Nintendo

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Nintendo
Νομική μορφήΕταιρεία βιντεοπαιχνιδιών
Κλάδοςβιομηχανία βιντεοπαιχνιδιών και toy industry
Ίδρυση23 Σεπτεμβρίου 1889
ΙδρυτήςΦουσατζίρο Γιαμαούτσι
ΈδραΚιότο, Ιαπωνία, Ιαπωνία
Σημαντικά πρόσωπαΦουσατζίρο Γιαμαούτσι, ιδρυτής και πρόεδρος
Σιγκέρου Μιγιαμότο, σημερινός πρόεδρος
Προϊόνταλογισμικό και βιντεοπαιχνίδι
ΙδιοκτήτηςCapital Group Companies
µετοχές θησαυροφυλακίου
Bank of Kyoto
Υπάλληλοι7.317 (2023)[1]
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Nintendo Co., Ltd. (ιαπωνικά: 任天堂）‎‎ Νιντέντο) είναι ιαπωνική πολυεθνική εταιρεία ηλεκτρονικών και βιντεοπαιχνιδιών, που ιδρύθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου του 1889 στο Κιότο από τον Φουσατζίρο Γιαμαούτσι, αρχικά για να παραγάγει τις χειροποίητες κάρτες χανάφουντα, του ομώνυμου ιαπωνικού παιχνιδιού καρτών. Στα μέσα του εικοστού αιώνα, η επιχείρηση δοκίμασε διάφορες μικρές δραστηριότητες, όπως ένα ξενοδοχείο αγάπης και ένα ταξιδιωτικό γραφείο. Με τη πάροδο του χρόνου, η Nintendo έγινε μια επιχείρηση βιντεοπαιχνιδιών, και έχει αναδειχθεί σήμερα ως μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις στη σχετική βιομηχανία.

Μέχρι τον Μάρτιο του 2023, η Nintendo σημείωσε πωλήσεις οι οποίες, αθροιστικά, αγγίζουν διεθνώς τα 5,592 δισεκατομμύρια βιντεοπαιχνίδια και πάνω από 836 εκατομμύρια υλικά υπολογιστών (hardwares). Η εταιρεία έχει δημιουργήσει και διανέμει μερικά από τα πιο γνωστά και με μεγαλύτερες πωλήσεις δικαιοχρήσεων, όπως τα Mario, Pokémon, Metroid, The Legend of Zelda και Donkey Kong. Στα Βαλκάνια, επίσημος αντιπρόσωπος της Nintendo είναι η CD Media, από την 1 Οκτωβρίου του 2016.[2]

Προϊόντα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οικιακές κονσόλες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Color TV-Game[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Color TV-Game κυκλοφόρησε το 1977, και είναι η κονσόλα πρώτης γενιάς με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην Ιαπωνία, όπου κυκλοφόρησε αποκλειστικά, πουλώντας 3 εκατομμύρια αντίτυπα.[3]

Nintendo Entertainment System[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Nintendo Entertainment System είναι η πρώτη επιτυχημένη κονσόλα βιντεοπαιχνιδιών της Nintendo.
Κύριο λήμμα: Nintendo Entertainment System

Το Nintendo Entertainment System (εναλλακτικά: NES) είναι κονσόλα βιντεοπαιχνιδιών 8-bit, που κυκλοφόρησε στη βόρεια Αμερική το 1985, και στην Ευρώπη μεταξύ 1986 και 1987. Η κονσόλα κυκλοφόρησε αρχικά στην Ιαπωνία, ως Family Computer (ή Famicom) το 1983. Θεωρείται επίσημα η καλύτερη κονσόλα της εποχής της.[4] Με το NES, η Nintendo υιοθέτησε ένα επιχειρηματικό μοντέλο χαμηλών προδιαγραφών, με το οποίο αδειοδότησε τρίτους προγραμματιστές ώστε να παράγουν και να διανέμουν τίτλους για την κονσόλα.[5] Το NES κυκλοφόρησε ως πακέτο μαζί με το Super Mario Bros., ένα από τα παιχνίδια με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών, και κυκλοφόρησαν σε αυτό τα πιο δημοφιλή arcade παιχνίδια της Nintendo.[6] Μέχρι τις 31 Μαρτίου του 2014, η Nintendo ανέφερε πωλήσεις 61,91 εκατομμυρίων αντιτύπων του NES, και 500,01 εκατομμύρια αντίγραφα λογισμικού NES, παγκοσμίως.[7]

Super Nintendo Entertainment System[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Super Nintendo Entertainment System, ο διάδοχος του Nintendo Entertainment System.
Κύριο λήμμα: Super Nintendo Entertainment System

