Τον Ιανουάριο του 1943, ο Νέντιτς πρότεινε ένα βασικό νόμο για τη Σερβία, στην ουσία ένα σύνταγμα που δημιουργούσε ένα αυταρχικό εταιρικό κράτος παρόμοιο με αυτό που υποστήριζαν από καιρό ο Ντιμιτρίγιε Λιότιτς και το προπολεμικό φασιστικό γιουγκοσλαβικό εθνικό κίνημα. Ο Πάουλ Μπαντέρ ζήτησε από τους διάφορους επικεφαλής των οργανισμών τις απόψεις τους και, παρά το γεγονός ότι ορισμένοι ειδικοί συνέστησαν την υιοθέτησή του, ο Άουγκουστ φον Μέιζνερ αντιτάχθηκε σθεναρά σε αυτό, θεωρώντας το ως απειλή για τα γερμανικά συμφέροντα. Πέρασε στον Αλεξάντερ Λερ και αργότερα στον Χίτλερ, μια απάντηση ελήφθη τον Μάρτιο. Ο Χίτλερ το θεώρησε «άκαιρο». Ο Νέντιτς κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με τον Χίτλερ και τον Χέρμαν Νόιμπαχερ όπλιζε και οργάνωνε βοσνιακές ομάδες τσέτνικ με προσπάθεια να επεκτείνει την επιρροή του στην Ανατολική Βοσνία. Ένας από τους στενότερους προσωπικούς φίλους και συνεργάτες του Μιχαήλοβιτς, ο Πάβλε Τζούρισιτς, διετέλεσε ταυτόχρονα μια εντολή για τον Νέντιτς και το 1943 προσπάθησε να εξοντώσει τους μουσουλμάνους και τους φιλοκομματικούς της περιοχής Σάντζακ. Οι σφαγές που πραγματοποίησε συγκρίθηκαν με τις σφαγές των Κροατών Ούστασε και Μουσουλμάνων Σέρβων το 1941. Ο Νέντιτς έγινε δεκτός από τον Χίτλερ και τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών Γιοακίμ φον Ρίμπεντροπ στο Λημέρι του Λύκου στις 18 Σεπτεμβρίου 1943, όπου ο Νέντιτς ζήτησε την προσάρτηση της Ανατολικής Βοσνίας, του Μαυροβουνίου, του Σάντζακ, του Κοσσυφοπεδίου και του Σρεμ, αλλά αυτό απορρίφθηκε. Οι Γερμανοί σύντομα διαπίστωσαν ότι οι μαζικές εκτελέσεις των Σέρβων ήταν αναποτελεσματικές και αντιπαραγωγικές, καθώς έτειναν να παρασύρουν τον πληθυσμό στην αγκαλιά των ανταρτών. Οι σφαγές προκάλεσαν τον Νέντιτς να σταματήσει τον αυθαίρετο πυροβολισμό των Σέρβων, ο Μπέμε συμφώνησε και διέταξε τη διακοπή των εκτελέσεων μέχρι νεωτέρας. Ο λόγος των 100 εκτελέσεων για έναν στρατιώτη που σκοτώθηκε και 50 εκτελέσεων για έναν στρατιώτη που τραυματίστηκε μειώθηκε κατά το ήμισυ τον Φεβρουάριο του 1943 και καταργήθηκε συνολικά αργότερα μέσα στο έτος.
Όλα τα παραπάνω αλλά και πολλά άλλα συνέβησαν τη χρονιά που γεννήθηκε ο Ντούσαν Ίβκοβιτς στο Βελιγράδι. Συνεπώς στις 29 Οκτωβρίου 1943 η Σερβία δεν ήταν η σημερινή Σερβία, που οδηγεί ο σύνδεσμος του λήμματος αλλά ένα διαφορετικό κρατίδιο μαριονέτα υποταγμένο στο Γ Ράιχ, γι αυτό θα χρειαστεί να γίνει αποσαφήνιση όπως το ίδιο γίνεται και στην αγγλική έκδοση στις πληροφορίες προσώπου:
Περιοχή του Στρατιωτικού Διοικητή στη Σερβία (Territory of the Military Commander in Serbia, Gebiet des Militärbefehlshabers in Serbien)
Χρονολογία ίδρυσης: 1941
Ημερομηνία διάλυσης: Οκτώβριος 1944
Νομίσματα: Σερβικό δηνάριο, Ράιχσμαρκ
Κρατικές υπηρεσίες: Κράτος-μαριονέτα, Υπηρεσιακή κυβέρνηση
Υπάρχουν χιλιάδες αποσαφηνίσεις (γι αυτό εξάλλου δημιουργούνται οι εγκυκλοπαίδειες) για κράτη, περιοχές, ανθρώπους, τοποθεσίες.
Αποσαφηνίσεις για περιοχές όπως η Μακεδονία κλπ. , αποσαφηνίσεις για παλαιές ονομασίες πόλεων και χωριών κλπ.
Το ίδιο θα έπρεπε να γίνει και στην περίπτωση του Ντούσαν Ίβκοβιτς.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων, ελπίζω να γίνει κατανοητή η εισήγησή μου και να αποκατασταθούν οι πληροφορίες προσώπου.
Με εκτίμηση.