Index Thomisticus

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ρομπέρτο Μπούζα (2006); στο βάθος, το Index Thomisticus

Το Index Thomisticus ήταν ένα έργο των ψηφιακών ανθρωπιστικών επιστημών που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1940 και δημιούργησε έναν συμφραστικό πίνακα με 179 κείμενα με επίκεντρο τον Θωμά Ακινάτη. Με επικεφαλής τον Ρομπέρτο Μπούζα, το έργο συνέταξε 10.631.980 λέξεις κατά τη διάρκεια 34 ετών, αρχικά σε διάτρητες κάρτες. Θεωρείται ένα πρωτοποριακό έργο στον τομέα των ψηφιακών ανθρωπιστικών επιστημών.

Εργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπούζα ξεκίνησε το έργο το 1946.[1] Η IBM συμφώνησε το 1949 να χορηγήσει το έργο μέχρι την ολοκλήρωσή του.[2] Ανέθεσαν στον Paul Tasman, στέλεχος της εταιρείας, να συνεργαστεί με τον Μπούζα.[3] Ο Μπούζα επέλεξε 179 κείμενα με επίκεντρο τον Θωμά Ακινάτη, τα οποία θα τοποθετούνταν σε μορφή που θα ήταν αναγνώσιμη από μηχανή. Τα 118 από τα έργα γράφτηκαν από τον Ακινάτη και τα υπόλοιπα 61 αντικείμενα είτε του αποδόθηκαν λανθασμένα κάποια στιγμή είτε ήταν μια προσπάθεια να ολοκληρωθεί ένα ημιτελές έργο που ξεκίνησε ο Ακινάτης.[2] Μεταξύ 1950 και 1966, το έργο έπληξε τα κείμενα. Εργάστηκαν στο Γκαλλαράτε, στην Ιταλία,[4][5] και το έργο κορυφώθηκε σε μέγεθος το 1962 με 70 εργαζόμενους.[6] Μετά την ολοκλήρωση της διάτρησης, τα δεδομένα λημματοποιήθηκαν σε μια ημιαυτόματη διαδικασία.[4]

Το ολοκληρωμένο έργο ευρετηριάστηκε συνολικά 10.631.980 λέξεις σε πενήντα έξι τόμους πάνω από 70.000 σελίδες — χωρισμένος σε δέκα τόμους ευρετηρίων, ακολουθούμενοι από τριάντα έναν τόμους συµφραστικών πινάκων των έργων του Ακινάτη, οκτώ τόμους συµφραστικών πινάκων σχετικών συγγραφέων και επτά τόμους που ανατυπώθηκαν τα κείμενα πηγής.[2][7] Οι επτά τόμοι που ανατύπωναν πλήρως τα κείμενα πηγής πωλήθηκαν χωριστά.[2] Ο πρώτος τόμος εκδόθηκε το 1974,[8] και η έκδοση ολοκληρώθηκε το 1980. Το έργο χρησιμοποίησε συνολικά 1,500 kilometres (930 mi) ταινίας[9] και χρειάστηκαν περίπου 10.000 ώρες εργασίας στον υπολογιστή και 1 εκατομμύριο ώρες ανθρώπινης εργασίας για να ολοκληρωθεί.[10] Το Index κυκλοφόρησε σε CD-ROM το 1992 και ένας ιστότοπος ξεκίνησε το 2005.[9]