Το Super Nintendo Entertainment System (εναλλακτικά: Super NES ή SNES) είναι κονσόλα 16-bit, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην Ιαπωνία το 1990 ως Super Famicom, υιοθετώντας το συμπτυγμένο όνομα του προκατόχου του στην καθομιλουμένη. Η κονσόλα παρουσίασε βελτιωμένα γραφικά και ηχητικές ικανότητες σε σχέση με τις κονσόλες της τότε εποχής. Σύντομα, η ανάπτυξη διαφόρων βελτιωμένων τσιπ που ενσωματώθηκαν στο ταμπλό του κυκλώματος της κασέτας κάποιων παιχνιδιών, βοήθησε στην πρόοδο του SNES ως μία ανταγωνιστική κονσόλα. Ενώ τα τρισδιάστατα γραφικά, ακόμα και τα ακατέργαστα, υπήρχαν σπανίως στις οικιακές κονσόλες,[8] τα chips βελτίωσης του SNES δημιούργησαν μία νέα γκάμα ποιοτικών παιχνιδιών, που περιείχαν τα όλο και πιο εκλεπτυσμένα ψευδή τρισδιάστατα εφέ, όπως φαίνονται στο Pilotwings (1991) και το Super Mario Kart (1992). Η Argonaut Games ανέπτυξε το τσιπ Super FX, με σκοπό το SNES να αναπαράξει τα τρισδιάστατα γραφικά της σειράς Starglider για τα Atari ST και Amiga (ειδικά, το Starglider 2),[9] ξεκινώντας με το Star Fox το 1993. Το SNES είναι η κονσόλα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις της εποχής των 16-bit, παρά τις αρχικές αργές πωλήσεις και τον έντονο ανταγωνισμό με το επίσης 16-bit Sega Mega Drive. Μέχρι τις 31 Μαρτίου του 2014, η Nintendo ανέφερε πωλήσεις 49,10 εκατομμυρίων αντιτύπων του SNES και 379,06 εκατομμύρια αντίγραφα υλικού SNES, παγκοσμίως.[7]

Nintendo 64[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Nintendo 64, ο διάδοχος του Super Nintendo Entertainment System, πήρε το όνομά του από τα 64-bit γραφικά του.
Κύριο λήμμα: Nintendo 64

Το Nintendo 64 κυκλοφόρησε το 1996, περιλαμβάνοντας ικανότητες απόδοσης τρισδιάστατων μοντέλων με πολύγωνα και ενσωματωμένη λειτουργεία πολλαπλών παικτών έως τέσσερις παίκτες. Το όνομά του, το πήρε από τα 64-bit γραφικά του και μάλιστα προκάλεσε τότε ιδιαίτερη αίσθηση η απόφαση της Nintendo να μεταπηδήσει απευθείας από τα 16-bit στα 64-bit, όταν μάλιστα οι δύο κύριοι ανταγωνιστές του, το PlayStation της Sony (η πρώτη κονσόλα στην ιστορία της Sony) και το Sega Saturn, ήταν 32-bit. Σε αντίθεση, ωστόσο, με τους δύο αυτούς ανταγωνιστές του, που χρησιμοποίησαν οπτικούς δίσκους ως το βασικό τους μέσο αποθήκευσης, το Nintendo 64 συνέχισε να χρησιμοποιεί κασέτες. Το χειριστήριο της κονσόλας 64 σύστησε τον αναλογικό μοχλό και αργότερα το Rumble Pak, ένα αξεσουάρ για το χειριστήριο που παράγει δυνάμεις με τα συμβατά παιχνίδια. Και τα δύο ήταν τα πρώτα χαρακτηριστικά του gaming σε οικιακές κονσόλες, που τελικά έγιναν de facto παράγοντες στη βιομηχανία των βιντεοπαιχνιδιών.[10]

GameCube[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το GameCube, ο διάδοχος του Nintendo 64, είναι η πρώτη κονσόλα της Nintendo που διαβάζει οπτικούς δίσκους.
Κύριο λήμμα: GameCube

