Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Υπάρχουν δεκατέσσερις Αντιπρόεδροι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που αντικαθιστούν τον Πρόεδρο στην προεδρία της ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ρόλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Αντιπρόεδροι είναι μέλη του Προεδρείου και προεδρεύουν της Ολομέλειας όταν δεν προεδρεύει ο Πρόεδρος. Ο Πρόεδρος μπορεί επίσης να μεταβιβάσει οποιοδήποτε καθήκον, καθήκον ή εξουσία σε έναν από τους Αντιπροέδρους. Τρεις Αντιπρόεδροι, που ορίζονται από τη Διάσκεψη των Προέδρων, έχουν παραδοσιακά μεγαλύτερη εξουσία από τους άλλους. το δικαίωμα συμμετοχής στην επιτροπή συναποφάσεων.^[1]

Εκλογή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι αντιπρόεδροι εκλέγονται μετά την εκλογή του προέδρου, η οποία πραγματοποιείται κάθε δυόμισι χρόνια.^[2]

Τείνει να υπάρχει μια συμφωνία που μοιράζει τις 14 θέσεις μεταξύ των ομάδων,^{[εκκρεμεί παραπομπή]} και ως εκ τούτου συνήθως εκλέγονται χωρίς επίσημη αντιπολίτευση.^{[αμφίβολο – συζήτηση]} Ωστόσο, το 2009 ο Έντουαρντ ΜακΜίλαν-Σκοτ, μέσω της ατομικής υποστήριξης 40 ευρωβουλευτών, αμφισβήτησε επιτυχώς τον επίσημο υποψήφιο της ομάδας του (τους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές ). Μίχαλ Καμίνσκι. Έχοντας εκλεγεί και εμποδίζοντας την εκλογή του Καμίνσκι, ο ΜακΜίλαν-Σκοτ αποβλήθηκε από το ΕΣΜ και ο Καμίνσκι κέρδισε την προεδρία της ομάδας.^[1]

6ο Κοινοβούλιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

30 Ιουλίου 2004 έως 16 Ιανουαρίου 2007

Εκλεγμένοι (αναντίρρητα) με σειρά κατάταξης:

	Μέλος	Ομάδα	Χώρα
1	Αλέχο Βιντάλ-Κουαδράς Ρόχα	EPP-ED	Ισπανία
2	Αντώνιος Τρακατέλλης	EPP-ED	Ελλάδα
3	Ντάγκμαρ Ροθ-Μπέρεντ	PES	Γερμανία
4	Έντουαρντ ΜακΜίλαν-Σκοτ	EPP-ED	Ηνωμένο Βασίλειο
5	Ίνγκο Φρίντριχ	EPP-ED	Γερμανία
6	Μάριο Μάουρο	EPP-ED	Ιταλία
7	Αντόνιο Κόστα	PES	Πορτογαλία
8	Λουίτζι Κοτσίλοβο	ALDE	Ιταλία
9	Γιάτσεκ Σάριους-Βόλσκι	EPP-ED	Πολωνία
10	Πιερ Μοσκοβισί	PES	Γαλλία
11	Μίροσλαβ Ούζκι	EPP-ED	Τσεχία
12	Γιάνους Ονίσκιεβιτς	ALDE	Πολωνία
13	Ζεράρ Ονέστα	Greens/EFA	Γαλλία
14	Σύλβια-Υβόν Κάουφμαν	EUL/NGL	Γερμανία

16 Ιανουαρίου 2007 έως 14 Ιουλίου 2009

Εκλεγμένοι (αναντίρρητα) με σειρά κατάταξης:^[3]

	Μέλος	Ομάδα	Χώρα	Ψήφοι
1	Ρόδη Κράτσα - Τσαγκαροπούλου	EPP-ED	Ελλάδα	322
2	Αλέχο Βιντάλ-Κουαδράς Ρόχα	EPP-ED	Ισπανία	300
3	Ζεράρ Ονέστα	Greens/EFA	Γαλλία	285
4	Έντουαρντ ΜακΜίλαν-Σκοτ	EPP-ED	Ηνωμένο Βασίλειο	274
5	Μάριο Μάουρο	EPP-ED	Ιταλία	262
6	Μιγκέλ Ανχέιλ Μαρτίνεζ Μαρτίνεζ	PES	Ισπανία	260
7	Λουίτζι Κοτσίλοβο	ALDE	Ιταλία	234
8	Μεχτίλντ Ρόθε	PES	Γερμανία	217
9	Λουίζα Μοργκαντίνι	GUE/NGL	Ιταλία	207
10	Πιερ Μοσκοβισί	PES	Γαλλία	207
11	Μανουέλ Αντόνιο Ντος Σάντος	PES	Πορτογαλία	193
12	Νταϊάνα Γουόλις	ALDE	Ηνωμένο Βασίλειο	192
13	Μάρεκ Σίβιετς	PES	Πολωνία	180
14	Άνταμ Μπίλαν	UEN	Πολωνία	128

