Zelda II: The Adventure of Link

Zelda II: The Adventure of Link
Δημιουργός	Nintendo Entertainment Analysis & Development
Εκδότης	Nintendo
Παραγωγός	Shigeru Miyamoto
Σχεδιαστής	Kazunobu Shimizu
Προγραμματιστής	Nintendo EAD
Συγγραφέας	Takashi Tezuka
Συνθέτης	Akito Nakatsuka
Σειρά	The Legend of Zelda
Πλατφόρμα	Game Boy Advance, Nintendo Entertainment System και Family Computer Disk System
Ημ/νία κυκλοφορίας	14 Ιανουαρίου 1987
Είδος	Action role-playing, platform
	δεδομένα (π • σ • ε )

Το Zelda II: The Adventure of Link είναι ένα action role-playing βίντεοπαιχνίδι με στοιχεία παιχνιδιού πλατφόρμας. Το δεύτερο παιχνίδι στην σειρά The Legend of Zelda αναπτύθηκε και δημοσιευθηκε από την Nintendo για το Family Computer Disk System στις 14 Ιανουαρίου του 1987. Το Παιχνίδι βγήκε σε λιγότερο από εναν χρόνο μετα από την ιαπωνική ημερομηνία και 7 μήνες μετά την αμερικάνικη ημερομηνία έκοδησης του πρώτου The Legend of Zelda (βιντεοπαιχνίδι). To Zelda II βγήκε στην αμερική και στην ευρώπη για το Nintendo Entertainment System στο δεύτερο μισό του 1988, σχεδόν 2 χρόνια μετά την ημερομηνία εκδοσής του στην Ιαπωία.

Το The Adventure of Link είναι μία επευθείς συνέχεια από το πρώτο The Legend of Zelda, έχοντας, ξανα, τον πρωτοαγονιστή, Link, σε μια περιπέτεια να σώσει την πριγκίπισσα Zelda που έχει πέσει σε ένα ξόρκι ύπνου. To Παιχνίδι δίνει έμφαση σε side-scrolling και role-playing στοιχεία μία σημαντική αναχώρηση από το πρώτο παιχνιδι. Αυτό το παιχνίδι είναι το μόνο sequel του πρώτου παιχνιδιού επειδή όλα τα υπόλυπα παιχνίδια είναι ή prequel ή λαμβάνει μέρος σε μία εναλλακτηκή πραγματικότητα. Αυτό άλλαξε με το παιχνίδι The Legend of Zelda: Breath of the Wild, πού είναι το τελευταίο παιχνίδι στο χρονοδιάγραμμα των παιχνιδιών.

Το παιχνίδι ήταν μία κριτική και οικονομική επιτυχία και το επόμενο παιχνίδι της σείρας θα είναι το The Legend of Zelda: A Link to the Past για το Super Nintendo Entertainment System.

Παιχνίδι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το «Zelda II: The Adventure of Link» είναι ένα παιχνίδι ρόλων δράσης, που μοιάζει λίγο με το The Legend of Zelda (video game ή στα επόμενα παιχνίδια στην σειρά. Το παιχνίδι διαθέτει side-scrolling περιοχές σε έναν μεγαλύτερο πάνω-κάτω χάρτη, αντί για το στυλ της κάμερας του προηγούμενου παιχνιδιού το οποίο χρησιμοποιεί μόνο πλευρική κύλιση σε μερικά υπόγεια μπουντρούμια. Το σύστημα παιχνιδιού είναι παρόμοιο με τα χαρακτηριστικά της σειράς «Castlevania», ειδικά το «Castlevania II: Simon's Quest». Το παιχνίδι ενσωματώνει ένα στρατηγικό σύστημα μάχης και περισσότερη αλληλεπίδραση με μη παικτούς χαρακτήρες . Εκτός από τα CD_i παιχνίδια τηε σειράς, Link: The Faces of Evil και Zelda: The Wand of Gamelon , κανένα άλλο παιχνίδι της σειράς δεν περιλαμβάνει ενα σύστημα πολλαπλών ζωών. Το πλευρικό στυλ κάμερας εμφανίζεται περιστασιακά στο Link's Awakening και τα αλλά παιχνίδια του Game Boy, οι οποίες βασίζονται κυρίως στο στυλ κάμερας του πρώτου παιχνιδιού.

πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έξι χρόνια μετά τα γεγονότα του "The Legend of Zelda (video game |ο Link μαθαίνει από την Impa για μια άλλη κοιμισμένη πριγκίπισσα Zelda. ο τώρα-16χρονος Link παρατηρεί ένα περίεργο σημάδι στο πίσω μέρος του αριστερού του χεριού, ακριβώς όπως την κορυφή του Hyrule. Αναζητά τον Ίμπα, που τον πηγαίνει στο Βόρειο Κάστρο, όπου μια πόρτα είναι σφραγισμενη μαγικά για γενιές. Ο Impa τοποθετεί το πίσω μέρος του αριστερού χεριού του Link στην πόρτα, και ανοίγει, αποκαλύπτοντας ένα κορίτσι που κοιμάται. Ο Impa λέει στον Link ότι το κορίτσι είναι η Zelda (όχι Η Zelda από το πρώτο παιχνίδι), η πριγκίπισσα του Hyrule από πολύ καιρό, και η προέλευση του τίτλου "Legend of Zelda". Ο αδερφός της Zelda προσπάθησε να την αναγκάσει να πει τα μυστικά του πρόσφατα αποθανόντος πατέρα τους σχετικά με το Triforce. Η πριγκίπισσα Ζέλντα αρνήθηκε να αποκαλύψει την τοποθεσια του (του triforce) και ο φίλος του πρίγκιπα, με θυμό, προσπάθησε να την χτυπήσει με ένα ξόρκι. Η Zelda έπεσε στην επίδραση από ένα ισχυρό ξόρκι ύπνου, αλλά ο μάγος δεν μπόρεσε να ελέγξει την άγρια μαγεία και σκοτώθηκε από αυτήν. Ο πρίγκιπας, γεμάτος τύψεις και ανίκανος να αντιστρέψει το ξόρκι, τοποθέτησε την αδερφή του στον πύργο του κάστρου, ελπίζοντας ότι μια μέρα θα ξυπνούσε. Αποφάσισε ότι οι πριγκίπισσες που θα γεννιόντουσαν από τη βασιλική οικογένεια από εκείνο το σημείο θα ονομάζονταν Zelda, σε ανάμνηση αυτής της τραγωδίας.

Ο Impa λέει ότι το σημάδι στο χέρι του Link σημαίνει ότι είναι ο ήρωας που επηλέχθηκε να ξυπνήσει τη Zelda. Δίνει στο Link ένα σεντούκι που περιέχει έξι κρύσταλλα και αρχαία γραπτά που μόνο ένας μεγάλος μελλοντικός βασιλιάς του Hyrule μπορεί να διαβάσει. Ο Link διαπιστώνει ότι μπορεί να διαβάσει το έγγραφο, παρόλο που δεν έχει ξαναδεί ποτέ τη γλώσσα. Αυτό δείχνει ότι οι κρύσταλλοι πρέπει να τοποθετηθούν σε αγάλματα μέσα σε έξι παλάτια διάσπαρτα σε ολόκληρο το Hyrule. Αυτό θα ανοίξει το δρόμο για το Μεγάλο Παλάτι, το οποίο περιέχει το Triforce of Courage. Μόνο η δύναμη των συνδυασμένων Triforces μπορεί να ξυπνήσει τη Zelda. Λαμβάνοντας τους κρυστάλλους, ο Link ξεκινά για να τα επαναφέρει στα παλάτια τους. Εν τω μεταξύ, οι οπαδοί του Ganon επιδιώκουν να σκοτώσουν τον Link, καθώς το ράντισμα του αίματος του στις στάχτες του Ganon θα ξαναζωντανεύει τον Ganon.

Τελικά, ο Link επαναφέρει τους κρυστάλλους στα έξι παλάτια και μπαίνει στο Μεγάλο Παλάτι. Ενώ μπαίνει πιο βαθιά μέσα, ο Link μάχεται με ένα ιπτάμενο πλάσμα γνωστό ως Thunderbird, ακολουθούμενο από τον σκιερό Dark Link. Στη συνέχεια, ο Link διεκδικεί το Triforce of Courage και επιστρέφει στη Zelda. Τα τρία τρίγωνα ενώνονται στο συλλογικό Triforce και η επιθυμία του Link ξυπνά τη Zelda.

Ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Shigeru Miyamoto, συν-δημιουργός του πρωτόυ The Legend of Zelda, σκόπευε να κάνει το Zelda II: The Adventure of Link διαφορετικό από τον προκάτοχό του. Μια νέα ομάδα συγκροτήθηκε για να αναπτύξει τη συνέχεια, εκτός από τον Miyamoto (ο οποίος αναφέρεται με το ψευδώνυμο "Miyahon") ως παραγωγός, και τον Takashi Tezuka που έγραψε την ιστορία και το σενάριο. Το Zelda II: The Adventure of Link είχε δύο σκηνοθέτες: Tadashi Sugiyama και Yasuhisa Yamamura. Ο Sugiyama αναφέρεται με το ψευδώνυμο "Sugiyan" ως το πρώτο μεγάλο έργο του στη Nintendo, και ο Yamamura αναφέρεται με το ψευδώνυμό του "Yamahen". Ο μουσικός συνθέτης Akito Nakatsuka αναφέρεται ως "Tsukasan".

Το παιχνίδι κυκλοφόρησε αρχικά στο Family Computer Disk System (FDS) μόνο στην την Ιαπωνία πριν από την παγκόσμια κυκλοφορία του. Όπως και το πρώτο παιχνίδι Zelda, η έκδοση FDS φαίνεται να είναι μια παλαιότερη έκδοση του παιχνιδιού, με μερικές προφανείς διαφορές. Στην έκδοση FDS τα μπουντρούμια είναι όλα γκρι, ενώ στην διεθνή έκδοση, κάθε μπουντρούμι έχει ένα διαφορετικό χρώμα. Τα δύο αφεντικά των μπουντρουμιών Carrok και Volvagia (το τελευταίο ονομάζεται Barba στην παγκόσμια κυκλοφορία) έχουν διαφορετικές εμφανίσεις. Η οθόνη Game Over στην αγγλική έκδοση διαθέτει τη σιλουέτα του Ganon από το στήθος προς τα πάνω, με το κείμενο "Game Over / Return of Ganon", ενώ η οθόνη Game Over στην έκδοση του FDS είναι μια απλή μαύρη οθόνη με το κείμενο "Return of Ganon / The End". Υπάρχουν μερικές μικρές προσθήκες και διαφορές στα μπουντρούμια. Λόγω του πρόσθετου chip ήχου του FDS, η παγκόσμια NES έκδοση έχασε μερικά μουσικά στοιχεία, ειδικά από την οθόνη τίτλου. Στον κύριο χάρτη, τα εικονίδια που υποδηλώνουν επιτιθέμενα τέρατα φαίνονται διαφορετικά.

Το Adventure of Link κυκλοφόρησε ξανά το 2003 στο δίσκο The Legend of Zelda: collector's edition για το GameCube, και ξανά το 2004 ως μέρος της σειράς Classic NES για το Game Boy Advance, με μικρές αλλαγές. Το εισαγωγικό κείμενο άλλαξε σε "Third Triforce" αντί για "No.3 Triforce" και η ημερομηνία πνευματικών δικαιωμάτων άλλαξε σε "1987-2004 Nintendo". Το animation του θανάτου του Link αφαίρεσε τα χρώματα που αναβοσβήνουν σε μια προσπάθεια να αποφευχθούν οι επιληπτικές κρίσεις, αντικαθιστώντας το με ένα συμπαγές κόκκινο χρώμα.