Το GameCube (επίσημο όνομα: Nintendo GameCube, εναλλακτικά: NGC στην Ιαπωνία και GCN στη Βόρεια Αμερική) είναι κονσόλα έκτης γενιάς που κυκλοφόρησε το 2001 στην Ιαπωνία και τη Βόρεια Αμερική, και το 2002 παγκοσμίως. Πρόκειται για τον αντίπαλο του PlayStation 2 της Sony, το Xbox της Microsoft και το Dreamcast της Sega. Το GameCube είναι η πρώτη κονσόλα της Nintendo που χρησιμοποίησε οπτικούς δίσκους ως το βασικό του μέσο αποθήκευσης, αντί για κασέτες. Οι δίσκοι είναι παρόμοιοι με αυτούς μορφής miniDVD, αλλά το σύστημα δεν ήταν σχεδιασμένο να αναπαράγει standard DVDs ή ηχητικά CDs. Η Nintendo σύστησε μία πληθώρα ρυθμίσεων συνδεσιμότητας με το GameCube. Η βιβλιοθήκη των παιχνιδιών της κονσόλας έχει μικρή υποστήριξη διαδικτυακού gaming, ένα στοιχείο που απαιτεί τη χρήση του ανεπίσημου Nintendo GameCube Broadband Adapter και Modem Adapter. Το GameCube υποστηρίζει συνδεσιμότητα στο Game Boy Advance, προσφέροντας στον παίκτη πρόσβαση σε αποκλειστικό περιεχόμενο εντός παιχνιδιού, με τη χρήση του GBA ως δεύτερη οθόνη και χειριστήριο. Μέχρι τις 31 Μαρτίου του 2014, η Nintendo ανέφερε πωλήσεις 21,74 εκατομμυρίων αντιτύπων του GameCube και 208,57 εκατομμύρια αντίγραφα υλικού GameCube, παγκοσμίως.[7]

Wii[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Wii, διάδοχος του GameCube και η οικιακή κονσόλα της Nintendo με τις μεγαλύτερες πωλήσεις.
Κύριο λήμμα: Wii

Το Wii κυκλοφόρησε τη θερινή περίοδο του 2006 παγκοσμίως. Η κονσόλα περιλαμβάνει το χειριστήριο Wii Remote, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φορητή συσκευή δείκτη, και εντοπίζει κίνηση σε τρεις διαστάσεις. Άλλη μία αξιοσημείωτη λειτουργία της κονσόλας είναι το WiiConnect24, η οποία ενεργοποιεί τη λήψη μηνυμάτων και ενημερώσεων μέσω διαδικτύου σε κατάσταση αδράνειας.[11] Διαθέτει, επίσης, μία υπηρεσία "κατεβάσματος" παιχνιδιών με το όνομα Virtual Console, η οποία εξομοιώνει παιχνίδια προηγούμενων συστημάτων. Έχουν προκύψει πολλές περιφερικές συσκευές από την κυκλοφορία του Wii, συμπεριλαμβανομένων των Wii Balance Board και Motion Plus, και πολλές επανακυκλοφορίες. Η εκδοχή Wii Family Edition είναι ίδια με το αρχικό μοντέλο, αλλά έχει σχεδιαστεί ώστε να στέκεται οριζόντια, και δεν διαθέτει συμβατότητα με το GameCube. Το Wii Mini είναι ένα μικρότερο, επανασχεδιασμένο μοντέλο Wii, από το οποίο επίσης λείπει η συμβατότητα με το GameCube, η διαδικτυακή συνδεσιμότητα, η θύρα για κάρτα SD και η υποστήριξη Wi-Fi, και διαθέτει μόνο μία θύρα USB, σε αντίθεση με τις δύο θύρες των προηγούμενων μοντέλων.[12] Μέχρι τις 31 Μαρτίου του 2016, η Nintendo ανέφερε πωλήσεις 101,63 εκατομμυρίων αντιτύπων Wii και 914,28 εκατομμύρια αντίγραφα λογισμικού παγκοσμίως, πράγμα που το κάνει την οικιακή κονσόλα της Nintendo με τις μεγαλύτερες πωλήσεις.[13]

Wii U[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Wii U
Το Wii U, ο διάδοχός του Wii.

Το Wii U κυκλοφόρησε κατά τη θερινή περίοδο του 2012 παγκοσμίως. Είναι η πρώτη κονσόλα της Nintendo που υποστηρίζει γραφικά υψηλής ανάλυσης (HD). Το βασικό χειριστήριο του Wii U είναι το Wii U GamePad, το οποίο διαθέτει ενσωματωμένη οθόνη αφής. Κάθε τίτλος σχεδιάζεται με τρόπο τέτοιο, ώστε να προσαρμόζεται στην οθόνη αφής επιπρόσθετα με την βασική οθόνη, ή και αυτόνομα, χωρίς άλλη οθόνη τηλεόρασης. Η κονσόλα είναι backward compatible, καθώς υποστηρίζει τα περισσότερα από τα χειριστήρια και τα αξεσουάρ του Wii, καθώς και το προαιρετικό Wii U Pro Controller. Η κονσόλα διαθέτει διάφορες διαδικτυακές υπηρεσίες που "τρέχουν" από το Nintendo Network, περιλαμβανομένων των Nintendo eShop και Miiverse. Μέχρι τις 31 Μαρτίου του 2016, η Nintendo ανέφερε πωλήσεις 12,80 εκατομμυρίων αντιτύπων Wii U και 84,04 εκατομμύρια αντίγραφα λογισμικού παγκοσμίως, πράγμα που το κάνει την οικιακή κονσόλα της Nintendo με τις λιγότερες πωλήσεις μετά το virtual boy.[13]

Nintendo Switch[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Nintendo Switch
Το Nintendo Switch, διάδοχος του Wii U, και η πιο πρόσφατη κονσόλα της Nintendo.

