Presence (άλμπουμ των Led Zeppelin)

Presence
Στούντιο άλμπουμ από Led Zeppelin
Κυκλοφόρησε	31 Μαρτίου 1976
Ηχογραφήθηκε	Νοέμβριος - Δεκέμβριος 1975 στο Μόναχο
Μουσικό είδος	Hard Rock
Διάρκεια	44:25
Παραγωγός	Τζίμι Πέιτζ
Δισκογραφική	Swan Song
Δισκογραφικό χρονολόγιο; (Led Zeppelin)

Το Presence είναι το έβδομο στούντιο άλμπουμ του χαρντ ροκ συγκροτήματος Led Zeppelin, το οποίο κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1976 μέσω της δισκογραφικής εταιρείας "Swan Song".

Ιστορία του δίσκου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 5 Αυγούστου 1975, ο Ρόμπερτ Πλαντ είχε ένα σοβαρό αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο νησί της Ρόδου, με αποτέλεσμα να παρουσιάσει πρόβλημα στον αστράγαλο και να μην μπορεί να περιοδεύσει. Το γεγονός αυτό οδήγησε το συγκρότημα να ξεκινήσει τις ηχογραφήσεις του επόμενου δίσκου του, με το μεγαλύτερο μέρος των τραγουδιών να συνθέτεται στο Μαλιμπού της Καλιφόρνια από τον Τζίμι Πέιτζ και τον Ρόμπερτ Πλαντ. Το συγκρότημα πρόβαρε τα νέα κομμάτια στο "SIR Studio", για να ακολουθήσει η ηχογράφηση τους ένα μήνα αργότερα, στα "Musicland Studios" του Μονάχου.
Το νέο άλμπουμ ηχογραφήθηκε μέσα σε 18 ημέρες, με το συγκρότημα να έχει σαν στόχο την έντονη επιστροφή των χαρντ ροκ στοιχείων τα οποία χαρακτηρίζουν τους πρώτους δίσκους τους, με μεγαλύτερο βαθμό πολυπλοκότητας αυτή τη φορά. Χαρακτηριστικό αυτού του γεγονότος είναι ότι αυτό είναι το μοναδικό άλμπουμ του συγκροτήματος στο οποίο δεν περιλαμβάνεται κάποιο ακουστικό κομμάτι, ενώ πλήκτρα ακούγονται μόνο στο σινγκλ του δίσκου, "Candy Store Rock".