Το Zelda II κυκλοφόρησε ως το 100ο παιχνίδι στην virtual console του Wii στην Ιαπωνία στις 23 Ιανουαρίου 2007, στην Ευρώπη και την Αυστραλία στις 9 Φεβρουαρίου 2007 και κυκλοφόρησε στη Βόρεια Αμερική στις 4 Ιουνίου 2007. Οι αλλαγές στο κείμενο δεν υπάρχουν σε αυτήν την έκδοση, αλλά διαθέτει το συμπαγές κόκκινο χρώμα στις κινούμενες εικόνες θανάτου από τις εκδόσεις GameCube και Game Boy Advance. Κυκλοφόρησε ξανά στην virtual console του Nintendo 3DS τον Σεπτέμβριο του 2011, παράλληλα με το πρώτο παιχνίδι Zelda, στο πλαίσιο του προγράμματος "3DS Ambassadors". Είναι ένα από τα δέκα παιχνίδια NES για ιδιοκτήτες που αγόρασαν κονσόλες 3DS πριν από την πτώση της τιμής. Αργότερα διατέθηκε για όλους τους κατόχους 3DS στην Ιαπωνία στις 6 Ιουνίου 2012, στην Ευρώπη στις 13 Σεπτεμβρίου, και στη Βόρεια Αμερική στις 22 Νοεμβρίου. Το παιχνίδι κυκλοφόρησε επίσης στην virtual console του Wii U τον Σεπτέμβριο του 2013. Είναι ένα από τα 30 παιχνίδια της NES Classic Edition, ένα μικρογραφικό αντίγραφο του Nintendo Entertainment System, που κυκλοφόρησε στις 10 Νοεμβρίου 2016, στην Αυστραλία και την Ιαπωνία, και μια μέρα αργότερα στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη.

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την κυκλοφορία του παιχνιδιού στη Βόρεια Αμερική, το Zelda II δέχθηκε κυρίως θετικά σχόλια από κριτικούς και έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή παιχνίδια NES του 1988, με πολλούς εμπόρους λιανικής πώλησης να αναφέρουν ότι το παιχνίδι εξαντλήθηκε εκείνο το έτος. Το παιχνίδι πούλησε τελικά 4,38 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.

Το 1987, ο Famicom Tsūshin (τώρα Famitsu) του έδωσε βαθμολογία 36 στα 40, με βάση μια ομάδα τεσσάρων κριτικών που της έδωσε βαθμολογίες 8, 10, 9 και 9 στους 10. Αυτό το έκανε το δεύτερο υψηλότερο τους παιχνίδι του 1987, πίσω από το Dragon Quest II. Αυτά ήταν επίσης τα μόνα δύο παιχνίδια που είχαν λάβει βαθμολογία Famitsu 35/40 ή παραπάνω έως το 1987. Το περιοδικό Play επαίνεσε το μοναδικό παιχνίδι, λέγοντας ότι "αυτός ο συνδυασμός μοναδικών στοιχείων δημιουργεί μια εμπειρία δράσης-RPG σε αντίθεση με οποιαδήποτε άλλη". Η Nintendo Power είπε ότι το παιχνίδι ήταν "ένα διασκεδαστικό και φυσικό βήμα στην εξέλιξη του franchise" και του απένειμε το βραβείο Game of the Year για το 1988. Το 1990, η ειδική έκδοση της Nintendo Power Pak Source του έδωσε βαθμολογία 4/5 για γραφικά και ήχο, 3,5 / 5 για έλεγχο Play, 4,5 / 5 για πρόκληση και 4/5 για θέμα διασκέδασης. Το 1992 Σύνολο! Το περιοδικό κέρδισε βαθμολογία 82%, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε μέτρια υπο-βαθμολογίες για μουσική και γραφικά. [40] Μια κριτική του 1993 στο Dragon από τον Sandy Petersen, έδωσε 3 στα 5 αστέρια.

Το 1997, η Electronic Gaming Monthly καταχώρισε το Zelda II ως τον αριθμό 72 στα "100 καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών", λέγοντας ότι ενώ τα άλλα τρία υπάρχοντα παιχνίδια της σειράς ήταν καλύτερα (The Legend of Zelda, A Link to the Past και Link's Awakening όλα τα κορυφαία 30), ήταν ακόμα ένα αριστούργημα, με εξαιρετικό gameplay και πολύ μεγαλύτερη αναζήτηση από τον προκάτοχό του. Το Zelda II βαθμολογήθηκε ως το 110ο καλύτερο παιχνίδι που έγινε σε ένα σύστημα της Nintendo στη λίστα των 200 κορυφαίων παιχνιδιών της Nintendo Power. Τον Αύγουστο του 2008, η Nintendo Power το χαρακτήρισε ως το 12ο καλύτερο βιντεοπαιχνίδι Nintendo Entertainment System, περιγράφοντάς το ως μια ριζοσπαστική και αναζωογονητική αποχώρηση από τον προκάτοχό του.