7ο Κοινοβούλιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

14 Ιουλίου 2009 έως 17 Ιανουαρίου 2012

Εκλεγμένοι με σειρά κατάταξης:^[4]

	Μέλος	Ομάδα	Χώρα	Ψήφοι
1	Τζοβάννι Πίττελλα	S&D	Ιταλία	360
2	Ρόδη Κράτσα - Τσαγκαροπούλου	EPP	Ελλάδα	355
3	Σταύρος Λαμπρινίδης	S&D	Ελλάδα	346
4	Μιγκέλ Ανχέιλ Μαρτίνεζ Μαρτίνεζ	S&D	Ισπανία	327
5	Αλέχο Βιντάλ-Κουαδράς Ρόχα	EPP	Ισπανία	308
6	Ντάγκμαρ Ροθ-Μπέρεντ	S&D	Γερμανία	287
7	Λίμπορ Ρούτσεκ	S&D	Τσεχία	278
8	Ιζαμπέλ Ντυράν	Greens/EFA	Βέλγιο	276
9	Ρομπέρτα Αντζελίλι	EPP	Ιταλία	274
10	Νταϊάνα Γουόλις	ALDE	Ηνωμένο Βασίλειο	272
11	Παλ Σμιτ	EPP	Ουγγαρία	257
12	Έντουαρντ ΜακΜίλαν-Σκοτ	Ανεξάρτητος ^[5]	Ηνωμένο Βασίλειο	244
13	Ράινερ Βίλαντ	EPP	Γερμανία	237
14	Σιλβάνα Κοχ-Μεχρίν	ALDE	Γερμανία	186

Αλλαγές μετά την εκλογή
Αποχωρών μέλος	Ομάδα	Χώρα	Ημερομηνία	Αιτία	Αντικαταστάτης	Εκλέχθηκε	Ομάδα	Χώρα
Παλ Σμιτ	EPP	Ουγγαρία	14 Μαΐου 2010	Παραιτήθηκε για να γίνει πρόεδρος της Ουγγαρίας	Λάζλο Τόκες^[6]	Μάιος 2010	EPP	Ρουμανία
Σιλβάνα Κοχ-Μεχρίν	ALDE	Γερμανία	11 Μαΐου 2011	Παραιτήθηκε λόγω σκανδάλου λογοκλοπής στο διδακτορικό της	Τζάιλς Τσίτσεστερ	6 Ιουλίου 2011	ECR	UK

17 Ιανουαρίου 2012 έως 1 Ιουλίου 2014

Εκλεγμένοι με σειρά κατάταξης:^[7]

	Μέλος	Ομάδα	Χώρα	Ψήφοι
1	Τζιάνι Πιτέλλα	S&D	Ιταλία	319
2	Μιγκέλ Ανχέιλ Μαρτίνεζ Μαρτίνεζ	S&D	Ισπανία	295
3	Άννυ Ποδηματά	S&D	Ελλάδα	281
4	Αλέχο Βιντάλ-Κουαδράς Ρόχα	EPP	Ισπανία	269
5	Γιώργος Παπαστάμκος	EPP	Ελλάδα	248
6	Ρομπέρτα Αντζελίλι	EPP	Ιταλία	246
7	Όθμαρ Καράς	EPP	Αυστρία	244
8	Έντουαρντ ΜακΜίλαν-Σκοτ	ALDE	Ηνωμένο Βασίλειο	239
9	Ιζαμπέλ Ντυράν	Greens/EFA	Βέλγιο	238
10	Αλεξάντερ Αλβάρο	ALDE	Γερμανία	235
11	Ράινερ Βίλαντ	EPP	Γερμανία	230
12	Όλντριτς Βλάσακ	ECR	Τσεχία	223
13	Γιάτσεκ Προτάσιεβιτς	EPP	Πολωνία	206
14	Λάζλο Σουρτζάν	EPP	Ουγγαρία	188

8ο Κοινοβούλιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1 Ιουλίου 2014 έως 18 Ιανουαρίου 2017

Εκλεγμένοι με σειρά κατάταξης:^[8]