Τα τραγούδια του δίσκου αντικατοπτρίζουν την ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρισκόταν τα μέλη των Led Zeppelin και ιδιαίτερα ο Πλαντ. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι υπάρχει μεγάλη δόση αυθορμητισμού στο συγκεκριμένο άλμπουμ, αφού τίποτα δεν ήταν έτοιμο ή προσχεδιασμένο. Ένα χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου δίσκου είναι ότι μόνο τα κομμάτια "Achilles Last Stand" και "Nobody's Fault but Mine" έγιναν μέρος των ζωντανών εμφανίσεων του συγκροτήματος για την αμερικανική περιοδεία τους η οποία ξεκίνησε στις 1 Απριλίου 1977, όταν πλέον ο Πλαντ είχε αναρρώσει πλήρως.
Το εξώφυλλο και το εσώφυλλο του "Presence" είναι σχεδιασμένα από την εταιρεία "Hipgnosis" και παρουσιάζουν διάφορες εικόνες ανθρώπων οι οποίοι παρατηρούν ένα μαύρο αντικείμενο σε σχήμα οβελίσκου. Για τις συγκεκριμένες δημιουργίες, οι "Hipgnosis" κέρδισε το βραβείο "Grammy" στην κατηγορία του "καλύτερα σχεδιασμένου άλμπουμ".
Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 31 Μαρτίου του 1976, ανεβαίνοντας στην κορυφή των βρετανικών και των αμερικανικών τσαρτ, αλλά μέχρι σήμερα είναι το μοναδικό στούντιο άλμπουμ το οποίο κυκλοφόρησε το συγκρότημα μέχρι τη διάλυση του το 1980, το οποίο έχει πουλήσει λιγότερα από πέντε εκατομμύρια αντίτυπα στις Ηνωμένες Πολιτείες, αφού έχει βραβευθεί ως τρεις φορές πλατινένιο. Το "Presence" έλαβε μέτριες κριτικές και επισκιάστηκε από το ζωντανά ηχογραφημένο "The Song Remains the Same", το οποίο κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1976.
Η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου ξεκίνησε από το Ντάλας των Ηνωμένων Πολιτειών στις 1 Απριλίου 1977, όταν πλέον είχε αναρρώσει ο Ρόμπερτ Πλαντ από το ατύχημα του, αλλά και από το πρόβλημα λαρυγγίτιδας το οποίο τον ταλαιπώρησε το Φεβρουάριο εκείνης της χρονιάς. Η περιοδεία διήρκεσε σχεδόν τέσσερις μήνες με το συγκρότημα να δίνει 44 συναυλίες στη Βόρεια Αμερική, ο μέσος όρος εισιτηρίων των οποίων ήταν 72.000.
Παρ' όλη την επτυχία της, η περιοδεία συνοδεύτηκε από διάφορα προβλήματα. Στις 6 Απριλίου 1977, κατά τη διάρκεια της πρώτης από τις τέσσερις εμφανίσεις του συγκροτήματος στο Σικάγο, ο Τζίμι Πέιτζ έπαθε τροφική δηλητηρίαση και η συναυλία τελείωσε μέσα σε μόλις μία ώρα.^[1] Στις 19 Απριλίου στο Σινσινάτι του Οχάιο, πάνω από 70 θεατές συνελήφθησαν προσπαθώντας να μπουν χωρίς εισιτήριο στο στάδιο "Riverfront Coliseum".^[2] Στις 3 Ιουνίου στην Τάμπα της Φλόριντα, 19 άτομα συνελήφθησαν και 50 τραυματίστηκαν μετά από ταραχές οι οποίες ξέσπασαν ανάμεσα στο κοινό λόγω της διακοπής της συναυλίας όταν ξέσπασε καταρρακτώδης βροχή.^[3] Στις 23 Ιουλίου, κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ "Days On the Green" στο Όουκλαντ της Καλιφόρνια, ο ντράμερ Τζον Μπόναμ, ο μάνατζερ Πίτερ Γκραντ και ο υπεύθυνος ασφαλείας του συγκροτήματος, Τζον Μπίντον, συνελήφθησαν μετά από καβγά που ξέσπασε με ένα μέλος της ομάδας του παραγωγού Μπιλ Γκρέιχαμ.^[4] Η εμφάνιση τους την επόμενη ημέρα ήταν και η τελευταία την οποία έδωσαν οι Led Zeppelin επί αμερικανικού εδάφους, αφού μετά το τέλος της ο Ρόμπερτ Πλαντ ενημερώθηκε για το θάνατο του πεντάχρονου γιου του από στομαχική ίωση, γεγονός που οδήγησε στην ακύρωση των υπόλοιπων επτά συναυλιών της περιοδείας.

