να προσελκύσει περισσότερους κατασκευαστές, αν και τελικά η Φερράρι, με το μοντέλο Ferrari 500 νίκησε σε όλα τα Ευρωπαϊκά γκραν πρι. Οι κινητήρες ήταν δίλιτροι χωρίς υπερτροφοδότηση. Ο Ασκάρι νίκησε σε 6 αγώνες, ενώ δεν αγωνίστηκε στο πρώτο γκραν πρι στην Ελβετία, αφού βρισκόταν στις ΗΠΑ για το Indianapolis 500. Η Gordini και η Maserati είχαν μικρές αλλαγές, ενώ ο Μάικ Χόθορν με Cooper θα καταφέρει με την ικανότητά του να κερδίσει μια θέση στη Φερράρι την επόμενη χρονιά. Ο Φάντζιο μετά από ένα σοβαρό ατύχημα, δεν πήρε μέρος σε αυτό το πρωτάθλημα.

Αγώνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε σχέση με το 2ο πρωτάθλημα αντί της πίστας της Ισπανίας υπήρχε μία νέα στη Ολλανδία. Παράλληλα διάφοροι ανεπίσημοι αγώνες διοργανώθηκαν σε όλο τον κόσμο.

Οι επίσημοι αγώνες και οι νικητές τους:

Αγώνας Πίστα Ημερομηνία Ταχύτερος Γύρος Νικητής Ομάδα Ελαστικά
1 Γκραν Πρι Ελβετίας Circuit Bremgarten 18 Μαΐου Πίερο Ταρούφι Πίερο Ταρούφι Ferrari Pirelli
2 Indianapolis 500 Indianapolis Motor Speedway 30 Μαΐου Μπιλ Βούκοβιτς Τρόι Ρούτμαν Kuzma-Offenhauser Firestone
3 Γκραν Πρι Βελγίου Circuit de Spa-Francorchamps 22 Ιουνίου Αλμπέρτο Ασκάρι Αλμπέρτο Ασκάρι Ferrari Pirelli
4 Γκραν Πρι Γαλλίας Rouen-Les-Essarts 6 Ιουλίου Αλμπέρτο Ασκάρι Αλμπέρτο Ασκάρι Ferrari Pirelli
5 Γκραν Πρι Βρετανίας Silverstone Circuit 19 Ιουλίου Αλμπέρτο Ασκάρι Αλμπέρτο Ασκάρι Ferrari Pirelli
6 Γκραν Πρι Γερμανίας Nürburgring 3 Αυγούστου Αλμπέρτο Ασκάρι Αλμπέρτο Ασκάρι Ferrari Englebert
7 Γκραν Πρι Ολλανδίας Circuit Zandvoort 17 Αυγούστου Αλμπέρτο Ασκάρι Αλμπέρτο Ασκάρι Ferrari Pirelli
8 Γκραν Πρι Ιταλίας Autodromo Nazionale Monza 7 Σεπτεμβρίου Αλμπέρτο Ασκάρι Αλμπέρτο Ασκάρι Ferrari Pirelli

Βαθμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι 5 πρώτες θέσεις βαθμολογούνταν με 8, 6, 4, 3 και 2, ενώ 1 επιπλέον βαθμό έπαιρνε ο οδηγός με τον ταχύτερο γύρο. Σε περίπτωση αντικατάστασης του οδηγού με άλλον, οι δυο τους μοιράζονταν τους βαθμούς. Μόνο τα καλύτερα 4 αποτελέσματα μετρούσαν στην τελική βαθμολογία κάθε οδηγού. Από τους 104 οδηγούς που πήραν μέρος, οι παρακάτω 22 κατάφεραν να πάρουν βαθμούς, ενώ συνολικά 71 κατάφεραν να τερματίσουν σε κάποιο από τους αγώνες.

Οδηγός Ομάδα Βαθμοί
1 Αλμπέρτο Ασκάρι Ferrari 36 (53,5)
2 Τζουζέπε Φαρίνα Ferrari 24 (27)
3 Πίερο Ταρούφι Ferrari 22
4 Ρούντι Φίσερ Ferrari 10
5 Μάικ Χόθορν Cooper-Bristol 10
6 Ρόμπερτ Μάνζον Gordini 9
7 Τρόυ Ρούτμαν Kuzma-Offenhauser 8
8 Λουίτζι Βιλορέσι Ferrari 8
9 Χοσέ Φροϊλάν Γκονζάλεζ Maserati 6.5
10 Τζιμ Ράθμαν Kurtis Kraft-Offenhauser 6
11 Ζαν Μπεχρά Gordini 6
12 Σαμ Χανκς Kurtis Kraft-Offenhauser 4
13 Κεν Γουάρτον Frazer-Nash-Bristol 3
14 Ντένις Πουρ Connaught 3
15 Ντουέιν Κάρτερ Lesovski-Offenhauser 3
16 Άλαν Μπράουν Cooper- Bristol 2
17 Μορίς Τριντιγνάντ Gordini 2
18 Πολ Φρερ HWM-Alta 2
19 Φελίς Μπονέτο Maserati 2
20 Αρτ Κρος Kurtis Kraft-Offenhauser 2
21 Έρικ Θόμπσον Connaught 2
22 Μπιλ Βούκοβιτς Kurtis Kraft-Offenhauser 1

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Παγκόσμιο_πρωτάθλημα_Φόρμουλα_1_(1952)&oldid=8967161"