	Μέλος	Ομάδα	Χώρα	Ψήφοι
1	Αντόνιο Ταγιάνι	EPP	Ιταλία	452, Γύρος 1
2	Μέιλριντ ΜακΓκίνες	EPP	Ιρλανδία	441, Γύρος 1
3	Ράινερ Βίλαντ	EPP	Γερμανία	437, Γύρος 1
4	Ραμόν Λουίς Βαλκάρσελ	EPP	Ισπανία	406, Γύρος 1
5	Ίλντικο Πέλτζνε Γκαλ	EPP	Ουγγαρία	400, Γύρος 1
6	Αντίνα Βαλεάν	EPP	Ρουμανία	394, Γύρος 1
7	Κορίνα Κρέτσου	S&D	Ρουμανία	406, Γύρος 2
8	Σιλβί Γκιγιόμ	S&D	Γαλλία	406, Γύρος 2
9	Νταβίντ Σασόλι	S&D	Ιταλία	394, Γύρος 2
10	Όλι Ρεν	ALDE	Φινλανδία	377, Γύρος 3
11	Αλεξάντερ Γκραφ Λάμπσντορφ	ALDE	Γερμανία	365, Γύρος 3
12	Ουλρίκε Λούνατσεκ	Greens/EFA	Αυστρία	319, Γύρος 3
13	Δημήτρης Παπαδημούλης	GUE/NGL	Ελλάδα	302, Γύρος 3
14	Ρίζαρντ Τζαρνέτσκι	ECR	Πολωνία	284, Γύρος 3

Αλλαγές μετά την εκλογή
Αποχωρών μέλος	Ομάδα	Χώρα	Ημερομηνία	Αιτία	Αντικαταστάτης	Εκλέχθηκε	Ομάδα	Χώρα
Κορίνα Κρέτσου	S&D	Ρουμανία	Οκτώβριος 2014	Παραιτήθηκε για να γίνει Ευρωπαϊκή Επίτροπος	Ιοάν Μίρτσα Πάσκου	Νοέμβριος 2014	S&D	Ρουμανία
Όλι Ρεν	ALDE	Φινλανδία	Μάιος 2015	Παραιτήθηκε γινόμενος Υπουργός Οικονομικών της Φινλανδίας	Ανέλι Γιαατενμάκι	Μάιος 2015	ALDE	Φινλανδία

18 Ιανουαρίου 2017 έως 3 Ιουλίου 2019

Εκλεγμένοι με σειρά κατάταξης:

	Μέλος	Ομάδα	Χώρα	Ψήφοι
1	Μέιλριντ ΜακΓκίνες	EPP	Ιρλανδία	466, Γύρος 1
2	Μπογκούσλαφ Λιμπεράντσκι	S&D	Πολωνία	378, Γύρος 1
3	Νταβίντ Σασόλι	S&D	Ιταλία	377, Γύρος 1
4	Ράινερ Βίλαντ	EPP	Γερμανία	336, Γύρος 1
5	Σιλβί Γκιγιόμ	S&D	Γαλλία	335, Γύρος 1
6	Ρίσαρντ Τσαρνέτσκι	ECR	Πολωνία	328, Γύρος 1
7	Ραμόν Λουίς Βαλκάρσελ	EPP	Ισπανία	323, Γύρος 1
8	Εβελίνε Γκέμπχαρντ	S&D	Γερμανία	315, Γύρος 1
9	Πάβελ Τέλιτσκα	ALDE	Τσεχία	313, Γύρος 1
10	Ίλντικο Πέλτζνε Γκαλ	EPP	Ουγγαρία	310, Γύρος 1
11	Ιοάν Μίρτσα Πάσκου	S&D	Ρουμανία	517, Γύρος 2
12	Δημήτρης Παπαδημούλης	GUE/NGL	Ελλάδα	469, Γύρος 2
13	Ουλρίκε Λούνατσεκ	Greens/EFA	Αυστρία	441, Γύρος 2
14	Αλεξάντερ Γκραφ Λάμπσντορφ	ALDE	Γερμανία	393, Γύρος 2