Ανάλυση τραγουδιών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο δίσκος ξεκινάει με το "Achilles Last Stand" ένα τραγούδι του οποίου τους στίχους έγραψε ο Πλαντ κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στο Μαρόκο, την Ελλάδα και την Ισπανία και τους εμπνεύστηκε από ποίηση την οποία διάβαζε εκείνο το διάστημα. Το συγκεκριμένο κομμάτι ανήκει στην κατηγορία των επικών τραγουδιών του συγκροτήματος και είναι ένα από τα μεγαλύτερα σε διάρκεια κομμάτια τους, ξεπερνώντας τα δέκα λεπτά. Οι στίχοι του "For Your Life" μιλούν για για ένα φίλο του Πλαντ ο οποίος ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά, ενώ σε αυτό το κομμάτι ο Τζίμι Πέιτζ χρησιμοποίησε για πρώτη φορά μία "Fender Stratocaster" του 1962.
Ακολουθεί το "Royal Orleans", του οποίου ο τίτλος προέρχεται από ένα ξενοδοχείο της Νέας Ορλεάνης στο οποίο διέμενε πολλές φορές το συγκρότημα. Οι στίχοι του μιλούν για έναν άνδρα ο οποίος έρχεται σε επαφή με μία ιερόδουλη, για να ανακαλύψει το επόμενο πρωί ότι είναι άνδρας. Το "Nobody's Fault but Mine" είναι εμπνευσμένο από τον μπλουζ τραγουδιστή Blind Willie Johnson και κατά την ζωντανή εμφάνιση του συγκροτήματος στο Knebworth το 1979, ο Πλαντ επαναλάμβανε συνεχώς τη φράση "Oh Jimmy" (ελλ. Οου, Τζίμι).
Το "Candy Store Rock" αποτέλεσε το σινγκλ του δίσκου, όντας εμπνευσμένο από ροκ εντ ρολ τραγούδια της δεκαετίας του '50 και είναι ένα από τα αγαπημένα κομμάτια του τραγουδιστή του συγκροτήματος. Οι στίχοι του "Hots On for Nowhere" αντικατοπτρίζουν την ψυχολογική κατάσταση του Πλαντ εκείνη την περίοδο. Το άλμπουμ κλείνει με το "Tea For One", ένα δεκάλεπτο μπλουζ τραγούδι, του οποίου οι στίχοι μιλούν για τη μοναξιά που ένιωθε όταν το συγκρότημα βρισκόταν σε περιοδεία. Η μουσική του κομματιού, σύμφωνα με τον κιθαρίστα Τζίμι Πέιτζ είναι παρόμοια με αυτή του "Since I've Been Loving You" από το "Led Zeppelin III". Η μοναδική ζωντανή εκτέλεση του συγκεκριμένου τραγουδιού έγινε το 1996 κατά τη διάρκεια της περιοδείας του Πέιτζ μαζί με τον Πλαντ στην Ιαπωνία, με τη συνοδεία ορχήστρας.

Τραγούδια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. Achilles Last Stand (Page, Plant) - 10:25
2. For Your Life (Page, Plant) - 6:24
3. Royal Orleans (Page, Plant, Jones, Bonham) - 2:58
4. Nobody's Fault but Mine (Page, Plant) - 6:16
5. Candy Store Rock (Page, Plant) - 4:11
6. Hots On for Nowhere (Page, Plant) - 4:43
7. Tea for One (Page, Plant) - 9:27

Θέσεις τσαρτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Presence (άλμπουμ)

Επίσημη κυκλοφορία: 31 Μαρτίου 1976

Χώρα	Θέση
Ηνωμένο Βασίλειο	1
Ηνωμένες Πολιτείες	1
Ιαπωνία	2
Αυστραλία	4
Γαλλία	5
Νορβηγία	4
Ολλανδία	5
Ισπανία	7
Σουηδία	8
Νέα Ζηλανδία	8
Ιταλία	15
Καναδάς	16
Γερμανία	27

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Presence (άλμπουμ)
Ηνωμένες Πολιτείες (RIAA Certification): 3 φορές πλατινένιος
Ηνωμένο Βασίλειο (BPI Certification): Πλατινένιος

Μέλη των Led Zeppelin[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Presence ηχογραφήθηκε από τους εξής μουσικούς:

Ρόμπερτ Πλαντ - φωνητικά, φυσαρμόνικα
Τζίμι Πέιτζ - ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα
Τζον Πωλ Τζόουνς - μπάσο, πλήκτρα
Τζον Μπόναμ - τύμπανα