Υποδοχή, αντίκτυπος και κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια κριτική που δημοσιεύτηκε για το έργο στο Computers and the Humanities το περιέγραψε ως «τόσο καινοτόμο και συναρπαστικό έργο αναφοράς όσο και η τεχνολογία που το κατέστησε δυνατό».[11] Το 1993, το έργο χαρακτηρίστηκε ως το «δεύτερο μεγαλύτερο έντυπο έργο αυτού του αιώνα». Η ίδια κριτική το χαρακτήρισε «υπερβολικό» και ρώτησε ποιος ήταν ο σκοπός του, συνεχίζοντας να το περιέγραψε ως «το πιο σχολαστικό έργο που γράφτηκε ποτέ».[12] Το 2020, το Economist το περιέγραψε ως «η ιστορία δημιουργίας των ψηφιακών ανθρωπιστικών επιστημών».[13] Ένα άρθρο στην Umanistica Digitale έγραφε ότι «το έργο ανέπτυξε για πρώτη φορά μεθόδους για την αντιμετώπιση της μη δομημένης γλώσσας».[14] Επηρέασε έργα όπως το Key Word in Context.[14] Το έργο αναφέρεται επίσης μερικές φορές ως μία από τις πρώτες περιπτώσεις ενός ηλεκτρονικού βιβλίου.[15]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Busa, R. (1980). «The Annals of Humanities Computing: The Index Thomisticus». Computers and the Humanities 14 (2): 83–90. doi:10.1007/BF02403798. ISSN 0010-4817. https://www.jstor.org/stable/30207304. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Burton 1984.
  3. «Paul Tasman, Executive, 74» (στα αγγλικά). The New York Times. 1988-03-07. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1988/03/07/obituaries/paul-tasman-executive-74.html. Ανακτήθηκε στις 2020-12-27. 
  4. 4,0 4,1 Gouws, Rufus· Heid, Ulrich (18 Δεκεμβρίου 2013). Dictionaries. An International Encyclopedia of Lexicography: Supplementary Volume: Recent Developments with Focus on Electronic and Computational Lexicography (στα Αγγλικά). Walter de Gruyter. σελ. 972. ISBN 978-3-11-023813-6. 
  5. Sprokel, Nico (1978). «The "Index Thomisticus"». Gregorianum 59 (4): 739–750. ISSN 0017-4114. https://www.jstor.org/stable/23576117. 
  6. Rockwell & Passarotti 2019, σελ. 13.
  7. Guietti, Paolo (1993). «Hermeneutic of Aquinas's Texts: Notes on the Index Thomisticus» (στα αγγλικά). The Thomist: A Speculative Quarterly Review 57 (4): 667–686. doi:10.1353/tho.1993.0006. ISSN 2473-3725. https://muse.jhu.edu/article/637590. 
  8. Hockey, Susan (2006-01-01). Dawson, Andy, επιμ. «The rendering of humanities information in a digital context: Current trends and future developments». ASLIB Proceedings 58 (1/2): 89–101. doi:10.1108/00012530610648699. ISSN 0001-253X. https://doi.org/10.1108/00012530610648699. 
  9. 9,0 9,1 «How data analysis can enrich the liberal arts». The Economist. 2020-12-19. ISSN 0013-0613. https://www.economist.com/christmas-specials/2020/12/19/how-data-analysis-can-enrich-the-liberal-arts. Ανακτήθηκε στις 2020-12-27. 
  10. «Paul Tasman, Executive, 74» (στα αγγλικά). The New York Times. 1988-03-07. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1988/03/07/obituaries/paul-tasman-executive-74.html. Ανακτήθηκε στις 2020-12-27. 
  11. Burton 1984, σελ. 109.
  12. Guietti, Paolo (1993). «Hermeneutic of Aquinas's Texts: Notes on the Index Thomisticus» (στα αγγλικά). The Thomist: A Speculative Quarterly Review 57 (4): 667–686. doi:10.1353/tho.1993.0006. ISSN 2473-3725. https://muse.jhu.edu/article/637590. 
  13. «How data analysis can enrich the liberal arts». The Economist. 2020-12-19. ISSN 0013-0613. https://www.economist.com/christmas-specials/2020/12/19/how-data-analysis-can-enrich-the-liberal-arts. Ανακτήθηκε στις 2020-12-27. 
  14. 14,0 14,1 Rockwell & Passarotti 2019, σελ. 15.
  15. Anderson, Craig; Pham, Jeanie (March 2013). «Practical overlap: The possibility of replacing print books with e-books» (στα αγγλικά). Australian Academic & Research Libraries 44 (1): 40–49. doi:10.1080/00048623.2013.773866. ISSN 0004-8623. http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/00048623.2013.773866. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]