Αλλαγές μετά την εκλογή
Αποχωρών μέλος	Ομάδα	Χώρα	Ημερομηνία	Αιτία	Αντικαταστάτης	Εκλέχθηκε	Ομάδα	Χώρα
Ίλντικο Πέλτζνε Γκαλ	EPP	Ουγγαρία	1 Σεπτεμβρίου 2017	Παραιτήθηκε λόγω ένταξης στο Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο	Λίβια Γιάροκα	15 Νοεμβρίου 2017^[9]	EPP	Ουγγαρία
Ουλρίκε Λούνατσεκ	Greens/EFA	Αυστρία	23 Οκτωβρίου 2017	Παραιτήθηκε από την πολιτική μετά από ήττα στις εθνικές εκλογές	Χέιντι Χάουταλα	26 Οκτωβρίου 2017^[10]	Greens/EFA	Φινλανδία
Αλεξάντερ Γκραφ Λάμπσντορφ	ALDE	Γερμανία	23 Οκτωβρίου 2017	Παραιτήθηκε λόγω του ότι έγινε μέλος της Μπούντεσταγκ	Φάμπιο Μάσιμο Καστάλντο	15 Νοεμβρίου 2017^[9]	EFDD	Ιταλία
Ρίσαρντ Τσαρνέτσκι	ECR	Πολωνία	7 Φεβρουαρίου 2018	Απομακρύθηκε από τα καθήκοντά του λόγω σοβαρού παραπτώματος^[11]	Ζντζίσουαφ Κρασνοντέμπσκι	1 Μαρτίου 2018^[12]	ECR	Πολωνία

9ο Κοινοβούλιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

3 Ιουλίου 2019 έως 18 Ιανουαρίου 2022

Εκλεγμένοι με σειρά κατάταξης:^[13]

	Μέλος	Ομάδα	Χώρα	Ψήφοι
1	Μέιλριντ ΜακΓκίνες	EPP	Ιρλανδία	618, Γύρος 1
2	Πέδρο Σίλβα Περέιρα	S&D	Πορτογαλία	556, Γύρος 1
3	Ράινερ Βίλαντ	EPP	Γερμανία	516, Γύρος 1
4	Καταρίνα Μπάρλει	S&D	Γερμανία	516, Γύρος 1
5	Όθμαρ Κάρας	EPP	Αυστρία	477, Γύρος 1
6	Εύα Κόπατς	EPP	Πολωνία	461, Γύρος 1
7	Κλάρα Ντόμπρεφ	S&D	Ουγγαρία	402, Γύρος 1
8	Ντιτά Τσαρανζόβα	RE	Τσεχία	395, Γύρος 1
9	Νίκολα Μπέερ	RE	Γερμανία	363, Γύρος 1
10	Λίβια Γιαρόκα	EPP	Ουγγαρία	349, Γύρος 1
11	Χέιντι Χάουταλα	Greens/EFA	Φινλανδία	336, Γύρος 1
12	Μάρτσελ Κόλαγια	Greens/EFA	Τσεχία	426, Γύρος 2
13	Δημήτρης Παπαδημούλης	GUE/NGL	Ελλάδα	401, Γύρος 2
14	Φάμπιο Μάσιμο Καστάλντο	NI	Ιταλία	285, Γύρος 3

Αλλαγές μετά την εκλογή
Αποχωρών μέλος	Ομάδα	Χώρα	Ημερομηνία	Αιτία	Αντικαταστάτης	Εκλέχθηκε	Ομάδα	Χώρα
Μέιλριντ ΜακΓκίνες	EPP	Ιρλανδία	Οκτόβριος 2020	Παραιτήθηκε λόγω του ότι έγινε Ευρωπαίος Επίτροπος	Ρομπέρτο Μέτσολα	Νοέμβριος 2020	EPP	Μάλτα

18 Ιανουαρίου 2022 -

Εκλεγμένοι με σειρά κατάταξης:^[14]

	Μέλος	Ομάδα	Χώρα	Ψήφοι
1	Όθμαρ Κάρας	EPP	Αυστρία	536, Γύρος 1
2	Πίνα Πιτσιέρνο	S&D	Ιταλία	527, Γύρος 1
3	Πέδρο Σίλβα Περέιρα	S&D	Πορτογαλία	517, Γύρος 1
4	Εύα Κόπατς	EPP	Πολωνία	467, Γύρος 1
5	Εύα Καϊλή	S&D	Ελλάδα	454, Γύρος 1
6	Έβελιν Ρέγκνερ	S&D	Αυστρία	434, Γύρος 1
7	Ράινερ Βίλαντ	EPP	Γερμανία	432, Γύρος 1
8	Καταρίνα Μπάρλει	S&D	Γερμανία	426, Γύρος 1
9	Ντιτά Τσαρανζόβα	RE	Τσεχία	406, Γύρος 1
10	Μιχάλ Σιμέτσκα	RE	Slovakia	494, Γύρος 2
11	Νίκολα Μπέερ	RE	Γερμανία	410, Γύρος 2
12	Ρομπέρτς Ζιιλέ	ECR	Λετονία	403, Γύρος 2
13	Δημήτρης Παπαδημούλης	GUE/NGL	Ελλάδα	492, Γύρος 3
14	Χέιντι Χάουταλα	Greens/EFA	Φινλανδία	304, Γύρος 3