Το Nintendo Switch είναι υβριδική οικιακή κονσόλα που κυκλοφόρησε παγκοσμίως στις 3 Μαρτίου του 2017.[14] Όταν ήταν στο στάδιο της παραγωγής, είχε το κωδικό όνομα NX.[15] Πρόκειται για οικιακή αλλά και φορητή κονσόλα. Διαθέτει δύο αποσπώμενα χειριστήρια με το όνομα Joy-Con, τα Joy-Con L και Joy-Con R, αλλά και το προαιρετικό Nintendo Switch Pro Controller.

Φορητές κονσόλες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημαντικά βιντεοπαιχνίδια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για arcades:

Για το NES (1985-1992):

Για το SNES (1990-1996)

Για το Nintendo 64 (1996-2002):

Για το Nintendo GameCube (2001-2006):

Για το Nintendo Wii (2006-2012):

Για το Nintendo Wii U (2012-2016)

Για το Nintendo Switch (2017-σήμερα)

Για το Game Boy (1990-1998):

Για το Game Boy Color (1998-2001):

Για το Game Boy Advance (2001-2005):

Για το Nintendo DS (2005-2011):

Για το Nintendo 3DS (2011- παρόν):

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ https://www.nintendo.co.jp/corporate/en/outline/index.html
  2. ↑ EMEAgr. «CD Media: Αναλαμβάνει και τη Nintendo σε Ελλάδα και Βαλκάνια». www.emea.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2017. 
  3. ↑ Sheff, David· Eddy, Andy (1 Ιανουαρίου 1999). Game Over: How Nintendo Conquered the World. GamePress. ISBN 9780966961706. 
  4. ↑ Sheff, David (1993). Game Over. New York: Random House. p. 349. ISBN 0-679-40469-4.
  5. ↑ Sanchez-Crespo, Daniel (8 September 2003). Core Techniques and Algorithms in Game Programming. New Riders Games. p. 14. ISBN 0-13-102009-9.
  6. ↑ Nagata, Kazuaki (2009-03-10). «Nintendo secret: It’s all in the game» (στα αγγλικά). The Japan Times Online. ISSN 0447-5763. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-12-04. https://web.archive.org/web/20191204013109/https://www.japantimes.co.jp/news/2009/03/10/news/nintendo-secret-its-all-in-the-game/. Ανακτήθηκε στις 2017-03-13. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 «Nintendo Co., Ltd. Consolidated Sales Transition by Region» (PDF). Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2017. 
  8. ↑ «Sega-16 – F-22 Interceptor: Advanced Tactical Fighter». www.sega-16.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2017. 
  9. ↑ Fahs, Travis (31 Οκτωβρίου 2008). «The Starglider Saga». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2017. 
  10. ↑ Buchanan, Levi (3 Απριλίου 2008). «Happy Birthday, Rumble Pak». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2017. 
  11. ↑ «メディアブリーフィング 社長スピーチ抜粋（英語原文） : E3 2006 : Nintendo». www.nintendo.co.jp (στα Ιαπωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2017. 
  12. ↑ Leadbetter, Richard (12 Δεκεμβρίου 2012). «Nintendo Wii Mini review». Eurogamer (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2017. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «IR Information : Sales Data - Hardware and Software Sales Units» (στα αγγλικά). Nintendo Co., Ltd.. https://www.nintendo.co.jp/ir/en/sales/hard_soft/index.html. Ανακτήθηκε στις 2017-03-13. 
  14. ↑ Sliva, Marty (12 Ιανουαρίου 2017). «Nintendo Switch Price and Release Date Revealed». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2017. 
  15. ↑ «Nintendo will make games for phones, new 'NX' system» (στα αγγλικά). CNET. http://www.cnet.com/news/mario-set-for-smartphones-as-nintendo-forges-new-mobile-deal/. Ανακτήθηκε στις 2017-03-14. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Κονσόλες της Nintendo
Οικιακές
Φορητές
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Nintendo&oldid=10523918"