Αλλαγές μετά την εκλογή
Μέλος	Ομάδα	Χώρα	Ημερομηνία	Αιτία	Αντικαταστάτης	Εκλέχθηκε	Ομάδα	Χώρα
Εύα Καϊλή	S&D	Ελλάδα	Δεκέμβριος 2022	Διαγράφηκε από την ομάδα λόγω σύλληψης	Εύα Καϊλή	Δεκέμβριος 2022	Ανεξάρτητη	Ελλάδα

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 New European Conservatives group in disarray over renegade MEP, ANDREW WILLIS 14 July 2009
↑ «European Organisation - European Parliamentary Yearbook». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2011.
↑ «European Parliament Press Release on election (2007)». europa.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2008.
↑ «European Parliament Press Release on election (2009)». europa.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2009.
↑ Was elected with the British Conservatives and sat with ECR. However successfully stood against ECR's official candidate and was expelled. Although he joined the Liberal Democrats in the UK, he sits as a Non-attached Member in the European Parliament.
↑ «European Parliament elects László Tőkés as Vice-President » WireUpdate Local | Local Breaking News | Local Breaking Wire -». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2011.
↑ «European Parliament Press Release on election (2012)». europa.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2012.
↑ «Fourteen Vice-Presidents of the European Parliament elected – News – European Parliament». europa.eu. 7 Ιανουαρίου 2014.
↑ ^9,0 ^9,1 «Livia Járóka and Fabio Massimo Castaldo elected Vice-Presidents of the EP – News – European Parliament». europa.eu. 15 Νοεμβρίου 2017.
↑ «Heidi Hautala elected Vice-President of the European Parliament – News – European Parliament». europa.eu. 26 Οκτωβρίου 2017.
↑ «Ryszard Czarnecki no longer Vice-President of Parliament – News – European Parliament». europa.eu. 2 Ιουλίου 2018.
↑ «Zdzisław Krasnodębski elected Vice-President of the European Parliament – News – European Parliament». europa.eu. 3 Ιανουαρίου 2018.
↑ «The new European Parliament Vice-Presidents». europa.eu. 3 Ιουλίου 2019.
↑ «Parliament's new Vice-Presidents». europa.eu. 18 Ιανουαρίου 2022.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[EMS-1] 1,0 ^1,1 New European Conservatives group in disarray over renegade MEP, ANDREW WILLIS 14 July 2009

[2] «European Organisation - European Parliamentary Yearbook». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2011.

[3] «European Parliament Press Release on election (2007)». europa.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2008.

[4] «European Parliament Press Release on election (2009)». europa.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2009.

[5] Was elected with the British Conservatives and sat with ECR. However successfully stood against ECR's official candidate and was expelled. Although he joined the Liberal Democrats in the UK, he sits as a Non-attached Member in the European Parliament.

[6] «European Parliament elects László Tőkés as Vice-President » WireUpdate Local | Local Breaking News | Local Breaking Wire -». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2011.

[7] «European Parliament Press Release on election (2012)». europa.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2012.

[8] «Fourteen Vice-Presidents of the European Parliament elected – News – European Parliament». europa.eu. 7 Ιανουαρίου 2014.

[JarokaCastaldo-9] 9,0 ^9,1 «Livia Járóka and Fabio Massimo Castaldo elected Vice-Presidents of the EP – News – European Parliament». europa.eu. 15 Νοεμβρίου 2017.

[10] «Heidi Hautala elected Vice-President of the European Parliament – News – European Parliament». europa.eu. 26 Οκτωβρίου 2017.

[11] «Ryszard Czarnecki no longer Vice-President of Parliament – News – European Parliament». europa.eu. 2 Ιουλίου 2018.

[Zdzisław_Krasnodębski-12] «Zdzisław Krasnodębski elected Vice-President of the European Parliament – News – European Parliament». europa.eu. 3 Ιανουαρίου 2018.

[13] «The new European Parliament Vice-Presidents». europa.eu. 3 Ιουλίου 2019.

[14] «Parliament's new Vice-Presidents». europa.eu. 18 Ιανουαρίου 2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]